บทที่ 139 สวัสดีครับครูเย่ ผมชื่อเฉินอู๋ซิน
บทที่ 139 สวัสดีครับครูเย่ ผมชื่อเฉินอู๋ซิน เย่เหรินมองนักบวชแก่ที่อยู่ตรงหน้าเขา เขารู้สึกคุ้นเคย แต่เขากลับนึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน... “สวัสดี!!” นักบวชมีคิ้วที่ใจดีและดวงตาที่ใจดี เขายื่นมือขวาออกมา “สวัสดี.....” เย่เหรินยื่นมือขวาออกไปจับมือกับนักบวชชรา แต่นักบวชชรากลับไม่ยอมปล่อยมือของเย่เหริน...