บทที่ 3 แหวนฟื้นคืนชีพ!

โจวเสี่ยวพั่งรีบลุกขึ้นแล้วพูดว่า“ผู้จัดการหลี่ พี่ห่าวดูวิดีโอโปรโมตก็เพื่อทำความเข้าใจเกมให้ดีขึ้นนะครับ”

“อีกอย่าง วันนี้ผมได้เหรียญเงินมาสองเหรียญ เดี๋ยวผมแบ่งให้พี่ห่าวหนึ่งเหรียญ คุณว่าดีไหม?”

“ไม่ได้” หลี่ไห่เทาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“ในเกม ถ้าก้าวพลาดไปก้าวเดียว ก็จะพลาดไปตลอด แล้วหลังจากนี้จะตามคนอื่นทันได้ยังไง?”

โจวเสี่ยวพั่งยังอยากจะพูดต่อ แต่หลินเทียนห่าวยกมือขึ้นห้ามไว้

“ช่างเถอะ เสี่ยวพั่ง”

“แต่พี่ห่าว น้องสาวพี่ยังต้องใช้เงินผ่าตัด ถ้าไม่มีงาน…”

“ไม่ต้องห่วง ฉันจะหาเงินค่าผ่าตัดได้เอง” หลินเทียนห่าวพูดพลางลุกขึ้นแล้วเดินจากไป

เมื่อก้าวออกมาจากสโมสรจู้เมิ่ง หลินเทียนห่าวรู้สึกโล่งใจมาก ในชาติก่อน เขาเสียเวลาไปมากมายที่นี่ ทุ่มเททั้งชีวิตไปกับการฟาร์มเงินจนไม่ได้อะไรกลับมา

โจวเสี่ยวพั่งวิ่งตามออกมา “พี่ห่าว ในบัตรนี้ยังมีเงินสองหมื่น พี่เอาไปใช้ก่อน เดี๋ยวผมหาเงินได้แล้วจะช่วยพี่เพิ่มเอง เราต้องรวบรวมค่าผ่าตัดของน้องชิงให้ได้แน่นอน”

หลินเทียนห่าวรู้สึกซาบซึ้งใจ โจวเสี่ยวพั่ง เส้าโหว และแว่น เป็นพี่น้องที่ดีที่สุดของเขา ในชาติก่อน ตอนที่เขาล้มเหลวอย่างย่อยยับ สามคนนี้ยังคงช่วยเหลือเขาอย่างเต็มที่

“เสี่ยวพั่ง ออกมาจากสโมสรจู้เมิ่งเถอะ เรามาทำงานด้วยกัน ตั้งสตูดิโอของเราเอง”

โจวเสี่ยวพั่งชะงักไปเล็กน้อย ก่อนตอบอย่างหนักแน่น “ถ้าพี่พูดมาแบบนี้ ผมไม่มีข้อโต้แย้ง แต่… น้องสาวพี่…”

“ฉันเข้าใจความหมายของนาย ขอเวลาแค่สามวัน ฉันจะหาเงินค่าผ่าตัดจากเกมนี้ให้ได้” หลินเทียนห่าวพูดด้วยความมั่นใจ แม้ไม่มีพรสวรรค์ระดับเทพเจ้า แต่ด้วยความทรงจำจากชาติก่อน เขาก็ยังมีวิธีหาเงินจากเกมนี้เพื่อช่วยน้องสาวได้

“ได้เลย!” โจวเสี่ยวพั่งไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย

“งั้นผมจะชวนเส้าโหวกับแว่นมาด้วย”

“ดีมาก”

จากนั้น โจวเสี่ยวพั่งก็กลับไปที่สโมสรจู้เมิ่งและลาออกทันทีโดยไม่สนว่าเขาจะไม่ได้รับเงินเลยสักหยวน แต่เขาไม่ใส่ใจ เพราะเขาเชื่อในตัวหลินเทียนห่าว นี่แหละคือความเป็นพี่น้อง!

