บทที่ 20 ความลับที่สะเทือนฟ้า!

พรึ่บ!

เมื่อผ้าขาดถูกโยนทิ้ง จางซานก็ร้องไห้คุกเข่าขอความปรานีทันที

"ข้าขอสารภาพ ข้ายินดีให้ความร่วมมือกับองครักษ์จินอี้เว่ย"

กำแพงทางจิตใจของเขาถูกทำลายลงจนสิ้น เขาไม่อาจทราบได้ว่าหลังการตอนแล้วจะมีการทรมานอะไรรออยู่อีก พวกองครักษ์จินอี้เว่ยนี่ช่างโหดร้ายราวกับปีศาจ คนดีอย่างเขาจำต้องถูกบีบให้ทรยศ

"อู้ๆๆ!"

หลี่ซื่อสบถด่าทันที เขาไม่มีวันคิดว่าพี่สามจะทรยศ สัญญาที่ว่าจะรักษาความแน็วแน่ไว้หายไปไหนกัน

"พูดมา พวกเจ้าซ่องสุมกันอยู่ที่ใด?" หลิงหมั่นซานเอ่ยถาม ดวงตาวาววับดุจสายฟ้า การทรมานทั้งคืนในที่สุดก็ได้ผล

"อยู่ที่ตรอกบ้านตระกูลหยุน เลขที่สามร้อยสามสิบเจ็ด ใต้เตียงในห้องนอนใหญ่มีวังลับอยู่" จางซานพูดทั้งน้ำตา

เขาถูกบังคับ! ไม่ได้มาจากใจ หวังว่าเทพเจ้าจะให้อภัย

"มา รวมกำลังพล รีบไปตรอกบ้านตระกูลหยุนทันที!" หลิงหมั่นซานตะโกนก้อง นี่คือโอกาสสร้างผลงานใหญ่!

"มุ่งหน้าตรอกบ้านตระกูลหยุน!" องครักษ์จินอี้เว่ยรอบข้างรีบไปรวบรวมกำลัง

เพียงครู่เดียว องครักษ์จินอี้เว่ยกว่าสองร้อยนายก็พร้อมรับคำสั่ง หลิงเฟิงก็ตามมาด้วย

แต่... เขาไม่คิดว่าครั้งนี้จะจับกุมพวกลัทธิเซียนที่เหลือรอดได้

"อาเฟิง เดี๋ยวจะเป็นศึกใหญ่ เจ้าเตรียมพร้อมไว้!" หลิงหมั่นซานเตือน ถึงอย่างไรหลานชายก็เป็นเพียงยอดฝีมือขั้นก่อนสวรรค์ หากเจอยอดฝีมือขั้นสูงสุดก็ยังสู้ไม่ได้

"อาสอง ท่านไม่ต้องตื่นเต้นนักหรอก ถ้าข้าคาดการณ์ไม่ผิด คราวนี้พวกเราคงจะไปเจอแต่ที่ว่างเปล่า" หลิงเฟิงยิ้มขื่น

"ทำไม?" หลิงหมั่นซานงุนงง

"ท่านใช้เวลาสอบสวนนานเกินไป ทั้งคืนเลย พวกลัทธิเซียนเห็นแกนนำระดับกลางสองคนหายไปทั้งคืน จะไม่มีปฏิกิริยาได้อย่างไร ถ้าพวกเขามีสมองสักนิด ก็ต้องถอนกำลังหนีไปแล้ว" หลิงเฟิงอธิบาย จังหวะเวลาสำคัญมาก พลาดไปแล้วก็ไม่มีโอกาสอีก น่าเสียดาย

"นี่..." "บางทีพวกเขาอาจโง่ก็ได้ ไปดูก่อนเถอะ" หลิงหมั่นซานปวดหัว ได้แต่หวังว่าพวกโจรจะยังไม่ทันตั้งตัว

กองกำลังรีบมุ่งหน้าไปยังตรอกบ้านตระกูลหยุนทางทิศตะวันออกของเมืองหลวง

อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างเป็นไปตามที่หลิงเฟิงคาดการณ์ไว้

วังใต้ดินทั้งหมดไม่มีแม้แต่เงาคน! พวกกบฏทั้งหมดถอนตัวไปแล้ว

องครักษ์จินอี้เว่ยสองร้อนนายที่ยกทัพมาอย่างยิ่งใหญ่ หวังจะสร้างผลงาน สุดท้ายต้องกลับไปอย่างผิดหวัง

"อาเฟิง เจ้าพูดถูกจริงๆ พวกมันหนีไปกันหมดแล้ว ต่อจากนี้พวกเราควรทำอย่างไร?" หลิงหมั่นซานถามขอคำแนะนำ

