ทาเลสแห่งความมืดเบิกตากว้าง ราวกับไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองที่ถูกซัดลงไปกองกับพื้นได้ง่ายดายเช่นนี้ เสียงคำรามกึกก้องด้วยโทสะดังลั่น พลังงานแห่งความมืดมหาศาลเริ่มม้วนตัวรวมกันรอบกายเขา ราวกับพายุคลั่ง

ไม่นานนัก เงาร่างสีดำทะมึนของเทพเจ้ามังกรก็ปรากฏขึ้นเบื้องหลังทาเลสแห่งความมืด ราวกับปีศาจที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากขุมนรก

หลินเฉินเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “นั่นคือพลังของดราก้อนบอลแห่งความมืดหรือ?”

ในจังหวะเดียวกันนั้น โบรลี่คำรามลั่น ออร่าสีม่วงเจิดจ้าแผ่พุ่งออกจากร่างกายของเขาอย่างรุนแรง

พลังทำลายล้างมหาศาลอัดแน่นอยู่ที่กำปั้น กระแทกเข้าใส่ทาเลสอีกครา

เสียงดังสนั่นหวั่นไหว ทาเลสปลิวกระเด็นออกไปไกล

ชัยชนะดูเหมือนจะอยู่ใกล้แค่เอื้อม โบรลี่เพียงแค่ต้องปลิดชีพทาเลสลง ก็จะสามารถลบล้างความผิดปกติและนำดราก้อนบอลแห่งความมืดกลับคืนมาได้ แต่แล้วสิ่งที่พวกเขาไม่คาดคิดก็บังเกิดขึ้น ทาเลสที่ร่างร่วงลงกับพื้น กลับดีดตัวขึ้นอย่างรวดเร็วและพุ่งทะยานไปยังยอดของต้นไม้แห่งพลังเบื้องหลัง

เขายื่นมือออกไปเด็ดผลของต้นไม้แห่งพลัง แล้วนำมันเข้าปากโดยไม่ลังเล

“หือ? นั่นอะไรน่ะ?” ทาโร่เอ่ยถามด้วยความสงสัย

“ผลของต้นไม้แห่งพลัง” หลินเฉินตอบ สายตาคมกริบหรี่ลงเล็กน้อย

เขาไม่เข้าใจว่าการกินผลของ "ต้นไม้แห่งพลัง" จะช่วยเพิ่มพลังให้ทาเลสในระดับพลังปัจจุบันได้อย่างไร

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้ทุกคนตกตะลึงคือ หลังจากที่ทาเลสกลืนกินผล "ต้นไม้แห่งพลัง" จนหมดสิ้น พลังหมอกสีดำรอบกายเขากลับหนาแน่นขึ้น ราวกับพายุร้ายที่กำลังก่อตัว พลังอำนาจอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ซ่านออกมา เข้มข้นและแข็งแกร่งกว่าเดิมหลายเท่า

ฟิ้ว!

ทาเลสเคลื่อนไหวด้วยความเร็วเหนือสายตา ปรากฏกายเบื้องหน้าโบรลี่แทบจะในชั่วพริบตา ก่อนจะยกมือขึ้นเพียงครั้งเดียว ส่งร่างโบรลี่กระเด็นออกไปไกล โดยที่โบรลี่ยังไม่ทันได้ตั้งตัว

"เป็นไปได้ยังไง?" โบรลี่ร้องออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ ความตกตะลึงฉายชัดในดวงตา

หลินเฉินเบิกตากว้าง ความประหลาดใจปรากฏชัดบนใบหน้า "การกินผล" ต้นไม้แห่งพลัง ทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นงั้นเหรอ? หรือว่าผล ต้นไม้แห่งพลัง "จะขยายพลังของ" ดราก้อนบอลแห่งความมืดกันนะ?

“หลินลั่ว! ฟิวชั่นกันเถอะ!”

“ได้เลย! ไปช่วยพี่โบรลี่กัน!”

ปัง!

สองพี่น้องร่ายรำท่วงท่าแห่งการหลอมรวมอันพลิ้วไหวราวกับสายน้ำ แปรเปลี่ยนกายาเป็นทาลั่ว ก่อนจะทะยานเข้าสู่สมรภูมิในฉับพลัน

ไม่ไกลจากตรงนั้น ลาซูลิเอ่ยถาม “หลินเฉิน ไม่ไปช่วยพวกเขาเหรอ?”

