ตอนที่ 860 มีคนจ่ายให้

“ฉันให้ 1,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ!!!”

ในวินาทีนั้น เสียงของ เย่เฉิน ดังก้องทำให้ทุกคนถึงกับตกตะลึง

1,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐ!!!?!!!

ให้ตายเถอะ! ตัวเลขนี้นี่มันตัวเลขที่น่ากลัวสุดๆ!

“และอีกอย่าง ฉันสามารถโอนเงินให้พวกนายได้ทันที เข้าบัญชีธนาคารต่างประเทศของพวกนายโดยตรง”

เย่เฉิน กล่าวเสริมด้วยน้ำเสียงสบายๆ

ในชั่วพริบตา ทุกคนในที่นั้นถึงกับนิ่งอึ้งไป ทุกคนตะลึงจนพูดไม่ออก

การมีเงิน 1,000 ล้านดอลลาร์ และการที่สามารถนำเงินจำนวนนี้ออกมาได้ทันทีนั้น..เป็นสองเรื่องที่แตกต่างกัน

การที่จะมีเงินสด 1,000 ล้านดอลลาร์พร้อมใช้ทันทีนั้น น่ากลัวเกินไป

ไม่ใช่แค่เศรษฐีทั่วไป แม้แต่มหาเศรษฐีที่มีทรัพย์สินระดับแสนล้านบางคนก็ไม่สามารถนำเงินสดจำนวนนี้ออกมาได้ง่ายๆ

ส่วนใหญ่สินทรัพย์ของมหาเศรษฐีระดับนั้นมักจะอยู่ในรูปของหุ้นบริษัท อสังหาริมทรัพย์ หรือสินทรัพย์อื่นๆ ไม่ใช่เงินสด

มีเพียงมหาเศรษฐีเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่สามารถควักเงินสดจำนวนมหาศาลนี้ได้ง่ายๆ

แน่นอนว่า สือ หยวนไป๋ ไม่ใช่หนึ่งในนั้น

ในใจของเขาเต็มไปด้วยคำถาม เย่เฉิน รวยขนาดไหนกันแน่?

จู๋ เย่ชิง หันไปมอง เย่เฉิน ด้วยความตกใจ

เธอเองก็รู้สึกทึ่งกับ ‘อำนาจแห่งเงินตรา’ ของ เย่เฉิน

เมื่อครู่เธอเพิ่งเสนอเงินไปแค่ 80 ล้านดอลลาร์ แต่ เย่เฉิน กลับเพิ่มเป็นสิบเท่าในคราวเดียวอย่างไม่ลังเล

สือ หยวนไป๋ ชะงักไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็หัวเราะดังลั่น :

“อย่าฝันไปเลย! พวกเขาไม่มีทางตอบตกลงนายหรอก! ถ้าพวกเขาตอบตกลง ชื่อเสียงของพวกเขาก็จะพังยับเยิน และอาจจะต้อง…”

สือ หยวนไป๋ มั่นใจมากว่า ทหารรับจ้างทีมนี้มีชื่อเสียงในด้านความซื่อสัตย์ ไม่เคยมีประวัติเสื่อมเสีย และไม่เคยถูกใครซื้อตัว

แต่ยังไม่ทันที่เขาจะพูดจบ หัวหน้าทหารรับจ้าง ก็เอามีดพกมาจ่อที่คอของเขาแล้ว

หัวหน้าทหารรับจ้างเปลี่ยนใจแล้ว

ไม่ใช่เพียงแค่เขา สมาชิกอีกกว่า 20 คนในทีมก็เปลี่ยนใจเช่นกัน และตัดสินใจย้ายข้างทันที

ในอดีต การว่าจ้างพวกเขาให้ทำงานหนึ่งครั้ง มักจะได้เงินเพียงไม่กี่ล้านดอลลาร์

เมื่อแบ่งเงินนั้นออกเป็นส่วนๆ แต่ละคนก็แทบไม่ได้อะไรเหลือ

แม้กระทั่งงานนี้ ที่ สือ หยวนไป๋ เสนอเงิน 50 ล้านดอลลาร์ให้พวกเขา หลังจากหักส่วนแบ่งของหัวหน้า และแบ่งให้สมาชิกทุกคน แต่ละคนก็จะได้เพียง 1-2 ล้านดอลลาร์กว่าๆ เท่านั้น

พวกเขายังต้องเสี่ยงชีวิตรับงานอื่นต่อไป

แต่ถ้าเปลี่ยนข้างมาทำงานให้ เย่เฉิน เรื่องมันต่างออกไป

เงิน 1,000 ล้านดอลลาร์! แต่ละคนจะแบ่งเงินได้ถึงหลายสิบล้านดอลลาร์!

