บทที่ 28: แฮร์กริด สุดแกร่ง

อันดับแรกมาถึงคือ เดิร์มสแตรงก์ อาจารย์ใหญ่ของพวกเขาเพิ่งถูกเปลี่ยนเนื่องจาก คาราคอฟ ถูกจับและส่งไป อัชคาบัน ในข้อหาสมคบคิดต่อต้านกระทรวงและมีความเชื่อมโยงกับ วอลเดอร์มอล

ไอ้โง่นั่นกลัวว่าจอมมารจะฆ่าเขาเมื่อกลับมา เพื่อไถ่บาปเขาจึงต้องการจับ แฮร์รี่ ในการแข่งขัน และตามคาด เขาถูกจับได้ในที่เกิดเหตุ ทั้งหมดนี้ขอบคุณ ยูนิโฟน ที่ยอดเยี่ยม

อเล็กซานเดอร์ จะไม่ปล่อยให้ใครมาทำลายการแข่งขันไตรภาคี มันเป็นเวลาที่ลูกศิษย์ของเขา เฮอร์ไมโอนี่ จะได้รุ่งโรจน์ เขากำจัดทุกคนที่อาจก่อปัญหาออกจากสมการ

ลูเซียส และ อัมบริดจ์ อยู่ในกำมือเขาแล้ว เขายังเพิ่งเปิดโปงการสมคบคิดทั้งหมดเกี่ยวกับ บาร์ตี้เคร้าช์จูเนียร์ ที่หลุดออกจาก อัชคาบัน และซ่อนตัวอยู่ในบ้านพ่อของเขา ในขณะที่แม่ของเขาเน่าเปื่อยอยู่ใน อัชคาบัน  โลกทั้งใบช็อกเมื่อข่าวออกมา มันทำให้กฎหมายใหม่ของเขาผ่านง่ายขึ้น

ตอนนี้ โทษประหารชีวิตได้รับอนุญาตตราบใดที่พิสูจน์ความผิดได้ เพนซิ่ว รูปแบบใหม่ของเขาช่วยได้มากในเรื่องนั้น ผู้กระทำผิดส่วนใหญ่ที่ยังมีชีวิตอยู่ใน อัชคาบัน ถูกประหารชีวิต รวมถึง บาร์ตี้เคร้าช์จูเนียร์. คาราคอฟ ก็จะถูกประหารภายในหนึ่งสัปดาห์

หลังจาก เดิร์มสแตรงก์, โบซ์บาตง มาถึงด้วยรถม้าบินที่ถูกลากโดยม้าบินหลายตัว ไม่นานหญิงร่างสูงมากก็ออกมาจากรถม้าตามด้วยนักเรียน

เธอเดินไปหา ดัมเบิลเดอร์ และกอดเขา ขนาดตัวของเธอทำให้เขาดูเล็กทั้งความสูงและความกว้าง หลังจากนั้นเธอมองที่ อเล็กซานเดอร์ และเดินเข้าไปใกล้เขา

"โอ้! เป็นเกียรติที่ได้พบคุณอีกครั้ง คุณ ยูนิเวิร์ส ฉันชอบเครื่องสำอางรุ่นใหม่ที่คุณเพิ่งคิดค้นมาก" เธอพูดพร้อมใบหน้าแดงระเรื่อ

"ฮ่าฮ่า... เป็นเกียรติของผมเช่นกัน มาดาม แม็กซิม ถ้าคุณชอบผลิตภัณฑ์นั้นจริงๆ คุณจะต้องชอบรุ่นใหม่กว่านั้นมากกว่า มันไม่เพียงแต่ทำให้ผิวของคุณเนียนนุ่ม แต่ยังทำให้คุณดูอ่อนเยาว์ขึ้นด้วย"

