บทที่ 43: ขายอาวุธ

อาณาเขตของผู้เล่นถูกปกป้องด้วยโล่ป้องกัน และทหารอาสาก็สามารถล่าเพื่อหาอาหารได้

ทำให้หลายคนคิดว่าพวกเขาเริ่มปรับตัวเข้ากับโลกนี้ได้แล้ว

พวกเขาคิดว่าตราบใดที่มีอาหารเพียงพอเลี้ยงชาวบ้านและทหาร ก็จะสามารถพัฒนาได้อย่างต่อเนื่อง

แต่ทั้งหมดนี้เป็นเพียงความคิดในอุดมคติของมนุษย์

การปรากฏตัวของภารกิจบังคับและการโจมตีของสัตว์ป่าที่จะเกิดขึ้นในอีก 10 ชั่วโมง ได้ดึงพวกเขากลับสู่ความเป็นจริงอย่างโหดร้าย

ครั้งนี้ โล่ป้องกันจะถูกยกเลิก ทำให้ฝูงสัตว์ป่าที่โจมตีได้รับบัฟ "เลือดเดือดของสัตว์ร้าย" ซึ่งเพิ่มสถานะทั้งหมดขึ้น 30%

ทำให้ทุกคนตระหนักถึงอันตรายและการเผชิญหน้ากับความเป็นความตายอีกครั้ง

วิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการเพิ่มกำลังการรบคือการเปลี่ยนอาวุธและอุปกรณ์

นักรบผู้กล้าหาญที่ถือเพียงขวานหินไม่สามารถแสดงพลังที่แท้จริงได้อย่างเต็มที่

เมื่อพวกเขานึกถึงเรื่องนี้ ก็เริ่มจำได้ว่าฟาง ฮ่าวเคยขายหอกเหล็กมาก่อน

บทสนทนาในช่องจึงเริ่มหันไปหาฟาง ฮ่าวอีกครั้ง

"พี่ฟาง ฮ่าว อยู่ไหม? ข้าอยากสั่งอุปกรณ์หน่อย"

"พี่ใหญ่ เร่งด่วนมากนะ ช่วยขายอาวุธหน่อยเถอะ"

การโต้เถียงกันเมื่อครู่เงียบลงไปทันที ทุกคนต่างร้องเรียกพี่ฟาง ฮ่าว ขอให้เขาขายอุปกรณ์ให้

ความตายกำลังห้อยอยู่เหนือหัวของทุกคน

ฟาง ฮ่าวมองดูช่องสนทนาแต่ยังไม่พูดอะไร

ภารกิจบังคับครั้งนี้เป็นโอกาสดีที่เขาจะขายอุปกรณ์ในคลังได้

อาวุธในคลังส่วนใหญ่มีอยู่สองประเภท

บางส่วนทำจากแบบแปลนของเขาเองและถูกแทนที่ด้วยอุปกรณ์ที่อัปเกรดใหม่

ส่วนอีกส่วนหนึ่งได้มาจากการปล้นในการต่อสู้หลายครั้ง

รวมถึงอาวุธของออร์ค และอาวุธที่ตกลงมาจากซอมบี้ที่ถูกสังหารในปราสาท

อุปกรณ์เหล่านี้ส่วนใหญ่มีความทนทานต่ำและค่อนข้างเก่า

หลังจากจัดเรียงอย่างรวดเร็ว เขาก็วางขายอาวุธในช่องทันที

[อาวุธหลากชนิด 1142 ชิ้น/โล่ไม้ 4212 ชิ้น ชิ้นละ: ไม้ 300 หน่วย, หิน 150 หน่วย, เหล็ก 5 หน่วย, ทรัพยากรพิเศษ 2 ชนิด (ชนิดใดก็ได้)]

อาวุธหลากชนิดนี้ประกอบไปด้วยของปล้น เช่น ดาบคมเดียวหัก หอกหัก และอาวุธของออร์ค

ส่วนโล่ไม้ได้มาจากแบบแปลนที่ฟาง ฮ่าวสร้างไว้ในช่วงแรก

ถือว่าล้าสมัยและกองไว้อยู่ในคลังนานแล้ว

ถึงแม้อาวุธเหล่านี้ยังสามารถใช้งานได้และมีความร้ายแรง

แต่ทนทานไม่มากนักและมีความเสียหายต่างกันออกไป

ฟาง ฮ่าวยังเปลี่ยนอาวุธให้กับทหารโครงกระดูก

พร้อมวางอาวุธเก่าที่เปลี่ยนออกแล้วในช่องขายด้วยเช่นกัน

ภารกิจบังคับพรุ่งนี้เหมือนการแขวนคอของทุกคน

แม้แต่คนที่โลภที่สุดก็เลือกจะใช้ทรัพยากรทั้งหมดซื้ออุปกรณ์เพื่อเอาชีวิตรอดจากการต่อสู้ที่กำลังจะมาถึง

