บทที่ 24 นักพรตจาง และดวงตาไร้มลทิน!

หลินเทียนห่าวเต็มไปด้วยอารมณ์อันรุนแรง เขากลับมาเกิดใหม่พร้อมกับความหวังว่าจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้ แต่ตอนนี้เขากลับช่วยน้องสาวของตัวเองไม่ได้แม้แต่น้อย

"เราได้พยายามอย่างสุดความสามารถแล้ว" คุณหมอส่ายหน้า "แม้จะระบายเลือดที่คั่งออกได้จำนวนมาก แต่เลือดที่เข้าไปในสมองส่วนซีรีเบลลัมได้ทำลายสมองส่วนนี้ไปแล้ว ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดคือเธออาจเป็นเจ้าหญิงนิทรา และอาจเสียชีวิตได้ทุกเมื่อ"

หลินเทียนห่าวรู้สึกเหมือนถูกแช่ในน้ำเย็น "ผมขอเข้าไปดูน้องสาวได้ไหม?"

"เข้าไปได้ แต่พยายามควบคุมอารมณ์ตัวเองด้วย" คุณหมอถอนหายใจ

เมื่อเข้าไปในห้องผ่าตัด หลินเทียนห่าวเห็นเหล่าเจ้าหน้าที่กำลังเก็บอุปกรณ์อยู่ เขามองหลินชิงชิงที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้ ร่างของเขาสั่นเล็กน้อยด้วยความเจ็บปวด

"สุดท้ายแล้ว ผมก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้อยู่ดีใช่ไหม?" หลินเทียนห่าวกัดฟันแน่น เขาไม่ยอมรับผลลัพธ์นี้

เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพูดปลอบ "ทำใจให้สบายเถอะ"

แม้หลินเทียนห่าวจะผ่านประสบการณ์การสูญเสียมามากมายในชีวิตก่อน แต่การต้องเห็นน้องสาวจากไปต่อหน้าต่อตาในครั้งนี้กลับทำให้เขารู้สึกสิ้นหวังอย่างที่สุด น้ำตาไหลพรั่งพรู

"ทำไม!"

"ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย!"

"สวรรค์! ทำไมถึงต้องลงโทษข้าเช่นนี้!"

เขากำหมัดแน่น ความรู้สึกโกรธและหมดหนทางกัดกินจิตใจของเขา

"บางทีเธออาจจะยังพอช่วยได้" เสียงที่ฟังดูอ่อนเยาว์ดังขึ้น หลินเทียนห่าวหันไปมองทันที

ชายหนุ่มในชุดนักพรตอายุราว 17-18 ปียืนอยู่ที่หน้าประตูห้องผ่าตัด หลินเทียนห่าวเหมือนเจอแสงสว่างสุดท้ายในความมืด

"ช่วยเธอที ช่วยชีวิตน้องสาวผมเถอะ!" เขาพูดด้วยความหวัง

"ข้าก็ไม่มั่นใจว่าจะช่วยได้" นักพรตหนุ่มกล่าว

"แล้วอาจารย์ของท่านล่ะ เขาช่วยได้ไหม?"

"อาจารย์ของข้าตายไปแล้ว"

หลินเทียนห่าวกัดฟันแน่น "ได้โปรดเถอะ ถ้าท่านช่วยชีวิตน้องสาวข้าได้ ข้าจะตอบแทนบุญคุณของท่านอย่างแน่นอน"

นักพรตหนุ่มยิ้มบาง ๆ "ในเมื่อได้พบกัน ก็นับว่าเป็นวาสนา ข้าจะลองดู"

เขาเดินมาที่เตียงคนไข้ ยื่นมือที่เปล่งแสงสีเงินวาวไปที่หน้าผากของหลินชิงชิง แสงนั้นค่อย ๆ ซึมเข้าไปในร่างของเธอ ใบหน้าที่ซีดเผือดเริ่มดูมีชีวิตชีวาขึ้นทีละน้อย หลินเทียนห่าวมองภาพนั้นด้วยความตื่นเต้น

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่ง นักพรตหนุ่มก็ถอนมือและเช็ดเหงื่อที่หน้าผาก "น้องสาวของเจ้าไม่เป็นอันตรายถึงชีวิตอีกแล้ว แต่สุดท้ายเธอจะยังคงเป็นเจ้าหญิงนิทรา นี่เป็นเพราะพลังของข้ายังไม่พอ"

หลินเทียนห่าวรู้สึกโล่งใจขึ้นมาบ้าง "ขอบคุณท่านมาก อย่างน้อยเธอก็ไม่ตาย ข้านับถือท่านมาก ท่านชื่ออะไรหรือ?"

