บทที่ 9 สู้กับหูเถี่ยซาน
บทที่ 9 สู้กับหูเถี่ยซาน
“ดูเหมือนว่าหัวหน้าสามหูต้องการจะใช้กำลังสินะ?” ซูจี้เหนียนไม่ตื่นตระหนกเลย มองไปที่หูเถี่ยซานด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความฮึกเหิม
เขาฝึกฝน《ลมปราณภูติอุดร》 และ《วิชามือหักกิ่งเหมยเทียนซาน》 มานาน จนถึงตอนนี้ยังไม่มีคู่ต่อสู้ วันนี้หูเถี่ยซานดูเหมือนจะตรงกับเงื่อนไขของเขา คนผู้นี้เห็นได้ชัดว่ายังไม่ถึงขั้นปล่อยปราณยุทธ์ออกมานอกร่างกาย
“ท่านเจ้าเมืองซู” หูเถี่ยซานหรี่ตาลง กวาดสายตามองเหล่าองครักษ์ที่ชักอาวุธออกมา เหล่าองครักษ์เมื่อเห็นหูเถี่ยซานมองมา ก็หวาดกลัว ถอยหลังไปเล็กน้อย หูเถี่ยซานกล่าวอย่างช้าๆ ว่า “หวังว่าท่านเจ้าเมืองซูจะเข้าใจว่า หากลงมือกับข้าในวันนี้ ผลที่ตามมาจะเป็นอย่างไร ท่านไม่คิดถึงชาวเมืองทั้งหมดหรือ? ข้ายอมรับว่า วันนี้ข้านำคนมาแค่สิบกว่าคน ไม่สามารถสู้กับองครักษ์ของเมืองหวังข่งได้”
“แต่ท่านต้องเข้าใจว่า หากท่านลงมือกับข้าในวันนี้ วันหน้ากลุ่มโจรหมาป่าทมิฬของข้าจะยกทัพมา ผลที่ตามมาจะเป็นอย่างไร ท่านน่าจะรู้ดีกว่าข้า”
หูเถี่ยซานดูเหมือนจะมั่นใจว่าซูจี้เหนียนจะไม่กล้าทำอะไร
“ผลที่ตามมา?” ซูเยว่พูดอย่างอดไม่ได้ แล้วก็จะก้าวไปข้างหน้าเพื่อสู้กับหูเถี่ยซาน
แต่ซูจี้เหนียนยื่นมือออกมาขวางซูเยว่ไว้ เขาก้าวไปข้างหน้า กล่าวว่า “ในเมื่อหัวหน้าสามหูมาหาเรื่องในวันนี้ ในฐานะเจ้าเมืองเมืองหวังข่ง ข้าก็ไม่สามารถทำตัวเป็นเต่าหดหัวได้ ได้ยินมาว่าหัวหน้าสามหูมีหมัดเหล็กไร้เทียมทาน วันนี้ข้าอยากจะชมฝีมือ หากข้าแพ้ เหรียญทองห้าสิบเหรียญนี้ หัวหน้าสามหูก็เอาไปเถอะ หากหัวหน้าสามหูแพ้ ก็เชิญกลับไปแต่โดยดี”
“ท่านเจ้าเมือง อย่า!” เมื่อได้ยินว่าซูจี้เหนียนจะสู้กับหูเถี่ยซาน เหล่าองครักษ์รอบข้างก็ตกใจ โดยเฉพาะอู่ซานเจียง เขารู้ดีว่าหูเถี่ยซานแข็งแกร่งแค่ไหน และหูเถี่ยซานเมื่อครู่อาจจะไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด!
