ฟาร์มขั้นเทพกับประตูมิติตามใจนึก ตอนที่ 079 ร่องรอยแห่งการฟื้นฟู
ฟาร์มขั้นเทพกับประตูมิติตามใจนึก ตอนที่ 079 ร่องรอยแห่งการฟื้นฟู
‘อึ้ม!’
ปรากฏตัวอีกครั้ง หงอี้ยังคงอยู่ในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งนั้น
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะคิดไปเองหรือไม่ แต่เขารู้สึกว่ารูปปั้นหินโบราณที่อยู่ไกลออกไปนั้น สั่นไหวเล็กน้อย
“คงจะตกใจกับพลังของฉันสินะ!” หงอี้คิดในใจ
วันนี้ เมื่อเทียบกับเมื่อวาน พลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมากอีกครั้ง
ยิ่งไปกว่านั้น การเพิ่มขึ้นครั้งนี้ค่อนข้างน่ากลัว
เมื่อวานตอนที่เขามาถึงที่นี่ เขามีพลังมังกรสองตัว ตอนนี้เขามีพลังมังกรถึงห้าตัว
พลังพื้นฐานของมังกรห้าตัว แม้แต่เผ่าพันธุ์ที่เก่าแก่ที่สุดในโลกนี้ ก็ไม่มีพรสวรรค์ที่น่ากลัวเช่นนี้
หงอี้ละสายตาอย่างรวดเร็ว
ตอนนี้ หมู่บ้านไม่ได้คึกคักเหมือนเมื่อวาน
เหล่าชายฉกรรจ์ ดูเหมือนจะออกไปล่าสัตว์แล้ว
คนที่เหลือ กำลังฝึกฝนคนรุ่นต่อไปในหมู่บ้าน
หงอี้พบว่า หมูระดับสองสองตัวที่เขามอบให้ พวกเขาได้นำไปเลี้ยงไว้แล้ว
ผู้หญิงสองคนกำลังตัดหญ้าเพื่อนำไปเลี้ยงพวกมัน
ผู้หญิงคนอื่น ๆ กำลังถางป่าและเพาะปลูกข้าวสาลีที่หงอี้มอบให้
เมื่อเด็กหญิงเสี่ยวซีเห็นหงอี้ ดวงตาของเธอก็เป็นประกายเล็กน้อย
“สหายน้อย ท่านมาแล้ว...”
หัวหน้าเผ่าที่เป็นหญิงชราก็เห็นหงอี้เช่นกัน เดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้ม
เมื่อเทียบกับเมื่อวาน ตอนนี้ทั้งหมู่บ้านดูเหมือนจะต้อนรับเขาอย่างอบอุ่นมากขึ้น
สำหรับพวกเขา หงอี้ไม่ต่างอะไรกับผู้มีพระคุณ
หมูพันธุ์ดีสองตัว เมล็ดพันธุ์ข้าวสาลีสองถุง นี่คือบุญคุณที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
“ผู้อาวุโส ดูท่านมีเรี่ยวแรงดีมาก” หงอี้ยิ้ม คำนับเล็กน้อย
“ขอบคุณสำหรับของขวัญจากสหายน้อย...”
“สุราที่ท่านมอบให้ ไม่ใช่สุราธรรมดา...” หัวหน้าเผ่ากล่าวพร้อมกับรอยยิ้ม
สุราที่หงอี้มอบให้ แท้จริงแล้วคือสุราระดับสอง ที่มีสรรพคุณในการรักษาอาการบาดเจ็บภายใน และยังช่วยบำรุงร่างกายอีกด้วย
หลังจากที่หัวหน้าเผ่าดื่มสุราไปแล้ว ร่างกายของเธอก็ฟื้นฟูขึ้นมาก
“ถ้าผู้อาวุโสชอบก็ดีแล้ว” หงอี้ยิ้ม จากนั้นสายตาก็ไปหยุดที่เสี่ยวซี
เสี่ยวซีดูผอมแห้ง ถึงแม้จะมีเรี่ยวแรงดี
แต่นั่นเป็นเพราะร่างกายของเธอแข็งแกร่ง
แต่น่าเสียดาย พลังต้นกำเนิดของเธอได้รับบาดเจ็บ และไม่เพียงพอ
ไม่งั้น ตอนนี้เธอก็คงเป็นอัจฉริยะที่โดดเด่น
“สหายน้อย ท่านคงจะมองออกแล้วสินะ”
เมื่อเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความเสียดายของหงอี้ หัวหน้าเผ่าก็ถามด้วยความเศร้าใจ
“อืม!”
