EP.17 กับดักไร้ยางอาย NC
EP.17 กับดักไร้ยางอาย NC
“พวกราจะทำอย่างไรดี คริส ช่วยพวกเราด้วยเถอะ ไม่งั้นบัคกี้จะต้องเสียงานไปด้วย!” วินนิเฟรดร้องออกมาอย่างช่วยไม่ได้
คริสพูดอย่างครุ่นคิด “พวกเขาล่วงละเมิดคุณหรือเปล่า ?”
คำถามนี้ทำให้วินนิเฟรดรู้สึกเขินอายเล็กน้อย เธอส่ายหัว "ไม่ พวกเขาไม่กล้าหรอก พวกเขาแค่ต้องการเงินคืน คริส ช่วยพวกเราด้วยเถอะ บัคกี้เค้าทำงานหนักมากเพื่อที่จะได้เป็นทหาร ถ้าพวกเขาเอา IOU ไปที่ค่าย บัคกี้จะต้องถูกพาดพิงแน่!"
ทั้งหมดนี้ได้ถูกกล่าวมาจนถึงตอนนี้ หากคริสไม่คว้าโอกาสนี้ไว้ เขาจะยังคงได้เป็น "ผู้พิชิตแห่งความงาม" หรือไม่ ?
“คุณป้า ช่วยได้นะ แต่พวกนั้นคือ ยามากูจิ-กุมิ เป็นพวกอันธพาลญี่ปุ่น ผมนั้นรู้จักคนพวกนี้ดี แต่ถึงจะต่อรองได้ก็ยังต้องใช้เงินอยู่ดี คุณเป็นหนี้พวกเขาอยู่แปดแสน แม้จะได้ส่วนลดก็ยังต้องใช้หนี้ถึงสี่แสน สี่แสนดอลลาร์นั้นมันเพียงพอสำหรับผมที่จะหาภรรยาได้แล้วนะ รู้ไหม ผมนั้นยังโสดอยู่เลย และผมยังไม่ได้ลองชิมรสชาติของผู้หญิงเลยด้วยซ้ำ มันเสี่ยงเกินไป มันยากสำหรับผมจริงๆ...” คริสเริ่มหาข้อแก้ตัว
“ได้โปรดเถอะ คริส เธอต้องมีวิธีอยู่แล้วใช่ไหม ตราบใดที่เธอเต็มใจที่จะช่วยพวกเรา เธอก็สามารถทำอะไรก็ได้ที่เธอต้องการ!” วินนิเฟรดสิ้นหวัง เธอทำได้เพียงคว้าเชือกช่วยชีวิตที่เธอหาได้เท่านั้น
เมื่อเห็นปฏิกิริยาตื่นตระหนกของวินนิเฟรด รอยยิ้มของคริสก็สดใสขึ้น จากนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว
คริสแสร้งทำเป็นกังวลและแกล้งทำเป็นเขินอายเล็กน้อย “ถ้าผมทุ่มสุดตัวเพื่อเงิน มันก็ยังมีความหวังที่จะได้เกือบสี่แสนเหรียญ แต่ผมจะต้องเจรจากับยามากูจิ-กุมิ ซึ่งต้องใช้เงินส่วนตัวจำนวนมาก พวกคุณจะยังติดหนี้ผมอยู่ ผมหวังเงินก้อนนั้นเพื่อผู้หญิง แต่ผมไม่เคยเจอผู้หญิงมาก่อน!”
วินนิเฟรดขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเช่นนี้ เธอรับรู้ว่าคำพูดของชายหนุ่มนั้นจริงใจ เขาสามารถหยิบยืมมาเพื่อแก้ไขวิกฤตของพวกเธอได้ แต่ทำไมเขาถึงช่วยพวกเธอด้วยความเสี่ยงส่วนตัวเช่นนี้
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เธอก็กัดฟันแน่น “คริส ตราบใดที่เธอช่วยพวกเราแก้ปัญหานี้ได้ ป้าก็เต็มใจจะช่วยเธอ... ถ้าหากเธอไม่รังเกียจ ป้าจะให้เธอได้สัมผัสรสชาติของผู้หญิงคนนึง... ”
การพูดคำเหล่านี้ทำให้วินนิเฟรดรู้สึกละอายใจเล็กน้อย - การที่ต้องล่อลวงเด็กชายที่อายุน้อยกว่าลูกชายของเธอเอง เป็นเรื่องที่น่าละอาย และเธอก็ทำจริงๆ!
