บทที่ 420 ผู้ล่าวิญญาณ! กู้ซิว รีบหนีเถิด!
"ฉึก!" เสียงคล้ายบางสิ่งถูกฉีกขาด ดังขึ้นข้างหูของมู่หนานเกอ ความเจ็บปวดแสนสาหัสที่เกิดจากการถูกกลืนกินวิญญาณก็จางหายไปในทันใด ราวกับคลื่นน้ำที่ถอยกลับโดยไร้สัญญาณเตือน มู่หนานเกอรู้สึกสงสัย เปลือกตาที่ปิดอยู่เริ่มกระตุก นางอยากจะลืมตาขึ้นมอง แต่... นางไม่มีความกล้าพอ ได้แต่หลับตาต่อไป ร่างกายยังคงส...