บทที่ 544: ความตายของซามัส ยืมพลังแห่งเมล็ดพันธุ์จักรวาล
【แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ】
【แค่ คอมเมนต์ ก็เหมือนการให้กำลังใจแล้วนะครับ รบกวน comment กันหน่อยน๊า ;-;】
【Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย】
บทที่ 544: ความตายของซามัส ยืมพลังแห่งเมล็ดพันธุ์จักรวาล
ตูม!
เสียงระเบิดดังกึกก้องกัมปนาทไปทั่วผืนดิน
ใบหน้าของซามัสครูดไถลไปกับพื้น ร่างลอยละลิ่วไกลหลายสิบเมตรก่อนจะกระแทกหยุดนิ่ง
ยังไม่ทันที่ซามัสจะพยายามยันกายขึ้น หลินเฉินก็ปรากฏตัวขึ้นด้านหลัง เหยียบเท้าลงบนศีรษะของซามัสอย่างรวดเร็ว
หลินเฉินกดศีรษะของซามัสลงไปในดินจนมิด สัมผัสได้ถึงแรงดิ้นรนขัดขืนภายใต้ฝ่าเท้า แต่ความพยายามนั้นก็ไม่อาจต้านทานพลังของเขาได้ หลินเฉินเอ่ยถามฮาร์ทเสียงเรียบ “ฮาร์ท ทำไมถึงเลือกซามัสมาเป็นลูกสมุนล่ะ? ไม่รู้จริง ๆ หรือว่าความฝันของมันคือการกวาดล้างมนุษยชาติให้สิ้นซากจากพหุภพ?”
ฮาร์ทรอยยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย “ตราบใดที่มันช่วยให้ความฝันของฉันเป็นจริง แม้จะเป็นพลังของเทพเจ้า ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะหยิบยืมมา แล้วซามัสแค่นี้จะนับเป็นอะไร? เมล็ดจักรวาลที่ฉันครอบครองได้รับมาจากเทพองค์หนึ่ง”
หลินเฉินขมวดคิ้วน้อย ๆ “เทพ? ไม่ใช่เทพปีศาจหรอกเหรอ?”
ฮาร์ทส่ายหน้า พลางหัวเราะในลำคอ “หึ ๆ หลินเฉิน ชื่อของเทพองค์นั้นจะทำให้นายต้องประหลาดใจอย่างแน่นอน เพราะนามของเขาก็คือ…”
ตูม!
ทันใดนั้น เสียงดังสนั่นก็ดังขัดขึ้นมา ก้องสะท้อนไปทั่วบริเวณ
พื้นเบื้องล่างเท้าของหลินเฉินระเบิดออก เกิดเป็นหลุมขนาดมหึมา กลืนกินทุกสิ่งที่อยู่ใกล้เคียง
ซามัสฉวยโอกาสนี้ พุ่งทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าด้วยสภาพเสื้อผ้าขาดวิ่น
เขาหอบหายใจหนักหน่วง กรามขบแน่น ดวงตาแดงก่ำจ้องมองหลินเฉินด้วยความเดือดดาล “หลินเฉิน! ข้าไม่มีวันยกโทษให้เจ้า! บังอาจต่อต้านพระเจ้าเช่นข้า! ข้า… ข้า…”
“ซามัส! นายมันน่าเบื่อหน่าย!” หลินเฉินตวัดสายตาเย็นเยียบจ้องมองซามัสที่เข้ามาขัดจังหวะในวินาทีสำคัญ ความแค้นพวยพุ่งออกมาจากร่างราวกับเปลวเพลิง
ฉับพลัน! ร่างของหลินเฉินก็ปรากฏเบื้องหน้าซามัส
ไม่ใช่เคลื่อนย้าย แต่เป็นความเร็วอันเหลือเชื่อ
ออร่าสีแดงฉานโชยห่อหุ้มร่างกายของหลินเฉินเอาไว้
หมัดเจ้าพิภพขั้นสุดยอดถูกปลดปล่อยออกมาด้วยพลังทั้งหมด ความเร็วของหลินเฉินนั้นเกินกว่าที่ซามัสจะรับมือได้ทัน
ปัง!
หมัดของหลินเฉินกระแทกเข้ากลางอกซามัสอย่างจัง
พลังทำลายล้างทำให้หน้าอกของซามัสยุบลง ร่างของเขากระเด็นออกไปไกลอีกครั้ง
“เป็นไปไม่ได้... มนุษย์จะมีพลังระดับนี้ได้อย่างไร?” ดวงตาของซามัสเบิกกว้างฉายแววตกตะลึงและหวาดหวั่น ขณะที่ร่างถูกกระแทกถอยหลังอย่างรุนแรง
“เขาเป็นแค่มนุษย์ กลับมีพลังมากกว่าข้าผู้เป็นเทพเจ้าได้อย่างไร! เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้!”
ฟุ่บ!
