บทที่ 43 การจากลา
ยามนี้เป็นช่วงบ่ายที่ผ่านพ้นครึ่งวันไปแล้ว แสงอาทิตย์เอียงลาลับตะวันตก หมอกบางเริ่มก่อตัวระหว่างภูเขาและป่าไม้ หน้าอกของเซียงหลิงอบอุ่น เธอเตะขาเบาๆ เป็นครั้งคราว พร้อมส่งเสียงครางแผ่วเบา ราวกับคนที่ดื่มสุราจนเมามาย เมิ่งเหวียนวางมือบนด้ามดาบ รีบเร่งเดินทางกลับไปตามเส้นทางเดิม ในระหว่างที่รีบร้อนผ่...