เพราะการอยู่รอดในตอนนี้คือสิ่งสำคัญที่สุด ถ้าตายไปแล้ว ทรัพยากรมากแค่ไหนก็ไร้ความหมาย

ดังนั้น ฟาง ฮ่าวจึงมีสิทธิ์ตั้งราคาอาวุธตามที่ต้องการ

ไม่ต้องพูดถึงว่าราคาของเขาก็สมเหตุสมผลอยู่แล้ว

แม้เขาจะเพิ่มราคาขึ้นเป็นสองหรือสามเท่า

คนพวกนี้ก็ยังต้องกัดฟันซื้อเพื่อเพิ่มโอกาสในการเอาชีวิตรอด

"พี่ใหญ่สุดยอด อาวุธพวกนี้ช่วยคนได้เยอะจริง ๆ"

"ทำไมมีโล่ไม้เยอะกว่าหอกเหล็กอีกล่ะ?"

"ไม่ต้องพูดมากหรอก ไม้ในคลังมันเยอะอยู่แล้ว แต่เหล็กนี่หายากนะ"

"นั่นสิ..."

"พี่ฟาง ฮ่าว ท่านเข้าใจผิดแล้ว ข้าไม่ได้พูดอะไรไม่ดีเลย ข้าโดนแบนจากการค้า ข้าเป็นผู้บริสุทธิ์ ข้าถูกเข้าใจผิด"

"เลิกแสดงเถอะ เจ้านี่แหละที่ชอบพูดจาถากถางมากที่สุด ตอนนี้ทำเป็นผู้ถูกกระทำ"

"พี่ฟาง ฮ่าว ข้าขอโทษ ข้าแค่เล่น ๆ เท่านั้น ขอให้อภัยข้าด้วยเถอะ ได้โปรดปลดแบนการค้าของข้าด้วย"

"พี่ฟาง ฮ่าว ท่านเป็นพ่อของข้าเลยก็ได้ ข้าผิดไปแล้ว ข้าตบหน้าตัวเองเลย พรุ่งนี้สัตว์ร้ายจะมา ช่วยให้ข้าซื้ออาวุธด้วยเถอะ ข้าขอร้อง"

เหตุการณ์กลับพลิกผันอย่างสิ้นเชิง

คนพวกนี้เปลี่ยนท่าทีมาชื่นชมฟาง ฮ่าวและกล่าวขอโทษ บ้างก็ดูเหมือนจะสำนึกผิดจริง ๆ

แน่นอน ฟาง ฮ่าวไม่มีความตั้งใจที่จะยกเลิกการแบน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขารู้ว่าบางคนร่วมกลุ่มกันจัดตั้งองค์กรลับต่อต้านเขา

ยิ่งพวกนี้เปิดเผยตัวเร็วเท่าไหร่ยิ่งดี เพราะฟาง ฮ่าวจะได้ระบุตัวพวกที่คิดจะเป็นศัตรูกับเขาได้ง่ายขึ้น

ในขณะเดียวกัน ฟาง ฮ่าวก็ได้รับข้อความส่วนตัวจากหลายคนเช่นกัน

"พี่ใหญ่ ช่วยดูแบบแปลนอันนี้หน่อย มันแลกอาวุธได้สักเท่าไหร่?"

[แบบแปลนถ้วยไม้ (ขาว)]

[ถ้วยไม้ (ขาว): ไม้ 1 หน่วย, เชือกป่าน 1 หน่วย]

(คำอธิบาย: ภาชนะสำหรับใส่น้ำแบบเรียบง่าย)

"อ่า..." ฟาง ฮ่าวพูดลังเล "ดูเหมือนไม่ค่อยมีประโยชน์เท่าไหร่นะ"

ถ้วยที่ฟาง ฮ่าวใช้ดื่มน้ำก็ทำจากไม้ โดยแกะสลักให้เป็นร่องสำหรับใส่น้ำ

แบบแปลนถ้วยไม้นี้จึงไม่มีประโยชน์มากนัก

"เอ่อ... พี่ใหญ่ ก็ถือว่าเป็นแบบแปลนสำรองก็แล้วกัน" อีกฝ่ายรีบพูดเมื่อเห็นท่าทีของฟาง ฮ่าว กลัวว่าเขาจะปฏิเสธ