คริสมองวินนิเฟรดด้วยความประหลาดใจ “คุณป้า คุณนั้นสวยจริงๆนะ และผมสัญญาว่าจะพยายามช่วยคุณให้ดีที่สุด!”
“อืม…” เธอรู้สึกเขินอายเล็กน้อย ที่ยอมให้สัญญาที่น่าอับอายเพียงเพื่อจะผ่านพ้นวิกฤตินี้ไปได้ มันไร้ยางอายเกินไปจริงๆ!
เมื่อเห็นหญิงสาวสวยที่มีออร่าความเป็นผู้ใหญ่ประพฤติตัวเหมือนกับสาวน้อยอยู่ตรงหน้าเขา ความเย่อหยิ่งในใจของคริสก็พุ่งสูงขึ้นไปถึงขีดสุด และมังกรในเป้าของเขาก็เริ่มเงยหัวขึ้นมา!
เขาโอบกอดวินนิเฟรดไว้แน่น โดยที่อวัยวะเพศแข็งๆของเขากดทับกับท้องของผู้หญิงวัยเจริญพันธุ์ผ่านกางเกงของเธอ และสัมผัสอันนุ่มนวลนั้นก็ทำให้เลือดของคริสเดือดพล่าน!
เนื่องจากข้อจำกัดของกฎหมายและศีลธรรม เขาจึงไม่สามารถสนุกกับภรรยาของคนอื่นได้อีกต่อไป แต่ตอนนี้เขาสามารถทำลายข้อจำกัดเหล่านั้นและสนุกกับภรรยาที่สวยงามของคนอื่นได้แล้ว ความรู้สึกของการเหยียบย่ำกฎหมายแบบนี้ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นและไร้ขีดจำกัด!
วินนิเฟรดอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ เธอนั้นสัมผัสได้ถึงขนาดของลับของเขา มันนั้นขนาดนี้ใหญ่กว่าของสามีของเธอเสียอีก! มันนั้นใหญ่โตจนน่าตกใจ จนมันจะทำให้เธอแตกเป็นเสี่ยงๆได้!
คริสเริ่มลวนลามเธออย่างรุนแรง ราวกับว่าเขาอยากเป็นพ่อเลี้ยงของวินเทอร์โซลเจอร์ในทันที
“อ๋อ รอก่อนนะ คริส ป้าสัญญากับgTvไว้แล้ว แต่จะเป็นไปได้ไหมว่าหลังจากที่ทุกอย่างลงตัว” วินนิเฟรดร้องขอ เพราะรู้สึกว่ามันยังเร็วเกินไป
แต่คริสก็อุ้มเธอขึ้นและพาเข้าไปในห้องนอน เขาจะพาแม่เลี้ยงสุดเซ็กซี่คนนั้นเข้าไปในห้องนอนของเธอ!
“คุณป้า คุณก็รู้ว่ามันอันตรายแค่ไหน อย่ากังวลเลย ผมสัญญาว่าจะช่วยคุณป้า ผมสนิทกับเจ้าของร้านอาหาร เกรย์เชอร์ ที่ชื่อ ออสวอลด์ และฉัผมมั่นใจว่าผมจะหาเงินมาได้ ผมจะให้โอกาสคุณป้าได้ใช้เงินคืนอย่างช้าๆ ดังนั้นคุณป้า ช่วยให้ผมทำสักครั้งเถอะ นี่เป็นคำขอครั้งเดียวในชีวิตของผม!” คริสดึงเพื่อนอีกคนออกมาเพื่อเพิ่มพลังในการโน้มน้าวใจและเริ่มทำท่าน่าสงสาร
การที่คริสไปติดกับแม่ของออสวอลด์นั้นมันไม่เพียงพอ แต่แม้แต่การใช้ชื่อของออสวอลด์ไปติดกับแม่ของเพื่อนคนอื่น ก็ต้องบอกว่าเขาฉลาดแกมโกงจริงๆ!
วินนิเฟรดไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องถอดเสื้อผ้าออกอย่างเชื่อฟัง โดยใช้มือปิดหน้าอกของเธอไว้ด้วยความเขินอาย ดวงตาของเธอจับจ้องไปที่ชายที่กำลังถอดเสื้อผ้า ก่อนจะจ้องมองด้วยความตกใจไปที่อวัยวะเพศชายที่หนา 10 นิ้วที่ยื่นออกมาจนตรงโดยมันหนาราวๆ 3 นิ้ว! ผู้หญิงแบบไหนกันที่สามารถทนกับสิ่งที่ใหญ่โตขนาดนั้นได้!!
โปรดติดตามตอนต่อไป.
_______________
