บทที่ 300 นี่... คือพลังของคลื่นสายฟ้าอสูรงั้นหรือ?!
ต้องยอมรับว่า...
เอฟเฟกต์ "ตายถาวร" นี้ใช้งานได้ดีกว่า "การตายถาวร" ที่เกิดจาก "การฟันทำลายแห่งความมืด" ของนักรบแห่งความมืดมากนัก!
เพราะว่า...
การตายถาวรของการฟันทำลายแห่งความมืด ไม่เพียงต้องสังหารศัตรูด้วยการฟันทำลายแห่งความมืดโดยตรง... แต่ยังต้องมีค่าพลังสูงกว่าค่าพลังของศัตรูที่ถูกสังหารด้วย จึงจะทำให้เกิดการตายถาวรได้!
พูดตามตรง...
ภายใต้ข้อจำกัดนี้... เย่หยางมักจะเจอสถานการณ์ที่แม้จะสังหารศัตรูด้วยการฟันทำลายแห่งความมืดแล้ว แต่เพราะศัตรูมีค่าพลังสูงกว่านักรบแห่งความมืด จึงไม่สามารถทำให้เกิดการตายถาวรได้!
เพราะว่า... พูดให้ถึงที่สุด นักรบแห่งความมืดก็ไม่ใช่สัตว์เรียกที่เน้นการโจมตีอย่างเดียว!
โดยรวมแล้ว... นักรบแห่งความมืดโน้มเอียงไปทางสายผสมระหว่างนักรบกับแท้งก์มากกว่า!
พูดง่ายๆ... คือทั้งรับได้และโจมตีได้!
แต่ไม่ว่าจะเทียบกับแท้งก์แท้ๆ หรือตัวโจมตีแท้ๆ... ก็เป็นได้แค่ระดับกลางๆ เท่านั้น!
แต่ในช่วงก่อนหน้านี้... เมื่อเทียบกับสัตว์เรียกระดับต่ำอื่นๆ นักรบแห่งความมืดมีค่าพลังที่สูงเกินไป!
รวมกับการเพิ่มพลังมหาศาลที่เย่หยางมอบให้... จึงทำให้นักรบแห่งความมืดดูเหมือนทั้งรับได้และโจมตีได้แรง!
แต่เมื่อศัตรูที่เย่หยางเผชิญแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ... นักรบแห่งความมืดก็เริ่มดูอ่อนแอลง!
แค่เอฟเฟกต์ "การตายถาวร" ที่ดูน่าเกรงขามที่สุดของมัน... ก็มักจะใช้ไม่ได้ผลเพราะค่าพลังไม่เพียงพอ!
มันทำให้รู้สึกอึดอัดมาก!
แต่วิญญาณสายฟ้ามหาภัย... แตกต่างโดยสิ้นเชิง!
หากต้องการให้เกิดเอฟเฟกต์ "การตายถาวร" แค่ใช้สกิลโจมตีถูกศัตรู... หลังจากนั้นไม่ว่าใครจะเป็นคนสังหารศัตรูเหล่านั้น ก็จะเกิดเอฟเฟกต์การตายถาวร!
ที่สำคัญที่สุดคือ... ถ้าพวกนักบวชที่พยายามจะลบสถานะนี้มีค่าพลังจิตต่ำกว่า... พวกเขาก็ไม่สามารถลบมันได้!
นี่แหละคือความทรงพลังที่แท้จริง!
ต้องยอมรับว่า...
วิญญาณสายฟ้ามหาภัยนี้... ก็คือเครื่องจักรสังหารในสงครามโดยแท้!
จุดเดียวที่ไม่ดีคือ... มันมีค่าร่างกายและความว่องไวที่ค่อนข้างต่ำ!
แต่ไม่เป็นไร!
ความว่องไวต่ำ... ก็แค่ขี่มังกรปีกกระดูก ร่างกายอ่อนแอ... ก็แค่ให้ฝันร้ายไร้ตัวตนเข้าสิง!
แค่โจมตีแรงพอ... ปัญหาอะไรก็แก้ได้ทั้งนั้น!