"อยากได้อะไรล่ะ?" ฟาง ฮ่าวถาม

"หอกเหล็ก"

ฟาง ฮ่าวไม่คิดมาก หากเป็นของที่เทียบเคียงกันได้และอีกฝ่ายไม่ได้เรียกร้องสูงเกินไป เขาก็ยินดีแลกเปลี่ยน

"ได้สิ วางขายมา ข้าจะให้หนึ่งอัน"

ไม่นานทั้งคู่ก็ทำการแลกเปลี่ยนสำเร็จ และฟาง ฮ่าวได้รับแบบแปลนถ้วยไม้มา

หลังจากนั้น เขายังได้รับแบบแปลนอื่น ๆ และทรัพยากรหายากบางอย่างเพิ่มเติม

[แบบแปลนหน้าต่างไม้ (ขาว), แบบแปลนกางเกงหนังสัตว์ (ขาว), แบบแปลนกระดิ่ง (เขียว)]

การซื้อขายแบบแปลนค่อนข้างหายาก

เมื่อได้แบบแปลน คนส่วนใหญ่จะบันทึกลงในหนังสือลอร์ดทันที

เมื่อบันทึกแล้ว แบบแปลนจะหายไปและไม่สามารถซื้อขายได้อีก

ดังนั้น แบบแปลนที่เหลือไว้แลกเปลี่ยนมักจะเป็นของที่ถูกเก็บไว้ขายหรือเป็นแบบแปลนซ้ำ

ไม่นานนัก อาวุธที่ฟาง ฮ่าววางขายก็ถูกซื้อจนเกลี้ยง

ฟาง ฮ่าวได้รับทรัพยากรจำนวนมาก รวมถึงทรัพยากรพิเศษมากมาย

นอกจากอัญมณีธรรมชาติและร่องรอยแห่งผืนดินที่เคยเห็น ยังมีแร่ทองแดงและดินประสิวเพิ่มเข้ามาด้วย

เมื่อทุกอย่างสิ้นสุดลง ช่องสนทนาก็เงียบลงชั่วขณะ

การต่อสู้ในวันพรุ่งนี้บีบให้ทุกคนต้องเสริมกำลังอาณาเขตของตัวเองอย่างเร่งด่วน

ฟาง ฮ่าวและเอียร่าทานมื้อเย็นเสร็จแล้ว

ขณะที่เอียร่ากำลังเก็บกวาดโต๊ะอาหาร ฟาง ฮ่าวเปิดหนังสือลอร์ดขึ้นมาและเลือกผลิตถ้วยไม้

[ถ้วยไม้ (ขาว): ไม้ 1 หน่วย, เชือกป่าน 1 หน่วย]

เลือกผลิต 1

[ทักษะขยายผล 100 เท่าทำงาน ได้รับถ้วยไม้ 101 ชิ้น]

ปัง! ปัง! ปัง!

กองถ้วยไม้ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขาอย่างกะทันหัน จนทำให้เอียร่าตกใจ

เธอรีบเอื้อมมือไปคว้าถ้วยที่กำลังจะหล่นด้วยความเร็ว พร้อมทั้งตาโตด้วยความประหลาดใจ

"อย่าพูดถึงพลังของข้าให้คนนอกรู้เด็ดขาด" ฟาง ฮ่าวกำชับ

"ค่ะ นายท่าน ข้าจะไม่บอกใครเด็ดขาด" เอียร่ารับปากด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

มีแค่เธอกับฟาง ฮ่าวเท่านั้นในอาณาเขตนี้ และก็ไม่มีใครอื่นที่จะบอกอยู่แล้ว

"เก็บไว้ใช้สักหน่อย ที่เหลือเอาไปเก็บในคลัง"

"ค่ะ นายท่าน"

หลังจากนั้น ฟาง ฮ่าวก็เตรียมพร้อมรับมือการต่อสู้ในวันพรุ่งนี้

[กระดิ่ง (เขียว): ไม้ 200 หน่วย, เหล็ก 50 หน่วย, ทองแดง 10 หน่วย, เชือกป่าน 5 หน่วย]

(คำอธิบาย: กระดิ่งสามารถติดตั้งในหอคอยพิทักษ์เพื่อตีระฆังแจ้งเตือนเมื่อมีเหตุการณ์ฉุกเฉิน)