ตอนที่ 9

วันนี้เป็นวันที่พิเศษ เป็นวันที่ผู้ที่ตื่นรู้ครั้งแรกก้าวขึ้นสู่เวทีแห่งการตื่นรู้และปลดปล่อยพลังจินตนาการของพวกเขาอย่างสมบูรณ์

เวลาผ่านไปหนึ่งปีแล้ว ทั้งเฟิงฉีและฮงจ้านต่างก็มาถึงขั้นตอนแห่งการตื่นรู้แล้ว ในขั้นตอนนี้ ผู้ที่ตื่นรู้จะทำพิธีกรรมการตื่นรู้เพื่อยืนยันความสามารถของตน

ตามปกติ เฟิงฉีและฮงจ้านลุกขึ้นมาเก็บของและออกเดินทางจากที่พักไปยังใจกลางโรงเรียนด้วยกัน พวกเขาร่าเริงสนุกสนานระหว่างทาง ตอนนี้ หลังจากที่ใช้เวลาอยู่ด้วยกันมาหนึ่งปีเศษ ความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองคนค่อนข้างดี

พวกเขามาถึงเวทีแห่งการตื่นรู้ที่ใจกลางโรงเรียนในไม่ช้า

ในเวลานั้น สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วยผู้คน และทุกคนต่างก็กระตือรือร้นที่จะได้ลอง

จากนั้นครูคนหนึ่งก็พูดและให้ผู้คนขึ้นไปบนเวทีแห่งการตื่นรู้ตามลำดับ

หากพวกเขาไม่ประสบความสำเร็จ พวกเขาก็จะไม่สามารถตื่นรู้ได้ ดังนั้นพวกเขาสามารถติดต่อครอบครัวและออกจากโรงเรียนได้

ถึงแม้ว่าผู้ที่มีสัญญาณแรกของการตื่นรู้จะตระหนักถึงพลังจินตนาการแล้ว แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถตื่นรู้ได้สำเร็จ เฟิงฉีก็ตื่นเต้นมากในเวลานั้น เพราะสำหรับเขา นี่คือสิ่งที่เปลี่ยนอนาคตของเขา ในเวลานี้ ฮงจ้านก็มีสีหน้าเช่นเดียวกัน

คนต่อไป ลีออส ขึ้นมาบนเวที ฉันเห็นเด็กหนุ่มผมบลอนด์ที่มีดวงตาแปลกๆอยู่บนเวทีแห่งการตื่นรู้ เฟิงฉีเห็นเขาในทันที เขาคือคนที่อาศัยฐานะของครอบครัวและชอบข่มเหงและดูถูกคนอื่น เฟิงฉีรู้สึกโกรธจนแทบระเบิด

ฮงจ้านรู้สึกว่าเขาอารมณ์ไม่ดี จากนั้นก็ตบไหล่เขาเบาๆ

"ไม่เป็นไรหรอก หลังจากวันนี้เสร็จแล้ว เราคงไม่ต้องเจอหน้าเขากันอีกแล้ว"

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ เฟิงฉีก็รู้สึกมีความสุขเล็กน้อย

"อืม"

ฉันเห็นแสงสว่างวาบขึ้นบนเวทีแห่งการตื่นรู้ แล้วแสงสีทองที่ส่องประกายก็แผ่กระจายออกมาจากตัวลีออส มันเหมือนการแสดงความยินดีที่ได้กลายเป็นผู้ที่ตื่นรู้ถึงความสามารถในการจินตนาการ ปล่อยพลังแห่งการตื่นรู้ ลีออสถือโอกาสนี้โชว์ความเย่อหยิ่งและหัวเราะเสียงดัง

"ต่อไป ฮงจ้าน โปรดขึ้นมา"

"ถึงตานายแล้ว สู้ๆ!" เฟิงฉีให้กำลังใจฮงจ้าน

"อืม ฉันจะขึ้นไปแล้ว"

ฮงจ้านเดินขึ้นไปบนเวทีแห่งการตื่นรู้และเห็นแสงสีแดงแผ่กระจายออกมาจากร่างกายของฮงจ้าน

เขาเกี่ยวข้องกับธาตุไฟอย่างใกล้ชิด

พลังแห่งเปลวไฟปรากฏขึ้นในใจของเขา

เขารู้สึกว่าเปลวไฟเป็นสัญลักษณ์แห่งพลัง

ลูกไฟลอยอยู่กับเขาล้อมรอบร่างกาย

ขอแสดงความยินดีที่ได้กลายเป็นผู้ที่ตื่นรู้ถึงความสามารถในการจินตนาการ

ความสามารถที่ตื่นรู้คือไฟ

ฮงจ้านยิ้มอย่างมีความสุข

หลังจากลงมาแล้ว เขาก็ตบไหล่เฟิงฉีด้วยความตื่นเต้นและพูดว่า "ฉันสำเร็จแล้ว!"

