บทที่ 45: ภารกิจสำเร็จ? ลูเซียสอึ้ง

เครื่องหมายจอมมาร

มันเคยเป็นช่วงเวลามืดมนในโลกเวทมนตร์ และการปรากฏของเครื่องหมายจอมมารหมายถึงมีคนถูกสังหาร

เหยื่อล้วนเป็นพ่อมดแม่มดหรือมือปราบที่ต่อต้านจอมมาร

ครั้งสุดท้ายที่เครื่องหมายจอมมารปรากฏคือในการแข่งขันควิดดิชเมื่อปีที่แล้ว แต่นั่นเป็นเพียงการเคลื่อนไหวของกลุ่มคลั่งไคล้จอมมาร

แต่ทำไมครั้งนี้ถึงเป็นที่หมู่บ้านฮอกส์มี้ด

ไม่มีใครรู้คำตอบ

ทั้งหมู่บ้านฮอกส์มี้ดอยู่ในความโกลาหล

ทั้งชายหญิง ทั้งเด็กและคนแก่ ต่างวิ่งเข้าไปในร้านที่ใกล้ที่สุด ปิดประตูและหน้าต่าง และนั่งสั่นด้วยความกลัว

ทำไม!

ทำไมเครื่องหมายจอมมารถึงปรากฏในหมู่บ้านฮอกส์มี้ด

ไม่มีใครรู้

แต่การมีอยู่ของเครื่องหมายจอมมารหมายถึงการมีอยู่ของผู้เสพความตาย ซึ่งหมายถึงการฆ่าและความตาย

ไม่มีใครกล้าละเลยเครื่องหมายจอมมาร

เช่นเดียวกัน

ไม่มีใครสงสัยในความแท้จริงของเครื่องหมายจอมมาร

"แฮร์รี่ แฮร์รี่"

ขณะที่รอนและเฮอร์ไมโอนี่กำลังตกตะลึง แฮร์รี่ก็พุ่งออกจากบาร์หัวหมู

"ไปกันเถอะ แฮร์รี่ต้องมุ่งหน้าไปที่เครื่องหมายจอมมารแน่"

รอนชักไม้กายสิทธิ์ออกมาและวิ่งตามทันที

ไม่ต้องเดาให้เสียเวลา

แฮร์รี่ต้องมุ่งหน้าไปที่เครื่องหมายจอมมารแน่นอน เขาไม่สามารถปล่อยให้แฮร์รี่เผชิญอันตรายคนเดียวได้

ในกรณีที่เป็นจอมมาร

เขาต้องไม่ปล่อยให้แฮร์รี่อยู่ตามลำพังอีกแล้ว

ครั้งที่แล้ว

เขาไม่ได้อยู่ข้างแฮร์รี่ตอนที่จอมมารฟื้นคืนชีพ และเขาจะไม่ยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้นอีก

เฮอร์ไมโอนี่ก็วิ่งตามไปด้วย

สีหน้าของเธอตอนนี้เต็มไปด้วยความตื่นตระหนก เพราะเธอเดาถูกจริงๆ

มีบางอย่างเกิดขึ้นที่ฮอกส์มี้ดในวันนี้จริงๆ

แต่

เฮอร์ไมโอนี่ไม่เคยคิดว่ามันจะร้ายแรงขนาดนี้ ถึงขั้นมีเครื่องหมายจอมมารปรากฏ

หลิน เซียวต้องอยู่ในหมู่บ้านฮอกส์มี้ด

คนคนนี้ต้องมาแน่ๆ

จริงๆ ด้วย

ทุกอย่างที่เขาพูดวันนั้นเป็นความจริง และข้อสันนิษฐานนั้นก็เกิดขึ้นจริง

เฮอร์ไมโอนี่ตื่นตระหนก

เธอไม่รู้ว่าตอนนี้หลิน เซียวอยู่ที่ไหน อาจจะอยู่ตรงที่เครื่องหมายจอมมารปรากฏ

เมื่อเฮอร์ไมโอนี่วิ่งออกจากบาร์หัวหมู เธอเจอคนคุ้นหน้าหลายคน

มีแม้กระทั่งอาจารย์ฮอกวอตส์หลายคน

ศาสตราจารย์ฟลิตวิกกำลังเรียกให้นักเรียนทั้งหมดเข้าไปในร้าน โบกไม้กายสิทธิ์และตะโกน

"นักเรียนทุกคนเข้าห้องทันที ห้ามออกมาถ้าไม่ได้รับคำสั่งจากฉัน เร็วเข้า!"

"เร็ว เร็วเข้า นักเรียนฮอกวอตส์มาทางนี้ มีอาจารย์อยู่ ไม่ต้องกลัว ทุกคนอย่าตื่นตระหนก อย่าวิ่งไปมา"

"บ้าจริง นักเรียนพอตเตอร์กลับมา! นักเรียนวีสลีย์ อย่าไล่ตามเขาออกไป"

เฮอร์ไมโอนี่ได้ยินเสียงเรียกชื่อเธอขณะที่วิ่งไปทางเครื่องหมายจอมมาร

พยายามจะเรียกเธอกลับมา

แต่เฮอร์ไมโอนี่ไม่สนใจและวิ่งไปที่เครื่องหมายจอมมาร

ไม่ไกลจากเครื่องหมายจอมมาร

ลูเซียส มัลฟอยเงยหน้ามองเครื่องหมายจอมมารที่ลอยสูงขึ้นบนท้องฟ้า และตะโกนดังๆ: "เร็วเข้า! มันต้องเป็นบุตรแห่งคำทำนายที่จอมมารต้องการ เร็วเข้า!"

