บทที่ 38 การต่อสู้ระหว่างท้องฟ้าและทะเล

บทที่ 38 การต่อสู้ระหว่างท้องฟ้าและทะเล

“ไม่ใช่ เรายังไม่ตาย ที่นี่ เป็นดาวเคราะห์” เว่ยหวู่ฟู่พูดด้วยเสียงเบา

“นายหมายความว่า ที่นี่คือดาวเคราะห์ดวงอื่น? หมายความว่า ไอ้คนที่เหมือนทูตสวรรค์นั่นคือมนุษย์ต่างดาว?” หลินเซินเข้าใจความหมายของเว่ยหวู่ฟู่ หัวใจของเขาเต้นแรงด้วยความประหลาดใจ

ตอนแรกเขาคิดว่าตัวเองอยู่ในถ้ำลับของภูเขาหู่ลู่ ไม่คิดว่าจะออกจากดาวของตัวเอง มาถึงดาวดวงอื่นแล้ว

“ใช่” เว่ยหวู่ฟู่ตอบอย่างมั่นใจ สายตาของเขายังคงจับจ้องไปที่ "ทูตสวรรค์" ที่บินอยู่เหนือทะเล แล้วพูดต่อ “ชาวสวรรค์ .. อันตราย”

“นายรู้ได้ยังไงว่าเขาเป็นชาวสวรรค์?” หลินเซินสงสัย

“เคยเจอ เยอะ พวกมันอันตราย ในจักรวาล .. มนุษย์อ่อนแอ” เว่ยหวู่ฟู่เน้นย้ำคำว่า “อันตราย”

เว่ยหวู่ฟู่หมายความว่า เขาเคยเจอชาวสวรรค์เยอะมาก เป็นสิ่งมีชีวิตที่อันตราย ในจักรวาล มนุษย์เป็นเผ่าพันธุ์ที่อ่อนแอ

“งั้นแสดงว่านายเคยไปดาวดวงอื่นมาก่อน แถมยังไปมาหลายดาวแล้ว?” หลินเซินยิ่งประหลาดใจ

“ใช่” เว่ยหวู่ฟู่พยักหน้า สายตาของเขายังคงจับจ้องไปที่ทูตสวรรค์บนทะเล

“โลกใบนี้ ซับซ้อนกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ” หลินเซินมองเห็นบางอย่างสีดำที่ข้อมือของชาวสวรรค์คนนั้น แม้จะมองไม่ชัด แต่ดูจากรูปร่างแล้ว น่าจะเป็นอุปกรณ์เทเลพอร์ตแบบเดียวกับที่พวกเขาใส่

นานมาแล้วมีคนคาดเดาว่าสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์เป็นสิ่งมีชีวิตต่างดาว แต่ก็เป็นแค่การคาดเดา ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องจริง เพียงแต่คนที่รู้ความจริง ไม่รู้ว่าด้วยเหตุผลอะไร ถึงเลือกที่จะปิดบังความจริงไว้

ชาวสวรรค์ดูเหมือนจะกำลังมองหาอะไรบางอย่างบนทะเล บินวนไปมาหลายรอบ แต่ก็ไม่พบสิ่งที่ต้องการ

หลังจากบินวนไปมาอยู่พักหนึ่ง ขณะที่หลินเซินคิดว่าเขาหาไม่เจอแล้ว กำลังจะบินหนีไป หลินเซินก็เห็นชาวสวรรค์หยุดอยู่กลางอากาศ

“เขากำลังทำอะไร?” หลินเซินเห็นชาวสวรรค์ยื่นแขนข้างหนึ่งออกมา เนื่องจากระยะทางค่อนข้างไกล เขาจึงมองไม่เห็นว่าการกระทำนี้มีความหมายอย่างไร

หลินเซินมองไปที่เว่ยหวู่ฟู่ เว่ยหวู่ฟู่ส่ายหัว เห็นได้ชัดว่าเขาไม่รู้ว่าชาวสวรรค์คนนั้นกำลังทำอะไร

ทั้งสองมองอยู่ครู่หนึ่ง ก็เห็นน้ำทะเลเบื้องล่างชาวสวรรค์ปั่นป่วน คลื่นใหญ่กว่าเดิมมาก