"โอ้ คุณช่วยพวกเราแม่มดได้มากจริงๆ" เธอประจบ

ดัมเบิลเดอร์ และอาจารย์ใหญ่คนใหม่ไร้ชื่อของ เดิร์มสแตรงก์ เดินมาหาพวกเขา "เข้าไปข้างในกันเถอะ มาดาม แม็กซิม และคุณ ยูนิเวิร์ส ถึงเวลาเริ่มงานเลี้ยงแล้ว"

"ใช่ๆ ไปกันเถอะ อัลบัส" มาดาม แม็กซิม พูดและเดินจากไปอย่างสง่างาม

"แฮร์กริด จะต้องตกหลุมรักเธอแน่ๆ ผมพนันได้" เอ็ดเวิร์ด กระซิบกับ อเล็กซานเดอร์

"ไม่ล่ะ ขอบคุณ ฉันไม่พนันในสิ่งที่ฉันรู้ว่าจะแพ้" เขาพูดและเดินตามไป แน่นอนว่า แฮร์กริด จะต้องตกหลุมรักเธอ วงสังคมของ แฮร์กริด แคบกว่า สเนป ในช่วงมืดมนของเขาเสียอีก และมันหายากมากที่จะพบผู้หญิงครึ่งยักษ์ ดังนั้นเขาจะต้องตกหลุมรักแน่นอน

...

ในห้องโถงใหญ่ ทุกอย่างเกิดขึ้นตามที่ควรจะเป็น ดัมเบิลเดอร์ แนะนำเขา ลูโดวิค แบ็กแมน (หัวหน้าแผนกกีฬาและการละเล่นเวทมนตร์) และอาจารย์ใหญ่คนอื่นๆ รวมถึงอาจารย์ วิชาการป้องการตัวจากศาสตร์มืด ประจำคนใหม่ ซีเรียส แบล็ค เนื่องจาก วอลเดอร์มอล ตายพร้อมกับ ฮอร์ครักซ์ ทั้งหมดถูกทำลาย คำสาป วิชาการป้องการตัวจากศาสตร์มืด จึงถูกยกเลิก ไม่ใช่ว่าใครจะรู้เรื่องการตายของ วอลเดอร์มอล

หลังจากทุกคนกินอิ่มแล้ว โต๊ะจากตรงกลางถูกนำออกและถ้วยไฟขนาดยักษ์ถูกนำเข้ามา

ดัมเบิลเดอร์ ลุกขึ้นและแนะนำถ้วยเพลิง

"นี่คือถ้วยอัคนี ใครก็ตามที่ต้องการเสนอตัวเองเข้าร่วมการแข่งขัน เพียงแค่เขียนชื่อของคุณลงบนแผ่นกระดาษแล้วโยนลงในเปลวไฟก่อนชั่วโมงนี้ในคืนวันพฤหัสบดี อย่าทำเล่นๆ ถ้าถูกเลือกแล้วจะถอนตัวไม่ได้ นับจากขณะนี้ การแข่งขันไตรภาคีได้เริ่มขึ้นแล้ว นักเรียนทุกคนที่อยู่ชั้นปีที่ 3 ขึ้นไปสามารถใส่ชื่อของตนได้"

ต่างจากในภาพยนตร์ เพราะไม่มีอะไรอันตรายเกิดขึ้นในฮอกวอตส์ในช่วง 2 ปีที่ผ่านมาและโลกเวทมนตร์ส่วนใหญ่สงบสุข จึงไม่มีการเพิ่มขีดจำกัดอายุ

...