"ข้าคือจางเหย่ หรือที่ผู้คนเรียกกันว่า 'นักพรตแห่งความทะเยอทะยาน'"

"ท่านจางเหย่ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตน้องสาวข้า ข้ามีเงินอยู่หนึ่งแสนหยวนทั้งหมดในบัญชีนี้ ขอมอบให้ท่าน"

จางเหย่ส่ายหน้า "มากเกินไปแล้ว ให้ข้าหนึ่งหมื่นก็พอ ข้าจะนำไปซื้อแคปซูลเกม"

"แคปซูลเกม? ท่านนักพรตจะเล่นเกม Ragnarök ด้วยหรือ?"

จางเหย่พยักหน้า "ใช่ ข้าเห็นปรากฏการณ์จากดวงดาวและพบว่าภายในเกมมีบางสิ่งที่อาจช่วยข้าให้ก้าวข้ามขีดจำกัด ไปสู่ระดับ ที่ว่ากันในตำนานได้"

หลินเทียนห่าวตกใจ จางเหย่ยังสามารถมองเห็นสิ่งนี้ได้อีก ดูเหมือนเขาควรจะสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับจางเหย่ไว้ แต่ในตอนนี้ หลินเทียนห่าวยังไม่อาจเปิดเผยสถานการณ์ในเกมของตนได้ เนื่องจากอาจนำไปสู่ปัญหาใหญ่ในชีวิตจริง

ในชีวิตก่อนหน้านี้ เคยมีกรณีที่ผู้เล่นระดับสูงถูกลักพาตัวหรือแม้กระทั่งถูกฆาตกรรมในชีวิตจริง ดังนั้นหลินเทียนห่าวจึงระมัดระวังตัวเป็นพิเศษ แม้ในตอนนี้คุณสมบัติในเกมจะยังไม่แสดงผลในโลกจริงก็ตาม

"ท่านช่วยชีวิตน้องสาวของข้าไว้ ขนาดสิบหมื่นยังถือว่าน้อยไป ท่านจางโปรดรับไว้เถิด เก็บเงินติดตัวไว้ใช้ในวันข้างหน้า จะสะดวกกว่าแน่นอน" หลินเทียนห่าวกล่าวพร้อมส่งบัตรธนาคารให้กับจางเหย่

จางเหย่หัวเราะอย่างเบิกบาน "งั้นก็ขอบคุณมาก"

หลังจากพูดคุยกับจางเหย่เล็กน้อย เขาก็จากไป แม้ว่าน้องสาวของหลินเทียนห่าวจะพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่เธอยังคงต้องพักฟื้นในโรงพยาบาลอีกหลายวัน หลินเทียนห่าวจัดการเรื่องต่าง ๆ ของน้องสาวจนเรียบร้อยก่อนที่จะกลับไปที่ห้องเช่าและเข้าสู่เกมอีกครั้ง

ครั้งนี้เขาเสียเวลาไปกว่าสามชั่วโมง ซึ่งทำให้ความคืบหน้าในเกมล่าช้าไปบ้าง แต่หลินเทียนห่าวไม่รู้สึกกังวลใด ๆ

จากนี้ การปะทะระหว่างช่างตีเหล็กหวังและหัวหน้าหมู่บ้านผู้เฒ่าจะเริ่มดุเดือดขึ้นแล้ว NPC ในหมู่บ้านเริ่มต้นไม่เหมือนกับมอนสเตอร์ป่า เมื่อพวกเขาตายแล้วจะไม่เกิดใหม่อีก หลินเทียนห่าวซึ่งเคยล้มบอสมาแล้วถึงห้าตัว กำลังครุ่นคิดถึงวิธีที่จะทำภารกิจของหัวหน้าหมู่บ้านต่อไป

