บทที่ 56: คำสาบาน

บรรดาลอร์ดทั้งหมดได้รับเชิญมายังห้องประชุมที่ตกแต่งใหม่และยกระดับแล้ว ที่ปลายห้องมีโต๊ะหินอ่อนสีขาวยาวใหญ่สำหรับตระกูลสตาร์คนั่ง และด้านหน้ามีโต๊ะยาวหลายตัวพร้อมเก้าอี้คุณภาพสูง

เมื่อบรรดาลอร์ดเข้ามา พวกเขาประหลาดใจกับความสง่างามและความสวยงามของห้อง ธงสตาร์คสวยงามบนผนัง รูปปั้นหมาป่าที่อยู่ตรงนั้นตรงนี้ทำให้ดูเหมือนพวกเขาอยู่ในถ้ำหมาป่าจริงๆ พวกเขาทั้งหมดหาที่นั่งและนั่งลง

ไม่นาน อเล็กซานเดอร์ แบรนดอน เน็ด และเบนเจนเข้าห้องจากทางเข้าอื่นใกล้โต๊ะของพวกเขา ทันทีที่ทุกคนเห็นอเล็กซานเดอร์เข้ามา พวกเขาทั้งหมดลุกขึ้นยืน

เขาเดินไปนั่งตรงกลางบนที่นั่งที่ใหญ่ที่สุด ทางขวามือนั่งแบรนดอนและเบนเจน ทางซ้ายมือนั่งเน็ด ด็อบบี้ และเมสเตอร์ลูวิน

เมสเตอร์ลูวินผู้น่าสงสารไม่รู้เลยว่าซิทาเดลจะถูกทำลายในเร็วๆ นี้

"ขอบคุณที่มาที่นี่ท่านลอร์ดทั้งหลาย พวกเราจะเริ่มประชุมเร็วๆ นี้ แต่มาดื่มเครื่องดื่มใหม่ของตระกูลสตาร์คกันก่อน" เขาพูดและไม่นานคนรับใช้มากมายก็เข้ามา บัตเตอร์เบียร์ถูกเสิร์ฟในแก้วใหญ่และไฟร์วิสกี้ถูกเสิร์ฟในแก้วช็อตเล็กๆ ทุกคนได้รับขวดบัตเตอร์เบียร์คนละขวด และไฟร์วิสกี้หนึ่งขวดต่อสี่คน

ทันใดนั้นเกรตจอน อัมเบอร์ก็ลุกขึ้นพร้อมแก้วช็อตที่เต็มไปด้วยไฟร์วิสกี้และคำราม "เพื่อลอร์ดสตาร์ค"

ทุกคนยกแก้วและดื่มรวดเดียว หลายคนเริ่มไอหลังจากนั้น ไฟร์วิสกี้เป็นเครื่องดื่มที่แรง มันให้ความรู้สึกแสบร้อนสักพักแล้วทิ้งความอบอุ่นไว้ทั่วร่างกาย และมันถูกบ่ม 50 ปีด้วยผ้าคลุมกาลเวลาดังนั้นความแรงจึงยิ่งมากขึ้น มันมีรสเผ็ดนิดๆ ด้วย

"นี่...นี่มันยอดเยี่ยมมากท่านลอร์ด นี่คือเครื่องดื่มที่เหมาะกับทางเหนือ" เกรตจอนพูดอย่างตื่นเต้น

"ขอบคุณลอร์ดอัมเบอร์ ข้าจะมอบไฟร์วิสกี้ให้พวกท่านคนละ 1 ลัง ตอนนี้ลองบัตเตอร์เบียร์กันเถอะ" อเล็กซานเดอร์พูด

พวกเขาลองบัตเตอร์เบียร์และรู้สึกถึงความหวานและความนุ่มนวลที่น่าทึ่งของเบียร์ มันทิ้งรสหวานไว้ในปาก

