บทที่ 185: นักสังสรรค์แห่งสนธยา
เมื่อเหล่านักรบโครงกระดูกก้าวเข้าสู่พื้นที่ถัดไป ผีซากศพ บนเตียงหินก็เริ่มลุกขึ้นทีละตัว เสียงฝีเท้าดังกรุบกรับ ราวกับเกี๊ยวที่ถูกโยนลงในน้ำเดือด พวกมันกระโดดลงจากเตียงหิน ไล่ตามผู้ที่มารบกวนการพักผ่อน “ยิง!” ฟาง ฮ่าวออกคำสั่งทันที ลูกธนูพุ่งเข้าไปในห้องเบื้องหน้า ราวกับพายุฝนกระหน่ำ ลูกธนูเหล่านั้น...
