(อ่านฟรีชั่วคราว) บทที่ 1262 สร้างเกาะลอยฟ้า

เหวินผิงรู้ดีว่านั่นเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ เว้นเสียแต่ว่าเขาจะยื่นมือช่วยจักรพรรดิแห่งอาณาจักรโยว่ เพื่อทำหน้าที่สนับสนุน

ช่วยแน่นอน เขาย่อมต้องช่วย ใครเล่าจะปฏิเสธได้ว่าเขาเป็นคนใจกว้าง

“พรุ่งนี้พาดหัวหนังสือพิมพ์อมตะจะต้องเป็นเรื่องของสวรรค์ไร้ใจ เทียนเหยาเปี้ยน และจื่อเยว่ลั่วที่มุ่งหน้าโจมตีสำนักอมตะ หากพวกเขาคิดจะมา เช่นนั้นข้าก็จะสร้างกระแสให้เสียเลย”

เฉินเซี่ยได้ยินดังนั้นก็อึ้งไปชั่วครู่ ก่อนจะเข้าใจทันที

“ท่านเจ้าสำนัก ข้าน้อยเข้าใจแล้ว หากพาดหัวข่าวนี้เผยแพร่ออกไป เมื่อยอดฝีมือครึ่งก้าวสู่หยวนหยางของหอปกฟ้าเห็นเข้าก็ย่อมให้ความสนใจการต่อสู้ครั้งนี้อย่างแน่นอน เมื่อเราปะทะกัน หอปกฟ้าจะฉวยโอกาสบุกโจมตีเมืองหลวงอาณาจักรโยว่ และลงมือกำจัดจักรพรรดิแห่งอาณาจักรโยว่”

เหวินผิงพยักหน้า “ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร พวกเราจะทำให้เหล่าราชวงศ์แห่งอาณาจักรโยว่ล้วนอยู่ไม่สุข และเพิ่มความลำบากให้กับสวรรค์ไร้ใจ หากสามารถบีบให้พวกเขาทั้งสามกลับไป ข้าก็จะได้บำเพ็ญเพียรต่อโดยไม่เสียเวลา แต่หากพวกเขายืนกรานที่จะมา เช่นนั้นข้าก็จะเสียเวลาบำเพ็ญเพียรเพียงเล็กน้อยเพื่อจัดการพวกเขาให้สิ้นไป”

เฉินเซี่ยเมื่อได้ยินคำนี้ก็ยินดียิ่งนัก “ท่านเจ้าสำนัก หากศึกครั้งนี้เราชนะ เราจะสามารถแบ่งสามเขตในช่องเขาเฉาเทียนได้สำเร็จ ดินแดนหยวนหยาง เขตแดนหลงเจ๋อ และอาณาจักรมืด ล้วนตกอยู่ในมือเราโดยไม่ต้องออกแรงมากมาย”

“สำนักอมตะยังไม่รับบริวารในตอนนี้”

“ท่านเจ้าสำนัก ข้าน้อยเข้าใจดี เรื่องนี้ให้หอจิ้นจือเป็นผู้จัดการเถิด หอจิ้นจือเป็นดั่งมือหนึ่งของท่านในช่องเขาเฉาเทียน เหล่าขุมกำลังหกดาวที่อ่อนแอเหล่านั้นยังไม่คู่ควรมาเป็นบริวารของสำนักอมตะ รอให้พวกเขามีความแข็งแกร่งทัดเทียมเผ่าอสูรแห่งทะเลสาบจักรพรรดิอสูรก่อน ค่อยมาว่ากัน”

“เจ้ารู้เช่นนี้ก็ดี ไปทำหน้าที่ของเจ้าเถิด”

“ขอรับ”

เหวินผิงมิได้กล่าวสิ่งใดอีก เก็บหินส่งเสียงก่อนจะบังคับเรือเหาะเดินทางไปทั่วดินแดนอาณาจักรมืดเพื่อกวาดล้างพลังไม้

การกวาดล้างครั้งนี้มิใช่เป้าหมายหลัก แต่เป้าหมายคือการสร้างประตูสำนักของสำนักอมตะ เพื่อเตรียมพร้อมทำลายหอปกฟ้า

เมื่อเดินทางมาถึงเมืองเฮยถัน เหวินผิงยืนขึ้นมองลงไปเบื้องล่างจากที่สูง ค้นหาตำแหน่งที่ดีที่สุดนอกเมืองเฮยถัน

“ใช่แล้ว”

เหวินผิงพลันตระหนักถึงบางสิ่ง เหตุใดเขาต้องสร้างประตูสำนักในตำแหน่งที่ตายตัวด้วยเล่า?