"สบายเลย... ต่อไปมีวิญญาณสายฟ้ามหาภัยแล้ว นักรบแห่งความมืดก็เข้าสู่สถานะกึ่งเกษียณได้แล้ว!"
เย่หยางถอนหายใจยาว... รู้สึกพอใจมากกับสัตว์เรียกระดับสี่ที่เพิ่งได้รับมานี้!
ต่อมา...
เย่หยางหรี่ตามองช่องสกิลระดับสี่ช่องสุดท้ายที่ยังว่างอยู่!
"ต่อไป... ลองดูซิว่าสัตว์เรียกระดับสี่ตัวสุดท้ายที่เราจะได้คืออะไร!"
ไม่ลังเล...
เมื่อเห็นคะแนนรางวัล 1 พันล้านเข้าบัญชีแล้ว... เย่หยางไม่คิดอะไรมาก รีบออกจากดันเจี้ยนและกลับมาที่ "ปราสาทดันเจี้ยนระดับสี่" ทันที!
ไม่อยากเสียเวลา...
เมื่อกลับมาที่นี่อีกครั้ง... เย่หยางแทบไม่สนใจเลือกดันเจี้ยนให้ละเอียด สุ่มเลือกอันหนึ่งแล้วเข้าไปทันที!
ต่อมา...
ข้อความระบบที่คุ้นเคยก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเย่หยางอีกครั้ง!
......
[ติ๊ง! คุณได้เปิดทางเข้าดันเจี้ยนระดับสี่: ทางเดินน้ำแข็ง กรุณาเลือกระดับความยาก: ธรรมดา, ยาก, ฝันร้าย, นรก, มรณะ!]
[เวลานับถอยหลังก่อนพังทลายของดันเจี้ยนทางเดินน้ำแข็ง: 5 ปี 8 เดือน 23 วัน]
......
[บันทึกการผ่านดันเจี้ยนทางเดินน้ำแข็ง!]
......
[ระดับธรรมดา: 15 ชั่วโมง 21 นาที 48 วินาที]
[ระดับยาก: 12 วัน 9 ชั่วโมง 26 นาที 12 วินาที]
[ระดับฝันร้าย: 30 วัน 15 ชั่วโมง 41 นาที 52 วินาที]
[ระดับนรก: ด่านที่สอง 61%]
[ระดับมรณะ: ยังไม่มี]
......
ในตอนนี้...
เมื่อข้อมูลของดันเจี้ยนระดับสี่ "ทางเดินน้ำแข็ง" ปรากฏขึ้นตรงหน้า เย่หยางเพียงแค่กวาดตามองบันทึกระดับธรรมดาแวบเดียว... แล้วก็เปิดระดับมรณะทันทีและเข้าไป!
จากนั้น...
ข้อความระบบก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเย่หยางอีกครั้ง!
......
[ติ๊ง! คุณได้เข้าสู่ดันเจี้ยนระดับสี่: ทางเดินน้ำแข็ง!]
[ติ๊ง! คุณได้รับผลกระทบจาก "ลมปราณแห่งน้ำแข็ง・ระดับมรณะ": ความเร็วโจมตีลดลง 70%, พลังโจมตีลดลง 40%! ผลการรักษาลดลง 90%!]
[ติ๊ง! คุณได้รับผลกระทบจาก "ลมปราณแห่งน้ำแข็ง" เลือดของคุณลดลง 2,000 แต้ม!]
[ติ๊ง! "พรสวรรค์ที่สาม・จิตวิญญาณแห่งศรัทธา" ของคุณทำงาน: สัตว์เรียกของคุณรับความเสียหายแทนคุณ!]
[ติ๊ง! ...]
[ติ๊ง! ...]
......
"ฮึๆ... สถานะลดทอนทั่วทั้งดันเจี้ยนนี่แรงพอดูเลยนะ!"
"น่าเสียดาย... ไม่มีผลอะไรกับฉันหรอก!"
เย่หยางกวาดตามองผลกระทบของ "ลมปราณแห่งน้ำแข็ง" ที่มีต่อตัวเอง ยิ้มเบาๆ แล้วเรียกสัตว์เรียกทั้งหมดในพื้นที่เรียกของตนออกมาในดันเจี้ยน!
