บทที่ 225 วีรบุรุษนิรนาม!

ในโรงพยาบาลมีผู้ติดเชื้ออยู่บ้าง ซูยี่เห็นแล้วก็จัดการกำจัดไปตามทาง

จากนั้น ซูยี่ก็เดินตรงไปยังห้องยาแผนปัจจุบัน

ตอนนี้เขายังมีจำนวนครั้งเช็คอินเหลืออยู่มาก จึงไม่ต้องกังวลเรื่องการเช็คอินเลย

"ระบบ เช็คอิน"

หลังจากเช็คอินเสร็จ ซูยี่ก็หยิบบุหรี่ออกมามวนหนึ่งแล้วจุดอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็รอระบบประกาศรางวัล

"ติ๊ง เช็คอินสำเร็จ ได้รับรางวัลยาเพิ่มพลังร่างกายระดับสูง"

"ติ๊ง ได้รับแต้มเอาชีวิตรอด 8,000 แต้ม"

บุหรี่ในปากของซูยี่สั่นเล็กน้อย

"ยาเพิ่มพลังร่างกายระดับสูง ของดีนี่!"

ก่อนหน้านี้ซูยี่ได้แต่คิดว่าเคยได้แค่ระดับต้นกับระดับกลาง ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้ระดับสูงสักที

อย่างไรก็ตาม สองระดับแรกก็เคยให้ประโยชน์กับซูยี่ไม่น้อย และยังให้ประโยชน์มหาศาลกับหลิงเยว่ด้วย

เป็นธรรมดาที่ซูยี่จะอยากได้ระดับสูงสักหลอด

ไม่คิดว่าโรงพยาบาลสมัยใหม่แห่งแรกของเมืองหลินเซียงจะให้เซอร์ไพรส์แบบนี้กับซูยี่

ซูยี่หยิบยาเพิ่มพลังร่างกายระดับสูงออกมา ยาเป็นสีม่วงอ่อน ดูสวยงามมาก

ของชิ้นนี้มีค่าสูงมาก มีมูลค่า 8,000 แต้มเอาชีวิตรอด

แม้ว่าช่วงหลังๆ มานี้ซูยี่จะได้รับแต้มเป็นหมื่นๆ แต่นั่นเป็นเพราะรวมรางวัลหลายอย่างเข้าด้วยกัน

การที่รางวัลเดียวมีมูลค่าถึง 8,000 แต้ม แสดงว่ามันมีค่าสูงจริงๆ

ซูยี่ฉีดยาเข้าที่แขนของตัวเองทันที จากประสบการณ์สองครั้งก่อน เขารู้ว่าการฉีดยาแบบนี้ไม่ส่งผลกระทบรุนแรงต่อการเคลื่อนไหวของเขา

ดังนั้น เขาจึงสามารถฉีดเข้าร่างกายได้อย่างสบายใจในตอนนี้

หลังจากฉีดเสร็จ ซูยี่ก็เริ่มมุ่งหน้าไปที่อื่น

โรงพยาบาลแผนจีนมีคลังยา โรงพยาบาลแผนปัจจุบันก็มีคลังเก็บยา

ดังนั้น ตอนนี้ซูยี่จึงมุ่งหน้าไปที่นั่น

ยาเพิ่มพลังร่างกายระดับสูงทำให้ซูยี่มีความมั่นใจขึ้น คิดว่าโรงพยาบาลนี้อาจเป็นสถานที่นำโชคของตัวเอง อาจจะให้เซอร์ไพรส์มากขึ้นอีก

ไม่นาน ซูยี่ก็มาถึงคลังยาของโรงพยาบาล

หลังจากทำลายประตู ซูยี่ก็เข้าไปด้านใน

ข้างในมีพื้นที่กว้างมาก ดูเหมือนจะใหญ่กว่าโรงพยาบาลที่ซูยี่เคยเจอมาก่อนหน้านี้

"ระบบ เช็คอิน"

หลังจากท่องในใจ นิ้วของซูยี่ก็ดีดอย่างตื่นเต้นจนเกิดเสียง

"แป๊ะ"