"สิ่งประดิษฐ์ที่ยอดเยี่ยม ข้าขอถามได้ไหมว่าใครเป็นผู้ทำมันขึ้นมาท่านลอร์ด?" ลอร์ดวิลเลียม ดัสตินพูด

วิลเลียม ดัสตินควรจะตายที่หอคอยแห่งความสุขตามเดิม แต่เขาเป็นหนึ่งในคนที่อเล็กซานเดอร์เปลี่ยนชะตากรรม

"ท่านกำลังมองเขาอยู่ ลอร์ดดัสติน" อเล็กซานเดอร์พูด

วิลเลียม ดัสตินลุกพรวดขึ้นและรีบไปที่โต๊ะของอเล็กซานเดอร์แล้วคุกเข่า "สิ่งประดิษฐ์อันยอดเยี่ยมเช่นนี้ก็เพียงพอที่จะทำให้ข้าเชื่อมั่นว่าท่านคือลอร์ดที่ดีที่สุดที่ทางเหนือจะมีได้ ข้า ลอร์ดวิลเลียม ดัสตินแห่งตระกูลดัสติน ขอสาบานด้วยศรัทธาว่าข้าจะจงรักภักดีต่อลอร์ดสตาร์คแห่งตระกูลสตาร์ค ไม่มีวันทำร้ายท่าน และจะรักษาความเคารพต่อท่านอย่างสมบูรณ์ต่อหน้าทุกคนด้วยความจริงใจและไร้การหลอกลวง ข้าขอสาบานต่อเทพเก่าและเทพใหม่"

คำสาบานแสดงความจงรักภักดีที่เกิดขึ้นกะทันหัน ลอร์ดดัสตินรักเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มาก ซึ่งตอนนี้ก็ชัดเจนแล้ว

"ฮ่าๆๆ...และข้าขอสาบานว่าท่านจะมีที่นั่งข้างเตาผิงของข้าเสมอ มีเนื้อและน้ำผึ้งบนโต๊ะของข้า และข้าสัญญาว่าจะไม่ขอให้ท่านทำสิ่งใดที่อาจนำความอัปยศมาสู่ท่าน ข้าขอสาบานต่อเทพเก่าและเทพใหม่ ลุกขึ้นเถิด" อเล็กซานเดอร์ตอบ

"ขอบคุณ ลอร์ดดัสติน ข้าไม่สามารถให้สูตรเครื่องดื่มสองอย่างนี้ได้ แต่ข้าสามารถให้สูตรเครื่องดื่มอีกอย่างที่มีค่าได้ มันเรียกว่าวอดก้า ข้ามีอยู่ชุดเล็กๆ พวกท่านลองชิมได้"

จากนั้นคนรับใช้ก็นำขวดวอดก้ามาและรินใส่แก้วช็อต

ครั้งนี้อเล็กซานเดอร์ลุกขึ้นชูแก้ว "เพื่อความเจริญรุ่งเรืองของทางเหนือ"

"เพื่อทางเหนือ!" พวกเขาทั้งหมดคำรามและดื่ม

อีกครั้ง หลายคนไอ "นี่มันสมบูรณ์แบบ ท่านลอร์ด ไม่มีรสชาติเป็นเอกลักษณ์เหมือนไฟร์วิสกี้และบัตเตอร์เบียร์ แต่ก็แรงและมีผลกระทบมาก เขาเห็นว่าผู้คนในทางเหนือจะชอบมัน โดยเฉพาะในฤดูหนาวที่หนาวเย็น"

"งั้นก็ดีที่ที่นี่หนาวตลอดเวลา" เกรตจอนพูดอีก

"ฮ่าๆ... ใช่ เครื่องดื่มนี้ไม่แพงในการผลิตเท่าไหร่ ข้าเห็นว่าชาวบ้านก็จะได้ดื่มกันด้วย ลอร์ดดัสติน โปรดส่งช่างตีเหล็กของท่านมาที่โรงงานของข้าเพื่อเรียนรู้วิธีทำเครื่องมือต่างๆ สำหรับทำวอดก้า" อเล็กซานเดอร์สั่ง

