บทที่ 87 การพนัน
บทที่ 87 การพนัน แต่เสี่ยวเผิงกลับยิ้มขื่น: "หินก้อนนี้ใหญ่เกินไป ผมกำลังคิดว่าจะขนกลับบ้านยังไง" หลูข่ายเกือบล้มทั้งยืน ที่แท้เขาเหม่อครึ่งวันคิดแค่นี้? หันไปมองหินดิบบนพื้น หลูข่ายก็เวียนหัวอีก หินดำทะมึนก้อนนี้สูงครึ่งคน หนักอย่างน้อยกว่าหนึ่งตัน ที่น่ากลัวที่สุดคือบนผิวหินมีรอยแตกหลายรอย คนเสี่ย...