ทันใดนั้น คลื่นบนผิวน้ำก็แตกกระจาย ร่างขนาดใหญ่พุ่งทะยานขึ้นจากน้ำ ตรงเข้าใส่ชาวสวรรค์ที่ลอยอยู่กลางอากาศ

“สิ่งมีชีวิตคริสตัล!” หลินเซินอ้าปากค้าง ตกตะลึงกับขนาดและความสวยงามของสิ่งมีชีวิตคริสตัลตัวนั้น

ลำตัวสีน้ำเงินเข้มเหมือนไพลิน ราวกับมังกรน้ำคริสตัลในตำนาน ส่วนที่โผล่พ้นน้ำมีความยาวหลายสิบเมตร

เกล็ดนับไม่ถ้วนบนลำตัวสีน้ำเงินเข้มสะท้อนแสงแดดระยิบระยับ สวยงามอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

ด้วยขนาดที่ใหญ่โตมโหฬารเช่นนี้ ไม่รู้ว่าหนักกี่ตัน การพุ่งขึ้นจากน้ำนี้ ช่างทรงพลังราวกับจะกลืนกินท้องฟ้าและดวงอาทิตย์

หลินเซินอดคิดไม่ได้ “มันยากที่จะจินตนาการ บนดาวเคราะห์ที่มีแรงโน้มถ่วงสูงขนาดนี้ ทำไมถึงมีสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่แบบนี้ได้? ไม่ใช่ว่ายิ่งแรงโน้มถ่วงสูง สิ่งมีชีวิตก็ยิ่งมีขนาดเล็กเหรอ? ถ้าฉันหาไข่กลายพันธุ์ของงูยักษ์ตัวนี้ได้ แล้วเซ็นสัญญาเลือดด้วยพลังอันไร้ขอบเขต พลังของฉันจะแข็งแกร่งขึ้นขนาดไหน น่าเสียดายจริงๆ”

งูยักษ์อ้าปากขนาดมหึมา หมายจะกลืนกินชาวสวรรค์ที่อยู่กลางอากาศ ร่างกายของชาวสวรรค์คนนั้นเล็กจิ๋วเมื่อเทียบกับงูยักษ์

ในวินาทีต่อมา หลินเซินก็เห็นเสื้อคลุมสีขาวบนร่างของชาวสวรรค์ฉีกขาด วัสดุสีขาวเหมือนหยกไหลออกมาจากร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว ห่อหุ้มร่างกายของเขาในทันที รวมตัวกันเป็นเกราะหยกขาว แม้แต่ปีกข้างหลังก็ยังเคลือบด้วยชั้นหยกบางๆ

มองจากระยะไกล ชาวสวรรค์คนนั้นดูเหมือนรูปปั้นนักรบเทวดาที่ทำจากหยกขาว สะอาดบริสุทธิ์และสง่างาม

ชาวสวรรค์กระพือปีก ร่างกายพุ่งผ่านท้องฟ้า เหยียบลงบนหัวของงูยักษ์ด้วยเท้าหยกข้างหนึ่ง

งูยักษ์เหมือนถูกโจมตีอย่างหนัก ร่างที่พุ่งทะยานขึ้นฟ้าตกลงไปในทะเล เกิดคลื่นสูงหลายสิบเมตร

ชาวสวรรค์ไล่ตาม พุ่งเข้าใส่งูยักษ์ในทะเล แต่ยังไม่ทันถึงตัว ก็มีหางขนาดใหญ่ฟาดเข้าใส่ร่างของชาวสวรรค์จากคลื่นข้างๆ

ชาวสวรรค์หลบไม่ทัน ยกแขนขึ้นป้องกัน รับการโจมตีจากหางขนาดใหญ่นั้นเต็มๆ ร่างของเขาเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่ พุ่งออกไปไกลหลายสิบเมตร ตกลงไปในทะเล

“โดนพลังที่น่ากลัวขนาดนั้น ต่อให้เป็นระดับคริสตัลก็คงทนไม่ไหว” หลินเซินพึมพำ

งูยักษ์พลิกตัว ดำดิ่งลงไปใต้น้ำ ทะเลก็ยิ่งปั่นป่วนมากขึ้น คลื่นใต้น้ำไหลวน เกิดเป็นน้ำพุพุ่งขึ้นมา เหมือนภูเขาไฟระเบิดอย่างต่อเนื่อง พวยพุ่งขึ้นมาบนผิวน้ำรอบๆ

ดูเหมือนว่าชาวสวรรค์จะยังไม่ตาย เขากำลังต่อสู้กับงูยักษ์ในทะเล

“เห็นๆอยู่ว่ามีปีก แล้วทำไมถึงยอมสละข้อได้เปรียบ ไปสู้กับงูยักษ์คริสตัลในทะเล เขาโง่หรือว่าเก่งจนไม่สนใจสภาพแวดล้อม?” หลินเซินครุ่นคิด

“แข็งแกร่งมาก” เว่ยหวู่ฟู่พูดคำว่า “แข็งแกร่งมาก” ไม่รู้ว่าหมายถึงชาวสวรรค์หรืองูยักษ์

ลำตัวของงูยักษ์โผล่ขึ้นมาบนผิวน้ำเป็นระยะ แต่ไม่เห็นชาวสวรรค์โผล่ขึ้นมาเลย

ไม่นานนัก บนผิวน้ำที่ปั่นป่วน ทันใดนั้นก็มีน้ำพุสูงกว่าร้อยเมตรพุ่งขึ้นมา ร่างของชาวสวรรค์ถูกพ่นออกมาจากน้ำพุ

งูยักษ์พุ่งตามออกมาจากคลื่น อ้าปากขนาดมหึมา กลืนชาวสวรรค์เข้าไปทั้งตัว

“ชาวสวรรค์ ก็งั้นๆ แหละ” หลินเซินคิดในใจ

แต่วินาทีต่อมา หลินเซินก็เห็นท้องของงูยักษ์ถูกระเบิดเป็นรูขนาดใหญ่ ชาวสวรรค์พุ่งออกมาจากรู

ตูม!

ร่างของงูยักษ์ตกลงบนผิวน้ำ คลื่นขนาดใหญ่ซัดเข้าหาชายหาด ท่วมที่ซ่อนของหลินเซินและเว่ยหวู่ฟู่

โชคดีที่คลื่นซัดเข้ามาเร็วและออกไปเร็ว หลังจากคลื่นลดลง ก็เห็นชาวสวรรค์ลากร่างของงูยักษ์ขึ้นมาบนชายหาดทีละก้าว

อาจเป็นเพราะชาวสวรรค์ใช้พลังไปมากในการต่อสู้ หรืออาจเป็นเพราะร่างของงูยักษ์หนักเกินไป เมื่อไม่มีแรงพยุงจากน้ำ ชาวสวรรค์จึงลากร่างของมันขึ้นมาบนชายหาดได้แค่ครึ่งเดียวก็ลากต่อไม่ไหว

ตุบ!

ชาวสวรรค์ล้มลงไปกองกับพื้น นอนหงายอยู่บนชายหาด ไม่ขยับเขยื้อน

ของเหลวกลายพันธุ์ไหลออกมาจากแผลที่ท้องของงูยักษ์ไม่หยุด แต่ชาวสวรรค์ก็ยังคงนอนนิ่ง เหมือนกับว่าตายแล้ว

“นาย อยู่ ฉัน ไป” เว่ยหวู่ฟู่ใช้มือทั้งสองข้างยันพื้น คลานไปหาร่างของงูยักษ์

หลินเซินเดาว่าเว่ยหวู่ฟู่น่าจะอยากดื่มของเหลวกลายพันธุ์ของงูยักษ์ บางทีมันอาจจะช่วยรักษาอาการบาดเจ็บของเขาได้

หลังจากคิดอยู่ครู่หนึ่ง หลินเซินก็ไม่ได้ออกไป ยังคงซ่อนตัวอยู่หลังโขดหิน

เว่ยหวู่ฟู่คลานไปถึง พิจารณาร่างของชาวสวรรค์อยู่ครู่หนึ่ง แล้วคลานไปที่แผลของงูยักษ์ อ้าปากดื่มของเหลวกลายพันธุ์สีฟ้าที่ไหลออกมา

“สหาย นั่นมันเหยื่อของฉันนะ ฉันไม่ได้ชวนนายมากินเหยื่อของฉัน” เสียงแหบพร่าดังขึ้นข้างหลังเว่ยหวู่ฟู่

เว่ยหวู่ฟู่หันกลับไปมอง เห็นชาวสวรรค์ค่อยๆ ลุกขึ้นจากพื้น จ้องมองเขาด้วยสายตาเย็นชา