บทที่ 95 เครือข่ายการซื้อขายภายใน

บทที่ 95 เครือข่ายการซื้อขายภายใน

โรงแรมแห่งหนึ่งในเมืองเหอตง

เฉินโส่วอี้พิมพ์ที่อยู่เว็บไซต์ลงบนแป้นพิมพ์อย่างรวดเร็ว และกด Enter

ทันทีที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ปรากฏหน้าล็อกอินที่ดูเรียบง่าย ไม่มีตัวเลือกให้ลงทะเบียนใด ๆ

เฉินโส่วอี้หยิบบัตรประจำตัวนักสู้ของเขาออกมา เปิดดูและใส่หมายเลขประจำตัวนักสู้ พร้อมรหัสผ่านเริ่มต้น หลังจากนั้นไม่ถึงวินาที หน้าเว็บไซต์ที่ดูธรรมดาก็ปรากฏขึ้น

นี่คือเว็บไซต์การซื้อขายภายในเฉพาะนักสู้

ตอนที่เขาลงทะเบียนเป็นนักสู้ บัญชีสำหรับเว็บไซต์นี้ก็ถูกสร้างขึ้นพร้อมกัน แต่เพราะรีบกลับบ้าน เขาจึงเพิ่งมีโอกาสเข้าสู่ระบบ

หน้าเว็บไซต์มีเพียงสองส่วนหลัก ๆ คือ ตลาดซื้อขายออนไลน์ และ ฟอรัมสำหรับนักสู้

เขาเปิดตลาดซื้อขายออนไลน์ก่อน พบว่าภายในมีการแบ่งหมวดหมู่ออกเป็นสามประเภท ได้แก่ ยาเสริมพลัง ยาพิษ และอาวุธกับชุดเกราะ

เฉินโส่วอี้คลิกเข้าไปในหมวดหมู่ยาเสริมพลัง

สิ่งของภายในไม่เยอะนัก มีเพียงหน้าเดียวและแบ่งออกเป็นสิบกว่าประเภทเท่านั้น

ผู้ขายส่วนใหญ่มักมีชื่อห้องทดลองเป็นส่วนท้าย เช่น "สารสกัดจากไขสันหลังเทพเจ้า" และ "เลือดแห่งเทพ" ซึ่งมีราคาสูงสุด มาจากสถาบันวิจัยสิ่งมีชีวิตเหนือธรรมชาติในกรุงปักกิ่ง ส่วน "น้ำวิญญาณ" ซึ่งอยู่อันดับสาม มาจากห้องทดลองยาพิเศษแห่งจงไห่

เฉินโส่วอี้คิดว่าสิ่งเหล่านี้น่าจะแพงมาก แต่กลับราคาต่ำกว่าที่เขาคาดไว้

"สารสกัดจากไขสันหลังเทพเจ้า" มีราคาสูงสุด อยู่ที่ 1 ล้านหยวน ปริมาณประมาณ 20 มิลลิลิตร

แม้จะดูเหมือนราคาแพง แต่เงินช่วยเหลือตั้งรกรากของนักสู้คนใดคนหนึ่งก็สามารถซื้อได้สบาย ๆ

อันดับสองคือ "เลือดแห่งเทพ" ราคา 8 แสนหยวน ปริมาณ 100 มิลลิลิตร

ส่วนอันดับสาม "น้ำวิญญาณ" ราคาเพียง 6 แสนหยวน

อย่างไรก็ตาม เฉินโส่วอี้สังเกตว่ามีการจำกัดจำนวนการซื้อยาเหล่านี้ เช่น ยาสามอันดับแรก นักสู้แต่ละคนสามารถซื้อได้สูงสุดเพียงสามชุด และหากต้องการซื้อเพิ่มเติมต้องใช้แต้มผลงาน

เขาคิดตามก็พอเข้าใจ หากนักสู้คนใดคนหนึ่งเป็นคนรวยหรือซื้อเพื่อผู้อื่น การซื้อหลายสิบหรือหลายร้อยชุดก็เป็นเรื่องง่าย แต่ทรัพยากรเหล่านี้ถือว่าเป็นของหายาก หากถูกนำไปขายต่อ ราคาก็อาจพุ่งสูงขึ้นหลายเท่าตัว ทางการจึงไม่ปล่อยให้เกิดช่องโหว่นี้

จากนั้น เขาคลิกดู "สารสกัดจากไขสันหลังเทพเจ้า" ที่ราคาแพงที่สุด ขวดแก้วเล็ก ๆ ภายในบรรจุของเหลวใสที่แผ่ประกายแสงนุ่มนวล

