บทที่ 40 ยังสงสารพืชพรรณที่เขียวขจี (ขอติดตามอ่าน)
เซียงหลิงเป็นคนช่างพูดอยู่แล้ว ความคิดก็ไม่เหมือนคนอื่น มีไหวพริบอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มากนัก พูดจาสับสนวกวน แต่เมิ่งเหวียนฟังอยู่ครู่ใหญ่ก็พอจะเข้าใจเรื่องของสินสอดทองหมั้นของนางแล้ว ที่แท้แถวต้าโถวซานที่เซียงหลิงอาศัยอยู่นั้น มีซอกหินคับแคบที่ซ่อนอยู่แห่งหนึ่ง ข้างในมีต้นไม้วิเศษอยู่ต้นหนึ่ง และได้ออก...