บทที่ 45: คุณเรียกนี่ว่าน้ำชาดับร้อน
บทที่ 45: คุณเรียกนี่ว่าน้ำชาดับร้อน
เชฟฉินที่ยังงุนงงตัดสินใจหยุดพักและไปดูที่โรงอาหารเพื่อสอบถามสถานการณ์ เขาไม่เชื่อว่าจะมีภารกิจที่เกี่ยวกับน้ำชาดับร้อนโผล่มาโดยไม่มีเหตุผล
ก่อนจะไปโรงอาหาร ฉินหวยแวะร้านสะดวกซื้อข้างชุมชนเพื่อซื้อลูกชิ้นย่าง เมื่อเห็นสีหน้าของเจ้าของร้านดูแปลกๆ ฉินหวยยังถามด้วยความห่วงใยว่า "ปวดท้องหรือเปล่า" แต่เจ้าของร้านปฏิเสธอย่างหนักแน่นและยืนยันว่าตัวเองสุขภาพดีแน่นอน ไม่มีทางปิดร้าน เขาจึงเดินออกมาพร้อมลูกชิ้นย่าง
ในโรงอาหาร เชฟสองคนขึ้นไปพักผ่อนบนชั้นสองในที่เย็นๆ ขณะที่หวงซีดูมือถือ และอันโยวโยวกับพนักงานอีกสองคนกำลังเช็ดทำความสะอาดป้ายเมนู
ส่วนฉินฉงเหวินและจ้าวหรงไม่ได้อยู่ คาดว่ากลับไปนอนพัก ส่วนฉินลั่วถือมือถือที่ไม่รู้ได้มาจากไหน นั่งเล่นเกมอย่างสนุกสนานในมุมหนึ่ง
“มือถือมาจากไหน?” ฉินหวยเดินเงียบๆ ไปอยู่ข้างหลังฉินลั่ว ทำให้อีกฝ่ายสะดุ้งจนมือถือลอยหลุดมือ
“พี่จะมาทำให้ฉันตกใจทำไมเนี่ย! ฉันกำลังแอบซุ่มในพุ่มไม้อยู่เลย!” ฉินลั่วรีบเก็บมือถือขึ้นมาโดยไม่มองหน้า และบ่นต่อว่า “พี่ไม่อยู่ช่วงเช้าคนถามหาพี่เต็มเลย พ่อกลัวว่ากลางวันคนจะไม่ชินกับการไม่มีขนม เลยห่อซาลาเปาเพิ่มตั้งเยอะ”
“ฉันคลุกไส้ซาลาเปาทั้งเช้า ทำไปตั้ง 600 ลูก! มือจะหักแล้ว แม่ยังบอกว่าฉันเหนื่อยมาก จะให้รางวัลเล่นมือถือได้ทั้งบ่าย พี่อย่ามากวนฉันนะ ถ้าพี่พูดอะไรกับฉันตอนนี้ผมจะเสียสมาธิเล่นเกม!”
ฉินหวย: ……
นี่สินะที่ทำให้ตอนกลางวันง่วงจนหาวน้ำตาไหล?
“ถ้าง่วงจริงๆ ก็ไปนอนพักเถอะ ถ้าแม่รู้ว่านายเล่นเกมจนไม่หลับไม่นอน เดี๋ยวพรุ่งนี้ได้โดนตีแน่” ฉินหวยทิ้งคำแนะนำอย่างห่วงใยไว้ แล้วเดินไปที่โต๊ะหมายเลข 3 เพื่อหาหวงซี
ตั้งแต่เห็นฉินหวยเดินเข้ามาในร้าน หวงซีก็วางมือถือทันที และลุกขึ้นเมื่อเห็นฉินหวยเดินเข้ามาหา
“พี่ซี นั่งเถอะ” ฉินหวยโบกมือ “ผมแค่อยากถามว่า ในโกดังของร้านเรามีสมุนไพรเจียวกู่หลานไหม?”
“เจียวกู่หลาน?” หวงซีอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนส่ายหน้าอย่างลังเล “น่าจะไม่มีนะคะ เดี๋ยวฉันไปดูรายการสั่งของก่อน นี่ต้องใช้ทำขนมพรุ่งนี้เหรอ?”
“ไม่ต้องรีบครับ” ฉินหวยตอบ “สองสามวันนี้อากาศร้อน ผมคิดว่าจะทำน้ำชาดับร้อน”
ฉินหวยคิดไปคิดมา รู้สึกว่าถ้าชงแค่ชาน้ำส้มแห้งธรรมดาจะดูไม่ใส่ใจพอ เลยตัดสินใจเพิ่มความยากขึ้นอีกหน่อย
“ตอนเช็คโกดัง ลองดูด้วยว่ามีสมุนไพรอย่างดอกเก๊กฮวย ดอกคูน ดอกถั่วแบน ดอกลีลาวดี ดอกฝ้ายสด รากสดหูหลิง เม็ดลูกเดือย ถั่วลิสง เก๋ากี้ ดอกเก๊กฮวยแห้ง รากหูหลิง เม็ดเก๋ากี้ เม็ดบัว และชะเอมไหม ถ้ามีให้เตรียมไว้เยอะๆ หน่อย” ฉินหวยกล่าว น้ำชาดับร้อนนี่ดีเพราะทำง่าย ต้มทีเดียวได้หม้อใหญ่ สบายกว่าทำขนมเยอะ
หวงซีฟังรายการสมุนไพรที่ยาวเหยียดจนมึนไปหมด จนพูดออกมาอย่างไม่คิดว่า “เชฟฉิน คุณไปเห็นในกลุ่มพรีออเดอร์มาหรือเปล่า?”