หากหูเถี่ยซานใช้พลังทั้งหมด ซูจี้เหนียนจะมีอันตราย
“ฮ่าๆๆๆๆ” เมื่อได้ยินคำพูดของซูจี้เหนียน หูเถี่ยซานก็หัวเราะออกมา แม้แต่ลูกน้องที่มาก็หัวเราะเช่นกัน พวกเขามองไปที่ซูจี้เหนียนราวกับกำลังมองคนโง่
“ท่านเจ้าเมืองซู หรือว่าคิดว่าเมื่อครู่นั้นคือพลังทั้งหมดของข้าแล้ว ท่านคิดว่าท่านสามารถสะบัดหอกที่ข้าขว้างออกไปได้ ก็มีคุณสมบัติที่จะสู้กับข้างั้นหรือ?” หูเถี่ยซานมองไปที่ซูจี้เหนียน ดูแล้วเป็นแค่เด็กหนุ่ม รู้สึกว่าซูจี้เหนียนยังเด็กและบุ่มบ่ามจริงๆ
“หากไม่กล้า ก็คลานออกไปจากเมืองหวังข่งของข้า” ซูจี้เหนียนกล่าวอย่างใจเย็น “ทำไมคนยิ่งแก่ ยิ่งพูดมาก หัวหน้าสามหู ท่านชราแล้วสินะ?”
ทุกคนรอบข้างต่างสูดหายใจเข้าอย่างแรง ทำไมซูจี้เหนียนยังยั่วโมโหหูเถี่ยซานอีก?
ซูเยว่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ซูเยว่รู้ว่าซูจี้เหนียนกำลังฝึกฝน แต่ในความคิดของซูเยว่ ซูจี้เหนียนเพิ่งฝึกฝนได้กี่วัน จะสู้กับหูเถี่ยซานที่โด่งดังมานานได้อย่างไร?
นั่นไม่ต่างอะไรกับเอาไข่ไปชนหิน!
แต่ซูเยว่ไม่ได้พูดอะไร แค่เตรียมพร้อม หากซูจี้เหนียนตกอยู่ในอันตราย ซูเยว่จะต้องลงมือช่วย
“เจ้าหนู ข้าว่าเจ้าเบื่อหน่ายชีวิตแล้วจริงๆ” หูเถี่ยซานขยับคอ แล้วกล่าวว่า “เอาล่ะ ในเมื่อเจ้าอยากจะประลองกับข้า ข้าก็จะตามใจเจ้า เจ้าไม่ต้องห่วง ข้าจะไม่ฆ่าเจ้า แต่ครึ่งชีวิตหลังของเจ้าน่าจะต้องอยู่บนเตียง”
“ท่านชราแล้วจริงๆ ช่างพูดมากยิ่งนัก” ซูจี้เหนียนจ้องมองหูเถี่ยซาน
“ข้าจะทำให้เจ้าพูดไม่ได้!” หูเถี่ยซานโกรธจัด ร้องตวาด และพุ่งเข้าหาซูจี้เหนียนโดยตรง หูเถี่ยซานเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ชุดเกราะสีดำ เหมือนมนุษย์รถถัง!
แม้แต่อากาศก็หนักอึ้ง ซูจี้เหนียนหรี่ตาลง หูเถี่ยซานแข็งแกร่งมากในด้านพละกำลัง แข็งแกร่งกว่าเขา แต่การต่อสู้ที่แท้จริงไม่ได้ขึ้นอยู่กับพละกำลังเพียงอย่างเดียว
หมัดทั้งสองพุ่งเข้ามา ซูจี้เหนียนขยับตัว ใช้วิชามือหักกิ่งเหมยเทียนซานทันที!
วิชามือหักกิ่งเหมยเทียนซานมีทั้งหมัด ฝ่ามือ และการจับกุม กระบวนท่าต่างๆ เปลี่ยนแปลงได้มากมาย ได้ชื่อว่าสามารถแก้ไขวิทยายุทธทุกชนิดในโลก ดังนั้นเมื่อซูจี้เหนียนลงมือ หมัดทั้งสองของหูเถี่ยซานก็ถูกซูจี้เหนียนควบคุม!
วิชาหมัดที่ดูเหมือนจะสามารถทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง ในมือของซูจี้เหนียนกลับไม่มีพลังทำลายล้าง
“อะไรกัน?!” ทุกคนรอบข้างต่างตกตะลึง เดิมทีคิดว่าเมื่อลงมือก็สามารถฆ่าซูจี้เหนียนได้ แต่ในเวลานี้หมัดทั้งสองกลับไม่สามารถทำร้ายซูจี้เหนียนได้ กลับกัน วิชาฝ่ามือของซูจี้เหนียนกลับควบคุมหูเถี่ยซานไว้ได้อย่างสมบูรณ์!