"เยี่ยมไปเลย!"

เขาก็ดีใจกับฮงจ้านด้วย

"คนต่อไปคือเฟิงฉี"

"สู้ๆ!"

"ได้เลย"

เฟิงฉีเดินขึ้นไปบนเวทีแห่งการตื่นรู้ ลีออสและผู้คนด้านล่างต่างก็ส่งเสียงเชียร์ "ไอ้โง่ แกจะทำได้หรอ? ถ้าไม่ได้ก็ลงมาเถอะ ฮ่าๆๆ"

ฝูงชนต่างก็หัวเราะ

"เงียบ!" ครูผู้ดูแลตะโกนใส่ผู้คนในฝูงชนทันที

จากนั้นเธอก็สงบสติอารมณ์และพูดกับเฟิงฉีว่า "เอาล่ะ เริ่มได้แล้ว"

เฟิงฉียืนอยู่กลางเวทีแห่งการตื่นรู้และจินตนาการในใจของเขาถึงความรู้สึกที่เขามีต่อสายลม ลมคือพลังแห่งอิสรภาพและเสรีภาพจากข้อจำกัดของโลก ลมที่รุนแรงและทรงพลังค่อยๆไหลเวียนอยู่ในร่างกาย

เฟิงฉีมองขึ้นไปบนฟ้า และในใจของเขา ภาพของผู้ใช้พลังเหล่านั้นที่ข่มเหงคนอื่นมานานก็ปรากฏขึ้นในใจของเขา เขาสงสัยเกี่ยวกับผู้ที่ตื่นรู้ถึงความสามารถของตน

หรือว่าหลังจากที่ทุกคนได้รับความสามารถ พวกเขารู้สึกว่าตัวเองมีพลังที่เหนือกว่าคนอื่น ดังนั้นพวกเขาจึงข่มเหงคนอื่น?

แล้วถ้าเราเป็นผู้มีความสามารถเช่นเดียวกัน เราจะกลายเป็นคนแบบนั้นหรือเปล่า?

ไม่! มันต่างกัน! อย่างน้อยฉันกจะไม่ทำ!

ฉันอยากจะเดินบนเส้นทางของตัวเอง!

โดยรอบเต็มไปด้วยลมที่รุนแรงทันที

ทุกคนรู้สึกได้ถึงลมที่แรงกำลังรวมตัวอยู่รอบๆใจกลางเวทีแห่งการตื่นรู้

พลังงานสีเทา-ดำรวมตัวกันอยู่ตรงกลาง และแสงออร่าสีเทา-ดำค่อยๆปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา พลังงานที่ระเบิดออกแผ่กระจายไป ครูบนเวทีแห่งการตื่นรู้ตกใจเมื่อเห็นเช่นนั้น

ธาตุลมของเด็กคนนี้ดูเหมือนจะแตกต่างจากความสามารถธาตุลมที่ตื่นรู้ทั่วไป และเธอได้บันทึกไว้ในสมุดบันทึกทันที

ในขณะนั้น ดูเหมือนว่าบางสิ่งบางอย่างจะตื่นขึ้น ดวงตาสีเทา-ดำคู่หนึ่งเปิดขึ้น แล้วก็ปิดลงอีกครั้ง และกลไกแห่งโชคชะตาก็เริ่มหมุน

เฟิงฉีค่อยๆลงมา

"ขอแสดงความยินดีกับการตื่นรู้ที่ประสบความสำเร็จ เธอเป็นธาตุลม เฟิงฉีลงมาได้แล้ว"

"ยอดเยี่ยม นายทำสำเร็จแล้ว!" ฮงจ้านดีใจกับเขา

"อืม ตอนนี้ฉันรู้สึกสบายมาก ราวกับว่าลมกำลังไหลเวียนเข้าสู่ร่างกายฉันอย่างต่อเนื่อง"

เฟิงฉีโบกมือ

"ฉันก็เหมือนกัน ฉันรู้สึกเหมือนมีพลังงานร้อนกำลังไหลเวียนอยู่ในร่างกายฉัน"

ฮงจ้านเขย่ามือ

"รู้สึกดีจัง"

"ฮ่าๆ ถูกต้องเลย!"