"ก็สอบสวนต่อไปสิ ถึงจะไม่รู้ที่ซ่องสุมถัดไปของพวกกบฏในเมืองหลวง แต่ก็อาจได้ข้อมูลสำคัญจากปากพวกมัน นั่นก็ถือเป็นความดีความชอบใหญ่แล้ว" หลิงเฟิงตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก

คดีใหญ่อย่างลัทธิเซียนนี้ มักไม่ใช่เรื่องที่จะจบได้ในเวลาอันสั้น เพราะฝ่ายตรงข้ามมีทั้งกำลังคนและอิทธิพล อีกทั้งยังวางแผนรัดกุมกว่าอาชญากรทั่วไปมาก

"พูดถูก งั้นสอบสวนต่อ ดูซิจะได้ข้อมูลใหม่อะไรบ้าง" หลิงหมั่นซานพูดอย่างจนใจ

กลับไปคุกหลวง!

เมื่อจางซานถูกงัดปากแล้ว ทุกอย่างต่อจากนี้ก็ราบรื่น องครักษ์จินอี้เว่ยได้รู้เรื่องราวความชั่วที่ลัทธิเซียนเคยก่อไว้จากปากเขามากมาย แต่ทั้งหมดล้วนผ่านไปแล้ว ไม่มีความสำคัญอะไร เพียงแค่ยืนยันตัวคนร้ายเท่านั้น

......

บ่ายวันนั้น หลิงหมั่นซานวิ่งกระหืดกระหอบขึ้นมาจากคุกหลวงด้วยสีหน้าตื่นตระหนก

"ข้าต้องพบผู้บัญชาการ! ข้า...ข้ามีข้อมูลสำคัญ! ในวังหลวงมีสายลับของลัทธิเซียนแฝงตัวอยู่!" หลิงหมั่นซานตะโกนลั่นด้วยสีหน้าซีดขาว ขณะวิ่งมา

นี่คือความลับที่สะเทือนฟ้าที่เขาได้รู้จากปากของจางซาน

ข่าวนี้สร้างความตื่นตระหนกไปทั่วทั้งกรมตรวจการ

ผู้บัญชาการเสิ่นต้างรีบต้อนรับหลิงหมั่นซานทันที เมื่อได้รับรู้ข่าว เขาก็ถึงกับตะลึง

"ฝ่าบาทตกอยู่ในอันตราย!" เสิ่นต้างหน้าซีด รีบพุ่งตัวไปยังวังหลวงทันที

เขาต้องหยุดยั้งหายนะครั้งใหญ่นี้! หากฝ่าบาทถูกลอบสังหาร ทั้งแคว้นหลี่จะจมอยู่ในความวุ่นวาย

......

ในวังหลวง ณ ห้องทรงอักษร

ผู้บัญชาการเสิ่นต้างรายงานข้อมูลเรื่องสายลับในวังที่ได้จากคำสารภาพของกบฏทั้งหมด

ฮ่องเต้ไท่คังขมวดพระขนง

"ในบรรดาสาวงามที่จะเข้าร่วมงานคัดเลือกพระสนมครั้งนี้ มีสายลับที่ลัทธิเซียนส่งมาแฝงตัวอยู่?" พระองค์ทรงประหลาดพระทัย นี่เป็นวิธีการที่ไม่เคยมีมาก่อน!

"พ่ะย่ะค่ะ นี่คือข้อมูลที่ได้จากการสอบสวนของพันถือหลิงหมั่นซาน กระหม่อมสงสัยว่าสายลับผู้นั้นจะลอบสังหารฝ่าบาทในงานคัดเลือกพระสนม!" เสิ่นต้างคำนับทูล

ฮ่องเต้ไท่คังไม่ตรัสอะไร

พระองค์ทรงยอมรับว่านี่เป็นวิธีลอบสังหารที่เหมาะสมที่สุด เพราะในระหว่างงานคัดเลือกพระสนม เพื่อพิจารณาสาวงาม พระองค์จะทรงให้นางเหล่านั้นก้าวเข้ามาใกล้ประมาณสามจั้ง หากมีอาวุธลับหรือยอดฝีมือจู่โจม ก็จะเป็นอันตรายยิ่ง

"เช่นนั้นเสิ่นอายเอ๋อมีความเห็นอย่างไร?" ฮ่องเต้ตรัสถามกะทันหัน

"ทูลฝ่าบาท ควรระงับงานคัดเลือกพระสนม และตรวจสอบสาวงามกลุ่มนี้อย่างเข้มงวด!" เสิ่นต้างทูลอย่างจริงจัง

นี่คือวิธีที่ปลอดภัยที่สุด เพราะเหลือเวลาอีกแค่สามวันก่อนถึงงาน

"งานคัดเลือกพระสนมจะยกเลิกไม่ได้ เรื่องสายลับในหมู่สาวงาม เจ้าจงสืบให้กระจ่างภายในสามวัน" ฮ่องเต้ไท่คังตรัสเรียบๆ

"อ๊ะ..." เสิ่นต้างชะงัก นั่นหมายความว่าต้องคลี่คลายคดีให้ได้ก่อนงานคัดเลือกพระสนม

"กระหม่อมน้อมรับพระบัญชา!"

