บทที่ 540: หลินเฉิน ปะทะ คัมเบอร์ (ตอนจบ)

【แปลโดยฝีมือ...ยักษาแปร...มาติดตามได้ที่แฟนเพจหรือเพื่อติดตามเอาข่าวสารได้นะ】

【แค่ คอมเมนต์ ก็เหมือนการให้กำลังใจแล้วนะครับ รบกวน comment กันหน่อยน๊า ;-;】

【Thai-novelจะทำการลงไวกว่าที่อื่นทุกที่ เป็นจำนวน 5 ตอน แต่เรื่องราคาแพงกว่าที่อื่นนิดหน่อย】

บทที่ 540: หลินเฉิน ปะทะ คัมเบอร์ (ตอนจบ)

“อ๊ะ?”

กรงเล็บสีแดงเข้มก่อกำเนิดจากพลังของคัมเบอร์ รวบร่างหลินเฉินไว้แน่น เขาพยายามดิ้นรนสุดกำลัง แต่กรงเล็บแข็งแกร่งเกินกว่าพลังซูเปอร์ไซย่าร่างเงินจะสะบัดหลุดได้ในทันที

ทันใดนั้น คัมเบอร์ประกบฝ่ามือเข้าหากัน รวบรวมพลังสีแดงเข้มก่อตัวเป็นทรงกลมตรงหน้าหลินเฉิน

พลังงานทรงกลมพุ่งเข้าใส่หลินเฉินอย่างรวดเร็ว แสงสว่างเจิดจ้าวาบขึ้นกลืนกินร่างเขาในชั่วพริบตา

ถัดมา เสียงระเบิดดังกึกก้องสะเทือนเลื่อนลั่นไปทั่วท้องฟ้า คลื่นพลังงานอันรุนแรงซัดกระหน่ำใส่ฮิตโตะและคนอื่น ๆ ที่เพิ่งหลบหนีออกมาจากพระราชวัง ทำให้พวกเขาเซถลาไปคนละทิศละทาง

“เกิดอะไรขึ้น?”

“พี่หลินเฉินอยู่ไหน?”

ท่ามกลางสายตาตื่นตะลึงของทุกคน คัมเบอร์ค่อย ๆ ลอยออกมาจากเปลวเพลิงแห่งการระเบิด มุ่งหน้าตรงมายังพวกเขา

“เอาล่ะ ถึงตาพวกเจ้าแล้ว!”

“อะไรนะ?!” ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างอย่างตกตะลึง

หลินเฉินพ่ายแพ้ไปแล้วงั้นหรือ? ไม่จริงน่า... เป็นไปไม่ได้!

“คัมเบอร์! อย่าได้ดูแคลนหลินเฉินเชียวนะ! เขาคือยอดฝีมืออันดับหนึ่งแห่งพหุภพที่ท่านเซ็นโอประทานการยอมรับด้วยตนเอง!” ไคโอชินฟูวาตะโกนก้องจากด้านหลังฮิตโตะ เสียงดังจนแทบสะเทือนเลื่อนลั่น

คัมเบอร์แสยะยิ้มเหี้ยมเกรียม ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง

ทว่าในชั่วพริบตานั้น ร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นเหนือคัมเบอร์อย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าฟาด พร้อมกับปล่อยหมัดพิฆาตเข้าใส่ ส่งร่างของคัมเบอร์ร่วงหล่นลงมาจากท้องนภาดุจดาวตก

และร่างนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่น หากแต่เป็นหลินเฉิน!

“พี่หลินเฉิน!”

“คุณอาหลินเฉิน!”

หลินเฉินเงยหน้าขึ้น กล่าวกับฮิตโตะและคนอื่น ๆ ว่า “พวกนายทุกคน ออกไปจากที่นี่ซะ การรับมือกับหมอนี่ไม่ง่ายเลย ถอยไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ อย่าเข้ามายุ่งกับการต่อสู้ของเรานะ!”