สักครู่ ครูบนเวทีกล่าวว่า "ตอนนี้พิธีเสร็จสิ้นแล้ว เด็กๆที่ยังไม่ตื่นรู้และเด็กๆที่ตื่นรู้แล้วสามารถออกจากโรงเรียนได้

คุณสามารถเลือกเวลาที่จะออกไปเอง และสามารถรอจนกว่าคุณจะเชี่ยวชาญความสามารถขั้นพื้นฐานเพื่อไปโรงเรียนผู้ตื่นรู้ระดับสูงในนครศักดิ์สิทธิ์เพื่อเรียนรู้วิธีควบคุมความสามารถของคุณ”

ทุกคนที่อยู่ในที่เกิดเหตุต่างก็ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า "ครับ!"

จากนั้นทุกคนก็เริ่มกลับไปที่ที่พักของตนเพื่อเก็บของ

เฟิงฉีและฮงจ้านตัดสินใจทำความคุ้นเคยกับความสามารถของพวกเขาก่อนที่จะออกเดินทาง

ทั้งสองคนก็กลับไปที่ที่พักของพวกเขาก่อน

ลีออสเห็นทั้งสองคนจากไปและคิดในใจ ทำไมคนแบบนี้ถึงตื่นรู้ได้ พวกเขาไม่สมควรที่จะเป็นเหมือนตน

ความอิจฉาริษยาเกิดขึ้นในใจของเขา

เขาเรียกคนอีกสองสามคนมา กระซิบสองสามคำแล้วจากไป

หลังจากที่เฟิงฉีและฮงจ้านกลับไปที่ที่พักแล้ว พวกเขาก็ทำความคุ้นเคยกับความสามารถของตนด้วยกันและเก็บของล่วงหน้า

หลังจากนั้นไม่กี่วัน พวกเขาก็พร้อมที่จะออกจากโรงเรียน

ตอนนี้พวกเขากำลังกลับไปยังพื้นที่ต้อนรับที่เชิงเขาของโรงเรียน ที่ซึ่งพ่อแม่ของพวกเขารอพวกเขาอยู่ ทั้งสองคนเดินลงเขา

ฉับพลัน! มีคนสามคนปรากฏตัวและล้อมพวกเขาไว้

เฟิงฉีและฮงจ้านอยู่หลังกันและกัน

ก่อนที่พวกเขาจะได้พูดอะไร พวกเขาก็พร้อมที่จะต่อสู้ทันที

ฮงจ้านปล่อยพลังไฟออกมาทันทีเพื่อผลักพวกเขาออกไป และเฟิงฉีก็ปล่อยพลังออกมาด้วย

พลังลมที่รุนแรงทำให้เปลวไฟยิ่งรุนแรงขึ้น ทำให้คนทั้งสามเข้ามาใกล้ไม่ได้

ตอนนี้พวกเขาจะไม่ยอมให้ใครมาข่มเหงพวกเขาอีกต่อไป พวกเขาเห็นคนทั้งสามคนนี้ใช้ความสามารถของพวกเขาด้วย คนหนึ่งมีธาตุน้ำแข็ง คนหนึ่งมีธาตุไม้ และอีกคนหนึ่งมีธาตุดิน

เฟิงฉีรีบบอกฮงจ้านทันที

"ฮงจ้าน ระวังด้วย คนทั้งสามคนนี้ดูเหมือนจะรอเราอยู่"

"อืม ดูเหมือนว่าพวกเขาเตรียมการมาแล้ว"

หลังจากพูดจบ เด็กหนุ่มธาตุน้ำแข็งก็ตบฝ่ามือลงกับพื้นทันที และเท้าของทั้งสองคนก็แข็งตัวในทันที

เด็กหนุ่มธาตุไม้ปล่อยเถาวัลย์หลายต้นเพื่อพยายามพันรอบทั้งสองคน และเด็กหนุ่มธาตุดินก็รวมหินไว้ที่กำปั้นและพุ่งเข้าหาทั้งสอง