“เป็นไปได้อย่างไร?” อู่ซานเจียงไม่อยากจะเชื่อ
ซูเยว่ก็ประหลาดใจ แค่ไม่กี่วัน พลังของซูจี้เหนียนก็แข็งแกร่งขึ้นขนาดนี้แล้วหรือ?
แน่นอนว่าคนที่ไม่อยากจะเชื่อที่สุดคือหูเถี่ยซาน ในเวลานี้หูเถี่ยซานไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทุกครั้งที่เขาต่อยออกไป เมื่อมาถึงซูจี้เหนียนก็เหมือนกับต่อยลงบนสำลี กระบวนท่าของซูจี้เหนียนล้วนมีผลในการควบคุมวิชาหมัดของเขา
“วิชามือหักกิ่งเหมยเทียนซานช่างวิเศษจริงๆ” ในเวลานี้ซูจี้เหนียนก็ยิ่งประหลาดใจ กระบวนท่าที่เปลี่ยนแปลงได้มากมายสามารถควบคุมวิชาหมัดนี้ได้อย่างสมบูรณ์
“ไปตายซะ!” ในเวลานี้หูเถี่ยซานโกรธจัด ตัวเขาไม่สามารถจัดการกับเด็กหนุ่มคนหนึ่งได้ ต่อไปเขาจะอยู่ในย่านนี้ได้อย่างไร?
ดังนั้นในเวลานี้หูเถี่ยซานก็ไม่ปิดบังอีกต่อไป ใช้พลังทั้งหมด ต้องการฆ่าซูจี้เหนียน
“ปังๆๆ!” สามหมัดทรงพลัง ราวกับสายฟ้า แถมยังมีปราณยุทธ์ที่แข็งแกร่ง ในขณะนี้ซูจี้เหนียนถอยหลังไปหนึ่งก้าว พลังภายในของฝ่ามือระเบิดออกมา ปะทะกับปราณยุทธ์โดยตรง แต่พลังภายในที่แข็งแกร่งกลับทำลายปราณยุทธ์ อาศัยพลังนี้ซูจี้เหนียนดึงอย่างแรง!
หูเถี่ยซานเสียศูนย์ เซมาข้างหน้า ในเวลานี้ซูจี้เหนียนตบฝ่ามือออกไป พลังภายในที่แข็งแกร่งระเบิดออกมาอย่างเต็มที่ ซูจี้เหนียนตบฝ่ามือลงบนชุดเกราะสีดำของหูเถี่ยซานโดยตรง!
พลังภายในที่แข็งแกร่งทะลุชุดเกราะ หูเถี่ยซานรู้สึกเหมือนถูกกระแทกที่หน้าอก เหมือนถูกค้อนทุบ
“อั่ก!” หูเถี่ยซานกระอักเลือดออกมาคำหนึ่ง ทุกคนรอบข้างต่างตกตะลึง ฝ่ามือนี้อย่างชัดเจนตบลงบนชุดเกราะ ทำไมถึงบาดเจ็บได้?
“ท่านหัวหน้าสาม!” ลูกน้องหลายคนตกใจ
“ข้าจะฆ่าเจ้า!” ในเวลานี้หูเถี่ยซานตาแดงก่ำ กระทืบเท้าลงบนพื้นอย่างแรง หมัดระเบิด ต่อยไปที่หัวของซูจี้เหนียน
“เจ้าต่างหากที่รนหาที่ตาย” เสียงของซูจี้เหนียนเย็นชา
ในขณะเดียวกันก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าว ซูจี้เหนียนยกมือขึ้นจับหมัดของหูเถี่ยซาน จากนั้นก็กล่าวอย่างใจเย็นว่า “งั้นเจ้าก็ลองรับลมปราณภูติอุดรของข้าดูหน่อยสิ!”
สิ้นเสียง ร่างกายของหูเถี่ยซานก็สั่นสะท้าน รู้สึกถึงพลังมหาศาลที่ดูดปราณยุทธ์ออกจากร่างกายของเขา!
