บทที่ 6 ยิงแม่นยำ ขัดจังหวะสกิล!

แม้แต่ชุดเซ็ตของผู้เล่นเลเวล 20 ที่ต้องใช้เวลาหลายชั่วโมงในการรวบรวม ก็ยังเทียบไม่ได้กับชุดเซ็ตต้นไม้บิดเบี้ยวนี้ เมื่อสะสมครบ 10 ชิ้น จะปลดล็อกคุณสมบัติของชุดเซ็ตดังนี้:

คุณสมบัติ: ฟื้นฟูพลังชีวิต 50 หน่วยต่อวินาที และไม่ถูกขัดจังหวะขณะฟื้นฟู

ในช่วงต้นเกม คุณสมบัตินี้ถือว่าโกงมาก และเมื่อสะสมครบ 13 ชิ้น จะปลดล็อกคุณสมบัติพิเศษที่สอง:

คุณสมบัติ: การโจมตีทางกายภาพทั้งหมดที่คุณได้รับ จะสะท้อนกลับ 10% โดยอัตโนมัติ

เมื่อรวมกับสเตตัสเสริมจากชุดเซ็ตต้นไม้ จะสร้างสายแทงค์ที่มีทั้งการฟื้นฟูสูง ความเสียหายสะท้อนกลับ และความถึกขั้นสุดยอด

ฟู่ถูตุนซานเสนอเงิน 300,000 หยวน เพื่อขอซื้อชุดเซ็ตนี้ ซึ่งคุ้มค่ามากสำหรับคุณสมบัติที่ได้รับ

“ติ๊ง! เนื่องจากคุณได้สังหารต้นไม้บิดเบี้ยวจำนวนมาก ทำให้ต้นไม้บิดเบี้ยวราชาเกิดความไม่พอใจ มันจะปรากฏตัวในสนามรบภายใน 5 นาที โปรดรีบออกจากพื้นที่”

เสียงแจ้งเตือนระบบดังขึ้นพร้อมกันทั้งหลินเทียนห่าวและฟู่ถูตุนซาน

“ในที่สุดก็มาจริง ๆ”

ฟู่ถูตุนซานที่ได้รับแจ้งเตือนถึงกับตื่นเต้น

“ท่านเซวี่ยตี้ มีบอสออกมาแล้ว จะลุยไหม?”

หลินเทียนห่าวพยักหน้า จากนั้น...

“ติ๊ง! คุณถูกเซวี่ยตี้เตะออกจากปาร์ตี้”

ฟู่ถูตุนซาน: ??!

“ท่านเซวี่ยตี้ นี่หมายความว่ายังไง? จะตีบอสทั้งทีแต่ไม่ให้ผมร่วมด้วย?”

หลินเทียนห่าวเพียงพยักหน้าอีกครั้ง

“นายไม่ต้องมายุ่ง ถอยไปไกล ๆ”

“อะไรนะ...” ฟู่ถูตุนซานรู้สึกคับข้องใจ

“นี่คุณทำกับสปอนเซอร์แบบนี้ได้ยังไง?”

“ฉันสัญญาแค่จะช่วยให้นายเลเวล 10 แต่ไม่ได้สัญญาว่าจะแบ่งบอสให้”

หลินเทียนห่าวตอบเรียบ ๆ

การกำจัดบอสครั้งแรกในเซิร์ฟเวอร์จะมีรางวัลพิเศษ และหากจัดการได้โดยลำพัง รางวัลจะยิ่งคุ้มค่ามากขึ้น การพาฟู่ถูตุนซานมาด้วยจะเป็นภาระเปล่า

ฟู่ถูตุนซานยังอยากโต้เถียง แต่แล้วเขาก็สังเกตเห็นสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่กำลังเคลื่อนเข้ามาใกล้

ต้นไม้บิดเบี้ยวราชา (บอสระดับเหล็กดำ):

เลเวล: 10

พลังชีวิต: 111,000

พลังโจมตี: 325

ทักษะ: เรียกต้นไม้, ฟื้นฟู, พันธนาการเถาวัลย์, เกราะหนาม, คุกเถาวัลย์

“บ้าเอ๊ย!” ฟู่ถูตุนซานอ้าปากค้าง

“นี่คือบอส? พลังชีวิตตั้งหนึ่งแสนกว่ากับพลังโจมตีแบบนี้ ใครจะสู้ได้ในตอนนี้!”