“แต่ไม่เป็นไร มีวิธีรักษา” หงอี้พยักหน้า
หงอี้ยืนยันว่าพลังต้นกำเนิดของเสี่ยวซีไม่เพียงแต่สามารถฟื้นฟูได้เท่านั้น แต่ยังสามารถเติบโตขึ้นมาใหม่ได้อีกด้วย
ยิ่งไปกว่านั้น พลังต้นกำเนิดที่เติบโตขึ้นมาใหม่ จะน่ากลัวยิ่งขึ้น แข็งแกร่งยิ่งขึ้น
หงอี้ยืนยันว่าตัวเองสามารถช่วยเธอได้อย่างแน่นอน
แค่มีเหรียญทองก็พอ!
พื้นที่ฟาร์ม ใครจะรู้ว่ามีอารยธรรมมากมายมหาศาลขนาดไหน อารยธรรมหนึ่งทรงพลังกว่าอารยธรรมหนึ่ง ยาหนึ่งชนิดแข็งแกร่งและทรงพลังกว่ายาหนึ่งชนิด
“จริงหรือ!?”
เมื่อได้ยินหงอี้พูดแบบนั้น ร่างกายของหัวหน้าเผ่าก็สั่นสะท้าน
ถ้าหงอี้พูดจริง เธอจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยเด็กคนนี้
“แน่นอนว่าจริง”
“แต่ ผลลัพธ์จะไม่ชัดเจนมากนัก ต้องใช้เวลานานพอสมควร”
“แบบนี้ก็ดี เสี่ยวซีสามารถค่อย ๆ ฝึกฝน ค่อย ๆ สัมผัสถึงพลังต้นกำเนิดที่หายไป ค่อย ๆ ฟื้นฟู กลับคืนมา ซึ่งจะเป็นประโยชน์อย่างมากต่อการเติบโตของเธอ...” หงอี้ยิ้ม
“คุณชาย ไม่ทราบว่าท่านต้องการให้พวกเราทำอะไรหรือไม่?” หัวหน้าเผ่ามีท่าทีที่สุภาพมากขึ้น
“ฉันชื่อหงอี้ เรียกฉันว่าเสี่ยวอี้ก็ได้”
“ฉันไม่ต้องการให้พวกท่านทำอะไร สิ่งที่ฉันต้องการ เมื่อวานฉันก็บอกพวกท่านแล้ว”
“ฉันมาค้าขายกับพวกท่าน พวกท่านสามารถจัดหาหญ้าวิญญาณ ผลไม้วิญญาณ ลูกสัตว์ร้ายให้ฉันได้ ฉันก็จะมอบสิ่งที่พวกท่านต้องการให้” หงอี้ยิ้มแล้วพูด
จากนั้น เขาก็หยิบผลไม้ที่เขาซื้อมาออกมา
ผลไม้นั้นใสราวกับคริสตัล ส่งกลิ่นหอมเย้ายวนใจ เต็มไปด้วยพลังชีวิต
“นี่คือสิ่งที่ฉันจะแลกเปลี่ยนกับพวกท่านในครั้งนี้!”
“และนี่คือสิ่งที่เด็กคนนี้ต้องการ”
หงอี้ยิ้ม จากนั้นก็ยื่นผลไม้ให้เสี่ยวซี
“แต่ว่า คุณชายเสี่ยวอี้ พวกเรายังไม่ได้เตรียมลูกสัตว์ร้าย...” หัวหน้าเผ่าค่อนข้างกังวล เธออยากให้เสี่ยวซีได้ผลไม้นี้
แต่ พวกเขายังไม่ได้จับลูกสัตว์ร้ายเลย
“ไม่เป็นไร ลูกสัตว์ร้ายฉันรอได้”
หงอี้ค่อนข้างผิดหวัง
แต่เขาก็รู้ว่า ลูกสัตว์ร้ายไม่ใช่สิ่งที่หาได้ง่าย ๆ
“ขอบคุณพี่เสี่ยวอี้...”
“ย่า ท่านกินสิ” เสี่ยวซียิ้มรับผลไม้ จากนั้นก็ยื่นให้หัวหน้าเผ่า
ดูเป็นเด็กที่น่ารักและเชื่อฟัง
“เด็กน้อย นี่เป็นของเจ้า”
“เจ้ากินเข้าไป จะได้โตขึ้น ในอนาคตจะได้ช่วยเหลือหมู่บ้านของเรา...” หัวหน้าเผ่ากล่าวด้วยรอยยิ้มที่ใจดี
“จริงหรือ?”