เมื่อได้ยินดังนั้น ฮิตโตะและคนอื่น ๆ ก็รีบพาผู้ติดตามบินออกไปยังชานเมืองหลวงในทันที

จากนั้นหลินเฉินก็เบนสายตากลับลงไปเบื้องล่าง

บนพื้นดิน คัมเบอร์ปีนออกมาจากหลุมอุกกาบาต จ้องมองเขาอย่างดุดัน

“หมอนี่...” หลินเฉินนิ่วหน้า

คัมเบอร์ผู้นี้ดูเหมือนจะเป็นชาวไซย่าที่พิเศษ มีพลังมหาศาลยิ่งกว่าซูเปอร์ไซย่าในตำนานเสียอีก

ไม่ว่าจะเป็นความเร็ว พลัง หรือพละกำลัง คัมเบอร์ก็เหนือขีดจำกัดของชาวไซย่าไปมาก

แม้แต่หลินเฉินหากเทียบฝีมือกันตรง ๆ ในยามปกติก็คงมิอาจต้านทานพลังของคัมเบอร์ได้

แล้วหากคัมเบอร์ผู้นี้แปลงร่างเป็นซูเปอร์ไซย่าเล่า...

ทันทีที่ความคิดนี้แล่นวาบเข้ามาในห้วงความคิดของหลินเฉิน แสงสีแดงฉานก็พลันสาดส่องขึ้นจากเบื้องล่าง ปรากฏเส้นผมสีทองอร่ามของคัมเบอร์!

“ซูเปอร์ไซย่า?”

“มาประลองกันเถอะ หลินเฉิน! ข้าไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นเร้าใจเช่นนี้มานานแล้ว! มาต่อสู้กัน! มาห้ำหั่นกัน!”

พลังออร่ามหาศาลแผ่พุ่งออกจากร่างของคัมเบอร์ กวาดล้างทำลายทุกสิ่งโดยรอบในชั่วพริบตา

อาคารน้อยใหญ่ของเมืองหลวงไซย่าโดยรอบพังทลายลงราบคาบภายใต้พลังออร่าอันเกรี้ยวกราดนี้

ขณะที่อาคารหลังหนึ่งถล่มลงสู่พื้นพร้อมกับเสียงคำรามกึกก้อง คัมเบอร์ก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าและพุ่งเข้าใส่หลินเฉินดุจพญาอินทรีโฉบเหยื่อ

เพียงการปะทะกันเพียงครั้งเดียว หลินเฉินก็กระเด็นออกไปไกล

ภายใต้พลังร่างซูเปอร์ไซย่า คัมเบอร์แสดงพลังที่เหนือล้ำ แม้กระทั่งเหนือกว่าซูเปอร์ไซย่าร่างเงิน

“เจ้าหมอนี่…” หลินเฉินขบกรามแน่น แสงสีแดงฉายวาบขึ้นรอบกาย ก่อนที่ร่างของเขาจะพุ่งเข้าหาคัมเบอร์อีกครั้งราวกับลูกศร

ด้วยพลังหมัดเจ้าพิภพขั้นสุดยอด หลินเฉินระเบิดหมัด กระทบเข้ากับกำปั้นของคัมเบอร์อย่างรุนแรง

ทันใดนั้น ออร่าอันเกรี้ยวกราดก็ปะทุขึ้นจากการปะทะ พลังงานมหาศาลกวาดแผ่ออกไปทุกทิศทุกทาง

ปัง! ปัง! ปัง!

ทุกหมัดที่กระทบกัน ร่างของทั้งสองก็วูบวาบไปมาทั่วเมืองหลวงไซย่าที่บัดนี้กลายเป็นซากปรักหักพัง

การปะทะกันของหมัดและเท้าทุกครั้ง ปลดปล่อยคลื่นกระแทกทำลายล้าง ก่อความเสียหายให้กับทุกสิ่งที่ขวางหน้า

ในขณะนั้น ดาวเคราะห์ซาดาลาก็สั่นสะเทือนเลื่อนลั่น ราวกับจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ

คาเบะและพวกพ้องที่หนีห่างออกไปอดกังวลไม่ได้ว่าดาวเคราะห์ซาดาลาจะพังพินาศย่อยสลายไปกับสงครามอันบ้าคลั่งนี้หรือไม่

ขณะเดียวกันในสมรภูมิ คัมเบอร์คำรามลั่นด้วยโทสะพลุ่งพล่าน ยกมือทั้งสองขึ้นเหนือศีรษะ

วินาทีต่อมา พลังงานสีแดงเข้มก่อรูปเป็นทรงกลมเหนือฝ่ามือของเขา

เมื่อคัมเบอร์ถ่ายเทพลังเข้าสู่ทรงกลมอย่างต่อเนื่อง มันขยายตัวออกอย่างรวดเร็วราวกับมีชีวิต

เพียงพริบตา ลูกบอลพลังงานที่เดิมมีขนาดเท่าลูกบาสเกตบอลก็ขยายใหญ่โตมโหฬารราวดวงอาทิตย์ดวงน้อย

แม้กระทั่งคาเบะและพวกที่ต่อสู้อยู่ห่างไกลก็ยังมองเห็นได้อย่างชัดเจน

เมื่อเห็นขนาดอันน่าสะพรึงกลัวของลูกบอลพลังงาน สีหน้าของทุกคนก็ซีดเผือดลงอย่างรวดเร็ว

หากการโจมตีนั้นปะทะพื้น ซาดาลาคงถึงกาลอวสาน!

“เกิดอะไรขึ้นตรงนั้น?”

ขณะที่ทุกคนกำลังหวาดผวา หลินเฉินขมวดคิ้วแน่น

“ฉันอยากจะสงวนพลังไว้ แต่ดูเหมือนนายจะเหลิงไปหน่อยนะ คัมเบอร์! ยุคสมัยของนายจบลงแล้ว!”

หลินเฉินตั้งท่าในฉับพลันโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

“พลัง…”

วินาทีต่อมา แสงสว่างเจิดจ้าก็ปรากฏขึ้นระหว่างฝ่ามือของหลินเฉิน ราวกับดวงอาทิตย์ดวงน้อยถือกำเนิดขึ้น

เมื่อพลังคลื่นเต่าก่อรูปร่างสมบูรณ์ หลินเฉินก็ปลดปล่อยพลังคลื่นเต่ามหึมาออกไปในทันที คลื่นพลังงานสีฟ้าครามแผ่พุ่งออกไปดุจพายุคลั่ง

ในเวลาเดียวกัน พลังงานทรงกลมสีแดงเข้มเหนือศีรษะของคัมเบอร์ก็พุ่งลงมาดุจดาวหาง

“คลื่นเต่าสะท้านภพ!”

ชั่วขณะหนึ่ง พลังงานทรงกลมมหึมาปะทะเข้ากับพลังคลื่นเต่า เกิดเป็นภาวะชะงักงันกลางอากาศ เสียงคำรามของพลังงานดังกึกก้องไปทั่วบริเวณ

“ทุกอย่างจะต้องจบลงตรงนี้!”

ดวงตาของหลินเฉินเบิกกว้าง ร่างกายแปรเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วในชั่วพริบตา

ขนสีเงินเทาปกคลุมทั่วสรรพางค์กาย หลินเฉินแปลงร่างเป็นซูเปอร์ไซย่าร่างเงิน 4 ในทันที

ถัดมา พลังคลื่นเต่าที่ปลดปล่อยออกมาก็ขยายใหญ่ขึ้นหลายเท่าทวีคูณตามการเปลี่ยนแปลงของร่าง

พลังคลื่นเต่ามหึมาพุ่งทะยานกลืนกินพลังงานสีแดงเข้มของคัมเบอร์ ก่อนจะมุ่งตรงไปยังร่างของคัมเบอร์อย่างไร้ความปราณี