วิลเลียมพยักหน้าและมองผู้ช่วยให้ไปจัดการเรื่องนี้

จากนั้นอเล็กซานเดอร์ก็กลับมาสู่เรื่องจริงจัง "ได้ ตอนนี้มาถึงธุรกิจหลัก แต่มาจัดการเรื่องคำสาบานก่อน นั่นคือถ้าไม่มีใครคัดค้านการที่ข้าเป็นลอร์ดผู้ปกครองของพวกท่าน"

อย่างที่คาด รูส โบลตันลุกขึ้น "ท่านลอร์ด ข้าสับสน ท่านไม่ใช่ผู้ที่อยู่ใกล้ลำดับสืบทอดตำแหน่งที่สุด..." คำพูดของเขาถูกขัดโดยเกรตจอน

เกรตจอนเป็นผู้สนับสนุนตระกูลสตาร์คที่แน่วแน่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น มีแต่ลูกชายของเขาที่โง่เขลา

"เจ้าพูดเรื่องไร้สาระอะไรรูส?" เขาพูดเสียงดัง

"โปรดปล่อยให้เขาพูด ลอร์ดอัมเบอร์ ทุกคนมีสิทธิ์พูดที่นี่" อเล็กซานเดอร์พูด

รูส โบลตันพูดต่อด้วยเสียงเย็นชาราบเรียบ "ท่านลอร์ด สิ่งที่ข้าถามคือ ทำไมบุตรชายของลอร์ดริคการ์ด สตาร์คถึงไม่รับตำแหน่งลอร์ด"

คำถามของเขาเป็นคำถามที่มีเหตุผล หลายคนก็มีคำถามเดียวกัน

จากนั้นแบรนดอนก็ลุกขึ้น

"ฮ่าๆ... ข้าคิดว่าข้าควรตอบคำถามของท่าน ลอร์ดโบลตัน ข้าแน่ใจว่าหลายท่านได้ยินข่าวลือเมื่อเร็วๆ นี้ ที่อ้างว่าปู่ที่รักของพวกเราได้ใช้กลอุบายยึดตำแหน่งลอร์ดจากพวกเรา พวกมันล้วนเป็นเรื่องไร้สาระ ข้าเป็นหนี้ชีวิตท่านปู่ ท่านมาที่คิงส์แลนดิ้งอันน่าสาปแช่งคนเดียวกับเซอร์ด็อบบี้เพื่อช่วยข้า ท่านไม่เพียงช่วยข้าแต่ยังช่วยชาวบ้านจากพวกแลนนิสเตอร์ ข้าเห็นว่าผู้คนมองปู่ที่นั่นอย่างไร พวกเขามีความเคารพที่แท้จริงในดวงตา ข้ารู้ในตอนนั้นว่าท่านจะเป็นลอร์ดที่ดีกว่าข้า

พวกเรารู้กันว่าข้ามีกล้ามเนื้อมากกว่าสมอง และนั่นไม่ใช่สิ่งที่ดีสำหรับลอร์ด ยิ่งน้อยลงไปอีกเมื่อต้องเป็นลอร์ดพาราเมาท์ แต่ท่านปู่มีทั้งสมองและกำลังมากกว่าใครในห้องนี้ ดังนั้นข้าจึงสละตำแหน่งลอร์ดของข้า" แบรนดอนนั่งลงหลังพูดจบ อเล็กซานเดอร์มีแรงอยากปรบมือให้เขาแต่ควบคุมตัวเองไว้

แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงปรบมือเบาๆ จากหลังเก้าอี้ เขามองไปและพบรีน่าซ่อนตัวอยู่ที่นั่น เธอรู้ทันทีว่าถูกจับได้และพยายามวิ่งหนี แต่อเล็กซานเดอร์จับเธอไว้ในอ้อมแขนและจั๊กจี้เธอ