หากเขายังคงล่าฆ่า NPC ต่อไป ด้วยพลังของเขาในตอนนี้ก็สามารถทำได้แน่นอน แต่เขากลับไม่คิดจะทำเช่นนั้น เพราะมันเสี่ยงเกินไป อาจนำไปสู่การดึงความสนใจจากหัวหน้าหมู่บ้าน ซึ่งจะทำให้ภารกิจต่อจากนี้ไม่สามารถทำสำเร็จได้ตามปกติ

อย่างไรก็ตาม หลินเทียนห่าวก็ไม่อยากพลาดภารกิจของหัวหน้าหมู่บ้านเช่นกัน หลังจากคิดอย่างถี่ถ้วน เขาจึงเลือกที่จะเริ่มล่าบอสตั้งแต่ระดับ 5 ขึ้นไป

การล่าบอสเพื่อปิดภารกิจ

หลินเทียนห่าวเริ่มล่ามอนสเตอร์ระดับ 5 ไปจนถึงระดับ 9 และล้มบอสในหมู่บ้านเริ่มต้นไปอีก 5 ตัว รวมกับที่ล้มมาก่อนหน้านี้ ทำให้ตอนนี้เขาล้มบอสไปแล้วถึง 10 ตัว สามารถกลับไปส่งภารกิจที่หัวหน้าหมู่บ้านได้แล้ว

ในหมู่บ้านเริ่มต้น ลานเล็ก ๆ ของหัวหน้าหมู่บ้านเต็มไปด้วยผู้เล่นที่กำลังส่งภารกิจออกจากหมู่บ้าน เวลานี้ผู้เล่นทั่วไปส่วนใหญ่ถึงระดับ 10 กันหมดแล้ว หากไม่ติดว่ามีบางคนยังคงล่าในป่าบิดเบี้ยว บริเวณนี้คงเต็มไปด้วยผู้คนมากกว่านี้

หลังจากที่ผู้เล่นส่วนใหญ่ทยอยออกไปแล้ว หลินเทียนห่าวจึงเดินเข้าไปหาเฒ่าหมู่บ้าน

"หัวหน้าหมู่บ้าน ข้าได้ล่าบอสมาแล้วสิบตัว"

เมื่อส่งภารกิจ หัวหน้าหมู่บ้านดูทึ่งอยู่ครู่หนึ่ง "ไม่เลวเลย เจ้าคือเซวียตี้จริง ๆ ข้าไม่ผิดหวังในตัวเจ้า"

"ติ้ง! เจ้าทำภารกิจของหัวหน้าหมู่บ้านสำเร็จ"

รางวัลภารกิจ:

เหรียญทอง +20

แต้มคุณสมบัติอิสระ +20

โชค +1

ดวงตาไร้มลทิน +1

ดวงตาไร้มลทิน (อุปกรณ์พิเศษ)

ข้อกำหนดในการสวมใส่: ไม่มี

เอฟเฟกต์: มองทะลุความมืดและภาพลวงตา สามารถมองเห็นในหมอกได้กว้างขวางขึ้น

ค่าความทนทาน: 100

หลินเทียนห่าวตาเป็นประกายเมื่อเห็นไอเทมชิ้นนี้ แม้มันไม่ได้กำหนดเลเวล แต่ก็เป็นอุปกรณ์พิเศษ ที่ให้ผลลัพธ์เหมาะสำหรับสายธนูอย่างยิ่ง

ในปัจจุบัน แม้เวลากลางคืนในเกมยังมีระยะการมองเห็นอยู่บ้าง แต่หลังจากเหตุการณ์ภัยพิบัติครั้งใหญ่ การมองเห็นจะถูกลดทอนลงอย่างมากจนกลายเป็นความมืดสนิท นักผจญภัยผู้แข็งแกร่งบางคนในอดีตที่ขาดทักษะมองเห็นในที่มืด จึงต้องจบชีวิตลงด้วยฝีมือมอนสเตอร์จากระบบดาวอาเรท