ตอนที่ 31 : ถ้าไม่ขี้ประจบก็จะไม่มีจุดอ่อน
ตอนบ่าย ถึงเวลากลับแล้ว เหอเฉียงถือคันเบ็ดไว้ในมือ รู้สึกว่ามันดีกว่าการจับต้นขาของผู้หญิงรวยเสียอีก เขาแทบรอไม่ไหวที่จะกลับบ้านและเหวี่ยงเบ็ดสักสองสามครั้ง “ผู้คนลืมเพื่อนเมื่อเห็นความสวยงาม แต่นายลืมเพื่อนเมื่อเห็นคันเบ็ด” มู่เสินแซวด้วยรอยยิ้ม เหอเฉียงหัวเราะคิกคักและกระพริบตาให้เขา “นี่ไม่ถือเป็...