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เหวินผิงเปิดรายการสิ่งปลูกสร้างทันที ค้นหาเกาะลอยฟ้า และไม่ผิดคาด ในรายการสิ่งปลูกสร้างมีเกาะลอยฟ้ามากมาย

เกาะลอยฟ้าไม่เพียงไม่ถูกจำกัดด้วยอาณาเขตของสำนัก แต่ยังมีราคาที่ถูกยิ่งนัก

บางเกาะลอยฟ้าราคาถูกจนไม่น่าเชื่อ เพียง 1,000 หินวิญญาณเท่านั้น

แต่เหวินผิงย่อมไม่เลือกเกาะลอยฟ้าราคาถูก เขาเลือกเกาะลอยฟ้าแบบ “แดนเซียน” ที่มีชื่อเสียงซึ่งต้องใช้ชื่อเสียงถึงหมื่นแต้มในการสร้าง

แม้พื้นที่ของเกาะแดนเซียนจะมิได้กว้างขวางนัก แต่มีข้อดีคือสามารถเคลื่อนย้ายได้ ส่วนฟังก์ชันอื่น ๆ นั้น เขายังไม่อาจรู้ได้

【เกาะลอยฟ้าแดนเซียน】

【กำลังก่อสร้าง…】

【เวลาที่เหลือ: 10 ชั่วโมง】

เมื่อเห็นว่าต้องใช้เวลาเพียงสิบชั่วโมง เหวินผิงจึงถือโอกาสนี้กวาดล้างพลังไม้รอบเมืองเฮยถันอย่างเต็มที่ ทันทีที่พลังไม้สีเขียวไร้สิ้นสุดพวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้า ชาวเมืองเฮยถันทุกคนก็หยุดสิ่งที่ทำอยู่ หยุดการเดินที่เร่งรีบ และหันมามองด้วยความตื่นตะลึง

มีผู้ฝึกตนระดับสวรรค์ไร้ขอบเขตบางคนพยายามจะสืบหาทิศทางของพลังไม้สีเขียว แต่เพียงแค่พุ่งตัวขึ้นไปในอากาศ ก็ถูกพลังจิตวิญญาณของเหวินผิงกดดันจนต้องรีบถอยกลับลงมาในทันที

“น่ากลัวยิ่งกว่ายอดฝีมือสถาปนาเสียอีก!”

ผู้ฝึกตนระดับสวรรค์ไร้ขอบเขตที่ถอยกลับมาด้วยสีหน้าซีดเผือด กล่าวบอกความจริงอันน่าสะพรึงนี้ให้กับผู้คนในจวนของเจ้าผู้ครองเขตแดน และภาพที่เขาถูกขับกลับมานั้น ก็เริ่มแพร่สะพัดไปทั่วเมืองเฮยถัน

เวลาผ่านไปทีละนิด สิบชั่วโมงผ่านไปในพริบตา ขณะที่ผู้คนยังคงตกตะลึงกับภาพที่น่าอัศจรรย์ตรงหน้า ท้องฟ้ากลับมืดครึ้มลงอย่างกะทันหัน ราวกับยามราตรีมาเยือน

“นั่นมันอะไร!”

“ดูนั่นสิ!”

เมื่อผู้คนเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบว่าไม่ใช่ความมืดของยามค่ำคืน แต่คือภูเขาขนาดใหญ่ที่พลิกคว่ำลงมา ราวกับกำลังลอยอยู่เหนือศีรษะพวกเขา

ภูเขาลูกนี้ใหญ่โตมโหฬาร บดบังท้องฟ้าและแสงสว่างจนมิด เมื่อผู้คนพยายามใช้สัมผัสตรวจสอบ ก็พบว่าสัมผัสของพวกเขาไม่อาจล่วงล้ำเข้าไปได้ มีผู้ฝึกตนระดับปฐพีไร้ขอบเขตขึ้นไปบางคนยังคงกล้าบินเข้าไปหา