ร่างของหลินเฉินพุ่งวาบดุจสายฟ้าแลบ ปรากฏตัวด้านหลังซามัสในชั่วพริบตา พร้อมกับปล่อยเท้าซ้ายพุ่งเข้าใส่เอวของซามัสอย่างรวดเร็วและแม่นยำ
ซามัสไร้โอกาสตอบโต้ ได้แต่รับการโจมตีเพียงฝ่ายเดียว
เบื้องล่าง จิเรนและคนอื่น ๆ กลับมีสีหน้าเรียบเฉย ไม่แสดงความประหลาดใจใด ๆ เพราะพวกเขารู้ดีว่าพลังที่หลินเฉินแสดงออกมายังห่างไกลจากขีดจำกัดที่แท้จริง
ทว่าฮาร์ทและพรรคพวกกลับตกตะลึงจนแทบพูดไม่ออก
โดยเฉพาะคัมเบอร์ที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าความเร็วของชาวไซย่าจะสามารถทะยานถึงระดับเหนือมนุษย์เช่นนี้ได้!
หลินเฉินไซย่าผู้นี้ เป็นไซย่าแท้หรือเป็นสิ่งมีชีวิตอื่นที่แฝงกายมา?
“เจ้าบ้านี่จัดการยากชะมัด” ฮาร์ทพึมพำอย่างไม่แยแส
แม้แต่สายตาเฉียบคมของเขาก็ยังมองเห็นเพียงแค่คลื่นอากาศปั่นป่วน ไม่อาจจับการเคลื่อนไหวอันว่องไวของหลินเฉินได้ทัน
ทว่าฮาร์ทก็ไม่ได้หวั่นวิตก เพราะไม่ว่าหลินเฉินจะรวดเร็วปราดเปรียวเพียงใด เขาก็มีแผนรับมือเอาไว้แล้ว
ท่ามกลางกระแสการโจมตีที่ถาโถมไม่หยุดหย่อน หลินเฉินกระแทกเท้าเข้ากลางท้องของซามัสอย่างจัง ส่งร่างของซามัสกระเด็นขึ้นฟ้าราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่
ในชั่วพริบตาเดียวกัน หลินเฉินก็ปรากฏกายขึ้นเหนือศีรษะของซามัส หมุนตัวกลางอากาศก่อนจะกระแทกเท้าซ้ำลงมา ส่งร่างของซามัสร่วงลงสู่พื้นเบื้องล่าง
ร่างของซามัสกระแทกพื้นดังสนั่นราวกับอุกกาบาตตกกระทบ เขาขยับเขยื้อนร่างกายไม่ได้แม้แต่น้อย
ถึงแม้ซามัสจะมีความเป็นอมตะ แต่การโจมตีอย่างต่อเนื่องของหลินเฉินได้สร้างบาดแผลฉกรรจ์ให้กับจิตวิญญาณอันสูงส่งของเขา
มันเกือบจะทำลายความภาคภูมิใจในฐานะเทพเจ้าของซามัสลงจนสิ้นซาก
บาดแผลในจิตวิญญาณเช่นนี้ร้ายแรงยิ่งกว่าบาดแผลทางกายภาพใด ๆ มากนัก
“จบแล้ว!” หลินเฉินยกเคียวกระชากวิญญาณสีดำสนิทขึ้น หลอมรวมพลังแห่งการทำลายล้างอันมหาศาล เตรียมปลดปล่อยการโจมตีครั้งสุดท้ายใส่ซามัสที่นอนแน่นิ่งอยู่เบื้องหน้า
ทว่าในวินาทีนั้นเอง เสียงสั่นสะเทือนของแผ่นดินก็ดังกึกก้องมาจากที่ใกล้ ๆ ราวกับพื้นพิภพกำลังจะแยกออกจากกัน
หลินเฉินหันขวับไปมอง ก็พบนักรบร่างยักษ์ปรากฏขึ้นบนพื้นดินอย่างกะทันหัน ราวกับผุดขึ้นมาจากใต้พิภพ
รูปร่างของนักรบผู้นี้มีความคล้ายคลึงกับคามิโอเรน นักรบที่เกิดจากการฟิวชั่นก่อนหน้านี้ ถึง 70-80%
“เกิดอะไรขึ้น?” หลินเฉินนิ่งงันไปครู่หนึ่ง ราวกับต้องมนต์สะกด
ไคโอชินแห่งจักรวาลที่ 7 หรือชิน ตะโกนลั่นด้วยความร้อนรน “คุณหลินเฉิน ระวัง! ฮาร์ทฉีดอะไรบางอย่างเข้าไปในร่างกายของคามิโอเรน!”
“อะไรบางอย่าง?” หลินเฉินทวนคำด้วยความฉงน
ทันใดนั้น พลังออร่าอันน่าสะพรึงกลัวก็ปะทุออกมาจากร่างของคามิโอเรน ราวกับภูเขาไฟที่ระเบิด พลังงานมหาศาลหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายของเขา ทำให้ร่างกายที่แปรเปลี่ยนเป็นยักษ์นั้น พลังเพิ่มพูนขึ้นหลายเท่าทวีคูณ
สายฟ้าสีน้ำเงินและสีแดงเต้นระริกอยู่เหนือศีรษะของยักษ์ใหญ่ บิดเบือนห้วงอวกาศรอบกายอันใหญ่โตของเขา ราวกับมิติกำลังจะแตกสลาย พลังอันเหลือเชื่อแผ่กระจายไปทั่วทุกสารทิศ
เพียงแค่การปรากฏตัวของเขาก็ทำให้ทุกชีวิตบนโลกสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว ราวกับอสูรร้ายกำลังเยื้องกรายเข้ามาใกล้
ฮาร์ทหัวเราะร่าด้วยความสะใจ “คามินโอเรน! ให้พวกมันได้เห็นพลังของเมล็ดจักรวาล!”
