บทที่398
"ใช่แล้ว ผมมีพรสวรรค์ด้านการพยากรณ์" เซี่ยจื้อกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ขณะวางคริสตัลบอลกลับที่เดิม นิโคลัส เฟลเมลมองเด็กหนุ่มตรงหน้าด้วยสายตาทึ่งและไร้คำพูด "เด็กคนนี้... เหมือนรวบรวมพรจากฟากฟ้าทั้งหมดไว้ในตัว" เฟลเมลคิดในใจ ทุกศาสตร์ที่เซี่ยจื้อพูดถึง ไม่เพียงแต่เข้าใจ เขายังเชี่ยวชาญอย่างลึกซึ้ง...
