บทที่ 566 กลับบ้าน
ร้อยลี้นอกเมืองตงเซียน ภูเขาหนาทึบ ลำธารไหลริน บนเส้นทางภูเขา ขบวนพ่อค้าสิบกว่าคนกำลังลากรถบรรทุกหีบสินค้าเดินทางอย่างช้าๆ โม่ฮว่านั่งอยู่บนรถบรรทุกของขบวนพ่อค้า แกว่งขาเล็กๆ อย่างสบายใจ พลางมองทิวทัศน์ภูเขาที่คุ้นเคยแต่ก็แปลกตาไปบ้าง พลางคิดถึงพ่อแม่ รวมถึงคนคุ้นเคยและเพื่อนๆ ในเมืองตงเซียน รู้สึก...