บทที่ 336(335) การถ่วงเวลา

บทที่ 336(335) การถ่วงเวลา

บทที่ 336(335) การถ่วงเวลา อาหลี่ยกมือกุมศีรษะลุกขึ้น รู้สึกว่าทั้งร่างอ่อนระโหยเหมือนหลับไปนานจนโลกเปลี่ยนสี "นายท่าน ถึงยามเที่ยงแล้ว" "ยามเที่ยง?" อาหลี่ลุกพรวดขึ้นทันที นางจำได้ว่าก่อนนอนก็ใกล้ยามเที่ยงแล้ว หลับลึกขนาดนี้คงไม่ใช่แค่หนึ่งสองชั่วยามกระมัง "ข้าหลับไปนานเท่าไร?" "นายท่านคงเหนื่อยมาก...