คามิโอเรนร่างยักษ์คำรามลั่นด้วยความเกรี้ยวโกรธ เสียงคำรามก้องกัมปนาท ราวกับเสียงคำรามของสัตว์ร้ายในตำนาน เสียงคำรามนั้นดังก้องออกมาสองเสียง สะท้อนไปทั่วทั้งผืนฟ้า
เขาค่อย ๆ ยื่นฝ่ามือออก พลังสีม่วงหมุนวนก่อตัวขึ้นเหนือฝ่ามือ ราวกับพายุที่กำลังบ่มเพาะความรุนแรง
ตูม!
คลื่นพลังพุ่งตรงไปยังหลินเฉิน ด้วยความเร็วที่ไม่อาจหลบเลี่ยง หลินเฉินจึงจำต้องโยนซามัสทิ้งลงพื้นอย่างไม่ใยดี ก่อนจะถอยหลังหลบด้วยความว่องไว
แต่ทว่า คามิโอเรนกลับไล่ตามมาติด ๆ ราวกับเงาที่ไม่อาจพรากจากตัว
แม้จะมีร่างกายใหญ่โตเทอะทะ แต่คามิโอเรนกลับเคลื่อนไหวได้อย่างคล่องแคล่วราวกับแมวป่า โดยเฉพาะหนวดสองเส้นบนหัวที่โบกสะบัดไปมา ราวกับแขนเสริมที่พร้อมจะตะครุบเหยื่อ
ไม่เพียงแต่ความเร็วอันน่าตื่นตะลึง แขนขายาวของมันยังยืดออกได้อย่างไร้ขีดจำกัด ราวกับงูร้ายสองตัวที่กำลังรัดรึงและไล่ล่าหลินเฉินอย่างไม่ลดละ
ในขณะเดียวกัน ท่ามกลางการต่อสู้ที่ดุเดือดระหว่างหลินเฉินและคามิโอเรนยักษ์ ซามัสที่สิ้นเรี่ยวแรงและสูญเสียจิตวิญญาณนักรบ ก็ได้รับความช่วยเหลือจากฮาร์ท
“ขอบคุณ” ซามัสพึมพำเบา ๆ พร้อมก้มศีรษะลงด้วยความซาบซึ้งใจ
ความพ่ายแพ้ที่ได้รับจากหลินเฉินบดขยี้ความเชื่อมั่นในตัวเขาจนแหลกสลายไม่มีชิ้นดี
ก่อนหน้านี้ซามัสคงไม่คิดแม้แต่จะเอ่ยคำขอบคุณ อาจถึงขั้นสบถด่าฮาร์ทด้วยซ้ำ เทพเช่นเขาหรือจะยอมรับความช่วยเหลือจากมนุษย์ต่ำต้อย
ทว่าคราวนี้ซามัสกลับได้ยินฮาร์ทเอ่ยว่า “ไม่ต้องขอบคุณ แค่ยกชีวิตของนายมาให้ก็พอ”
“หือ?”
ซามัสเงยหน้าขึ้นมอง พบฮาร์ทกำลังยื่นมือมาบีบที่ลำคอของเขา สีหน้าเรียบเฉยไร้อารมณ์
แสงสีทองส่องประกายระยิบระยับอยู่บนมือของฮาร์ท ในชั่วขณะนั้นซามัสผู้ได้ชื่อว่าเป็นเทพกลับรู้สึกถึงความไร้พลังอย่างสิ้นเชิงเมื่ออยู่ต่อหน้าฮาร์ท
ความหวาดกลัวก่อตัวขึ้นในอกราวกับเปลวไฟที่ลามเลีย
“ฮาร์ท เจ้ากำลังทำอะไร?”
“ซามัส ฉันน่ะสนใจพลังอมตะของนายยิ่งนัก!” ฮาร์ทประกาศกร้าว
“อะไรนะ! ฮาร์ท! ข้าเป็นคู่หูนะ!” ซามัสตวาดเสียงดัง
ฮาร์ทหัวเราะหึ ๆ ในลำคอ “ซามัส เพื่อให้ภารกิจของนายท่านลุล่วง ฉันวางแผนนี้ไว้ตั้งแต่เลือกนายมาเป็นคู่หูแล้ว”
“นายท่านบอกว่าพลังปาฏิหาริย์ของนายสามารถเสริมพลังให้กับเมล็ดจักรวาลได้!”
“ไม่เช่นนั้นนักล่าเทพอย่างฉันจะเลือกเทพอย่างนายมาเป็นคู่หูเพื่ออะไรกันเล่า?”
“ทั้งหมดนี้ก็เพื่อวินาทีนี้!”
ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_