เสียงก้องไปทั่วคลัง

"ติ๊ง เช็คอินสำเร็จ ได้รับรางวัลเครื่องสแกนพกพาระดับสูง และกำไลมิติเก็บของขนาด 50 ลูกบาศก์เมตร"

"ติ๊ง ได้รับแต้มเอาชีวิตรอด 8,000 แต้ม"

"โอ้โห เครื่องสแกนระดับสูง?" ซูยี่แปลกใจ ไม่คิดว่าจะได้ของแบบนี้

ไม่นาน ซูยี่ก็ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับเครื่องสแกนระดับสูง

เครื่องสแกนพกพาระดับสูง: สามารถเอกซเรย์สิ่งมีชีวิตทั้งหมด เข้าใจสภาพภายใน ใช้ได้กับวัตถุส่วนใหญ่ สามารถบันทึกผลการสแกน และตรวจจับโรคบางชนิดได้

"มีของแบบนี้ ฉันก็เป็นหมอเทวดาได้เลยสิ!" ซูยี่อดยิ้มไม่ได้ เพราะเขาเคยได้รับวิชาการฝังเข็มมาด้วย

แน่นอนว่าอุปกรณ์นี้ถ้าให้ลู่หนิงใช้ จะสามารถใช้ประโยชน์ได้สูงสุด

แต่ซูยี่ก็ไม่ได้คิดจะทำแบบนั้น ของชิ้นนี้ไม่สามารถอธิบายที่มาได้ เพราะเทคโนโลยีก้าวหน้าเกินกว่าโลกนี้มาก ไม่มีสถาบันวิจัยไหนสามารถสร้างได้

อันดับแรก มันเป็นการแสดงผลแบบโฮโลแกรม 3 มิติ เทคโนโลยีนี้โลกนี้ยังไม่มี ไม่ต้องพูดถึงความสามารถในการสแกนที่ทรงพลัง

ดังนั้น ของชิ้นนี้ซูยี่ต้องใช้เอง

ใช้แล้วก็ไม่ต้องอธิบายอะไรให้คนอื่น เก็บไว้ได้เลย

ซูยี่ลองสแกนตัวเองดู พบว่าความสามารถในการสแกนนั้นทรงพลังมาก ภาพที่ได้คมชัดมาก

หลังจากเก็บเครื่องสแกนแล้ว ซูยี่ก็ออกจากคลัง

วันนี้ยังได้กำไลมิติเก็บของขนาด 50 ลูกบาศก์เมตรเพิ่มด้วย ของชิ้นนี้ก็เยี่ยมมาก

ก่อนหน้านี้ซูยี่เคยให้หลิงเยว่ไปอันหนึ่ง ตอนนี้ก็ได้มาอีกอัน

ดูเหมือนว่าต่อไปเขาต้องไปเช็คอินตามคลังต่างๆ ให้มากขึ้น

"จริงสิ เมืองหลินเซียงมีท่าเรือ มีตู้คอนเทนเนอร์มากมาย มีคลังขนาดใหญ่เล็กมากมาย ถ้าไปเช็คอินที่นั่นน่าจะได้รางวัลดีๆ นะ"

ไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น แค่ได้กำไลมิติเก็บของเพิ่มอีกก็ดีมากแล้ว

หลังจากออกจากโรงพยาบาลนั้น ซูยี่ก็มุ่งหน้าไปยังจุดต่อไปทันที

จุดต่อไปเป็นคลินิกเล็กๆ ที่อดีตผู้อำนวยการโรงพยาบาลที่เกษียณแล้วสร้างขึ้น รักษาฟรีมา 28 ปีแล้ว

ซูยี่สงสัยมากว่าการเช็คอินที่นี่จะได้รางวัลแบบไหน

นี่ก็เป็นการลองอีกแบบหนึ่ง

เพิ่งวิ่งไปได้ไม่กี่ก้าว ซูยี่ก็รู้สึกถึงพลังงานอันบ้าคลั่ง

"อสูรร่างมนุษย์ พลังนี้แรงมากเลย"