เสียงหัวเราะร่าเริงของเธอทำให้บรรยากาศในห้องกลับมาเป็นปกติและทุกคนยิ้ม

จากนั้นรีน่าก็มองหน้าเขาขณะนั่งบนตัก

"ขอโทษค่ะ" เธอรู้ว่าไม่ควรเข้าห้องโดยไม่ได้รับอนุญาต

"ฮ่าๆ... และข้าให้อภัยเจ้า เจ้าไม่ควรแอบไปที่แบบนี้ ถ้าเจ้าอยากมา เจ้าควรขอข้า เอาละ ข้าจะแนะนำเจ้า"

"ทุกคน พบกับเลดี้น้อยผู้น่ารัก รีน่า ข้าช่วยเธอและแม่ของเธอจากโจร เธอและข้าสนิทกันมาก ข้าไม่เคยมีลูก ดังนั้นข้าจึงปฏิบัติกับเด็กทุกคนเหมือนลูกของข้า" อเล็กซานเดอร์พูด

ใช่ ข้าไม่เคยมีลูก ข้ามีแต่ปีศาจ

"โอ้ ลุงเคราแดง" รีน่าร้อง ชี้ไปที่ลอร์ดดัสติน เขาอยู่กับพวกเขาบนเรือตอนกลับบ้าน

"ฮ่าๆ... ใช่ ข้าเองรีน่าน้อย" เขาหัวเราะเสียงดัง

"เอาละ รีน่า พวกเรากำลังพูดคุยเรื่องจริงจังที่นี่ ทำไมเจ้าไม่ไปเล่นกับเอริค ร็อบบ์ และจอนล่ะ" เขาพูด

รีน่ารีบลงจากตักเขาและวิ่งกลับไปเล่นกับเด็กๆ

เน็ดลุกขึ้นและเริ่มพูด "หลังจากแบรนดอน ตำแหน่งลอร์ดตกมาที่ข้าและข้าก็ปฏิเสธมันด้วย เหตุผลง่ายๆ ข้าใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในเวล ข้าไม่มีประสบการณ์ในการจัดการเรื่องทางเหนือ ในทางกลับกัน ปู่อยู่ที่นี่มาตลอด ท่านถึงขั้นโน้มน้าวชาวป่าไม่ให้โจมตี ยกเว้นเผ่ากินคนบางเผ่า ท่านคือสิ่งที่ดีที่สุดที่ตระกูลสตาร์คจะมอบให้พวกท่านทั้งหมดได้"

จากนั้นก็ถึงตาเบนเจนที่จะพูดแต่เขาไม่พูดเลย อเล็กซานเดอร์หันไปมองและพบว่าเขากำลังดื่มบัตเตอร์เบียร์อย่างมีความสุข

เมื่อเบนเจนสังเกตว่าทุกคนกำลังมองเขา เขาก็พูด "อะไร? ข้าเป็นลูกชายคนที่สาม ข้าไม่เคยมีโอกาสเป็นลอร์ดด้วยซ้ำ และถึงจะมี ข้าก็ไม่ต้องการ ข้ามีความสุขแบบที่ข้าเป็น"

จากนั้นเขาก็รินอีกแก้วให้ตัวเอง

อเล็กซานเดอร์หัวเราะเมื่อเห็นแบบนั้นและพูด "นั่นไง พวกท่านมีเหตุผลแล้ว ตอนนี้มาจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จกันเถอะ"

ทีละคน พวกเขาทั้งหมดสาบานความจงรักภักดี เขามองเข้าไปในหัวของรูส โบลตัน คนผู้นี้ปรารถนาที่จะเป็นผู้พิทักษ์และผู้ปกครองสูงสุดแห่งทางเหนือด้วยทุกวิถีทาง พวกเขายังถลกหนังคนในคุกใต้ดินด้วย

เอาละ ข้าจะจัดการกับเจ้าเร็วๆ นี้ ตอนนี้ข้าไม่ต้องการการต่อสู้ภายใน เขาพูดกับตัวเอง