“งั้นข้ากินเลยนะ...”
เสี่ยวซีตื่นเต้นมาก
‘กร้วม’
เธอกัดคำหนึ่ง กลิ่นหอมของผลไม้กระจายไปทั่วปาก ทำให้เสี่ยวซีอดไม่ได้ที่จะกลืนกินอย่างรวดเร็ว
“พวกเรากลับมาแล้ว...”
“ฮ่า ๆ... วันนี้โชคดีมาก”
ในเวลานี้ ที่ทางเข้าหมู่บ้านก็มีเสียงตะโกนด้วยความตื่นเต้นดังขึ้น
จากนั้น กลุ่มชายฉกรรจ์ก็วิ่งเข้ามา
พวกเขากำลังแบกสัตว์ร้ายขนาดใหญ่หลายตัว
ในอ้อมแขนของเปียวจื่อ มีลูกสัตว์ร้ายสองตัวที่ยังไม่ลืมตา
เห็นได้ชัดว่า พวกเขาประสบความสำเร็จ
“จับลูกสัตว์ร้ายได้แล้ว?”
หัวหน้าเผ่าถามด้วยความตื่นเต้น
“ครับ ท่านหัวหน้า!”
“แต่ว่า เป็นแค่ลูกเสือดาวกิเลนหิมะสองตัวเท่านั้น...” เปียวจื่อกล่าวอย่างเขินอาย
“เอ๊ะ คุณชายมาแล้ว...”
เมื่อเห็นหงอี้ ทุกคนก็มีความสุขมาก
เห็นได้ชัดว่า พวกเขายอมรับหงอี้แล้ว
“ตูม!”
ในเวลานี้ ท้องของเสี่ยวซีก็มีแสงสีทองจาง ๆ แวบขึ้นมา
ดูเหมือนจะเป็นแสงแห่งชีวิต เป็นแสงแห่งพลังต้นกำเนิด
“เสี่ยวเสี่ยวซี เกิดอะไรขึ้น?”
ทุกคนมองด้วยความตกใจ
“ข้าก็ไม่รู้ แค่รู้สึกว่าที่ตันเถียนอุ่น ๆ และคัน ๆ...” เสี่ยวซีกล่าวอย่างเขินอาย
“นางกินอะไรเข้าไป?”
เปียวจื่อถามด้วยความตกใจ
“ผลไม้ประหลาด!”
“ผลไม้ประหลาดที่คุณชายเสี่ยวอี้เอามา!”
เสียงของหัวหน้าเผ่าสั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้น
ถ้าพลังต้นกำเนิดของเสี่ยวซีฟื้นฟู หมู่บ้านของพวกเขาก็จะมีผู้แข็งแกร่งที่ไร้เทียมทาน
ในทันที ทุกคนต่างตื่นเต้นและมองไปที่หงอี้ด้วยความซาบซึ้ง
พวกเขารู้ว่าพลังต้นกำเนิดของเสี่ยวซีหายไป
ดังนั้น ตอนนี้เสี่ยวซีรู้สึกคันที่หน้าอก และมีแสงสีทอง พวกเขารู้ว่ามันหมายความว่าอย่างไร
“ยังไม่พอ!”
“ผลไม้ประหลาดหนึ่งผล ยังไม่พอ!”
หงอี้ส่ายหัว
พลังต้นกำเนิดชีวิตเพียงเล็กน้อย ทำให้เธอตื่นขึ้นเท่านั้น
“คุณชายเสี่ยวอี้!”
“นี่คือลูกเสือดาวกิเลนหิมะสองตัวที่พวกเราจับได้ ไม่ใช่สัตว์ร้ายที่แข็งแกร่งมากนัก คงไม่สามารถแลกเปลี่ยนกับผลไม้ประหลาดได้ แต่ท่านรับไปก่อนเถอะ พวกเราจะไปจับมาอีก!”
เปียวจื่อกล่าวอย่างตื่นเต้น ยื่นลูกสัตว์ร้ายสองตัวให้หงอี้ด้วยความจริงใจ
“พอแล้ว การแลกเปลี่ยนต้องทำทีละครั้ง”
“ครั้งหน้า ถ้าพวกท่านมีสินค้าที่ฉันต้องการ ฉันจะมาแลกเปลี่ยนอีก”
หงอี้ยิ้ม รับลูกเสือดาวกิเลนหิมะสองตัวที่น่ารัก
สัตว์ร้ายจากเทียนหวง แม้จะธรรมดา แต่ก็เป็นสิ่งมีชีวิตระดับสามอย่างน้อย