หน้าแรก นิยายแฟนตาซี ระบบเทพเจ้าผู้สร้าง : กำเนิดใหม่ในโลกบรรพกาล บทที่ 445: ขอ...

บทที่ 445: ขอยืมเงินหน่อย

โดย

Rubybibi

ธันวาคม 21, 2024

ตอนที่แล้ว บทที่ 444: แกว่าใครเป็นคนแคระ?

ทั้งหมด รายชื่อตอน

ตอนถัดไป บทที่ 446: เกมเริ่มต้นแล้ว! หนานเฟิงท้าประลองหลงอู่ตี้!

บทที่ 445: ขอยืมเงินหน่อย

เผชิญกับคำพูดแรงๆ ของหนานเฟิง วานูชิงไม่แสดงอาการ

ในความคิดของเขา คำพูดแรงๆ แบบนี้ไม่มีพิษมีภัยอะไร

เบื้องหลังวานูชิง ผู้ติดตามทั้งหกคนของเขาหัวเราะ

หนึ่งในนั้นก้าวออกมาและพูดเยาะเย้ย: "ไอ้หนูแคระ ลูกชายอายุสิบขวบของกูยังสูงกว่ามึงเลย"

เขาพูดพลางยื่นมือมาแตะหัวหนานเฟิง

"น่าสงสาร ลูกชายมึงกำลังจะไม่มีพ่อแล้ว" :หนานเฟิงพูด และมือขวาพุ่งออกไป

ฝ่ายตรงข้ามก็พลิกฝ่ามือเป็นกำปั้นในทันทีและต่อยใส่หนานเฟิงอย่างแรง

ตู้ม!

เสียงทุ้มดังก้องที่ทางเข้าสนามศิลปะการต่อสู้ ผู้ชมที่อ่อนแอบางคนที่ประตูตาลายทันทีและแก้วหูเกือบแตก

หนานเฟิงคำนวณไว้แล้ว เขาจึงใช้แค่หนึ่งในสามของพลังในหมัดเมื่อกี้

ไม่งั้นคนที่เดินผ่านไปมาจะต้องตายหรือบาดเจ็บแน่ๆ

"บ้าเหรอ ตีกันนอกสนามศิลปะการต่อสู้แบบนี้!"

"ไม่สนใจพวกผู้ชมเลย ฉันจะร้องเรียน!"

"ห๊า? พวกนายพูดอะไรกัน? ทำไมฉันไม่ได้ยินอะไรเลย..."

ผู้ชมที่อ่อนแอกว่าต่างปิดหูและถอยหลัง กลัวว่าหนานเฟิงกับอีกฝ่ายจะสู้กันต่อและแรงกระเพื่อมจากการต่อสู้จะช็อตพวกเขาตาย

คนที่ยังยืนอยู่ล้วนแข็งแกร่ง อย่างน้อยก็เลเวลมากกว่า 30

"หยุด"

ในสนามคิงออฟไฟท์เตอร์ เสียงแก่ๆ เรียบเฉยดังขึ้น

หัวใจหนานเฟิงกระตุก รู้สึกถึงอันตรายบางอย่าง

เจ้าของเสียงนี้แข็งแกร่งมาก อย่างน้อยก็เลเวลมากกว่า 40 แน่

เขาล้มเลิกความคิดที่จะโจมตีต่อ ถอยหลังเงียบๆ และยืนอยู่หลังหยานอู่จิว

หยานอู่จิวไม่ได้ตำหนิหนานเฟิงที่ลงมือโดยที่เธอไม่ได้สั่ง เธอมองวานูชิงและพูดเย็นชา: "วานูชิง เจอกันบนเวที"

วานูชิงเมินหยานอู่จิว และมองหนานเฟิงอีกครั้ง: "ไปกันเถอะ"

หยานอู่จิวนำหนานเฟิงและหม่านหนิงเดินเข้าสนามศิลปะการต่อสู้อย่างรวดเร็ว

หลังจากพวกเขาเดินไป วานูชิงกระซิบกับคนรอบข้าง: "อาซามุ คนนั้นแข็งแกร่งแค่ไหน?"