เงินจำนวนนี้เพียงพอให้พวกเขาเลิกทำงาน และเกษียณได้อย่างสบายใจ

และที่สำคัญกว่านั้น เย่เฉิน ยังสามารถโอนเงินให้พวกเขาได้ทันทีโดยตรง

เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว พวกเขายังต้องคิดอะไรอีกล่ะ?

เมื่อมีดจ่ออยู่ที่คอของเขา สือ หยวนไป๋ รู้สึกแข้งขาอ่อนแรง และไม่กล้าหยิ่งผยองอีกต่อไป

“พวกแก... พวกแก…”

เขารู้สึกโกรธมากแต่ก็พูดอะไรไม่ออกเช่นกัน

ลูกน้องของ จู๋ เย่ชิง ก็พากันถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เมื่อครู่พวกเขารู้สึกเครียดมาก เพราะพวกเขาแม้จะเป็นนักสู้มืออาชีพ แต่ก็ไม่สามารถสู้กับทหารรับจ้างที่ผ่านสนามรบมาอย่างโชกโชนได้แน่นอน

ถ้าต้องสู้จริงๆ ฝ่ายที่พ่ายแพ้ต้องเป็นพวกเขาอย่างไม่ต้องสงสัย!

แต่ตอนนี้ ทุกอย่างคลี่คลายได้ด้วย ‘คุณเย่’

ลูกน้องเหล่านั้นของ จู๋ เย่ชิง เริ่มมอง เย่เฉิน ด้วยความชื่นชม

‘ถ้าเรามีเจ้านายที่รวยจนเกินคำบรรยายแบบนี้ก็คงดีไม่น้อย…’

พวกเขาคิดในใจ

“เห็นหรือยัง สือ หยวนไป๋ นี่แหละที่เขาเรียกว่า ‘เงินซื้อได้ทุกอย่าง’”

เย่เฉิน พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

แน่นอนว่า เย่เฉิน ที่กล้าจ่ายเงิน 1,000 ล้านดอลลาร์ ก็มีเหตุผลบางอย่างซ่อนอยู่เช่นกัน...

เงิน 1,000 ล้านดอลลาร์สหรัฐของตัวเองนั้นไม่ได้หามาง่ายๆ

เย่เฉิน ตั้งใจว่า หลังจากจัดการกับ สือ หยวนไป๋ แล้ว ..จะใช้โอกาสนี้กำจัดตัวการเบื้องหลังของเขาไปพร้อมกัน

ทีมทหารรับจ้างนี้เองก็เป็นตัวเลือกที่เหมาะสมมาก พวกเขาไม่มีข้อจำกัดมากมาย อีกทั้งยังมีความสามารถสูง

ที่สำคัญที่สุด เงิน 1,000 ล้านดอลลาร์ของ เย่เฉิน นี้..หลังจากนี้จะมีคนมาช่วย ‘เบิกจ่าย’ ให้ เขาไม่ต้องเสียเงินเลยแม้แต่หยวนเดียว

“ถ้าคุณเสนอเงินมากกว่านี้ พวกเขาอาจเปลี่ยนใจก็ได้?”

เย่เฉิน ก้าวไปข้างหน้า

“ฉันไม่มีเงินสดมากขนาดนั้น”

สือ หยวนไป๋ ถอนหายใจเบาๆ แม้ว่าทรัพย์สินของเขาจะไม่น้อย แต่ส่วนใหญ่เป็นหุ้น และอสังหาริมทรัพย์

ในขณะที่ทหารรับจ้างต้องการ ‘เงินสด’ ที่สามารถรับได้ทันที หรือเงินที่สามารถโอนเข้าบัญชีธนาคารต่างประเทศได้