ฮงจ้านปลดปล่อยพลังไฟเผาไหม้น้ำแข็ง แล้วก็พุ่งเข้าไปข้างหน้า เผาไหม้เถาวัลย์

เฟิงฉีรวบรวมพลังลมและผลักไปข้างหน้า โค่นเด็กหนุ่มธาตุดินที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเขา

เขาและฮงจ้านมองหน้ากัน และทันใดนั้นก็พุ่งเข้าหาเด็กหนุ่มธาตุน้ำแข็งและธาตุไม้

ฮงจ้านขว้างลูกไฟสองลูกพุ่งเข้าหาพวกเขา

เฟิงฉีใช้พลังลมพุ่งไปข้างหน้าพร้อมกับเปลวไฟและรวมกับเปลวไฟของฮงจ้าน

หลังจากที่ทั้งสองพลังปะทะกัน ลมควบคุมไฟและไฟก็ลอยตามลมไป

เมื่อมันไปถึงพวกเขา การระเบิดอย่างฉับพลันก็เกิดขึ้นรอบๆตัวพวกเขา เผาไหม้ทั้งสองคนจนดำและล้มลงกับพื้น

เมื่อเด็กหนุ่มธาตุดินยังไม่ทันได้ปฏิกิริยา เฟิงฉีก็ใช้พลังลมดึงเขามาในทันที

ฮงจ้านและเฟิงฉีใช้ความสามารถทางร่างกายและชกเขาพร้อมกัน

ดวงตาของเด็กหนุ่มธาตุดินถูกชกจนเป็นวงกลมสีดำ และมีดวงดาวในดวงตาของเขา

ล้มลงกับพื้น

"จะทำอย่างไรกับพวกมันดี"

ฮงจ้านมองเฟิงฉี

"ฉันมีวิธี"

ฉันเห็นเขาหยิบเชือกออกจากกระเป๋าและมัดทั้งสามคนไว้ด้วยกัน

ฮงจ้านประหลาดใจและพูดกับเขาว่า "นายมีอุปกรณ์เยอะเหมือนกันนะ!"

"คนที่อยู่ไกลบ้านควรป้องกันตัวเองและเรียนรู้จากฉันเพิ่มเติม"

เฟิงฉีเขย่าทั้งสามคนอย่างแรง

"เขย่าพวกมันช้าๆ พวกเขาจะพูดออกมาเองหลังจากนั้นสักพัก"

"อย่าห่วง ฉันทำเอง"

หลังจากเขย่าทั้งสามคนให้ตื่น เฟิงฉีก็ถามว่า "ทำไมพวกแกถึงโจมตีพวกเรา?"

ทั้งสามคนเงียบ เฟิงฉีมองดูและคิดว่า "เฮ้ แกมีบุคลิกดีนะ" จากนั้นเขาก็เรียกฮงจ้านมา พูดสองสามคำ และถอดรองเท้าของพวกเขาออก ทั้งสองคนหยิบหญ้าหางหมาสามต้นและวางไว้ที่ เท้าของทั้งสามคนเริ่มแกว่งไปมา

"พวกแกจะพูดหรือเปล่า? พวกแกจะพูดหรือเปล่า?" เฟิงฉีจี้พวกเขาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า เมื่อเห็นรอยยิ้มที่หมดหนทาง ฮงจ้านคิดว่า ฉันเกือบจะถูกเขานำทางผิดแล้ว คนทั้งสามคนบนพื้นหัวเราะ ในที่สุดพวกเขาก็ทนไม่ไหวและสารภาพ

"เป็นลีออส เขาขอให้เราสอนบทเรียนให้พวกแก"

"ลีออส! เป็นลีออสอีกแล้ว! ไอ้คนผมบลอนด์และดวงตาแปลกๆคนนั้น!" ทั้งสองคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน

เฟิงฉีคิดว่าเขาถูกข่มเหงมาสองปีแล้ว แต่พวกเขาก็อดทน และความโกรธก็แพร่กระจายออกมาจากใจของเขา เฟิงฉีหันหลังและจากไป พูดกับฮงจ้านว่า "ฉันไปแป๊บเดียว รอฉันด้วย"

เขารีบไปหาลีออส ฮงจ้านเห็นเฟิงฉีจากไปอย่างรีบร้อนเดาได้ว่าเขากำลังจะทำอะไร และรีบวิ่งตามไป