ปัง!

ปัง!

ปัง!

เสียงดังขึ้น

หลายคนกลายร่างเป็นหมอกดำและลอยขึ้นจากพื้น บินไปทางเครื่องหมายจอมมาร

ลูเซียส มัลฟอยรู้สึกตื่นเต้นในตอนนี้

ง่ายขนาดนี้เลยหรอ?

แค่เขาทำภารกิจนี้ให้สมบูรณ์แบบ เขาก็จะยืนอย่างสง่าต่อหน้าจอมมารและผู้เสพความตายคนอื่นๆ อีกครั้ง

จะไม่ต้องอยู่ภายใต้สายตาเย็นชาของคนอื่นอีก

ภารกิจนี้ง่ายเกินไปหรือเปล่า

แรกๆ ก็ลังเลอยู่

หมู่บ้านฮอกส์มี้ดก็ไม่ต่างกัน และง่ายที่จะเจอมือปราบหรืออาจารย์ฮอกวอตส์

คิดว่าจะต้องมีการต่อสู้

ไม่คาดคิดว่า เด็กคนนี้จะวิ่งออกจากหมู่บ้านฮอกส์มี้ดและเข้าป่าไปคนเดียว มันช่างเป็นการเรียกความตายจริงๆ

เดรโกช่างช่วยได้มากในครั้งนี้

ความคิดถึงเดรโกทำให้ลูเซียส มัลฟอยลังเลเล็กน้อย

นี่ควรจะเป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะชนะใจเดรโกต่อหน้าจอมมาร ถ้าเดรโกมัลฟอยมีส่วนสำคัญในภารกิจนี้ เขาจะต้องได้หน้าต่อหน้าจอมมารแน่นอน

แต่...

ลูเซียส มัลฟอยลังเลด้วยเหตุผลบางอย่าง

ไม่แน่ใจว่าการดึงเดรโกมัลฟอยเข้าสู่กลุ่มผู้เสพความตายเป็นตัวเลือกที่ถูกต้องหรือไม่

ถ้าทั้งคู่เป็นผู้เสพความตาย

จอมมารชนะในที่สุด เดรโกก็จะตามสุนัขขึ้นสวรรค์

แต่ถ้ามันล้มเหลวล่ะ

ดังนั้น...

ใครจะรักษาความปลอดภัยให้เดรโกได้อีก

ใช่แล้ว!

พูดไม่ได้

จอมมารต้องการแค่ผลลัพธ์ ไม่ใช่กระบวนการ

อย่าลากเดรโกเข้ามาแค่เพื่อเอาหน้า

อย่างน้อย

ยังไม่ใช่ตอนนี้

ดัมเบิลดอร์ยังแข็งแกร่งอยู่ และยังไม่แน่ว่าใครจะตายไปพร้อมกับจอมมาร

ต้องอยู่ข้างหลัง

ในตอนนั้น ผู้คนในหมู่บ้านฮอกส์มี้ดกรีดร้องเมื่อเห็นความมืดหลายอันปรากฏขึ้นจากป่าใกล้ๆ อย่างกะทันหัน

"ผู้เสพความตาย!"

"ผู้เสพความตายจริงๆ ด้วย!"

"พวกเขามาที่นี่ได้ยังไง?"

แฮร์รี่ รอน และเฮอร์ไมโอนี่หยุดและมองขึ้นไปบนท้องฟ้า

แล้ววิ่งต่อ

พวกเขาอยู่ไม่ไกลจากเครื่องหมายจอมมาร

ลูเซียส มัลฟอยและคนอื่นๆ บินไปถึงจุดที่พวกพ้องปล่อยเครื่องหมายจอมมารในเวลาเพียงชั่วพริบตา

แต่แรกคิดว่าทั้งสองคนทำภารกิจสำเร็จแล้ว

แต่เมื่อพวกเขาลงจอด

ทุกคนงงงัน

ชายหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่ใต้เครื่องหมายจอมมารโดยตรง และข้างๆ เขามีเสื้อคลุมสีแดงที่ปรากฏขึ้นจากอากาศว่างเปล่า

สิ่งที่แปลกที่สุดคือเสื้อคลุมดูเหมือนมีชีวิต

ขอบเสื้อคลุมไขว้กันเหมือนชายคนหนึ่งกอดอกข้ามหน้าอก

เด็กหนุ่มพูดอย่างหมดหนทาง: "โอเค นายเก่งที่สุด ฉันเป็นขยะ"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เสื้อคลุมก็สั่นด้วยความยินดี

บนพื้น มีชายสองคนที่ห่อหุ้มด้วยเสื้อคลุมดำที่ไม่รู้ว่ายังมีชีวิตอยู่หรือไม่ และไม้กายสิทธิ์ของพวกเขาก็หักอยู่ข้างๆ

ลูเซียส มัลฟอยและพวกมองเด็กหนุ่มอย่างตกตะลึง

นี่ไม่ใช่เป้าหมายในการปฏิบัติการของพวกเขาครั้งนี้

บุตรแห่งคำทำนายคนใหม่!

นักเรียนปีหนึ่งฮอกวอตส์อายุสิบหกปี

ไม่ใช่หลิน เซียวหรอกหรอ?