หลังจากพวกเขาเสร็จสิ้น เขาประกาศแผนของเขา "ท่านลอร์ดทั้งหลาย ข้าจะเริ่มโครงการใหม่บางอย่างสำหรับทางเหนือในอนาคต พวกมันเกี่ยวข้องกับการทำเหมืองและสิ่งอื่นๆ แผนยังอยู่ในขั้นเริ่มต้นแต่ข้ารับประกันได้ว่ามันจะนำความมั่งคั่งมหาศาลมาสู่พวกเราทั้งหมด ข้าจะเตรียมแผนเพื่อความเจริญรุ่งเรืองสำหรับแต่ละตระกูลของท่านและจะไปเยี่ยมแต่ละท่านด้วยตัวเองในเร็วๆ นี้เพื่อพูดคุยเรื่องนี้ จนถึงตอนนั้น ข้าขอให้ท่านมุ่งเน้นการผลิตอาหารให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

ข้าพบวิธีที่มีประสิทธิภาพมากกว่าในการปลูกอาหารที่ไม่เพียงทำให้เราพึ่งพาตนเองได้แต่ยังมีเหลือด้วย เมื่อท่านกลับไป ข้าจะให้อุปกรณ์บางอย่างแก่ท่านแต่ละคนและจะมีคนมาสาธิตวิธีใช้ ด้วยมัน เราสามารถทำให้ดินแข็งอ่อนนุ่มและปลูกอาหารได้" เขาพูด

จากนั้นเขาก็อธิบายเรื่องการหมุนเวียนพืชและประโยชน์ของมัน รวมถึงการใช้มูลสัตว์เป็นปุ๋ย พวกเขาทั้งหมดสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่การใช้เวทมนตร์เล็กน้อยทำให้แน่ใจว่าพวกเขาจะทำมันอย่างเต็มใจ มนตร์อีกอย่างทำให้แน่ใจว่าพวกเขาเข้าใจที่จะไม่เปิดเผยวิธีการเร็วเกินไป อย่างไรก็ตาม แม้พวกเขาจะทำ ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเพราะเหตุผลหลักของการเติบโตของพืชผลที่จะเกิดขึ้นอย่างบ้าคลั่งในเร็วๆ นี้คือเวทมนตร์ของอเล็กซานเดอร์

"ด้วยเรื่องนี้ ข้าขอจบการประชุม มากินอาหารกันเถอะ" อเล็กซานเดอร์พูด

คนรับใช้สิบคนนำอาหารมาบนรถเข็นและจัดโต๊ะ อาหารส่วนใหญ่เป็นอาหารปกติ มีเนื้อหลากหลายชนิดและไวน์ที่ดีขึ้น แค่วิธีการปรุงและเครื่องเทศต่างๆ ที่ใช้ในการทำแตกต่างออกไป อเล็กซานเดอร์ได้สร้างแนนนี่บอทรูปร่างเหมือนมนุษย์และให้ดูแลห้องครัว บอทรู้จักอาหารทุกอย่างที่เป็นไปได้และสามารถหยิบของจากมิติของเขาได้อย่างรวดเร็วถ้าจำเป็น

ทั้งห้องระเบิดด้วยเสียงเคี้ยวดังและคำชมเชยสำหรับอาหารรสเลิศ หลังจากนั้น ตามที่สัญญาไว้ เขาให้ลังบัตเตอร์เบียร์และไฟร์วิสกี้แก่พวกเขาทุกคน

ตอนนี้เขาเพียงแต่ต้องรอถึงกลางคืนและเดินทางไปทั่วทางเหนือบนพรมวิเศษที่เขาเพิ่งทำ เขาจะทำให้ทั้งทางเหนืออุดมสมบูรณ์สำหรับเมล็ดพันธุ์ทุกชนิด เขายังจะไปพบเพื่อนชาวฟรีโฟล์คของเขาและบอกพวกเขาเกี่ยวกับข้อเสนอของเขาด้วย