แม้หลินเทียนห่าวจะโจมตีธรรมดาได้ถึง 500 ดาเมจต่อครั้ง แต่เขายังต้องโจมตีมากกว่า 200 ครั้งถึงจะล้มบอสได้

“นี่มันเกินไปแล้ว”

ฟู่ถูตุนซานถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว แต่ในใจก็แอบรู้สึกสะใจที่หลินเทียนห่าวไม่น่าจะจัดการบอสได้

ต้นไม้บิดเบี้ยวราชาเป็นมอนสเตอร์สายเวทย์ คุณสมบัติพลังเวทย์ที่ซ่อนอยู่ของมันสูงกว่าค่าสถานะโจมตีทางกายภาพแน่นอน แถมยังมีสกิลควบคุมถึงสองสกิล ในตอนนี้ ใครกล้าพูดว่าจะลุยเดี่ยว?

แต่แล้ว ในขณะที่ฟู่ถูตุนซานคิดว่าหลินเทียนห่าวจะล่าถอย...

“ฟิ้ว!”

ลูกศรหนึ่งพุ่งตรงเข้าต้นไม้บิดเบี้ยวราชา กระแทกที่แกนต้นไม้ทันที

-501

ตัวเลขความเสียหายปรากฏขึ้น

“อัตราคริติคอลยังเป็นศูนย์ ต่อให้โจมตีจุดอ่อนก็ไม่เกิดคริติคอล” หลินเทียนห่าวขมวดคิ้ว แต่ไม่ได้แสดงท่าทีหวาดกลัว ในขณะที่ลูกศรแรกถูกปล่อยไป เขาก็เคลื่อนที่พร้อมปล่อยลูกศรอีกครั้ง

-501

ดาเมจถือว่าน่าพอใจ แต่ความเร็วและระยะโจมตีของต้นไม้บิดเบี้ยวราชาไม่สามารถเทียบกับมอนสเตอร์ทั่วไปได้

เถาวัลย์เส้นยาวฟาดใส่หลินเทียนห่าว

-319

ดาเมจการโจมตีธรรมดาสูงถึง 300 กว่า ทำให้ฟู่ถูตุนซานตะลึงงัน เขาเพิ่งเลเวล 6 และถึงจะมีอุปกรณ์เสริม พลังชีวิตของเขายังมีเพียง 700 กว่าเท่านั้น หากโดนแบบนี้ เขาอาจรอดได้แค่สามครั้ง

แต่ในวินาทีถัดมา ฟู่ถูตุนซานก็ได้เห็นภาพที่ทำให้เขาขนลุก

หลินเทียนห่าวที่เสียพลังชีวิตไปกว่า 300 หน่วย แถบพลังชีวิตของเขาแทบไม่ขยับ!“โถ่เว้ย โถ่เว้ย โถ่เว้ย!!”

ในตอนนี้ ฟู่ถูตุนซานทำได้เพียงอุทานคำว่า โถ่เว้ย ซ้ำไปซ้ำมาเพื่อบรรยายความรู้สึกของเขา ถ้าเขาไม่ได้รู้จักเกม ตำนานเทพเจ้าแห่งสนธยา มาก่อน เขาคงต้องตะโกนลั่นว่ามีการใช้โปรแกรมช่วยเล่นแน่ ๆ

แต่ไม่สิ! นี่มันยิ่งกว่าการใช้โปรแกรมเสียอีก!

หลินเทียนห่าวไม่ได้สนใจฟู่ถูตุนซานที่ยังตกตะลึงอยู่ เขาจงใจทดสอบพลังโจมตีของต้นไม้บิดเบี้ยวราชาอยู่แล้ว

การโจมตีธรรมดาของมันดูเหมือนไม่ได้สร้างความเสียหายอะไรมากมาย แต่สกิลพิเศษนี่สิ ที่ไม่อาจรับมือได้อย่างสบาย ๆ

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เขาจึงไม่คิดเสียเวลาหลบเลี่ยงการโจมตีธรรมดาอีกต่อไป และเริ่มเผชิญหน้ากับต้นไม้บิดเบี้ยวราชาแบบตรง ๆ!

“นี่มันอะไรกัน! ใครเขาเอาตัวไปปะทะกับบอสกันแบบนี้!”

ฟู่ถูตุนซานอ้าปากค้างมองภาพตรงหน้าเหมือนเห็นเทพเจ้าแห่งเกมมายืนอยู่

หลังจากหายตกตะลึง เขาก็รีบเปิดฟังก์ชันบันทึกวิดีโอทันที เขากล้าพูดเลยว่าถ้าประธานสมาคมของเขาได้เห็นคลิปนี้ คงต้องตะลึงจนตาค้างแน่นอน

แต่สิ่งที่หลินเทียนห่าวทำต่อไปนั้น ทำให้ฟู่ถูตุนซานถึงกับพูดไม่ออก

ต้นไม้บิดเบี้ยวราชากำลังเตรียมฟาดเถาวัลย์เพื่อใช้สกิลพิเศษ ขณะนั้นฟู่ถูตุนซานถึงกับแสดงสีหน้าเยาะเย้ย เขารู้ดีว่าสกิลของมอนสเตอร์ตัวนี้ทรงพลังมากเพียงใด โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับสายเวทย์

แต่ทันใดนั้น ในจังหวะที่ต้นไม้บิดเบี้ยวราชากำลังใช้สกิล ลูกศรของหลินเทียนห่าวพุ่งตรงไปกระแทกข้อมือที่กำลังร่ายเวทย์ของมันอย่างแม่นยำจนสกิลถูกขัดจังหวะ!

