บทที่ 139: เหยื่อ
บทที่ 139: เหยื่อ เมืองเหอตงปกคลุมไปด้วยหิมะขาวโพลน แต่ในต่างโลกกลับอบอุ่นเหมือนฤดูใบไม้ผลิ เฉินโส่วอี้แอบซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ เขาพยายามก้มตัวต่ำและเคลื่อนที่ไปข้างหน้าอย่างช้า ๆ พุ่มไม้ที่หนาแน่นและเถาวัลย์ที่พันกันช่วยปกปิดตัวเขาได้อย่างดี สาวเปลือกหอยนั่งอยู่บนไหล่ของเขา กอดเสื้อของเฉินโส่วอี้แน่...
