ยอดระบบรีเฟรชพลังพิเศษสุดแกร่ง ตอนที่ 0038 ความตกตะลึงจากเพื่อนเก่า
ยอดระบบรีเฟรชพลังพิเศษสุดแกร่ง ตอนที่ 0038 ความตกตะลึงจากเพื่อนเก่า
สถานีโทรทัศน์สามารถรวบรวมทีมได้อย่างกะทันหันเพื่อไปที่จวนเจ้าเมือง
ผู้นำทีมคือฟ่านหมิ่น ผู้รับผิดชอบคนหนึ่งของสถานีโทรทัศน์!
แม้จะอายุเพียงสามสิบปี แต่การได้เป็นผู้รับผิดชอบนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
เหตุผลง่ายมาก เพราะที่ฐานทัพชิงซาน สถานีโทรทัศน์เป็นสถานที่ทำงานที่ใคร ๆ ก็หมายปอง
อย่างน้อยคนธรรมดาหลายคนก็แย่งกันเข้าไป
แต่คนที่สามารถเข้าไปทำงานในสถานีโทรทัศน์ได้ ล้วนต้องมีเส้นสายอยู่บ้าง
การที่ฟ่านหมิ่นสามารถโดดเด่นขึ้นมาได้ ย่อมแสดงให้เห็นว่าเธอมีภูมิหลังที่แข็งแกร่ง
แท้จริงแล้วมันก็เป็นเช่นนั้น!
พ่อของฟ่านหมิ่นเป็นเจ้าของโรงฝึกยุทธ์ มีพลังอำนาจเทียบเท่านักรบ
ส่วนพ่อสามีของเธอเป็นนักรบระดับสอง ถือว่าเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงในฐานทัพชิงซาน
ที่ฐานทัพชิงซาน นักรบระดับสองมีไม่มากนัก!
วันนี้ฟ่านหมิ่นว่างพอดี ไม่คิดเลยว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
เจ้าแห่งฐานทัพชิงซานคนใหม่ สั่งให้สถานีโทรทัศน์ส่งคนมาเตรียมเครื่องถ่ายทอดสด
สำหรับฟ่านหมิ่น เธอไม่รู้ว่านี่เป็นเรื่องดีหรือร้าย
เพราะถ้าทำได้ไม่ดี ภูมิหลังทางครอบครัวของเธอก็คงไม่สามารถช่วยได้
คนในฐานทัพชิงซานต่างก็รู้ดีว่า การได้เป็นเจ้าแห่งฐานทัพ อย่างน้อยต้องมีตบะระดับสี่
หากเป็นฐานทัพที่แข็งแกร่งกว่านี้ ตบะของผู้ดำรงตำแหน่งก็จะสูงขึ้นไปอีก
เมื่อมาถึงจวนเจ้าเมือง ฟ่านหมิ่นและทีมงานสถานีโทรทัศน์ต่างก็ระมัดระวังตัว
เพราะที่นี่มียอดฝีมืออยู่มากมาย แม้แต่ฟ่านหมิ่นก็เช่นกัน!
คนที่มารับพวกเขาคือรองเจ้าเมืองหลิวต้าเฉิง
คนผู้นี้มีชื่อเสียงในฐานทัพชิงซานมานานแล้ว
“ผู้อาวุโสหลิว!”
ฟ่านหมิ่นและทีมงานต่างก็กล่าวทักทายด้วยความเคารพ
คนผู้นี้เป็นนักรบระดับสาม มีชื่อเสียงมากในฐานทัพชิงซาน
“ตามฉันมา!”
หลิวต้าเฉิงพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
ตอนนี้ สิ่งสำคัญที่สุดคือเรื่องของเจ้าเมือง
เขารู้สึกว่าเจ้าเมืองคนใหม่ผู้นี้เป็นคนที่คาดเดาไม่ได้ และไม่กล้าที่จะยั่วยุ!
ไม่ต้องพูดถึงความแตกต่างในด้านพลังอำนาจและภูมิหลัง
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าอีกฝ่ายจะสามารถไปได้ไกลแค่ไหนในอนาคต
ตราบใดที่ไม่ใช่คนโง่ ก็ควรจะรู้ว่าควรปฏิบัติต่ออีกฝ่ายอย่างไร
“เจ้าเมือง ทีมงานสถานีโทรทัศน์มาถึงแล้ว!”
หลิวต้าเฉิงเคาะประตูและพูดด้วยความเคารพ
แม้แต่ฟ่านหมิ่นและคนอื่น ๆ เมื่อเห็นหลิวต้าเฉิงทำเช่นนี้ ก็เริ่มรู้สึกประหม่า
แม้แต่นักรบระดับสามยังระมัดระวังขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่าเจ้าแห่งฐานทัพชิงซานคนใหม่ผู้นี้อาจจะไม่ใช่คนง่าย ๆ
“เข้ามา!”
เสียงของหนิงอันดังขึ้นอย่างแผ่วเบา!