พวกเขาไม่สนใจอสังหาริมทรัพย์ หรืออะไรทำนองนั้น และถึงแม้จะสนใจ ก็ไม่สามารถรับได้ด้วยสถานะของพวกเขา

ในขณะนี้ สือ หยวนไป๋ รู้สึกถึงความสิ้นหวังอย่างมหาศาล

เขาเข้าใจอย่างลึกซึ้งว่า ‘การมีเงินมากพอมันดีจริงๆ มันสามารถเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งอย่างได้’

ทีมทหารรับจ้างที่เขาลงทุนอย่างหนักเพื่อหามา ด้วยความมั่นใจในชื่อเสียง และความภักดีของพวกเขา

แต่ในที่สุด เย่เฉิน กลับเปลี่ยนพวกเขาไปด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ

“บอกฉันมาว่า..ใครอยู่เบื้องหลังของนาย?”

เย่เฉิน ถามด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ฮึ! ต่อให้ฉันตาย ฉันก็ไม่มีทางบอกแกหรอก!”

สือ หยวนไป๋ เชิดหน้า พูดด้วยความดื้อรั้นอย่างสุดขีด นี่คือ..คิดว่าตัวเองเป็นคนที่มี ‘จิตใจเด็ดเดี่ยว’

“ไม่บอก?”

เย่เฉิน ยกยิ้มอย่างมีเลศนัย ก่อนจะหันไปมองหัวหน้าทหารรับจ้าง

“เข้าใจแล้วครับ บอส”

หัวหน้าทหารรับจ้างเห็นสายตานั้นก็รู้ทันทีว่าจะต้องทำอะไร

เขาหันไปสั่งลูกน้องสองคนให้ลากตัว สือ หยวนไป๋ ไปด้านหลังเพื่อ ‘สอบสวน’

ในฐานะ ‘มืออาชีพ’ การสอบสวนคืองานถนัดของพวกเขา

“เรามานั่งพักก่อนเถอะ ไม่นานเกินรอแน่นอน”

เย่เฉิน หันไปพูดกับ จู๋ เย่ชิง ก่อนจะทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาอย่างสบายใจ

ไม่ถึงสามนาที สือ หยวนไป๋ ที่กลัวจนฉี่ราด ก็ถูกลากกลับมาโยนลงกับพื้น

“ฉันจะบอก! ฉันจะบอก! นายอยากรู้เรื่องอะไรก็ถามมาเลย!”

สือ หยวนไป๋ รีบร้องขอชีวิตกับ เย่เฉิน ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“นี่มันแค่สองนาทีกว่าเอง คุณสือ คุณนี่ช่างไม่มีความอดทนเลยนะ”

เย่เฉิน ส่ายหัวพลางถอนหายใจ เขาเดาไว้ว่าอาจจะต้องใช้เวลานานกว่านี้อย่างน้อยๆ ก็ต้องสักสิบนาที

“บอสครับ เรายังไม่ทันได้ลงมือเลย แค่บอกวิธี ‘สอบสวนอย่างนุ่มนวล’ เขาก็กลัวจนยอมแพ้แล้ว”

หัวหน้าทหารรับจ้างพูดด้วยน้ำเสียงหมดคำจะพูด

เมื่อพวกเขาลาก สือ หยวนไป๋ ไปด้านหลัง หัวหน้าทหารรับจ้างยังไม่ได้ลงมือจริงจังด้วยซ้ำ

เพียงแค่เล่าถึงวิธีสอบสวนอย่าง ‘นุ่มนวล’ ไปได้เพียงครึ่งทางเท่านั้น

สือ หยวนไป๋ ที่ก่อนหน้านี้ยืนกรานว่าไม่ยอมแพ้กลับหวาดกลัวจนปัสสาวะรดกางเกง และขอร้องพวกเขาโดยไม่รอให้พูดจบ

ทำให้หัวหน้าทหารรับจ้างรู้สึกเสียดายเล็กน้อย เพราะยังไม่ได้สนุกกับการสอบสวนอย่างจริงๆ จังๆ

“งั้นบอกมา ใครอยู่เบื้องหลังนาย? ใครเป็นคนสั่งให้นายจัดการฉัน?”

เย่เฉิน ถามตรงไปตรงมา

สือ หยวนไป๋ ไม่กล้ารีรอ เขาตอบด้วยความหวาดกลัว

“เป็น…”