ทว่าก่อนที่การโจมตีของหลินเฉินจะถึงตัวคัมเบอร์ สายตาของเขาก็จับภาพพี่น้องทัฟเฟิลที่หลบหนีไปก่อนหน้านี้ปรากฏกายขึ้นอีกครั้ง พวกมันเข้ามาช่วยเหลือคัมเบอร์ไว้ได้อย่างหวุดหวิด

หลังจากดึงคัมเบอร์ออกจากวิถีทำลายล้างของพลังคลื่นเต่า ทั้งคู่ก็ไม่รอช้า คว้าเท้าของคัมเบอร์ไว้แน่น ก่อนจะหายวับไปกับตาในชั่วพริบตา ราวกับละลายหายไปในอากาศโดยไม่เหลือแม้ร่องรอยพลังงานใด ๆ ทิ้งไว้เบื้องหลัง

หลินเฉินใช้พลังเทพตรวจสอบ และพบว่าคัมเบอร์กับพี่น้องทัฟเฟิลทั้งสองได้หลบหนีออกจากจักรวาลที่ 6 ไปแล้วจริง ๆ

“พวกมันหนีไปแล้วหรือ?” หลินเฉินเอ่ยขึ้น ความรู้สึกเสียดายแล่นริ้วผ่านหัวใจ

คัมเบอร์และพวกพ้องนับเป็นภัยร้ายคุกคามต่อสมดุลแห่งพหุจักรวาล เมื่อพวกมันกล้าลงมือกับทั้งจักรวาลที่ 7 และจักรวาลที่ 6 แล้ว จักรวาลอื่น ๆ คงไม่อาจรอดพ้นเงื้อมมือของพวกมันไปได้

หากเขาไม่รีบจัดการศัตรูตรงหน้าให้สิ้นซากโดยเร็ว เขาอาจไปช่วยโครโนอาและ “สายตรวจกาลเวลา” ไม่ทันเสียแล้ว

“เฮ้! คุณหลินเฉิน!”

ทันใดนั้น เสียงตะโกนกังวานก็ดังแว่วมาแต่ไกล หลินเฉินหันขวับไปมองต้นเสียง พลันก็เห็นไคโอชินฟูวากำลังเหาะนำโบรลี่และคนอื่น ๆ มาทางเขา

เมื่อทั้งสองฝ่ายมาประจันหน้ากัน หลินเฉินก็ได้ความว่าหลังจากคัมเบอร์และพวกพ้องอันตรธานหายไป ไซย่าที่ถูกออร่าแห่งความชั่วร้ายครอบงำจิตใจก็เริ่มทยอยฟื้นคืนสติทีละคน แม้บางคนจะยังคงสลบไสลไม่ได้สติ เนื่องจากถูกออร่ามืดครอบงำอย่างรุนแรง แต่ส่วนใหญ่ก็หลุดพ้นจากพันธนาการแห่งความมืดมิดนั้นได้แล้ว

ในยามนี้ คาเบะและคนอื่น ๆ กำลังอธิบายสถานการณ์อันเลวร้ายให้ทุกคนฟังอย่างละเอียด

“พี่ชายลิงค์ เราจะเอายังไงต่อครับ?” โบรลี่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนอบน้อม

เขายังคงกังวลเกี่ยวกับโกคูและคนอื่น ๆ แม้คัมเบอร์และพรรคพวกจะล่าถอยไปเพียงชั่วคราว แต่วิกฤตการณ์ยังคงคืบคลานอยู่ ราวกับพายุร้ายที่สงบลงเพียงเพื่อรวบรวมพลังเตรียมถล่มอีกครั้ง

ชั่วขณะหนึ่ง ความสับสนถาโถมเข้าใส่ เขาไม่รู้ว่าจะจัดการกับสถานการณ์นี้อย่างไร

ติดตามผู้แปลได้ที่แฟนเพจ:ยักษาแปร ผู้แปลลงแค่ในMy-NovelและThai-novelเท่านั้น หากอ่านที่อื่นรบกวนมาสนับสนุนทีนะครับผม หรือจะมากดไลก์แฟนเพจก็ได้ กระซิกกระซิก ;-;_