ในเวลานั้น ลีออซยังคงคิดถึงฉากที่ทั้งสองคนถูกสอนบทเรียน และจากไปอย่างเย่อหยิ่งลงจากเขาสงสัยว่าทำไมคนทั้งสามคนนั้นยังไม่กลับมา

ทันใดนั้น เฟิงฉีก็ปรากฏตัวขึ้นและชกหน้าลีออสที่ด้านขวาในทันที

ฉันเห็นฟันหน้าของเขาร่วงออกมา

ลีออสล้มลงกับพื้น ปิดปาก ร้องตะโกนเสียงดัง แล้วก็ถูกชกอีกครั้ง

"แกชอบข่มเหงคนอื่นใช่มั้ย? ให้ฉันลองรู้สึกแบบนั้นบ้าง"

จากนั้นด้วยการชกอีกสองครั้ง ลีออสก็ปลดปล่อยแสงสว่างวาบ ผลักเฟิงฉีให้ถอยหลัง เฟิงฉีทรงตัวได้ ลีออสพูดอย่างโกรธจัด "แกกล้าต่อยฉันหรอไอ้โง่!"

"วันนี้ฉันจะต่อยแกจนตาย!" เฟิงฉีโกรธกว่าเขาในตอนนั้นเสียอีก!

เฟิงฉีปลดปล่อยพลังลมและพุ่งไปข้างหน้าด้วยพลังทั้งหมดของเขา

เดิมทีเขาคิดว่าเขาจะอดทนมาสองปี หลังจากทั้งหมด มันก็จะจบลงเร็วๆนี้

เขาไม่คาดคิดว่าลีออสจะไปไกลกว่านั้นและถึงกับอยากหาคนมาต่อยพวกเขา

มันเป็นการข่มเหงที่มากเกินไปจริงๆ

เฟิงฉีชกท้องลีออสด้วยพลังทั้งหมดของเขา ทำให้ลีออสไม่สามารถใช้ความสามารถได้ทันที ลีออสล้มลงกับพื้นอย่างแรงโดยไม่ใช้ความสามารถด้วยซ้ำ เฟิงฉีกำลังจะชกอีกครั้งและทันใดนั้นก็มีแสงดาบปรากฏขึ้น มันถูกยิงออกมา และเฟิงฉีรีบหลบ

ลีออสตะโกน

"พี่ชาย พี่มาแล้ว ช่วยฉันสอนบทเรียนไอ้โง่นี่หน่อย!"

ฉันเห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันโดยมีผมบลอนด์และดวงตาแปลกๆเหมือนกัน

เขาได้ปล่อยแสงดาบหลายเล่มและยิงใส่เฟิงฉีทันที

เฟิงฉีรีบหลบ

ไม่คาดคิดว่าจะมีอีกคนที่เก่งกว่าโผล่มา

แต่เนื่องจากเฟิงฉียังไม่คุ้นเคยกับความสามารถของเขามากนัก แขนซ้ายของเขาจึงถูกขีดข่วนทันที และเลือดก็ไหลออกมาจากแผล

เฟิงฉีปิดแขนของเขา และเห็นคนตรงหน้าของเขาบดบีบลูกบอลแสงและแสงสว่างวาบก็ปรากฏขึ้น เฟิงฉีอดไม่ได้ที่จะปิดตาของเขา แสงดาบพุ่งเข้ามาทันที เร็วมากจนเฟิงฉีไม่มีเวลาหลบ

"ระวัง!"

มีเสียงตะโกน และฮงจ้านยืนอยู่ข้างหน้าเฟิงฉี ไหล่ซ้ายของเขาถูกแทงทันที เด็กหนุ่มผมบลอนด์พูดกับลีออส "ลีออส แกไม่มีความสามารถจริงๆ แกเอาชนะมือใหม่ยังไม่ได้ เร็วเข้า"

ลีออสเดินไปข้างหลังเขาและจ้องมองเฟิงฉีและคนอื่นๆด้วยฟันที่กัดแน่น อย่างไรก็ตาม ฟันหน้าของเขาหลุดไปหนึ่งซี่ ทำให้เขาดูตลกเล็กน้อย เฟิงฉีประคองฮงจ้านและมองดูเลือดที่กำลังไหลออกมาจากไหล่ของเขา ฮงจ้านเจ็บปวดอย่างรุนแรงและสลบไป

เมื่อเห็นเพื่อนของเขาได้รับบาดเจ็บเพราะตัวเอง เฟิงฉีก็โกรธทันทีและไม่คิดถึงเหตุผลอีกต่อไป

ลมสีเทา-ดำที่รุนแรงปกคลุมหลายคน และดวงตาของเขาค่อยๆมืดมน

เฟิงฉีพิงฮงจ้านไว้กับต้นไม้และใช้พลังแห่งลม

หยุดบาดแผลของเขา เขาก็ดิ่งไปข้างหน้าทั้งสองคนและโค่นลีออสลงด้วยหมัดเดียว แล้วก็ชกท้องพี่ชายของเขา

เด็กหนุ่มผมบลอนด์พ่นเลือดออกมา แล้วก็ปล่อยแสงดาบหลายเล่มไปที่เฟิงฉี

เฟิงฉีปล่อยให้แสงดาบทำร้ายเขา ดวงตาของเขาว่างเปล่าและมืดมน

เด็กหนุ่มผมบลอนด์บีบลูกบอลแสงไว้ในมือและขว้างไปที่เฟิงฉี

ในทันที มันระเบิด และเฟิงฉียังคงเดินไปหาเขา ชกเข้าที่ใบหน้า และเขาก็ล้มลงในทันที

ลมในมือของเฟิงฉีกลายเป็นสีเทา-ดำ และเขาชกมันต่อเนื่อง เด็กหนุ่มผมบลอนด์ตะโกน และพลังงานแสงวาบก็ปะทุขึ้นทันทีเพื่อแยกทั้งสองออก เฟิงฉีลุกขึ้นอีกครั้งและเดินไปหาเขา ขาของเด็กหนุ่มผมบลอนด์สั่นในตอนนี้

"ไอ้บ้า! ฆาตกร!"

ขณะที่เฟิงฉีกำลังเข้าหาเขา เขาชกเขา แต่หมัดของเขาหยุดกลางอากาศ แล้วเฟิงฉีก็ล้มลง เด็กหนุ่มผมบลอนด์ตกตะลึงและนั่งลงกับพื้น งงงวยอยู่ชั่วขณะ

ลีออสตะโกน!

"พี่ชายใช้ประโยชน์จากการที่เขาสลบและทำลายเขา!"

เด็กหนุ่มผมบลอนด์ตื่นขึ้นมาจากความตกใจ รวมแสงดาบไว้ในมือ และจ้องมองเฟิงฉีอย่างดุร้าย ขณะที่เขากำลังจะโจมตี หยดน้ำสองหยดก็พุ่งออกมา โค่นลีออสและพี่ชายของเขา ทำให้ทั้งสองคนอาเจียนเลือด

จากนั้นหยดน้ำก็กลายเป็นฝ่ามืออีกสองข้าง และทักทายพวกเขาบนใบหน้า ตบใบหน้าของลีออสและพี่ชายของเขา ทำให้ใบหน้าของเขาโปดปูนเหมือนก้นลิง

ทั้งสองวิ่งลงจากเขาด้วยน้ำตา และฝ่ามือที่กลายเป็นหยดน้ำก็ตบพวกเขาอย่างต่อเนื่อง

เมื่อพวกเขาวิ่งลงจากเขา ไอ้สองคนนั้นถูกตบจนไม่สามารถลุกจากเตียงได้เป็นเวลาหลายเดือน

ในเวลานั้น ชายในชุดเทาคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้น หยุดบาดแผลของเฟิงฉีและฮงจ้าน และส่งพวกเขาไปที่เชิงเขาในทันที แล้วก็หายตัวไป

หลังจากที่เฟิงฉีตื่นขึ้นมา เขาพบว่าตัวเองนอนอยู่ที่บ้าน เขาจึงลุกขึ้นทันทีและเห็นพ่อแม่ของเขานั่งอยู่ข้างๆเขา

"แม่กับพ่อ ผมอยู่ที่บ้านได้ยังไง ฮงจ้านอยู่ไหน ฮงจ้านอยู่ไหน!"

"ครอบครัวเขามารับไปแล้ว ไม่ต้องห่วง ทำไมพวกเจ้าถึงได้รับบาดเจ็บกันหมด" พ่อถามด้วยความกังวล

"ฉันเจอคนที่ทำให้ฉันรู้สึกไม่สบายใจ ดังนั้นฉันเลยต่อสู้กับเขา"

เฟิงฉีไม่ได้อธิบายรายละเอียดว่าใครเป็นคนทำ เพราะเขาไม่อยากก่อปัญหาให้กับครอบครัวของเขาเพราะตัวเอง

แม่โกรธในตอนนั้น

"ใครก็ตามที่กล้าแตะต้องลูกชายของฉัน ฉันจะฆ่ามัน!"

แม่ที่ปกติแล้วใจเย็นที่สุดก็ระเบิดออกมาอย่างรุนแรง และอุณหภูมิรอบตัวเธอก็เพิ่มขึ้นทันที พ่อรู้ว่าเฟิงฉีไม่อยากอธิบาย

"โอเคๆ อย่าโกรธเลย ปล่อยให้ฉีน้อยพักผ่อนก่อน"

หลังจากพูดจบ เขาก็พาแม่ของเขาเดินออกไป

เฟิงฉีนอนอยู่บนเตียง คิดว่าเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฮงจ้าน ทำให้เขารู้สึกผิดมาก หลังจากเหตุการณ์นี้ เขาได้ขาดการติดต่อกับฮงจ้าน

เฟิงฉีรู้สึกขยะแขยงตัวของลีออส

เฟิงฉีเริ่มเข้าใจถึงอันตรายของธรรมชาติของมนุษย์ในตอนนี้ และเข้าใจด้วยว่าบางครั้งความอดทนจะทำให้ฝ่ายตรงข้ามยิ่งไม่เกรงกลัวมากขึ้น

ถ้าคุณอยากปกป้องคนอื่น คุณต้องกลายเป็นคน ที่แข็งแกร่ง มากจนทำให้คนอื่นหวาดกลัว

ดังนั้นเขาจึงสาบานว่าเขาจะไม่ยอมให้คนอื่นได้รับบาดเจ็บเพราะตัวเองอีกต่อไป จากนั้นเขาก็ออกกำลังกายมากขึ้นทุกวันและสัมผัสพลังแห่งลมในธรรมชาติ เขายังค้นหาข่าวเกี่ยวกับฮงจ้านเพื่อที่เขาไปเยี่ยมและเข้าเรียนที่นครศักดิ์สิทธิ์ แต่โชคไม่ดีที่ไม่มีข่าวคราว...

เฟิงฉีพลิกตัวบนเตียง

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว

เขาใกล้จะเข้าโรงเรียนนครศักดิ์สิทธิ์อย่างเป็นทางการแล้ว แต่เขาก็ยังไม่พบข่าวเกี่ยวกับฮงจ้าน

นี่เป็นอุปสรรคในใจของเขาที่เขาเอาชนะไม่ได้ แต่เขาเชื่อว่า เขาจะต้องพบฮงจ้าน เขาคิดจนง่วงและก็ผล็อยหลับไป

ในเวลานี้ ในป่ามืดมิด แสงไฟวาบดูโดดเด่นเป็นพิเศษ ชายชราและชายหนุ่มกำลังเดินไปด้วยกัน และพวกเขาก็เห็นสิ่งมีชีวิตต่างดาวหลายตัวถูกโค่นล้มอยู่รอบๆตัวพวกเขา

ชายชราพูดกับชายหนุ่มว่า "เร็วๆนี้หลานก็จะไปโรงเรียนนครศักดิ์สิทธิ์แล้ว หลานต้องพยายามอย่างหนักเพื่อฝึกฝนความสามารถของหลานให้ดี มีเพื่อนร่วมรุ่นที่มีพรสวรรค์มากมายในวิทยาลัย หลานต้องพยายามหนักขึ้นเพื่อก้าวไปข้างหน้ากว่าคนเหล่านี้ หลานจึงจะทำในสิ่งที่เจ้าต้องการได้”

"ครับ คุณปู่ ผมจะพยายามอย่างเต็มที่ครับ"

ชายหนุ่มมองดูฝ่ามือของเขา และเปลวไฟที่ลุกโชนก็ปรากฏขึ้นจากฝ่ามือของชายหนุ่ม ชายหนุ่มมองไปในทิศทางของโรงเรียนเก่าและเงียบอยู่สักพัก...

ทุกคนต่างก็พยายามอย่างหนักที่จะแข็งแกร่งขึ้น และมีเพียงคนแข็งแกร่งเท่านั้นที่มีสิทธิ์ที่จะพูด และโลกก็เป็นเช่นนั้น