“รอดูท่าทีสักครู่” หลินเฉินตอบกลับเสียงเรียบ

การปรากฏกายของทาลั่ว พลิกสถานการณ์ของโบรลี่ที่กำลังเพลี่ยงพล้ำให้กลับมาเหนือกว่าอีกครั้ง

ทั้งสองประสานพลัง บีบให้ทาเลสจนตรอก

ทว่าในชั่วพริบตานั้น ผลแห่งต้นไม้พลังอีกลูกหนึ่งก็ลอยมาอยู่ในมือของทาเลส

เสียงแตกเปรี๊ยะดังขึ้น น้ำจากผลของ "ต้นไม้แห่งพลัง" รักษาบาดแผลของทาเลสให้หายสนิท ก่อนที่พลังในกายของเขาจะพลุ่งพล่านขึ้นอีกครั้ง

เป็นอย่างนี้นี่เอง!

หลินเฉินหรี่ตาลง ในที่สุดเขาก็พบคำตอบที่ตามหามานาน

พลังจากผลของ "ต้นไม้แห่งพลัง" ส่งผลกระทบต่อ "ดราก้อนบอลแห่งความมืด" ได้จริงอย่างที่คาดการณ์ไว้!

เมื่อครู่ ขณะที่ทาเลสกัดกินผลไม้วิเศษ หลินเฉินใช้พลังศักดิ์สิทธิ์เฝ้าสังเกตการณ์อย่างใกล้ชิด และพบว่าหลังจากทาเลสดูดซับพลังจากผลของ "ต้นไม้แห่งพลัง" พลังส่วนใหญ่กลับถูก "ดราก้อนบอลแห่งความมืด" ในอกของเขาดูดกลืนไปโดยตรง

พลังจากผลไม้แห่งต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ทำหน้าที่เสมือนตัวเร่งปฏิกิริยา เร่งเร้าพลังอำนาจแห่งดราก้อนบอลแห่งความมืดให้บรรลุถึงขีดสุด

และแก่นแท้ของพลังอำนาจนี้ แท้จริงแล้วคือพลังแห่งปาฏิหาริย์!

ด้วยความรู้ความเข้าใจในปัจจุบัน หลินเฉินมองเห็นคุณสมบัติอันพิเศษของผลไม้แห่งต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์ ที่สามารถเสริมพลังแห่งกฎได้อย่างน่าอัศจรรย์

ผลกระทบนี้ส่งผลให้ทาเลสสามารถควบคุมพลังปาฏิหาริย์จากดราก้อนบอลแห่งความมืดได้ดียิ่งขึ้น

“บัดซบ! พวกเราจะไม่ยอมแพ้แกหรอก!”

ทันใดนั้น ทาลั่วก็เปล่งเสียงคำรามกึกก้อง พร้อมกับรวบรวมพลังงานหลากสีสองลูกขึ้นบนฝ่ามือ

ภายในลูกบอลพลังงานทั้งสองนั้น หลินเฉินสัมผัสได้ถึงพลังที่เหนือธรรมชาติอย่างน่าพิศวง

นี่มัน... พลังแห่งกฎแห่งการสร้างสรรค์กระนั้นหรือ?

เด็กสองคนนี้ เข้าใจถึงพลังแห่งกฎโดยไม่ได้รู้ตัวเชียวเหรอ?

ขณะที่ทาลั่วเตรียมจู่โจม โบรลี่ก็คำรามก้อง รวบรวมพลังทำลายล้างไว้ในอุ้งมือ

เขาเตรียมพร้อมที่จะร่วมโจมตีเคียงข้างทาลั่ว

ในขณะเดียวกัน ทาเลสก็กลืนกินผลของต้นไม้แห่งพลังจนหมดสิ้น พลังอันมหาศาลของดราก้อนบอลแห่งความมืดพลุ่งพล่านออกมาจากร่าง ก่อกำเนิดเป็นมังกรปีศาจร้ายสีดำทะมึนที่พันเกี่ยวรอบกายทาเลส

“กรร!”

ลำแสงสีดำสนิทสองสายรวมตัวกันในมือทาเลส กลายเป็นลูกบอลพลังงานขนาดมหึมา พุ่งตรงไปยังทาลั่วและโบรลี่

พลังงานที่ปะทุขึ้นดุจภูเขาไฟระเบิดคล้ายจะเผาผลาญสติสัมปชัญญะของทุกสรรพสิ่งที่ได้พบเห็น แม้แต่ห้วงอวกาศอันเวิ้งว้างที่พลังคินี้พาดผ่านยังบิดเบี้ยวและแตกสลายราวกำลังถูกกัดกร่อนอย่างรุนแรง

“หลินเฉิน!” ลาซูลิร้องเรียกด้วยความร้อนรน หวังให้หลินเฉินยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ

แต่หลินเฉินกลับวางใจในความร่วมมือของทาลั่วและโบรลี่อย่างเต็มเปี่ยม

“ไปเลย! ทาลั่ว! โบรลี่!”