หลังจากนั้น คณาจารย์ทั้งหมดออกจากห้อง แฮร์กริด แอบตามมาดาม แม็กซิม อย่างน่าสงสัย อเล็กซานเดอร์ และ เอ็ดเวิร์ด ก็ตามพวกเขาไปและพบว่ายักษ์หนุ่ม แฮร์กริด กำลังแอบมองและน้ำลายไหลยืนดูเธออยู่จากระยะไกล

ป๊าป

ทันทีที่ แฮร์กริด รู้สึกว่ามีคนอยู่ข้างหลัง ใบหน้าของเขาก็ซีดเผือดราวกับวิญญาณหลุดออกจากร่าง แล้วเขาก็หันกลับมามองและสงบลงเล็กน้อย

"โอ้อาจารย์... หรือรัฐมนตรี ยูนิเวิร์ส นี่เอง ผมคิดว่าเป็นคนอื่น"

"เอาล่ะ แฮร์กริด เธอจะไม่ประทับใจถ้านี่เป็นกลยุทธ์ของนาย ไปคุยกันที่ปราสาทของนายดีกว่า" เขาแนะนำ

อ้อใช่ ตอนนี้ แฮร์กริด มีปราสาทเล็กๆ ของตัวเอง ของขวัญจาก อเล็กซานเดอร์ กระท่อมของเขาถูกไฟไหม้เมื่อฟ้าผ่าเมื่อปีที่แล้ว ต่อมา อเล็กซานเดอร์ มาที่ฮอกวอตส์และสร้างปราสาทในเวลาไม่กี่นาที ตอนนี้เขาอาศัยอยู่ในปราสาท 20 ห้อง สูง 3 ชั้น ใหญ่พอที่จะให้เขาอยู่อย่างสบาย

"ได้ แฮร์กริด ถ้าเราจะทำเรื่องนี้ เราต้องทำให้ถูกต้อง ดูนายตอนนี้สิ แม้แต่โทรลล์ป่าก็ยังไม่อยากให้นายอยู่บนเตียงของมัน นายต้องกำจัดเคราและผมยาวห่วยๆ นั่นซะ" อเล็กซานเดอร์ พูดและปรากฏกรรไกรตัดพุ่มไม้ขนาดใหญ่

"ไม่... ไม่ อาจารย์ เคราของผมคือชีวิตของผม ผมไม่สามารถมีชีวิตอยู่..." เขาเริ่มถอยหลังด้วยความกลัว

"แฮร์กริด อะไรสำคัญกว่ากัน? พุ่มไม้เคราตินสกปรกของนาย หรือสาวสวยเปลือยอย่างมาดาม แม็กซิม ข้างๆ นายทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมา" เอ็ดเวิร์ด โต้แย้ง

"บ้าอะไรเนี่ย เอ็ดเวิร์ด ฉันรู้สึกอยากอ้วก" อเล็กซานเดอร์ บ่นเบาๆ

"ฮ่าฮ่าฮ่า... ผมสนุกกับเรื่องนี้มากเกินไปแล้วอาจารย์" เอ็ดเวิร์ด หัวเราะอย่างชั่วร้ายและทำเสียงตัดจากกรรไกรตัดพุ่มไม้

กะโหลกหนาของ แฮร์กริด ดูเหมือนจะยอมรับว่าการยอมแพ้มาดาม แม็กซิม เพื่อเคราไม่คุ้มค่า

สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาคือเวทมนตร์ เวทมนตร์ระดับสูงสุด การเปลี่ยน แฮร์กริด จากการดูเหมือนยักษ์โง่สกปรกเป็นไวกิ้งสุดแกร่ง เคราของเขาถูกตัดแต่งอย่างถูกต้องและผมถูกจัดแต่งทรง

อเล็กซานเดอร์ ต้องให้เขาดื่มน้ำยาความงามถาวรในปริมาณมากที่ยังไม่ได้ปล่อยสู่ตลาด น้ำยาเปลี่ยนโครงสร้างใบหน้าของเขาและทำให้เขาดูหล่อแบบดุดันมากกว่าใบหน้าร่าเริงแบบเดิม ร่างกายอ้วนของเขาตอนนี้กลายเป็นร่างกายของเทพเจ้ากรีกยักษ์

"และผลงานชิ้นเอกเสร็จสมบูรณ์ นายสามารถดูในกระจกได้แล้ว แฮร์กริด" เอ็ดเวิร์ด พูดด้วยใบหน้าภาคภูมิใจ

