บทที่ 36 คำสั่งการศึกษาที่ 24 และภัยที่กำลังใกล้เข้ามา

"อาจจะใช่ ใครจะรู้ล่ะ"

หลิน เซียว ยักไหล่

ลูน่าไม่สนใจคำทำนายนั้น เพียงแต่มองหลิน เซียว อย่างเหม่อลอยและถามว่า "นายจะสอนเวทมนตร์คาร์มาทาชให้พวกเราใช่ไหม?"

"สมแล้วที่เป็นเรเวนคลอ" หลิน เซียว ยิ้ม

มองไปที่เฮอร์ไมโอนี่

เห็นสีหน้าที่ยังไม่ยอมรับของเธอ หลิน เซียว ถอนหายใจ

"ฉันรู้ว่าเธอยังไม่เข้าใจเวทมนตร์คาร์มาทาชตอนนี้ แต่สิ่งที่ฉันบอกเธอได้ก็คือมันทรงพลังกว่าเวทมนตร์ที่เธอกำลังเรียนรู้มาก แน่นอน เธอต้องแข็งแกร่งขึ้นก่อน"

เฮอร์ไมโอนี่ยังไม่หายช็อกจากเหตุการณ์เมื่อครู่

เพราะสิ่งที่หลิน เซียว เพิ่งแสดงให้เห็นกำลังท้าทายความเข้าใจเกี่ยวกับเวทมนตร์ที่เธอสั่งสมมาหลายปี

ในที่สุด

หลิน เซียว ท้าประลองกับเฮอร์ไมโอนี่

ทั้งสองเผชิญหน้ากันในอากาศ

เฮอร์ไมโอนี่กำไม้กายสิทธิ์แน่น ไม่กล้าเสียสมาธิ

เพราะตอนนี้คู่ต่อสู้ที่อยู่ไม่ไกล หลิน เซียว เอามือซ้ายไว้ข้างหลัง และฝ่ามือขวาหันเข้าหาเธอ

และมีแสงวงกลมสีทองแดงในฝ่ามือที่หันเข้าหาเธอ

นี่แตกต่างจากประตูแห่งห่วงวิเศษที่หลิน เซียว เพิ่งร่ายไป เพราะพลังงานนี้เต็มไปด้วยลวดลายซับซ้อนจากด้านในสู่ด้านนอก เป็นของแข็งชิ้นหนึ่ง คล้ายกับโล่

แหวนแห่งแร็กกาดอร์

นี่คือเวทมนตร์ใหม่ที่หลิน เซียว เรียนรู้ทั้งกลางวันกลางคืน แหวนแห่งแร็กกาดอร์

อย่าดูแค่ชื่อ มันดูเหมือนโง่ๆ

จริงๆ แล้วมันเป็นแค่โล่เวทมนตร์เล็กๆ ที่ไม่โอ้อวด

หลิน เซียว ผ่อนคลายมากในตอนนี้

เป็นไปไม่ได้ที่เวทมนตร์ในโลกแฮร์รี่ พอตเตอร์จะทะลุโล่เวทมนตร์นี้ได้ ในโลกนี้ แหวนแห่งแร็กกาดอร์คือโล่ที่แข็งแกร่งที่สุด

"เพ็ทริฟิคัส โททาลัส"

บัง!

ด้วยการสะบัดไม้กายสิทธิ์ในมือของเฮอร์ไมโอนี่ คาถาพุ่งตรงไปที่หลิน เซียว อย่างรวดเร็ว

แต่เมื่อเผชิญกับโล่เวทมนตร์ประหลาดในมือของหลิน เซียว คาถาก็หายไปโดยไม่ทิ้งร่องรอย และไม่ส่งผลอะไรเลย

เป็นไปได้อย่างไร

เฮอร์ไมโอนี่ตกใจ

"สตูปิฟาย"

"เอกซ์เปลล์ลิอาร์มัส" (คาถาปลดอาวุธ)

"คอนฟริงโก้" (คาถาระเบิด)

เฮอร์ไมโอนี่ร่ายคาถาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ราวกับไม่เชื่อในสิ่งที่เห็น

แต่ไม่ว่าเฮอร์ไมโอนี่จะร่ายคาถาอะไร เธอก็ไม่สามารถทะลุโล่แสงสีทองแดงประหลาดนั้นได้ เห็นหลิน เซียว ค่อยๆ เดินมาหาเธอทีละก้าว เฮอร์ไมโอนี่รู้สึกกลัว

มีความรู้สึกท้อแท้ท่วมท้นในใจ

จนกระทั่งถึงตอนที่หลิน เซียว ต้านทานคาถาทั้งหมดของเธอและเดินมาหยุดตรงหน้า เฮอร์ไมโอนี่ก็ลดไม้กายสิทธิ์ลงอย่างหมดแรง

"นี่คือ... เวทมนตร์คาร์มาทาชเหรอ?"

เฮอร์ไมโอนี่พินิจดูโล่แสงประหลาดในฝ่ามือของหลิน เซียว อย่างละเอียด

"ใช่ นี่เป็นแค่เวทมนตร์พื้นฐานมากๆ" หลิน เซียว โบกมือ และแหวนแห่งแร็กกาดอร์ก็หายไป

ลูน่ารีบเข้ามาคว้าฝ่ามือของหลิน เซียว และมองดู

แต่จะเห็นร่องรอยที่ไหนกัน

แต่ลูน่ากลับหลงใหลในใบหน้าที่สงบนิ่งของหลิน เซียว ที่มีต่อเฮอร์ไมโอนี่เมื่อครู่

พูดอย่างกระตือรือร้น

"ฉันอยากเรียน หลิน เซียว สอนฉันด้วย"

หลิน เซียว ยิ้มอย่างเอ็นดูและตกลงทันที

นั่นแหละ

หลังจากแกล้งทำเป็นอาจารย์มานาน ถ้าไม่อยากเรียนจากฉัน ก็จะเสียโอกาสมากเลย

แต่เมื่อหลิน เซียว มองไปที่เฮอร์ไมโอนี่ เขาเห็นความสับสนบนใบหน้าของเธอ

ทำให้หลิน เซียว ทำอะไรไม่ถูก

ที่เแสดงมานานแค่นี้เพื่อให้พวกเธอทั้งสองคนมาเรียน แต่ถ้าพวกเธอไม่พูดอะไรเลยมันจะมีความหมายอะไร

หลิน เซียว มองเฮอร์ไมโอนี่อย่างหวาดๆ ไม่รู้ว่าเด็กสาวกำลังคิดอะไรอยู่

ใบหน้าของเฮอร์ไมโอนี่พลันแดงขึ้นมา

หลิน เซียว คิดสักครู่

เป็นอย่างนั้นนี่เอง

"เอ่อ เป็นอย่างนี้ ฉันไม่สามารถสอนเวทมนตร์คาร์มาทาชให้คนธรรมดาได้ ฉันสอนได้เฉพาะคนที่มีชะตากรรม... ฉันคิดว่าพวกเธอทั้งสองมีพรสวรรค์มาก ดังนั้นฉันจะสอนพวกเธอก่อน แต่พวกเธอต้องสัญญา... ต้องช่วยฉันเก็บเป็นความลับ ไม่งั้น..."

คำพูดแกล้งทำเป็นไร้สาระของหลิน เซียว ทำให้เฮอร์ไมโอนี่กลอกตา

"เชอะ ใครจะอยากเรียนด้วยล่ะ..."

ได้ยินเสียงพึมพำของเฮอร์ไมโอนี่ หลิน เซียว ก็รู้ว่าทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว

เข้าสู่ [ระบบจอมเวทสูงสุด] ดูเหมือนว่าภารกิจจะสำเร็จแล้ว

จิตใจของเฮอร์ไมโอนี่ถูกสั่นคลอนอย่างเห็นได้ชัด

แค่ไม่กล้าพอที่จะเอ่ยปากขอเรียนก่อนต่อหน้าคนอื่น

เธอไม่เหมือนลูน่า

ลูน่าทำตัวเหมือนคนโง่ได้ แต่คนที่ภูมิใจอย่างเฮอร์ไมโอนี่จะอายที่จะลดตัวลงมาขนาดนั้นได้อย่างไร

นั่นคือที่มาของคำพูดที่ดูเหมือนตลกของหลิน เซียว

ไม่ว่าจะอย่างไร

ครั้งนี้ภารกิจสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี

แต่

ส่วนหนึ่งของความลับของหลิน เซียว ก็ถูกเปิดเผยต่อเฮอร์ไมโอนี่และลูน่าเป็นครั้งแรก

เฮอร์ไมโอนี่และลูน่าฉลาด

พวกเธอไม่ได้ถามต่อเกี่ยวกับหลิน เซียว และเวทมนตร์คาร์มาทาช แต่ตกลงกับหลิน เซียว ที่จะอยู่เรียนเวทมนตร์คาร์มาทาชกับเขาหลังจากกิจกรรมของกองทัพดัมเบิลดอร์

หลิน เซียว ยังได้รับเหรียญแกลเลียนปลอมสำหรับองค์กรกองทัพดัมเบิลดอร์โดยเฉพาะ

บนนั้นมีคาถาแปลงร่างที่เฮอร์ไมโอนี่ร่าย

เมื่อแฮร์รี่ตัดสินใจเวลาสำหรับการประชุมครั้งต่อไป เวลาบนเหรียญจะเปลี่ยน และเหรียญของทุกคนจะเปลี่ยนตามเหรียญของเขา

เหตุผลที่ทำทั้งหมดนี้เป็นเพราะคำสั่งการศึกษาที่ 24 ที่เพิ่งออกมาเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา

นี่ยังเป็นการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่รัฐมนตรีฟัดจ์

และศาสตราจารย์อัมบริดจ์ทำขึ้นสำหรับฮอกวอตส์ โดยมีจุดประสงค์หลักเพื่อป้องกันไม่ให้ดัมเบิลดอร์แอบฝึกนักเรียนในนามขององค์กร

องค์กรนักเรียนและสมาคมทั้งหมดถูกยุบ

องค์กรนักเรียน กลุ่ม สมาคม ชมรมต้องได้รับการอนุมัติจากอัยการสูงสุด (ศาสตราจารย์อัมบริดจ์)

สมาคม กลุ่ม ชมรมที่ไม่ได้รับการยอมรับและอนุมัติจากอัยการสูงสุดไม่ได้รับอนุญาตให้มีอยู่

นักเรียนคนใดที่จัดตั้งหรือเข้าร่วมองค์กร สมาคม กลุ่ม หรือชมรมที่ไม่ได้รับอนุมัติจากอัยการสูงสุดจะถูกไล่ออก

อาจกล่าวได้ว่านี่เกือบจะทำให้นักเรียนหลายคนที่ต้องการเข้าร่วมกองทัพดัมเบิลดอร์ในตอนนั้นท้อใจ

แม้จะเป็นเช่นนั้น ก็ยังมีคนอยู่ประมาณสามสิบคน

แน่นอน

เหล่านี้ไม่ได้อยู่ในการพิจารณาของหลิน เซียว

แต่เดิม หลิน เซียว อยู่ที่นั่นเพียงเพื่อรับมือกับภารกิจของระบบ แต่เมื่อเวลาผ่านไป หลิน เซียว ก็รู้สึกตื่นเต้น

ถ้าวันหนึ่งเฮอร์ไมโอนี่และลูน่าต่อสู้กับผู้เสพความตาย

มือซ้ายแผ่แหวนแห่งแร็กกาดอร์ และมือขวาร่ายคาถาอันตรายถึงชีวิต จะมีใครเป็นคู่ต่อสู้ของพวกเขาได้?

แน่นอนว่าไม่มี

เมื่อรวมกับสไตล์การต่อสู้อันเป็นเอกลักษณ์ของระบบเวทมนตร์คาร์มาทาช เฮอร์ไมโอนี่และลูน่าจะเป็นจอมเวทสองคนในโลกนี้ที่ทำแบบนี้ได้

แค่คิดก็น่าตื่นเต้นแล้ว

แต่สิ่งที่หลิน เซียว ไม่รู้ก็คือ อันตรายกำลังค่อยๆ คืบคลานเข้ามาหาเขา

สมุนของวอลเดอมอร์ ผู้เสพความตาย กำลังวางแผนจับกุมคนที่เกี่ยวข้องกับเขา