เมื่อได้ยินคำสั่ง ร่างของทาลั่วและโบรลี่ที่ปลดปล่อยพลังอย่างเต็มที่ก็เคลื่อนไหว พลักมือออกไปเบื้องหน้าพร้อมกัน

ลูกพลังงานในมือของทั้งคู่หดตัวลงอย่างรวดเร็ว แปรเปลี่ยนเป็นอนุภาคพลังงานเล็กจิ๋วราวธุลีในชั่วพริบตา

จากนั้น ลำแสงสองสายก็พุ่งทะยานออกไป ปะทะเข้ากับการโจมตีของทาเลสอย่างรุนแรง

ตูม!

การโจมตีของทาเลสถูกทำลายหายไปในฉับพลัน ราวกับไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน สลายไปดุจหมอกควันจาง ๆ ปลิวหายไปกับสายลม

สายธารพลังยังคงไหลบ่า ก่อนจะกลืนกินทาเลสไปจนมิด แล้วปะทะเข้ากับต้นไม้แห่งพลังที่ตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหลังเขาอย่างรุนแรง

ชั่วขณะหนึ่ง โลกทั้งใบพลันขาวโพลนราวกับถูกปกคลุมด้วยม่านหมอกหนา

หลายวินาทีผ่านไป บรรยากาศอันแปลกประหลาดค่อย ๆ จางหาย

ทุกสิ่งกลับคืนสู่สภาพเดิมในที่สุด ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ต้นไม้แห่งพลังขนาดมหึมา พร้อมกับร่างของทาเลส ได้อันตรธานหายไปต่อหน้าต่อตาผู้ที่ยืนมองอย่างสิ้นเชิง

สิ่งที่หลงเหลืออยู่มีเพียงดราก้อนบอลแห่งความมืดลูกเดียวดาย และผืนดินที่กำลังฟื้นตัวอย่างเชื่องช้า ค่อย ๆ กลับคืนสู่สภาพเดิมหลังจากการหายไปของต้นไม้แห่งพลัง

“เราทำได้แล้ว! ทาลั่ว พวกนายสุดยอดมาก!” ลาซูลิโห่ร้องด้วยความยินดีอย่างสุดขีด เตรียมยื่นมือออกไปเพื่อเก็บดราก้อนบอลแห่งความมืด

ทว่า ในจังหวะนั้นเอง ดาบยาวรูปทรงประหลาดก็พุ่งทะลุผ่านห้วงอวกาศออกมาอย่างรวดเร็ว พุ่งตรงไปยังลาซูลิราวกับตั้งใจจะปลิดชีพ

แต่ลาซูลิยังไม่ทันรู้ตัวถึงภัยอันตรายที่กำลังคืบคลานเข้ามาใกล้

ทว่า ก่อนที่ดาบยาวจะฟาดฟันลาซูลิ มือข้างหนึ่งก็พุ่งออกมาจากด้านข้าง คว้าดาบยาวเอาไว้ได้ทันควัน

ในวินาทีนั้น ลาซูลิจึงได้สติกลับคืนมา มองผู้ที่อยู่ข้างกายด้วยความตกใจ

“หลินเฉิน?”

ผู้ที่ช่วยชีวิตเธอไว้คือหลินเฉิน

หลินเฉินขมวดคิ้วเอ่ยเสียงเย็นเยียบ “คาคารอทบอกว่าคนจากดินแดนปีศาจชอบซุ่มโจมตี ฉันรู้ว่ามันคงไปไม่ไกลหรอก ออกมา!”

กล่าวจบ หลินเฉินกระชากดาบยาวอย่างแรง ดึงผู้ซุ่มโจมตีให้ออกมาจากที่ซ่อนในห้วงมิติ

และในตอนนั้นเอง คนอื่น ๆ จึงได้รู้ว่าผู้โจมตีไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นคนจากดินแดนปีศาจที่พวกเขาคิดว่าหนีไปแล้วก่อนหน้านี้

เมื่อถูกหลินเฉินดึงออกมาจากที่ซ่อน ผู้โจมตีก็ปล่อยดาบยาวร่วงลงกับพื้น ก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าว

“คิดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะหาข้าเจอ! ข้าคือเทพปีศาจซัลซ่าแห่งอาณาจักรปีศาจทมิฬ! ส่งมอบดราก้อนบอลแห่งความมืดมาซะ ไม่งั้นเจ้ากับพวกไม่รอดแน่!”

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หาก อ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด