บทที่ 69 การวางหมากระยะยาวของหลี่อี้เฟิง
หลี่อี้เฟิง ในฐานะเลขาธิการพรรค กำลังเดินหน้าใช้กลยุทธ์ด้าน การควบคุมบุคคลากร อย่างระมัดระวังและเฉียบขาด การย้ายสำนักงานของเขาจาก ตึกฝั่งตะวันออกกลับไปฝั่งตะวันตก แม้จะดูเหมือนเป็นเรื่องเล็ก แต่ในโลกการเมือง มันกลับกลายเป็นการเคลื่อนไหวที่มีนัยสำคัญเชิงสัญลักษณ์
ในโลกการเมือง การเลือกใช้คนที่เหมาะสมในตำแหน่งที่สำคัญสามารถเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ได้อย่างสิ้นเชิง สำหรับหลี่อี้เฟิง การควบคุมบุคคลากร เป็นสิ่งที่เขามุ่งมั่น เพราะเขาเชื่อว่า
“หากเลือกคนที่ใช่ งานที่ใหญ่แค่ไหนก็สามารถควบคุมได้”
กวนอวิ๋น ยืนห่างจากหลี่อี้เฟิงเพียงครึ่งเมตร นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้สนทนาแบบเผชิญหน้ากับหลี่อี้เฟิงในระยะใกล้ขนาดนี้
หลี่อี้เฟิงเปิดบทสนทนาถึงแผนการย้ายสำนักงานกลับไปฝั่งตะวันตก
“กวนอวิ๋น คุณคิดอย่างไรถ้าผมจะย้ายกลับไปฝั่งตะวันตก?”
คำถามนี้ไม่ใช่คำถามธรรมดา แต่เป็นการทดสอบปฏิกิริยาและความคิดเห็นของกวนอวิ๋น
กวนอวิ๋น ตอบอย่างรอบคอบ
“ถ้าท่านเลขาฯ คุยกับนายอำเภอเหิงเฟิง ผมเชื่อว่าท่านเหิงเฟิงจะเข้าใจและสนับสนุนการตัดสินใจนี้”
หลี่อี้เฟิงเคยย้ายสำนักงานจากฝั่งตะวันตกไปฝั่งตะวันออก เนื่องจากคำแนะนำของ หลี่หย่งชาง และ หวังเชอจวิน ในตอนนั้น การย้ายสำนักงานแสดงถึงการแสดงอำนาจเหนือเหิงเฟิง แต่การตัดสินใจย้ายกลับไปฝั่งตะวันตกในตอนนี้ มีความหมายเชิงสัญลักษณ์ที่ชัดเจนยิ่งกว่า
หลี่อี้เฟิงกำลังแสดงให้เห็นว่าเขากำลังปรับระยะห่างจากหลี่หย่งชาง ซึ่งเคยมีบทบาทสำคัญในอำเภอ
การกลับไปสู่ตำแหน่งเดิมเป็นสัญญาณว่าเขาพร้อมที่จะรวบรวมอำนาจและสร้างเสถียรภาพในพื้นที่
เมื่อหลี่อี้เฟิงเดินจากไป กวนอวิ๋นยังคงยืนอยู่ในความคิด เขาเข้าใจความหมายของการเคลื่อนไหวนี้ได้ทันที
“หลี่อี้เฟิงกำลังเตรียมพร้อมที่จะควบคุมสถานการณ์ในอำเภอข่ง เขากำลังใช้โอกาสจากความขัดแย้งที่กำลังเกิดขึ้น”
เมื่อกวนอวิ๋นกลับมาที่ห้องเลขานุการ เวินหลิน ยังคงนั่งอยู่เพียงคนเดียว
เขาบอกเวินหลินว่า “ได้ยินไหม? ท่านเลขาฯ กำลังจะย้ายกลับไปฝั่งตะวันตก”
เวินหลิน หันมาพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ “นี่หมายความว่า เขาจะตัดสัมพันธ์กับใครบางคน หรือเขากำลังจะเริ่มเล่นเกมใหม่?”การย้ายสำนักงานของหลี่อี้เฟิงเป็นเพียงหนึ่งในหมากที่วางไว้ในเกมการเมืองที่กำลังเข้มข้นในอำเภอข่ง มันเป็นสัญญาณที่ชัดเจนว่าเขากำลังรวบรวมอำนาจและเตรียมพร้อมที่จะเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ที่ซับซ้อนในพื้นที่
กวนอวิ๋น รู้สึกถึงความตึงเครียดของสถานการณ์ในขณะที่เขากำลังสนทนากับ เวินหลิน ซึ่งดูเหมือนจะไม่ได้สนใจเรื่องการย้ายสำนักงานของ หลี่อี้เฟิง มากนัก แต่กลับนำข่าวใหญ่เรื่อง การลงทุน มาบอกเขาแทน
เวินหลินเล่าด้วยความตื่นเต้นว่า
“เพิ่งรับโทรศัพท์จาก จินอี้เจีย เธอบอกว่าจะมาที่อำเภอข่งในอีกสามถึงห้าวัน และมีแผนการลงทุนเบื้องต้นประมาณ หนึ่งล้านหยวน!” เวินหลินมองกวนอวิ๋นราวกับเขาเป็นสิ่งมหัศจรรย์
“แค่ความคิดของคุณก็สามารถดึงดูดการลงทุนได้ตั้งหนึ่งล้านหยวน! ถ้าถือว่าเป็นผลงานด้านการดึงดูดการลงทุน คุณจะได้ชื่อเสียงในคณะกรรมการอำเภอแน่นอน!”