แฮร์กริด ค่อยๆ เดินไปที่กระจกขนาดใหญ่และมอง เขายืนนิ่งอยู่ 10 วินาที

"บ้าจริง! นี่ใครกัน... นี่เป็นภาพลวงตาหรือ?" เขาตะโกนและเริ่มลูบใบหน้า หลังจากยืนยันว่าเป็นตัวเขาจริงๆ เขารู้สึกมีความสุข มีความสุขจนพูดไม่ออก

"ถึงเวลาที่มาดาม แม็กซิม จะต้องหลงรักนายจนหัวปักหัวปำแล้ว" อเล็กซานเดอร์ พูด

"เอ่อ... ผมหวังว่าเธอจะชอบลุคนี้" แฮร์กริด พึมพำกับตัวเอง

"โอเค ตอนนี้เปลี่ยนเสื้อผ้าของนายเป็นเสื้อคลุมทันสมัยที่สะอาดและกลับไปโรงเรียน แล้วก็รับไม้กายสิทธิ์นี้ไป" อเล็กซานเดอร์ พูดพร้อมไม้กายสิทธิ์ยาวในมือ

แฮร์กริด มองไม้กายสิทธิ์เก่าของเขาที่ถูกยึดไปโดยกระทรวงเมื่อหลายปีก่อน

"คุณ-คุณแน่ใจหรือ?... มันถูกยึด..."

"แฮร์กริด ฉันเป็นรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ ฉันเขียนกฎหมายเวทมนตร์ ถ้าฉันบอกว่านายสามารถมีไม้กายสิทธิ์ได้ นายก็มีได้" เขาดันมันใส่มือของ แฮร์กริด อย่างแรง

แฮร์กริด ดูตกตะลึงครู่หนึ่งแล้วรีบกอด อเล็กซานเดอร์ แบบหมีอย่างรวดเร็วพร้อมน้ำตาเล็กๆ

"ฮ่าฮ่า... ได้ๆ ชายตัวใหญ่ อย่าทำกระดูกแก่ๆ ของฉันหัก" เขาหัวเราะ เอ็ดเวิร์ด ก็ยิ้มเมื่อเห็น แฮร์กริด มีความสุข

...

กลับที่โรงเรียน เฮอร์ไมโอนี่ ใส่ชื่อของเธอลงในถ้วยอัคนีอย่างภาคภูมิใจ แฮร์รี่ ก็ใส่เช่นกัน แต่ครั้งนี้เมื่อไม่มีใครพยายามจะฆ่าเขา โอกาสที่ชื่อของเขาจะถูกเลือกมีเกือบศูนย์ เขาเป็นแค่พ่อมดที่เก่งกว่าค่าเฉลี่ยเล็กน้อยเท่านั้น ยกเว้นวิชา วิชาการป้องการตัวจากศาสตร์มืด และการปรุงยา พ่อทูนหัวทั้งสองคนสอนเขาได้ดีมาก ความสามารถเดียวที่เขามีคือควิดดิช

รอน ก็ใส่ชื่อของเขาเพียงเพื่อใส่เท่านั้น อเล็กซานเดอร์ รู้สึกแปลกๆ เกี่ยวกับ รอน เสมอ ทำไมเขาถึงเป็นคนเดียวที่ไม่มีความสามารถในอะไรเลย? พี่ชายทุกคนของเขาเก่งในบางอย่าง แม้แต่ จินนี่ ก็ยังเก่งกว่าเขา นั่นคือถ้าการเอา แฮร์รี่ เข้านอนจะถือว่าเป็นความสำเร็จ