หลายคนคาดเดาว่าภูเขานี้ต้องเป็นสถานที่แห่งโชควาสนาอย่างแน่นอน คล้ายกับยามที่ยอดฝีมือระดับสวรรค์ไร้ขอบเขตสิ้นชีพลง โลกที่พวกเขาสร้างไว้พลันเผยออกมาให้ทุกคนได้เห็น

ทว่าเมื่อพวกเขาเพิ่งเข้าใกล้เท่านั้น กลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวก็แผ่กระจายออกมารอบทิศทันที ทำให้เลือดในกายของพวกเขาเย็นเฉียบราวกับแข็งตัว ผู้คนจึงรีบหนีออกไปประหนึ่งนกตื่นตระหนก

เมื่อผู้ฝึกตนเหล่านี้กลับมาถึงเมืองเฮยถัน เรื่องราวก็แพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็ว ชาวเมืองต่างมั่นใจว่าภูเขาที่พลิกกลับอยู่บนท้องฟ้านี้ต้องมีโชควาสนาอันยิ่งใหญ่ และบนภูเขานี้ย่อมมีอยู่ผู้ฝึกตนระดับสูงกว่าระดับสถาปนาเสียอีก

เมื่อคิดเช่นนี้ ผู้คนก็ยิ่งตื่นเต้นยินดี เพราะหัวใจของผู้ฝึกตนทุกคนล้วนใฝ่ฝันถึงความแข็งแกร่ง

แน่นอนว่า กลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวนั้นมาจากเหวินผิงนั่นเอง

เมื่อไล่เหล่าผู้สอดรู้สอดเห็นออกไปแล้ว เหวินผิงก็ก้าวขึ้นไปบนเกาะลอยฟ้า พลางมองไปรอบ ๆ ที่ภายนอกดูเหมือนจะไม่กว้างขวาง แต่เมื่อตั้งเท้าอยู่กลางเกาะกลับมองไม่เห็นสุดปลายทาง เรื่องเช่นนี้มิใช่เรื่องแปลกสำหรับเขา เพราะสิ่งปลูกสร้างพิเศษภายในสำนักล้วนมีคุณสมบัติแบบนี้

เมื่อมองไปรอบ ๆ อีกครั้ง เขาพบว่าทิวทัศน์บนเกาะลอยฟ้านี้งดงามราวกับแดนเซียน ขุนเขามิใช่ขุนเขาธรรมดา สายน้ำก็มิใช่สายน้ำธรรมดา

เหตุใดจึงมิใช่สิ่งธรรมดา?

เพราะทุกสิ่งล้วนลอยอยู่กลางอากาศ

ตรงหน้าเหวินผิงมีน้ำตกแห่งหนึ่ง สายน้ำไหลพุ่งจากที่สูงหลายร้อยเมตร ร่วงหล่นลงสู่หุบเขาเบื้องล่าง งดงามตระการตาเกินบรรยาย

เหวินผิงมุ่งหน้าสู่ภูเขาลอยฟ้าที่ตั้งอยู่ใจกลางเกาะทันที ก่อนจะเปิดรายการสิ่งปลูกสร้างและสร้างประตูสำนักลงบนภูเขาแห่งนั้น

【กำลังก่อสร้างประตูสำนัก…】

【เวลาที่เหลือ: 1 ชั่วโมง】

ในระหว่างที่ต้องรออีกหนึ่งชั่วโมง เหวินผิงจึงเปิดข้อมูลของเกาะลอยฟ้าเพื่อดูคุณสมบัติพิเศษของมัน

【เกาะลอยฟ้าแดนเซียน】

【คุณสมบัติพิเศษ 1: การเคลื่อนย้ายที่ไม่แน่นอน (เกาะลอยฟ้าจะเคลื่อนที่ไปตามเส้นทางที่ผู้ครอบครองกำหนด และสามารถใช้ความสามารถซ่อนตัวได้)】

【คุณสมบัติพิเศษ 2: การกระโดดข้ามมิติ (สามารถกระโดดข้ามได้ไกลถึงล้านลี้ แต่สามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียวในสามสิบวัน)】

【คุณสมบัติพิเศษ 3: การอพยพบริวาร (สามารถย้ายขุมกำลังบริวารมาที่นี่เพื่อคุ้มครองประตูสำนักและเกาะลอยฟ้า พร้อมทั้งเพิ่มความเร็วในการบำเพ็ญเพียรของพวกเขา)】