พูดตามตรง ถ้าไม่ใช่เพราะเสริมโชคชะตา
เขาคงไม่อยากปรากฏตัวต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้
แต่นักรบต้องก้าวไปข้างหน้า การเสริมโชคชะตามีผลอย่างมาก
เมื่อตัดสินใจได้แล้ว หนิงอันก็ไม่ลังเล
ไม่นาน ฟ่านหมิ่นก็ตามผู้อาวุโสหลิวเข้าไปในห้องของเจ้าเมือง
ก่อนหน้านี้ เธอเคยเห็นห้องนี้ในวิดีโอถ่ายทอดสด
มันจึงไม่ใช่สถานที่ที่ไม่คุ้นเคย แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เข้ามา
“คารวะท่านเจ้าเมือง!”
ฟ่านหมิ่นและทีมงานต่างก็ก้มหน้าและกล่าวทักทาย
แต่พวกเธอก็ยังแอบมองหนิงอันด้วยหางตา
น่าเสียดายที่มองไม่ค่อยชัด!
แต่ฟ่านหมิ่นรู้สึกว่าคนผู้นี้ดูคุ้นตา
แต่ในใจเธอก็ปฏิเสธ เพราะเธอไม่น่าจะรู้จักเจ้าเมืองคนนี้ได้
“ไม่ต้องมากพิธี!”
เสียงของหนิงอันดังขึ้นอย่างแผ่วเบา
เพราะเขาเกิดใหม่ จึงมีมุมมองของตัวเอง
ไม่มีความเย่อหยิ่งของนักรบที่มีต่อคนธรรมดา
ต้องรู้ว่านักรบหลายคนมักจะรู้สึกเหนือกว่าคนธรรมดา
เมื่อเงยหน้าขึ้น ฟ่านหมิ่นก็รู้สึกตกตะลึง
เหตุผลง่ายมาก!
เจ้าเมืองคนนี้ เธอดูเหมือนจะรู้จักจริง ๆ เป็นเพื่อนสมัยมัธยมปลายเมื่อหลายปีก่อน!
ความประทับใจยังคงชัดเจนมาก
เพราะในปีนั้น โรงเรียนชิงซาน 15 มีเพียงคนเดียวที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยนักรบได้
แม้จะผ่านไปหลายปีแล้ว ฟ่านหมิ่นก็ยังคงจำได้ดี และเธอยังเคยไปร่วมงานแต่งงานของเขาอีกด้วย
ในตอนนั้น อาจารย์เวินยังยกลูกสาวให้เขา ทำให้เกิดความฮือฮาไม่น้อย
เพราะลูกสาวของอาจารย์เวินนั้นงดงามมาก
ถึงแม้ว่าเวลาจะผ่านไปนานแล้ว แต่เธอก็ยังคงจำได้
ไม่น่าจะจำผิด!
ไม่คิดเลยว่าจะได้พบกันอีกครั้งในสถานการณ์แบบนี้
เด็กหนุ่มขี้อายในวันนั้น กลับกลายเป็นผู้ที่ควบคุมคนนับล้านในวันนี้
ยิ่งไปกว่านั้น เขายังอายุยังน้อย อนาคตยังไปได้อีกไกล
แม้แต่ฟ่านหมิ่นก็อดรู้สึกเสียใจไม่ได้
หากในตอนนั้น เธอได้สร้างสัมพันธ์ที่ดีกับเขา
มันคงจะเป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่มาก!
แต่น่าเสียดาย ความสัมพันธ์ในตอนนั้นก็แค่ธรรมดา
ไม่มีทาง ในตอนนั้นทุกคนต่างก็มุ่งมั่นฝึกฝน ไม่ได้คิดอะไรมาก
รวมถึงตอนที่ผลการสอบออกมา การที่เขาสอบเข้ามหาวิทยาลัยนักรบได้ ทำให้เพื่อนหลายคนตกตะลึง
ในทางกลับกัน หนิงอันจำฟ่านหมิ่น เพื่อนเก่าของเขาได้
“ไม่ได้เจอกันนาน!”
หนิงอันพูดขึ้นอย่างกะทันหัน
ตอนนี้เขาก็ถือว่าประสบความสำเร็จแล้ว การปฏิบัติต่อเพื่อนเก่าจึงเป็นไปอย่างสบาย ๆ
“ท่านยังจำฉันได้!”
ฟ่านหมิ่นพูดด้วยความเคารพ ไม่กล้าที่จะทำตัวสนิทสนม
แม้แต่หนิงอันก็ยังถอนหายใจ เพื่อนเก่าคนนี้ฉลาดมาก
โชคดีที่เธอเป็นคนฉลาด เขาไม่ได้คิดที่จะรำลึกความหลังกับเพื่อนเก่าคนนี้มากนัก
“เริ่มติดตั้งอุปกรณ์ แล้วให้สถานีโทรทัศน์ออกประกาศก่อน”
เสียงของหนิงอันดังขึ้นอีกครั้ง!
“ครับ!”
หลิวต้าเฉิงรีบตอบ
ตอนนี้เขาเพิ่งตั้งสติได้
ไม่คิดเลยว่าคนที่สถานีโทรทัศน์ส่งมาจะบังเอิญขนาดนี้
เป็นเพื่อนเก่าด้วย แบบนี้ก็ยิ่งรู้จักอีกฝ่ายมากขึ้น
ถึงแม้ว่าในใจจะมีความคิดมากมาย แต่สิ่งสำคัญที่สุดคือการสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับอีกฝ่าย
ส่วนฟ่านหมิ่นและคนอื่น ๆ ก็เริ่มลงมือทันที