กวนอวิ๋นหัวเราะและกล่าวอย่างสุภาพ
“ผมแค่โชคดีที่มีโอกาสดีๆ และได้คนเก่งอย่าง เซี่ยไหล ช่วยแนะนำแหล่งเงินทุนเข้ามา”
จินอี้เจียเสนอให้ใช้ สัญญาการเช่าที่ดินบนภูเขาผิงชิว ของกวนอวิ๋นในรูปแบบของ การร่วมทุน (Equity Participation) แทนการซื้อขาด ซึ่งเป็นวิธีที่น่าสนใจ เนื่องจากจะช่วยสร้างรายได้ต่อเนื่องในระยะยาว
เวินหลินกลับรู้สึกกังวลเล็กน้อย
“จินอี้เจียบอกว่าเราต้องมีตัวแทนจากฝั่งเราที่เข้าร่วมดูแลการดำเนินงานโดยตรง และต้องเป็นคนท้องถิ่นที่สามารถจัดการประสานงานได้ทุกด้าน… ฉันก็ยังลังเลอยู่ว่าจะลาออกจากงานปัจจุบันเพื่อไปดูแลเรื่องนี้ดีไหม”
กวนอวิ๋นยิ้มและปลอบเธอ
“ใครบอกว่าคุณต้องลาออกล่ะ? คุณทำทั้งสองอย่างไปพร้อมกันได้เลย หนึ่งมือพัฒนาเศรษฐกิจ อีกหนึ่งมือทำงานสื่อสารที่เก่งของคุณต่อไป ผมเชื่อว่าคุณทำได้”
คำพูดของเขาทำให้เวินหลินหัวเราะอย่างสดใส และดูเหมือนจะตัดสินใจได้แล้ว
เวินหลินจิบชาแล้วเสริมข่าวที่เธอเพิ่งทราบ
“อีกเรื่อง… หลี่หย่งชางและกั๋วเหว่ยเฉียนเพิ่งออกเดินทางไปเมืองหวงเหลียง”
กวนอวิ๋นเข้าใจทันทีว่าพวกเขากำลังพยายามขอความช่วยเหลือจากผู้ใหญ่ในเมืองหวงเหลียง
การเดินทางไปเมืองหวงเหลียงของหลี่หย่งชางและกั๋วเหว่ยเฉียน มีเป้าหมายสำคัญสองประการ:
หลี่หย่งชางพยายามใช้สายสัมพันธ์ที่มีเพื่อดึงตัวผู้สนับสนุนจากระดับเมืองมาสร้างอิทธิพลในอำเภอ
การเชิญผู้ใหญ่จากเมืองมาที่อำเภอข่ง จะช่วยเพิ่มแรงกดดันต่อหลี่อี้เฟิงและเหิงเฟิง โดยเฉพาะในสถานการณ์ที่ทั้งสองไม่ได้มีสายสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งกับเมือง
กวนอวิ๋นวิเคราะห์สถานการณ์แล้วพบว่า
“ถึงหลี่หย่งชางจะพยายามดึงตัวผู้สนับสนุนจากเมือง แต่หลี่อี้เฟิงและเหิงเฟิงก็ไม่ได้ไร้แผน พวกเขาสามารถรวมพลังกันเพื่อรับมือกับความเคลื่อนไหวครั้งนี้ได้”
การลงทุนจากจินอี้เจียกลายเป็นข่าวดีที่ช่วยเพิ่มศักยภาพให้กับอำเภอข่ง ในขณะเดียวกัน การเดินทางไปเมืองหวงเหลียงของหลี่หย่งชางแสดงให้เห็นถึงความพยายามที่จะรักษาอำนาจในอำเภอของเขา
แต่ในโลกการเมืองที่ซับซ้อน ทุกการเคลื่อนไหวอาจนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงที่คาดไม่ถึง และกวนอวิ๋นรู้ดีว่าเกมนี้ยังอีกยาวไกล