“การกระโดดข้ามมิตินี่ช่างวิเศษนัก… ช่องเขาเฉาเทียนนั้นกว้างใหญ่ หากมีความสามารถนี้ ข้าก็ไม่จำเป็นต้องสร้างประตูสำนักตามที่ต่าง ๆ อีกต่อไป”

การจับคู่กับคุณสมบัติพิเศษแรกที่ทำให้ประตูสำนักของสำนักอมตะเคลื่อนที่ไปมาได้โดยไม่แน่นอน ก็ถือเป็นจุดที่น่าสนใจไม่น้อยทีเดียว ท้ายที่สุดแล้ว สำนักอมตะของเขายึดแนวทางคุณภาพเป็นหลักมาโดยตลอด คัดสรรสิ่งที่ดีที่สุดและไม่เก็บของด้อยคุณภาพไว้เลย จึงไม่มีความจำเป็นต้องสร้างประตูสำนักในทุกเขตแดนใหญ่

สำหรับคุณสมบัติพิเศษทั้งสามนี้ แม้จะถูกออกแบบมาเพื่อปกป้องประตูสำนักและเกาะลอยฟ้า แต่ในสายตาของเหวินผิง มันกลับดูคล้ายกับจักรกลสงครามเคลื่อนที่

เมื่อสำนักอมตะเติบโตขึ้น เผ่าอสูรแห่งทะเลสาบจักรพรรดิอสูรก็ประสบปัญหาข้อจำกัดในการพัฒนาเนื่องจากพื้นที่รอบทะเลสาบเทียนตี้ และประตูมิติทางเดียวภายในทะเลสาบจักรพรรดิอสูรเองก็แก้ปัญหาได้เพียงเล็กน้อย มิอาจแก้ไขปัญหาทั้งหมดได้

คุณสมบัติพิเศษที่สามของเกาะลอยฟ้ากลับมาเติมเต็มจุดนี้ได้อย่างลงตัว ด้วยเหตุนี้ เผ่าอสูรแห่งทะเลสาบจักรพรรดิอสูรจึงไม่จำเป็นต้องลอยเคว้งคว้างอยู่ภายนอกอีกต่อไป

เมื่อคิดได้เช่นนั้น เหวินผิงจึงคลิกเปิดใช้งานคุณสมบัติพิเศษที่สามทันที เลือกเผ่าอสูรแห่งทะเลสาบจักรพรรดิอสูร และยืนยันเริ่มการอพยพครั้งใหญ่

【เริ่มการอพยพครั้งใหญ่ของเผ่าอสูรแห่งทะเลสาบจักรพรรดิอสูร…】

【เวลาที่เหลือ: 100 ชั่วโมง】

เมื่อการอพยพเริ่มขึ้น พืชพันธุ์และอสูรต่าง ๆ ภายในทะเลสาบจักรพรรดิอสูรก็ทยอยถูกส่งมายังเกาะลอยฟ้าอย่างต่อเนื่อง

กระต่ายอสูรตัวหนึ่งที่กำลังเคี้ยวหญ้าอย่างเอร็ดอร่อย จู่ ๆ ก็ถูกส่งมายังเกาะลอยฟ้า มันตกใจจนวิ่งหนีอย่างไม่รู้ทิศทาง อสูรตัวอื่น ๆ ก็ไม่ต่างกัน

เมื่อการอพยพดำเนินต่อไป เวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงผ่านไปอย่างรวดเร็ว ประตูสำนักของสำนักอมตะก็ปรากฏขึ้นอย่างสง่างามบนภูเขาลอยฟ้า

ต่อจากนั้น บันไดพันขั้นใหม่เอี่ยมก็เริ่มทอดยาวลงมาจากภูเขาลอยฟ้า และในสำนักอมตะก็ปรากฏบันไดพันขั้นใหม่เช่นกัน

ภาพที่ปรากฏนี้ทำให้อ๋องซือและชิงกุ้ยแห่งตระกูลหรือเผ่าจักรพรรดิอสูรถึงกับลุกพรวดขึ้นด้วยความตกใจ พวกเขายืนนิ่งด้วยความงุนงง และเมื่อมองเห็นศิลาจารึกที่ฐานของบันไดพันขั้น พวกเขายิ่งสับสนมากขึ้น

เส้นทางสู่เกาะลอยฟ้า!

เกาะลอยฟ้าคืออะไรกันแน่?

ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อนเลย

.

(จบตอน)