เส้าโหวและแว่นไม่ได้อยู่ที่เมืองปินไห่ตอนนี้ แต่เมื่อโจวเสี่ยวพั่งส่งข้อความไป ทั้งคู่ก็ตอบกลับมาว่าไม่มีปัญหา

หลังจากนั้น หลินเทียนห่าวและโจวเสี่ยวพั่งเดินทางไปยังร้านขายอุปกรณ์เกมเพื่อซื้อเกมแคปซูลสองเครื่องในราคาสองหมื่นหยวน

เมื่อกลับมาที่ห้องเช่า หลินเทียนห่าวไม่ได้ไปเยี่ยมน้องสาวที่โรงพยาบาล ไม่ใช่เพราะเขาไม่ห่วง แต่เพราะเขารู้ดีว่าตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดคือการหาเงิน

“เสี่ยวพั่ง นายเข้าเกมไปแล้วเก็บเลเวลก่อน พอถึงเลเวล 10 แล้วอย่าเพิ่งรีบไปที่เมืองหลัก”

“ได้เลย!”

เมื่อเข้าสู่เกม ยุคแห่งเทพเจ้า อีกครั้ง ระบบยังคงผูกมัดกับม่านตาและ DNA ของผู้เล่น ทำให้การเปลี่ยนอุปกรณ์ไม่ส่งผลต่อบัญชีเกม หลินเทียนห่าวเข้าสู่เกมและเริ่มล่ากระต่ายตาแดงต่อทันที

เวลาห้าชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็ว

“9998”

“9999”

“!!”

“ในที่สุดก็ครบแล้ว!”

กระต่ายตาแดงหนึ่งหมื่นตัว ในที่สุดก็เพียงพอสำหรับการส่งมอบภารกิจ หลินเทียนห่าวเดินกลับไปที่หมู่บ้านมือใหม่และพบกับหัวหน้าหมู่บ้าน เขารับภารกิจรวบรวมดวงตาสีแดงก่อนจะส่งมอบสิ่งที่เก็บรวบรวมมา

“นักผจญภัยผู้ยิ่งใหญ่ เจ้าช่างเป็นคนที่มีความอดทนอย่างยิ่งยวด ข้าจะมอบรางวัลพิเศษให้เจ้า” หัวหน้าหมู่บ้านยิ้มอย่างพึงพอใจ

“ติ๊ง! คุณทำภารกิจ ‘รวบรวมดวงตาสีแดง’ สำเร็จ รางวัล: ค่าประสบการณ์ +1,000 เหรียญเงิน +5 และทักษะ ‘เพิ่มความสามารถโจมตีปกติ’ +1”

“เรียนรู้ทักษะ” หลินเทียนห่าวไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย

‘เพิ่มความสามารถโจมตีปกติ’ (ทักษะแบบพาสซีฟ): ระดับ 1 ดาว

ผลลัพธ์: ระยะการโจมตีปกติเพิ่มขึ้น 5%

คูลดาวน์: ไม่มี

การใช้พลังงาน: ไม่มี

ค่าความชำนาญ: 0/1,000

"ใช่แล้ว!" หลินเทียนห่าวคิดในใจ

หัวหน้าหมู่บ้านพูดต่อ

“นักผจญภัยผู้กล้าหาญ ความอดทนของเจ้าช่างหาได้ยากยิ่งนัก หากเจ้าสามารถล่าบอสได้ 10 ตัว ข้าจะมอบรางวัลที่เจ้าไม่คาดคิดให้”

หลินเทียนห่าวชะงัก “ล่าบอส 10 ตัว? นี่มันภารกิจอะไรเนี่ย!”

เขาคิดไว้แล้วว่าภารกิจนี้อาจมีภาคต่อ แต่ไม่คิดว่าจะยากขนาดนี้

“ติ๊ง! หัวหน้าหมู่บ้านได้มอบภารกิจใหม่แก่คุณ: ล่าบอส 10 ตัวในหมู่บ้านมือใหม่ บทลงโทษหากล้มเหลว: ริบทักษะ ‘เพิ่มความสามารถโจมตีปกติ’ รางวัลภารกิจ: ไม่ทราบแน่ชัด ต้องการรับภารกิจหรือไม่?”

“รับ!”