กวนอวิ๋น และ เวินหลิน เดินออกจากสำนักงานพร้อมกันในช่วงเย็นที่พระอาทิตย์กำลังลับขอบฟ้า บรรยากาศเย็นสบายและอบอุ่นด้วยแสงอาทิตย์ที่ทอดลงมาในฤดูใบไม้ร่วง
ทั้งสองมีนัดกับ หลิวเป่าจง และพวกเพื่อเฉลิมฉลองการ "ออกจากสถานีตำรวจ" ซึ่งกวนอวิ๋นแซวอย่างอารมณ์ดีว่าเป็น "การออกอย่างสมศักดิ์ศรี" แม้เวินหลินจะมองว่าชื่อเรียกนี้ฟังดูไม่ค่อยเหมาะสม
ระหว่างทาง กวนอวิ๋นอดไม่ได้ที่จะสังเกต เวินหลิน ด้วยความสนใจ เขาสังเกตเห็นว่าหูของเธอมีสีแดงระเรื่อเพราะแสงอาทิตย์สะท้อน ทำให้ดูอ่อนโยนและน่ารักยิ่งขึ้น
“คุณมองอะไรน่ะ?” เวินหลินย่นคิ้วถามด้วยท่าทีไม่พอใจ “ดูท่าคุณจะไม่ได้คิดดีแน่ ๆ”
“ผมแค่คิดว่า…คุณมีโหงวเฮ้งดี” กวนอวิ๋นตอบด้วยรอยยิ้ม “หูใหญ่มีติ่งถือเป็นโหงวเฮ้งดี แสดงถึงความมั่งคั่งและโชคดี”
“คุณนี่นะ…” เวินหลินพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง แต่หน้าแดงเล็กน้อย “อย่าคิดว่าแค่มองแล้วคุณจะเป็นเซียนอ่านโหงวเฮ้งได้หรอก” กวนอวิ๋นหัวเราะและแซวกลับ
“แล้วคุณล่ะ? เคยมีใครบอกไหมว่าเวลาคุณมัดผมเป็นหางม้า คุณดูน่ารักกว่าปกติ”
เวินหลินตอบด้วยท่าทางแกล้งดุ “อย่ามาพูดแบบนี้บ่อย ๆ ฉันไม่ชอบ!”
เมื่อทั้งสองมาถึง ร้านอาหารเหม่ยซือหลิน หลิวเป่าจงและพวกกำลังรออยู่ แต่ทันทีที่พวกเขาเห็นกวนอวิ๋น หลิวเป่าจงรีบลุกขึ้นมาพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด “พี่กวน เราเปลี่ยนที่กันดีกว่า มีปัญหาแล้ว…หวังเชอจวินอยู่ข้างบน”
คำพูดนี้ทำให้บรรยากาศเปลี่ยนไปทันที
หวังเชอจวิน เป็นคนใกล้ชิดของ หลี่หย่งชาง การปรากฏตัวของเขาที่ร้านอาหารเดียวกันในช่วงเวลานี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ กวนอวิ๋นรู้ทันทีว่านี่อาจไม่ใช่เรื่องธรรมดา เขาคิดในใจ
“หลี่หย่งชางกำลังจับตาดูพวกเราอยู่…หรืออาจมีแผนบางอย่างที่เขากำลังจะเริ่มดำเนินการ”
กวนอวิ๋นพยักหน้าและกล่าวกับหลิวเป่าจง “เปลี่ยนที่ก็ดี เดี๋ยวผมโทรหาที่ใหม่ คุณนำทางไปก่อน”
บรรยากาศที่อบอุ่นของช่วงเย็นกลายเป็นความตึงเครียดเมื่อชื่อของหวังเชอจวินถูกกล่าวถึง กวนอวิ๋นเริ่มตระหนักว่าการเคลื่อนไหวในอำเภอข่งกำลังเข้าสู่จุดสำคัญ และทุกการกระทำของเขาจะต้องระมัดระวังยิ่งขึ้น
(จบบท)###