ชายที่เพิ่งแลกหมัดกับหนานเฟิงพูด: "แข็งแกร่งมาก เลเวล 36 แต่รับหมัดของฉันได้ น่าทึ่งจริงๆ"

ราวกับรู้สึกว่าประโยคนี้โอหังไปหน่อย อาซามุเสริม: "แต่ฉันแค่ใช้พลัง 5 ส่วนเท่านั้น"

"เลเวล 36..." :วานูชิงเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์:

"ที่แท้ก็เป็นผู้ถูกเลือก เฮ่ๆ"

วานูชิงเดาตัวตนผู้ถูกเลือกของหนานเฟิงได้ทันที

ถ้านี่เป็นดินแดนของประเทศวาเดก้า วานูชิงจะต้องระดมคนมาล้อมฆ่าหนานเฟิงและแย่งอาวุธศักดิ์สิทธิ์แน่นอน

แต่ที่นี่คือเมืองเมฆลอย จุดเชื่อมต่อของสามประเทศ มีตระกูลใหญ่มากมายในเมือง การลงมือในเมืองไม่ใช่ทางเลือกที่ฉลาด

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ใช่ทุกคนที่อยากเป็นศัตรูกับผู้ถูกเลือก

เมื่อครึ่งเดือนก่อน ตระกูลเชาแห่งประเทศตะวันตกประกาศต่อสาธารณะว่าพวกเขาจะไม่เป็นศัตรูกับผู้ถูกเลือกปีนี้ และเชิญชวนผู้ถูกเลือกมาเยี่ยมเยียนตระกูลเชาอย่างจริงใจ

บางตระกูลถึงขั้นสร้างความสัมพันธ์แบบพันธมิตรกับผู้ถูกเลือกบางคนอย่างลับๆ

ในสถานการณ์ละเอียดอ่อนนี้ วานูชิงจะไม่โจมตีหนานเฟิงโดยไม่คิดแน่นอน

"ข้อต่อไปคือการล่าสมบัติในซากปรักหักพัง อาจจะเป็นโอกาสดี" :วานูชิงเดินเข้าสนามศิลปะการต่อสู้พร้อมผู้ติดตามและกระซิบ

นักข่าวหญิงมองทุกคนเดินเข้าไป เธอคิดพาดหัวข่าวพรุ่งนี้ไว้ในใจแล้ว

ถ้าหยานอู่จิวชนะ พาดหัวจะเป็น

"ช็อก! คนแคระซัดยักษ์แบบเดือดดาล ร่างเล็กก็ระเบิดพลังมหาศาลได้!"

ถ้าวานูชิงชนะ พาดหัวจะเป็น

"นี่แหละยักษ์! ผลงานชี้ชัดชาววาเดก้าคือเผ่าพันธุ์ที่ใกล้เคียงเทพเจ้าที่สุด!"

ไม่ว่าผลคืนนี้จะออกมายังไง พรุ่งนี้ก็ฮอตแน่ๆ

ในสนามคิงออฟไฟท์เตอร์-

สนามศิลปะการต่อสู้ขนาดใหญ่เต็มไปด้วยผู้คน

ที่นั่งผู้ชมรอบๆ เต็มหมดแล้ว พวกเขาคุยกันไปมา พูดคุยถึงการแข่งขันคืนนี้

หนานเฟิงพบว่ามีป้ายคาสิโนแบล็กโกลด์อยู่ทั่วสนามศิลปะการต่อสู้

และพนักงานของคาสิโนแบล็กโกลด์กำลังรายงานอัตราต่อรองแบบเรียลไทม์

ผู้ชมหลายคนวางเดิมพันด้วยทัศนคติแค่สนุกๆ หวังว่าจะได้เงินมาใช้จ่าย

แน่นอน มีคนที่เดิมพันใหญ่และหวังรวยข้ามคืนด้วย แต่นักพนันพวกนี้มักไม่มีจุดจบที่ดี

หนานเฟิงและอีกสองคนไม่ได้อยู่นานและเดินตรงไปที่ห้องเตรียมตัวเฉพาะของหยานอู่จิว

การแข่งขันศิลปะการต่อสู้กำลังจะเริ่มต้น

"เห็นเวทีตรงกลางสนามศิลปะการต่อสู้ไหม?"