จากคำอธิบายสินค้า เฉินโส่วอี้พบว่า นี่ไม่ใช่ไขสันหลังของเทพเจ้าจริง ๆ แต่เป็นสารสกัดจากไขสันหลัง ซึ่งมีผลในการเสริมสร้างระบบประสาทให้แข็งแกร่ง เพิ่มความฉลาด และช่วยพัฒนาร่างกายบางส่วน

เฉินโส่วอี้รู้สึกสนใจ เขาอ่านคำอธิบายซ้ำอีกครั้ง

ผลลัพธ์อื่น ๆ เขาไม่ได้ใส่ใจมากนัก เพราะการฝึกฝนด้วยวิธีเฉพาะของเขาสามารถพัฒนาร่างกายได้อยู่แล้ว แต่ความฉลาดนั้นเป็นสิ่งเดียวที่เขายังไม่สามารถฝึกได้

ถ้าไม่ได้การเปลี่ยนแปลงร่างกายจากหนังสือแห่งความรู้ เขาคงยังมีสติปัญญาเพียงสิบหน่วยเท่านั้น

เขารู้สึกอยากได้อย่างมาก

แต่โชคร้าย เงินทั้งหมดที่เขามีอยู่รวมกับทองคำก็มีเพียงประมาณ 5 แสนหยวน หากต้องการซื้อ คงต้องรอเงินช่วยเหลือตั้งรกรากก่อน

ต่อมา เขาคลิกดู "เลือดแห่งเทพ" อันดับที่สอง

นี่คือของเหลวใสที่เปล่งประกายแสงสีทองอ่อน ๆ วัตถุดิบมาจากเซลล์ของเทพเจ้า

คำอธิบายระบุว่ามีผลในการเพิ่มพลังและพัฒนาร่างกาย เสริมสร้างความสามารถในการฟื้นฟูตัวเอง และมีโอกาสบางส่วนที่จะทำให้เกิดพลังเหนือธรรมชาติ

สำหรับ "น้ำวิญญาณ" เมื่อเทียบกับสองอันดับแรกที่มีประกายแสงสวยงามแล้ว มันดูธรรมดาและไม่น่าสนใจ เป็นของเหลวข้นใสไร้สี คำอธิบายระบุว่ามาจากสารสกัดในสมองของสิ่งมีชีวิตพิเศษชนิดหนึ่ง และสามารถเพิ่มพูนความสามารถในการรับรู้ได้อย่างมหาศาล

นอกจากสามอย่างนี้ ยาที่เหลือมีราคาต่ำกว่ามาก เริ่มตั้งแต่ไม่กี่ร้อยไปจนถึงไม่กี่หมื่นหยวน

ตัวอย่างเช่น ของเหลวเสริมสร้างร่างกายที่ช่วยบำรุงอวัยวะภายในและเสริมสร้างกล้ามเนื้อจากภายนอก หรือ น้ำมันช่วยฝึกฝนพัฒนาร่างกาย โดยวัตถุดิบหลักมักมาจากสิ่งมีชีวิตพิเศษในโลกอื่นและยาหายากหลายชนิด ราคาขวดใหญ่เพียงประมาณสามหมื่นหยวนเท่านั้น

สินค้าบนเว็บไซต์ภายในนี้ไม่ได้มีเป้าหมายเพื่อทำกำไร แต่เพื่อเสริมสร้างพลังให้กับนักสู้โดยเฉพาะ

ที่ส่วนท้ายของหน้าเว็บ เฉินโส่วอี้ยังพบสารกระตุ้นที่มีความรุนแรง ซึ่งดูเหมือนจะถูกใช้ในสถานการณ์ฉุกเฉินหรือในสนามรบ

ด้วยความอยากรู้ เฉินโส่วอี้คลิกเข้าสู่หมวดหมู่ยาพิษ

เขารู้สึกเหมือนโลกทัศน์เปิดกว้างทันที พบว่ามียาพิษจากสัตว์เช่นพิษงู พิษจากแร่ธาตุเช่นไซยาไนด์ และแม้กระทั่งยาพิษที่มีรังสีซึ่งบรรจุในกล่องตะกั่ว ส่วนใหญ่ขายเป็นกรัมหรือมิลลิกรัม เพียงแค่ทาที่ดาบหรือหัวลูกธนู ก็สามารถทำให้ผู้ที่สัมผัสเสียชีวิตได้ทันที