ในตอนนี้...
เมื่อเห็นวิญญาณสายฟ้ามหาภัยที่มีเพียงตนเดียว เย่หยางก็ออกคำสั่งรบด้วยความคาดหวังในใจ!
"สัตว์เรียกทั้งหมด... เริ่มปฏิบัติการ!"
"วิญญาณสายฟ้ามหาภัย... ลองดูซิว่าพลังการต่อสู้ของเจ้าแข็งแกร่งแค่ไหน!"
เมื่อออกคำสั่ง!
สัตว์เรียกหลายสิบล้านตน... พากันบุกเข้าไปในทุกทิศทางของดันเจี้ยน "ทางเดินน้ำแข็ง"!
อย่างไรก็ตาม...
ก่อนที่สัตว์เรียกเหล่านี้จะได้เริ่มสังหารมอนสเตอร์ วิญญาณสายฟ้ามหาภัยที่ดูเหมือนจะรับรู้บางอย่างได้ ก็กำคทาโปร่งแสงขนาดเล็กในมือแน่น!
วินาทีถัดมา!
ท้องฟ้าเหนือศีรษะของมันถูกเมฆฝนคำรามปกคลุมในพริบตา...
จากนั้น...
วิญญาณสายฟ้ามหาภัยก็ปลดปล่อยสกิลของตน!
[คลื่นสายฟ้าอสูร!]
ในตอนนี้...
ในเมฆฝนคำรามนั้น... แสงสายฟ้าสีม่วงเข้มนับไม่ถ้วนก็พลุ่งพล่านขึ้น!
ในชั่วพริบตา... สายฟ้านับไม่ถ้วนที่เหมือนงูยักษ์และมังกรก็พุ่งลงมาจากท้องฟ้าในทันที!
ตูม! ตูม! ตูม!
ตูม! ตูม! ตูม!
มองไปทางไหน... แม้แต่จุดสุดขอบสายตาก็ถูกสายฟ้านับไม่ถ้วนปกคลุมไปทั่ว!
หลังผ่านไปไม่กี่วินาที...
ก่อนที่เมฆฝนคำรามจะสลายไป ข้อความการสังหารมากมายก็เริ่มวิ่งในหน้าต่างระบบของเย่หยางอย่างบ้าคลั่ง!
[ติ๊ง! คุณได้สังหาร งูยักษ์น้ำแข็ง ระดับ 41 คุณได้รับค่าประสบการณ์ 410 แต้ม!]
[ติ๊ง! คุณได้สังหาร สัตว์อสูรคริสตัลน้ำแข็ง ระดับยอดฝีมือ 42 คุณได้รับค่าประสบการณ์ 42,000 แต้ม!]
[ความคืบหน้าดันเจี้ยนปัจจุบัน: 0.05%]
[ติ๊ง! ...]
[ติ๊ง! ...]
หลังผ่านไปพักใหญ่...
เมื่อเมฆฝนคำรามสลายไปหมด สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าเย่หยางคือหลุมมากมายนับไม่ถ้วนบนพื้น!
มองไปรอบๆ...
มันดูเหมือนพื้นที่ที่โดนระเบิดถล่มด้วยขีปนาวุธนับไม่ถ้วนอย่างโหดร้าย!
"โคตรโหด... นี่คือพลังของวิญญาณสายฟ้ามหาภัยงั้นเหรอ?"
ในตอนนี้... เมื่อได้เห็นพลังที่แท้จริงของสัตว์เรียกระดับสี่ วิญญาณสายฟ้ามหาภัย ที่เพิ่งได้รับมา แม้แต่เย่หยางเองก็อดที่จะทึ่งไม่ได้!
ต้องยอมรับว่า...
แม้ตอนนี้จะมีวิญญาณสายฟ้ามหาภัยแค่ตนเดียว... แต่ผลลัพธ์ที่มันสร้างขึ้นนั้น เทียบเท่ากับกองทัพสัตว์เรียกแสนตนเลยทีเดียว!
โหด... มันช่างโหดเกินไปแล้ว!
(จบบท)