การล่าบอสตรงกับแผนการของเขาอย่างลงตัว หากต้องการหาเงิน จำเป็นต้องคำนึงถึงการล่าบอสเป็นอันดับแรก

ออกจากหมู่บ้านมือใหม่ หลินเทียนห่าวมุ่งหน้าไปยังพื้นที่ของ ต้นไม้บิดเบี้ยวระดับ 10 ทันที เพื่อเพิ่มเลเวลก่อน มิฉะนั้นความเร็วในการโจมตีของเขาคงไม่พอสำหรับล่าบอส

ต้นไม้บิดเบี้ยว (ธรรมดา): ระดับ 10

HP: 1,900/1,900

พลังโจมตี: 32

ทักษะ: หมุนเถาวัลย์, ฟื้นฟู

“ฟิ้ว!”

ลูกศรพุ่งออกจากมือหลินเทียนห่าวทันที

-424

หลังจากล่ากระต่ายตาแดงจนค่าพลังชีวิตสะสมถึง 21,200 แม้พลังโจมตีของเขาจะทะลุการป้องกันของต้นไม้บิดเบี้ยวไม่ได้ แต่ ทักษะ ‘มือแห่งโทษทัณฑ์สวรรค์’ ที่สร้างความเสียหายจริงแบบพาสซีฟนั้นทรงพลังเกินต้าน

ด้วย HP 1,900 ของต้นไม้บิดเบี้ยว เพียงแค่ 5 ลูกศรก็เพียงพอแล้ว

“ติ๊ง! คุณกำจัดต้นไม้บิดเบี้ยวสำเร็จ ค่าประสบการณ์ +90”

หลินเทียนห่าวเผยรอยยิ้มพึงพอใจ การฆ่ามอนสเตอร์ที่มีเลเวลสูงกว่ามอบค่าประสบการณ์ที่มากกว่าปกติอย่างมาก จากเดิมที่ได้เพียง 10 แต้ม กลายเป็น 90 แต้ม

รวมกับค่าประสบการณ์ 1,000 แต้มที่ได้จากภารกิจก่อนหน้า เขาเหลือเพียงการล่าอีก 20 ตัวก็จะเลื่อนระดับ

หลังจากล่าต้นไม้บิดเบี้ยวครบ 20 ตัว ในที่สุดหลินเทียนห่าวก็ได้ไอเทมชิ้นหนึ่ง

แหวนฟื้นคืนชีพ (ธรรมดา)

เงื่อนไขการสวมใส่: ระดับ 10

ผลลัพธ์: ฟื้นฟูพลังชีวิต 2 หน่วยต่อวินาที

ความทนทาน: 100

"แหวน!"

หลินเทียนห่าวตกตะลึง นี่เป็นหนึ่งในไอเทมที่หาได้ยากที่สุดใน ยุคแห่งเทพเจ้า

แม้ว่าผลของมันจะดูธรรมดาเกินไปสำหรับเขา แต่ก็มั่นใจว่ามีคนยินดีจ่ายเพื่อมัน

เขาจึงนำแหวนชิ้นนี้ไปวางขายในตลาด ซื้อขายในโหมดประมูล ตั้งราคาเริ่มต้นที่ 500 หยวน และกำหนดเวลา 5 นาที

ห้านาทีต่อมา...

“ติ๊ง! ผู้เล่น ‘ฟู่ถูตุนซาน’ ได้ซื้อไอเทมของคุณ”

“ติ๊ง! ผู้เล่น ‘ฟู่ถูตุนซาน’ ขอเพิ่มคุณเป็นเพื่อน”

"คนของสมาคมฟู่ถู?"

หลินเทียนห่าวรู้สึกแปลกใจ สมาคมฟู่ถูเป็นหนึ่งในสมาคมเกมชั้นนำของหลงกั๋ว ติดอันดับท็อป 10 แต่แปลกที่พวกเขาเข้ามาเล่นเกมช้ากว่าที่ควรจะเป็น

“คุณเซวี่ยตี้ ขอพื้นที่ในรายชื่อเพื่อนหน่อย ผมขอถามอย่างตรงไปตรงมา แหวนฟื้นคืนชีพที่คุณขายมาจากภารกิจอะไรหรือครับ? ยินดีจ่ายค่าข้อมูล”