หยานอู่จิวชี้ไปที่เวทีแปดเวทีตรงกลางสนามศิลปะการต่อสู้และอธิบาย: "มีทั้งหมดแปดเวที ผู้เข้าแข่งขันที่ได้อันดับ 1 ถึง 8 ในข้อก่อนเป็นแชมป์ดั้งเดิมของแปดเวทีนี้"

"หลังจากเกมเริ่ม ทุกคนสามารถท้าชิงแชมป์ได้ตามใจ ผู้ชนะจะเป็นแชมป์คนใหม่ และผู้แพ้ต้องลงจากเวที ถ้ายังมีพลังต่อสู้ก็สามารถท้าชิงต่อได้"

"ผู้เข้าแข่งขันที่ป้องกันเวทีได้สำเร็จเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงจะเป็นแชมป์สุดท้ายและผ่านเข้ารอบต่อไป"

กฎของเกมง่ายมาก แค่การต่อสู้บนเวทีทั่วไป

แค่นี่เป็นการต่อสู้บนเวทีเป็นทีม การต่อสู้ระหว่างผู้ติดตาม 6 ต่อ 6

นี่ไม่เพียงทดสอบความแข็งแกร่งของแต่ละคน แต่ยังทดสอบความสามัคคีด้วย

ทีมของหยานอู่จิวพิเศษ เธอมีผู้ติดตามแค่สองคน และต้องใช้ 2 สู้กับ 6

หนานเฟิงถาม: "ป้องกันได้ครึ่งชั่วโมงก็ผ่านเข้ารอบต่อไปเหรอ? งั้นก็โกงได้สิ"

ตัวอย่างเช่น หนานเฟิงขึ้นเวทีก่อน แล้วทีมของหลงอู่ตี้ขึ้นมาท้า หนานเฟิงซัดอีกห้าคนก่อน แล้วต่อสู้กับหลงอู่ตี้ 300 ยก ถ่วงเวลาครึ่งชั่วโมง แบบนี้ก็ชนะเกมง่ายๆ ไม่ใช่เหรอ?

หยานอู่จิวรู้ว่าหนานเฟิงคิดอะไร และพูด: "ตอนแรกก็มีตระกูลที่หาช่องโหว่นี้และใช้เพื่อเอาชนะ"

"แต่กฎของเกมก็เปลี่ยนเร็วมาก ไม่ว่าการท้าชิงจะใช้เวลานานแค่ไหน จะนับแค่ 5 นาที ถึงแม้สองทีมจะสู้กันวันทั้งคืน ก็นับแค่ป้องกันเวที 5 นาที"

"และตอนนี้ผู้จัดเข้มงวดมาก ถ้าพบว่าใครโกง จะถูกคัดออกทันที"

งั้นเหรอ... หนานเฟิงพยักหน้าเล็กน้อย

หยานอู่จิวพูดต่อ: "พวกเรามีแค่สองคน เสียเปรียบมาก ฉันแนะนำว่าอย่าเพิ่งรีบลงแข่ง ปล่อยให้พวกเขาสู้กันก่อน"

"เมื่อพวกเขาเหนื่อยล้าและไม่มีพลังต่อสู้แล้ว พวกนายค่อยเลือกแชมป์ที่อ่อนแอกว่าและท้าชิง"

"แบบนี้โอกาสที่เราจะผ่านเข้ารอบจะมากขึ้นนิดหน่อย"

หนานเฟิงและหม่านหนิงพยักหน้าพร้อมกัน นี่เป็นความคิดที่ดีจริงๆ

เหลืออีก 10 นาทีก่อนเกมจะเริ่ม หนานเฟิงกำลังจะหลับตาพักสักครู่เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ข้างหน้า แต่เขาได้ยินเสียงของหลงอู่ตี้

หลงอู่ตี้: "น้องเฟิง อยู่ไหม?"

หนานเฟิงแตะ[หูฟังยุทธวิธี]เบาๆ และลดเสียงพูดแบบกระซิบ: "อยู่ มีอะไร?"

หลงอู่ตี้: "นายอยู่ในห้องเตรียมตัวใช่ไหม? มาที่ห้องน้ำหน่อย ฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับนาย"