บทที่ 229 ช่างแปลกประหลาดจริง!
ยามเช้าเป็นช่วงเวลาที่สดชื่นที่สุดของวัน พระอาทิตย์ที่ฟาร์มหลียวนเพิ่งขึ้นมา แสงแดดอ่อนๆสาดส่องไปทั่วบริเวณ นำมาซึ่งความอบอุ่นอันบางเบา ในป่ารอบๆ นกน้อยร้องเพลงอย่างร่าเริงบนกิ่งไม้ ปลุกโลกที่ยังหลับใหลให้ตื่นขึ้นมา หยดน้ำค้างใสๆห้อยย้อยอยู่บนใบไม้ ส่องแสงระยิบระยับเมื่อแสงแดดตกกระทบ ที่แคมป์ฝั่งใต้...
