บทที่ 59 หม้อไฟเทพยังไม่มา
วาเลนตินานั่งเช็ดน้ำตาบนเก้าอี้ ไป๋จิ้งยืนข้างๆ รู้สึกเก้ๆ กังๆ ชาติก่อนเป็นโสด ไม่มีประสบการณ์และทักษะในการปลอบผู้หญิง "เอ่อ..." ไป๋จิ้งลังเลครู่หนึ่ง ยื่นกระดาษให้ "ฉันไม่โทษคุณหรอก" วาเลนตินารับกระดาษ พอสัมผัสถึงรู้ว่าเป็นกระดาษทิชชูของร้าน แม้คุณภาพจะดี แต่เทียบกับที่เธอใช้ประจำไม่ได้เลย คิดถึงต...