อย่างไรก็ตาม เฉินโส่วอี้สังเกตเห็นว่าของเหล่านี้มีความอันตรายสูงมาก บางส่วนยังมีความเป็นพิษที่ระเหยหรือมีรังสี ดังนั้นการซื้อขายจึงถูกจำกัดอย่างเข้มงวด ต้องใช้คะแนนผลงานจำนวนมากและต้องมีสถานะเป็นนักสำรวจถึงจะสามารถซื้อได้

ส่วนอาวุธและของใช้ทั่วไปไม่มีอะไรน่าสนใจนัก ส่วนใหญ่เป็นผลิตภัณฑ์จากบริษัทอาวุธเย็นชื่อดัง แต่ราคาถูกกว่าที่ขายในเว็บไซต์ทั่วไปถึง 50-60%

เฉินโส่วอี้ไม่ได้ซื้ออะไรและปิดหน้าเว็บไซต์ลง

ตอนนี้เขายังพักอยู่ที่โรงแรมและยังไม่มีที่อยู่ถาวร หากมีการจัดส่งสินค้ามาในขณะที่เขาย้ายที่อยู่ไปแล้ว จะเป็นเรื่องยุ่งยาก

เขาจึงเปิดกระเป๋าเอกสารและปล่อยสาวเปลือกหอยออกมา

ทันทีที่ปล่อย เฉินโส่วอี้รู้สึกว่าตัวเธอเปียกชุ่มไปหมด เขายื่นจมูกไปดมและขมวดคิ้วถามด้วยน้ำเสียงสงสัยว่า

“เธอฉี่รดที่นอนเหรอ?”

สาวเปลือกหอยหันหน้าหนีด้วยความโกรธ พลางบิดตัวอย่างแรง เฉินโส่วอี้รีบหยิบกรรไกรมาตัดเชือกที่มัดแขนขาเธอ และดึงเทปกาวที่ปิดปากเธอออก

ไม่คาดคิดว่าสาวเปลือกหอยจะมีนิสัยดื้อรั้นกว่าที่เฉินโส่วอี้คิด เธอลุกขึ้นยืน กอดอกและพูดด้วยความโมโหว่า

“ใครใช้ให้นายขังฉันไว้ล่ะ! ฉันจะฉี่ที่ไหนได้ถ้าไม่ฉี่ที่นี่?”

“เธอทนไม่ได้เลยเหรอ?”

“ทนไม่ได้ ถ้านายยังขังฉันไว้อีก ฉันจะทั้งฉี่ทั้งอึให้เหม็นตายไปเลย” สาวเปลือกหอยพูดพลางฮึดฮัดด้วยความโกรธ จนเฉินโส่วอี้ต้องชี้นิ้วสั่นเทิ้มใส่เธอด้วยความโมโห ก่อนจะสูดลมหายใจลึกและพูดว่า

“หึ ตอนแรกฉันคิดว่าจะให้ดูรายการสนุก ๆ แต่ตอนนี้ดูเหมือนไม่จำเป็นแล้ว”

ทันทีที่พูดจบ สาวเปลือกหอยที่ยังโกรธจัดเมื่อครู่ก็เบิกตากว้าง สีหน้าเปลี่ยนไป

เธอมองไปรอบ ๆ ห้องที่แปลกตา และหันไปมองคอมพิวเตอร์ที่ยังสว่างอยู่ ความรู้สึกตื่นเต้น เสียใจ และลังเลเกิดขึ้นในใจเธอพร้อมกัน ใบหน้าสลับไปมาระหว่างความเศร้าและความดีใจ

ไม่นานเธอก็พูดด้วยน้ำเสียงอ้อมแอ้มว่า

“ฉันแค่กลั้นไม่ไหวเอง”

“เมื่อกี้เธอพูดว่าจะอึใช่ไหม?”

สาวเปลือกหอยส่ายหัวแรง ๆ และพูดเสียงดังว่า “ไม่อึแล้ว!”

“แล้วจะยังโกรธอีกไหม?”

“ไม่โกรธแล้ว!” เธอส่ายหัวอีกครั้ง ก่อนที่ดวงตาจะเป็นประกายแล้วพูดว่า “แต่ถ้านายให้ฉันดูรายการสนุก ๆ ฉันจะไม่โกรธอีกเลย”

เฉินโส่วอี้ชี้นิ้วไปที่เธอ ก่อนจะคว้าตัวเธอขึ้นมา

สาวเปลือกหอยร้องเสียงดัง “ไอ้ยักษ์บ้า ปล่อยฉันนะ ฉันอยากดูรายการสนุก ๆ!”

“ไปอาบน้ำก่อน เธอเหม็นจะตายอยู่แล้ว”

“ไม่อาบ! ฉันเกลียดการอาบน้ำ!”