บทที่ 572: ผมเป็นแค่ดินโคลน
ลู่อี้หมิงงงอยู่ครู่หนึ่ง ถามว่า "ใครนะ?" กั๋วกว้างฉางพูดซ้ำ "หลูจื้อเชียง เจ้าของกลุ่มพานไห่" พอได้ยินกั๋วกว้างฉางพูดแบบนั้น ลู่อี้หมิงรู้สึกคุ้นๆ แต่ตอนนี้เขายุ่งมาก นอกจากเรียนก็ต้องดูแลเรื่องบริษัท พวกหมาๆ แมวๆ พวกนี้เขาจะจำได้อย่างไร? แต่คิดว่าคนที่สามารถให้กั๋วกว้างฉางมาส่งข่าว คงมีอิทธิพลไม่น...