ซูยี่อดมองไปที่ห้างสรรพสินค้าในระยะไกลไม่ได้ จากนั้นก็หยิบหอกราชันย์ผู้พิชิตออกมาทันที

เจออสูรร่างมนุษย์ ซูยี่จะไม่ปล่อยไว้

พวกนี้น่ากลัวเกินไป อัตราการเติบโตก็เร็วมาก

ใครจะรู้ว่าถ้าปล่อยให้มันพัฒนาต่อไปเรื่อยๆ จะกลายเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวขนาดไหน

ดังนั้น เจอทีไรก็ต้องจัดการทันที

พลังงานแผ่ออกมาจากในห้าง ซูยี่แม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมมันถึงเข้าไปในห้าง ไม่กินผู้ติดเชื้อข้างนอก แต่ก็พุ่งเข้าไปอย่างไม่ลังเล

หลังจากเข้าไปแล้ว ซูยี่ก็ได้ยินเสียงคำราม

ซูยี่สวมหมวกนักรบรัตติกาลทันที แม้จะเป็นเวลากลางวัน แต่ในห้างที่ไม่มีไฟฟ้าแล้วก็มีหลายจุดที่ค่อนข้างมืด

หมวกนักรบรัตติกาลนี้สามารถสลับโหมดกลางวันและกลางคืนตามแสงสว่าง จึงสวมได้อย่างสบายใจ ไม่กระทบการเคลื่อนไหวของซูยี่

หลังจากเข้าไปแล้ว ซูยี่ก็ตามเสียงจนเจอร่างของอสูรร่างมนุษย์

ซูยี่พบว่าแขนขาทั้งสี่ของอสูรร่างมนุษย์ถูกฟันขาด

ในเวลาเดียวกัน ตรงหน้ามันมีศพอยู่หนึ่งศพ เป็นศพที่แหลกเหลวยับเยิน

ซูยี่ไม่คิดว่าจะมีคนสามารถต่อสู้กับอสูรร่างมนุษย์จนเป็นแบบนี้ได้

เก่งเกินไป และก็น่าเศร้าเกินไป น่าเศร้าจนทำให้ซูยี่สะเทือนใจ

น่าเสียดายที่อีกฝ่ายตายไปแล้ว และตายมาไม่ใช่เวลาสั้นๆ น่าจะหนึ่งถึงสองวันแล้ว

"ไปสู่สุขติภพเถอะ อสูรร่างมนุษย์ตัวนี้ฉันจะจัดการเอง" พูดจบ ซูยี่ก็พุ่งเข้าไป แล้วโจมตีอสูรร่างมนุษย์อย่างบ้าคลั่ง

ซูยี่ราวกับคลั่งไป ทุ่มเทพลังทั้งหมดที่มีออกมา ซัดใส่ร่างของอสูรร่างมนุษย์

อสูรร่างมนุษย์ตัวนั้นรับพลังทั้งหมดของซูยี่ไม่ไหว หัวถูกซูยี่แทงจนแหลก กลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

จากนั้น ซูยี่ยังไม่พอใจ ทำให้ร่างของมันกลายเป็นชิ้นๆ

บดกระดูกโปรยเถ้า ก็แค่นี้แหละ

จากนั้น ซูยี่ก็อุ้มร่างนั้นเดินออกไปข้างนอก

อสูรร่างมนุษย์ตัวนี้มีพลังระดับสามแล้ว เป็นศัตรูที่รับมือยากมาก

น่าเสียดายที่มีผู้พัฒนาหรือนักรบพลังพิเศษคนหนึ่งเพื่อฆ่ามัน กลับถูกอสูรร่างมนุษย์ฆ่าตาย

เรื่องแบบนี้ อาจกำลังเกิดขึ้นในที่ต่างๆ

สิ่งที่ซูยี่ทำได้ก็คือให้วีรบุรุษนิรนามได้ฝังร่างอย่างสงบ

เรื่องแก้แค้น ก็ทำเสร็จแล้ว

(จบบท)