“กลุ่มพรีออเดอร์อะไร?” ฉินหวยถาม
เขาไม่เคยเข้ากลุ่มอะไรแบบนั้น เขาแค่ดูรายการสั่งซื้อทุกเช้าเพื่อดูว่าควรทำซาลาเปาเพิ่มไหมเท่านั้น
หวงซียื่นมือถือให้ฉินหวย
ฉินหวยใช้เวลา 7-8 นาทีอ่านข้อความในกลุ่มที่มีกว่า 999+ ข้อความ
ปริศนาไขกระจ่างแล้ว
หลัวจวินผู้ลึกลับคนนี้ต้องอยู่ในกลุ่มแน่ๆ
ให้ดูสิว่าในกลุ่มนี้มีสมาชิกใครบ้าง!
ฉินหวยเพ่งมองดู พบว่ากลุ่มที่ 1 เต็ม 500 คนแล้ว
ส่วนกลุ่มที่ 2 มีสมาชิก 227 คน
คนแค่ 727 คน ลบพนักงานในร้านออกไปเหลือ 719 คน จะหาใครสักคนที่ชื่อหลัวจวินจากคนกลุ่มนี้ก็เหมือนกัน
งมเข็มในมหาสมุทร
ฉินหวยเริ่มคิดถึงความเป็นไปได้ที่จะให้ลูกค้าใช้ชื่อจริงในการสั่งอาหาร
“ในร้านเรามีลูกค้าประจำที่ชื่อหลัวจวินไหม?” ฉินหวยคิดอยู่พักหนึ่ง ก่อนเลือกถามผู้จัดการร้านโดยตรง
หวงซีถึงกับงงกว่าเดิม คิดว่าเชฟฉินดูแปลกไปในช่วงสองวันนี้ แต่วันนี้กลับดูแปลกเป็นปกติ คิดอยู่พักหนึ่งก่อนตอบว่า: “ในความทรงจำของฉัน... เหมือนจะไม่มีนะ”
“งั้นช่วงนี้ลองสังเกตดูหน่อยนะ” ฉินหวยพูดจบก็เดินไปนั่งโต๊ะข้างๆ แล้วเริ่มค้นหาสูตรชาน้ำส้มแห้งในอินเทอร์เน็ต
เผื่อมีสูตรที่น่าสนใจและหลากหลายกว่านี้
หวงซีถึงกับงงหนักกว่าเดิม เธอเป็นแค่ผู้จัดการร้านอาหารชุมชน จะให้สังเกตชื่อของลูกค้าที่มากินข้าวได้ยังไง?
จะให้มองดูป้ายชื่อพนักงานของพวกเขาเหรอ?
แต่ป้ายชื่อพนักงานของลูกค้าหลายคนก็ไม่ได้ติดไว้นอกเสื้อ แต่ซุกไว้ในกระเป๋าเสื้ออีกที
ขณะที่ฉินหวยกำลังมองสูตรที่มีวัตถุดิบหลากหลายจนแทบไม่เหมือนชาน้ำส้มแห้ง ฉินลั่วที่เพิ่งเล่นเกมจบหนึ่งรอบ เดินถือมือถือกระโดดมาหาเขาอย่างสนุกสนาน
“พี่จะขายชาดอกไม้ห้าสมุนไพรกับชาเจ็ดรสลดความชื้นเหรอ?” ฉินลั่วแค่ฟังชื่อสมุนไพรที่ฉินหวยพูดก็รู้ว่าพี่ชายจะทำน้ำชาอะไร “แล้วน้ำชาพวกนี้พี่จะเป็นคนต้มเองหรือแม่เป็นคนต้ม? อย่าให้แม่ต้มชาดอกไม้ห้าสมุนไพรนะ แม่ต้มน้ำชานี่ไม่ใส่น้ำตาลเลย มันไม่อร่อยเลย!”
“แล้วชาเจ็ดรสลดความชื้นที่แม่ต้มมันไม่แย่เหรอ?” ฉินหวยถามด้วยน้ำเสียงเข้าถึงจิตวิญญาณ
ฉินลั่ว: “...อย่างน้อยแม่ก็ต้มใส่น้ำตาลนิดหน่อย”
ถ้าจะพูดถึงชาดอกไม้ห้าสมุนไพร มันคือน้ำชาดับร้อนที่โด่งดังในฤดูร้อน ช่วยลดพิษร้อนและดับกระหาย ส่วนชาเจ็ดรสลดความชื้นเป็นสูตรดั้งเดิมของจ้าวหรง หรือจะพูดให้ถูกคือของหมู่บ้านจ้าวหรง
ชาเจ็ดรสลดความชื้นไม่มีสูตรตายตัว แต่ละบ้านทำต่างกันไป ในบ้านฉินหวยนั้น ชานี้มีวัตถุดิบเจ็ดอย่าง เลยได้ชื่อนี้มา อีกทั้งเพราะจ้าวหรงต้มได้รสชาติไม่ถูกปากเลยไม่มีใครซื้อ ชานี้จึงขายไม่ค่อยดีในร้านอาหารเช้าของบ้านฉินหวย
ใช่แล้ว ร้านอาหารเช้าของบ้านฉินหวยเคยมีขายน้ำชาดับร้อนเป็นรายได้เสริมด้วย
แม้จะไม่อร่อย แต่จ้าวหรงยืนยันมาตลอดว่า "ยาขมเป็นยาดี" น้ำชาที่ยิ่งขมก็ยิ่งมีประโยชน์ ทุกๆ ช่วงเวลาหนึ่งเธอจะต้มน้ำชาให้ลูกๆ ได้ลิ้มรสความรักของแม่
ขณะที่ฉินหวยกำลังดูสูตรชา ฉินลั่วกลับไม่ได้เล่นเกมต่อ แต่กลับมองหน้าฉินหวยแล้วยิ้มกว้างอย่างคนมีความคิด
“มีอะไรก็พูดมา” ฉินหวยปิดหน้าสูตรที่ดูไม่น่าเชื่อถือ
“พี่จะต้มน้ำชาอยู่แล้ว ทำวันนี้เลยสิ”
ฉินหวย: ......
“เจ้าจะดื่ม...”
“ก็พี่รู้นี่”
อันโยวโยวที่กำลังเช็ดป้ายเมนูพูดขึ้นอย่างไม่ทันกาล: “เชฟฉินจะต้มน้ำชาเหรอคะ? ฉันขอดื่มสักแก้วได้ไหม? ฉันไม่เคยดื่มน้ำชาดับร้อนเลยค่ะ”
“แน่นอน” ฉินหวยพยักหน้า พร้อมมองคนในร้าน “ใครอยากดื่มก็มีให้หมด”
20 นาทีต่อมา ทุกคนในร้านก็ได้ดื่มน้ำชาดับร้อนที่ฉินหวยต้มเอง——
น้ำชามะนาวโฮมเมด!
ฉินลั่วดื่มน้ำชาอึกใหญ่ มีน้ำแข็งอยู่ในปาก ขณะพูดด้วยเสียงไม่ชัดว่า: “ในที่สุดก็หาโอกาสได้ พ่อแม่ไม่อยู่ พี่ถึงยอมทำน้ำชามะนาว อร่อยจริงๆ หน้าร้อนก็ต้องดื่มน้ำชามะนาวนี่แหละ!”
หวงซี: ……
แม้เธอจะไม่ใช่คนมณฑลกวางตุ้งและไม่ได้เข้าใจเรื่องน้ำชาดับร้อนมากนัก แต่ "น้ำชามะนาวโฮมเมด" มันคืออะไ
ช่างเถอะ น้ำชามะนาวโฮมเมดที่เจ้านายทำก็อร่อยดีนะ อร่อยกว่าน้ำชามะนาวในร้านชานมที่ขายในห้างอีก
“พี่ซี ฝากบอกซัพพลายเออร์ให้ส่งมะนาวเพิ่มพรุ่งนี้ด้วยนะ” ฉินหวยพูดพลางดื่มน้ำชามะนาว
ถ้าวันพรุ่งนี้ยังหาโร่จวินผู้ลึกลับไม่เจอ และยอดขายของชาดอกไม้ห้าสมุนไพร ชาน้ำส้มแห้ง และชาเจ็ดรสลดความชื้นก็ยังไม่ดี อย่างน้อยก็ยังมีน้ำชามะนาวโฮมเมดช่วยไว้ได้
ส่วนถ้าขายดีจนใครจะเป็นคนทำ...
ฉินหวยมองไปที่ฉินลั่ว
ถึงแม้ว่าลั่วลั่วของบ้านนี้จะเรียนไม่เก่ง นวดแป้งก็ไม่เก่ง ปรุงไส้ก็ไม่เก่ง ห่อซาลาเปาก็ไม่ค่อยดี แต่มีข้อดีหนึ่งที่เห็นได้ชัดเจนและปฏิเสธไม่ได้
เด็กคนนี้กินเก่งและแรงเยอะ!
แรงเยอะสุดๆ
ถึงเวลาที่ฉินลั่วจะได้เปล่งประกายในสายทางของตัวเองแล้วล่ะ