“นี่มัน... การโจมตีแบบเจาะจุดอ่อน?!”

ในฐานะผู้เล่นระดับสูง ฟู่ถูตุนซานรู้ได้ทันทีว่าหลินเทียนห่าวใช้เทคนิคอะไร แต่ถึงแม้จะรู้ เขาก็ยังไม่อยากจะเชื่อ

ในดงเถาวัลย์ที่หนาแน่นแบบนี้ การเล็งโจมตีจุดอ่อนของต้นไม้บิดเบี้ยวราชาเพื่อขัดสกิล มันเหมือนกับให้แชมป์โอลิมปิกยิงธนูมาทำยังไงยังงั้น แต่ถึงอย่างนั้น ก็อาจจะยังไม่สามารถทำได้ง่าย ๆ แบบนี้!

“ฟิ้ว!”

จังหวะการโจมตีของหลินเทียนห่าวยังคงลื่นไหลและงดงาม เขาขยับหลบในจังหวะที่พอเหมาะและปล่อยลูกศรอย่างต่อเนื่อง

ทุกครั้งที่ต้นไม้บิดเบี้ยวราชาพยายามใช้สกิล มันจะถูกขัดจังหวะด้วยลูกศรของหลินเทียนห่าวทุกครั้ง

“นี่มันตัวอะไรกัน!?”

ฟู่ถูตุนซานอึ้งจนแทบหยุดหายใจ

หลินเทียนห่าวอาจมีค่าสถานะที่สูงมากจากอุปกรณ์และของรางวัลพิเศษตั้งแต่ต้นเกม ซึ่งพอจะเข้าใจได้ แต่การที่เขามีทักษะการเล่นที่เหนือชั้นแบบนี้ มันเกินกว่าคำว่า ธรรมดา ไปไกล

“สัตว์ประหลาดจริง ๆ”

ฟู่ถูตุนซานเริ่มครุ่นคิดหนัก หลินเทียนห่าวเป็นคนแบบไหนกันแน่

บอสระดับเหล็กดำที่น่าเกรงขาม กลับถูกหลินเทียนห่าวควบคุมสถานการณ์ไว้ได้ทั้งหมดจนเหมือนเล่นของเล่น

พลังโจมตีที่สูงของบอส แม้จะดูน่ากลัว แต่เมื่อโจมตีโดนหลินเทียนห่าวกลับเหมือนแค่ ตบยุง ด้วยพลังชีวิตที่สูงกว่า 25,000 ของหลินเทียนห่าว เขาสามารถทนการโจมตีธรรมดาได้ถึง 300 ครั้ง!

และยิ่งไปกว่านั้น หลินเทียนห่าวยังคงเคลื่อนไหวโจมตีแบบ เดินยิง อย่างต่อเนื่อง

“อัจฉริยะ... คนแบบนี้ต้องดึงเข้ากิลด์เราให้ได้”

ฟู่ถูตุนซานคิดในใจ เขาไม่ได้เป็นเพียงสมาชิกทีมระดับสูงของกิลด์ฟู่ถู แต่ยังเป็นทายาทของกิลด์ด้วย

ในขณะที่เลือดของต้นไม้บิดเบี้ยวราชาลดลงเรื่อย ๆ การโจมตีของหลินเทียนห่าวก็ยังคงมั่นคง

จนกระทั่งเลือดของต้นไม้บิดเบี้ยวราชาเหลือเพียง 5% ใกล้จะสิ้นสุดแล้ว

แต่ในจังหวะนั้นเอง หลินเทียนห่าวกลับหยุดมือ!

“เขาหยุดทำไม?”

ฟู่ถูตุนซานงุนงง แต่ก่อนที่เขาจะคิดอะไรไปมากกว่านี้ เขาเห็นหลินเทียนห่าวปล่อยลูกศรไปยังพื้นที่ว่างเปล่าข้างหลังต้นไม้บิดเบี้ยวราชา

“ฟิ้ว!”

ลูกศรพุ่งผ่านอากาศไปอย่างรวดเร็ว

“เคร้ง!”

เสียงโลหะกระทบกันดังขึ้น มีมีดสั้นเล่มหนึ่งโผล่ออกมาจากความว่างเปล่าและตัดลูกศรของหลินเทียนห่าวเป็นสองท่อน

“โถ่เว้ย! มีนักฆ่าอยู่ด้วย!!”