เขาทำการวิจัยอย่างละเอียดเกี่ยวกับจิตใจของ รอน วิสลี่ และสิ่งที่เขาพบทำให้เขาประหลาดใจ ปรากฏว่าสมองของเขาเสียหายในบางด้าน ไม่ใช่ทางกายภาพแต่เป็นทางเวทมนตร์ ต่อมาเขายังพบว่า รอน ถือกำเนิดขึ้นเมื่อ อาเธอร์ วิสลี่ อยู่ภายใต้คำสาป สะกดใจ โดยไม่รู้ตัวในช่วงสงครามเวทมนตร์ครั้งแรกกับ วอลเดอร์มอล

เมื่อเขาบอกสิ่งที่ค้นพบกับคู่สามีภรรยา วิสลี่ พวกเขาก็ร้องไห้ออกมา ตลอดหลายปีที่ผ่านมาพวกเขาคิดว่า รอน เป็นลูกไม่ดี แต่ปรากฏว่ามันไม่ใช่ความผิดของเขา เขาถูกพี่ชายรังแกเพราะบางสิ่งที่เขาควบคุมไม่ได้ พวกเขาถาม อเล็กซานเดอร์ ว่าเขาสามารถทำอะไรได้บ้างและเขาตกลงที่จะช่วย

ทุกวันนี้ รอน อยู่ในระบบการกินยาประจำที่ควรจะช่วยรักษาสมองของเขา แม้ว่าเขาจะใช้ชีวิตส่วนใหญ่เป็นแค่คนธรรมดา แต่อย่างน้อยมันก็ดีกว่าการเป็นคนต่ำกว่าค่าเฉลี่ย อย่างไรก็ตาม เขาจะลองอีกครั้งเมื่อขึ้นสู่ระดับจอมเวทย์สูงสุด

...

ผ่านไปหลายวันและในที่สุดก็ถึงคืนวันพฤหัสบดี ทุกคนมารวมตัวกันในห้องโถงใหญ่ เมื่อ อเล็กซานเดอร์ เข้ามาพร้อม แฮร์กริด ทุกคนก็จ้องมอง ยักษ์หนุ่มสุดแกร่งดูแปลกแยกจากที่อื่น มาดาม แม็กซิม มองสำรวจ แฮร์กริด ด้วยสายตาเต็มไปด้วยตัณหา

"นายดูยอดเยี่ยมมาก แฮร์กริด เพื่อนรัก" ดัมเบิลเดอร์ อุทาน

"ฮ่าฮ่า... ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณรัฐมนตรี ยูนิเวิร์ส" เขาหัวเราะมันออกไป ยังคงร่าเริงเหมือนเดิม

เอาล่ะ ไม่มียาที่จะเปลี่ยนธรรมชาติของใครได้ ดังนั้นมาดาม แม็กซิม จะต้องพอใจกับสิ่งที่เธอได้รับ อเล็กซานเดอร์ คิดขณะมองดู แฮร์กริด ที่จิตใจเรียบง่าย

"มาดูกันว่าใครคือผู้ท้าชิงที่ถูกเลือก" ดัมเบิลเดอร์ พูด

ถ้วยพ่นกระดาษชิ้นหนึ่งออกมา ดัมเบิลเดอร์ รับมันและประกาศ

"จาก เดิร์มสแตรงก์ เรามี วิคเตอร์ ครัม เป็นผู้ท้าชิง" ห้องโถงระเบิดด้วยเสียงปรบมือและเสียงเชียร์ ไม่นานกระดาษอีกชิ้นก็มา

"จาก โบซ์บาตง เรามี เฟอเดอรากูร์ เป็นผู้ท้าชิง"

.

.

.

"จากฮอกวอตส์ เรามี... เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์" เขาประกาศ

อเล็กซานเดอร์ เริ่มปรบมือเหมือนพ่อที่ภูมิใจ ไม่นานทั้งห้องก็ตามเขาและทุกคนเริ่มปรบมือ หลังจากนั้นพวกเขาทั้งหมดถูกสัมภาษณ์โดย ริต้า แต่ครั้งนี้เธอมาพร้อมทีมถ่ายทำ