บทที่ 138 ร่างกายก็คือร่างกาย
บทที่ 138 ร่างกายก็คือร่างกาย ตัวเปามองเมล็ดพันธุ์สีทองก่อนจะถอนหายใจเบาๆ “ไม่คิดเลยว่าคนที่ตายไปแล้ว จะทิ้งร่องรอยวิญญาณไว้บนเมล็ดพันธุ์นี้” “นี่มัน...” ตัวเปาพูดพลาง ดวงตาของมันเต็มไปด้วยความปรารถนา ตอนนี้เขาเชื่อเรื่องในชาติที่แล้วที่เย่เหรินแต่งขึ้นมา... เย่เหรินได้ยินคำพูดของตัวเปา เสียงของเขาก...