เสิ่นต้างในฐานะหัวหน้าองครักษ์จินอี้เว่ย ที่ไต่เต้ามาถึงตำแหน่งนี้ได้ มีหลักการสำคัญข้อเดียว คือ พระบัญชาของฝ่าบาท ต้องปฏิบัติตามอย่างเด็ดขาด ไม่ว่าจะสมเหตุสมผลหรือไม่

หากงานยากเกินไป ก็ส่งต่อความกดดันไปให้ผู้ใต้บังคับบัญชา!

"ไปเถิด" ฮ่องเต้ไท่คังตรัสเรียบๆ

"พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท" เสิ่นต้างออกไปด้วยความกังวลใจ

ในห้องทรงอักษรเหลือเพียงฮ่องเต้ไท่คังและขันทีเฒ่าหลวี่จงที่คอยปรนนิบัติ

"ฝ่าบาท พระองค์ทรงมีวิทยายุทธ์เหนือโลก ต่อให้ลัทธิเซียนส่งสายลับมาลอบสังหาร ก็เท่ากับเอาไข่ไปกระแทกหิน" ขันทีเฒ่าหลวี่จงทูลยิ้มๆ

ในทั่วทั้งแคว้นหลี่! มีเพียงขันทีเฒ่าผู้นี้ที่อยู่เคียงข้างฮ่องเต้ไท่คังมาห้าสิบปีเท่านั้น ที่รู้ถึงวิทยายุทธ์ของฝ่าบาท

ทุกคนคิดว่าฮ่องเต้องค์ปัจจุบันเก่งกาจแต่การปกครองประเทศ แต่ไม่รู้ว่าพระองค์ทรงฝึกฝนวิชาอาคมมาหลายปี

นี่คือความมั่นใจที่แท้จริงที่ทำให้ฮ่องเต้ไท่คังกล้าจัดงานคัดเลือกพระสนมตามกำหนดการเดิม

"ตราบใดที่ไม่มีมหายอดฝีมือมาลอบสังหารเรา ก็ไม่ต้องกังวล" ฮ่องเต้ไท่คังตรัสอย่างเย็นชาขณะทอดพระเนตรฎีกา

เพราะ... พระองค์ทรงเป็นยอดฝีมือระดับมหายอดฝีมือเอง!

"ผู้ที่เข้าร่วมงานคัดเลือกพระสนมส่วนใหญ่เป็นเพียงเด็กสาวอายุสิบกว่าปี การที่พวกนางจะเป็นยอดฝีมือขั้นสูงสุดในวัยนี้ก็นับว่าหายากแล้ว เป็นไปไม่ได้เลยที่จะก้าวเข้าสู่ขั้นมหายอดฝีมือ"

"ดังนั้น ไม่ว่าองครักษ์จินอี้เว่ยจะหาตัวคนร้ายเจอหรือไม่ ก็ไม่สำคัญ"

"เพราะฝ่าบาททรงเก่งกาจที่สุด!" ขันทีเฒ่าหลวี่จงหัวเราะคิกคัก ประจบสอพลออย่างแนบเนียน

ฮ่องเต้ไท่คังทรงแย้มพระสรวลอย่างหาได้ยาก ก่อนจะกลับสู่พระพักตร์เย็นชาดังเดิม

"ที่จริง การที่สายลับจะลอบสังหารไม่ใช่เรื่องสำคัญ สิ่งสำคัญคือ จับสายลับให้ได้ แล้วดูว่าใครเป็นคนเสนอชื่อสายลับเข้ามา"

"สาวงามที่ถูกคัดเลือกควรมีภูมิหลังบริสุทธิ์ และต้องผ่านการตรวจสอบจากเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นหลายครั้งก่อนจะกล้าส่งเข้าวัง"

"เรากังวลว่า เบื้องล่างอาจมีขุนนางที่ติดต่อกับลัทธิเซียน ร่วมมือในแผนการส่งสายลับเข้าวัง!"

นี่คือสิ่งที่น่ากลัวที่สุด

ขุนนางท้องถิ่นสมคบกับลัทธิเซียน!

นี่เป็นเรื่องที่สามารถพลิกแผ่นดินแคว้นหลี่ได้ทั้งราชอาณาจักร!

(จบบท)