บทที่ 238 ไม่มีการเปรียบเทียบก็ไม่มีความเจ็บปวด

บทที่ 238 ไม่มีการเปรียบเทียบก็ไม่มีความเจ็บปวด

เหลียงฮวานและคนอื่นๆกลับมาที่หมู่บ้านด้วยสภาพอิดโรยจากความเหนื่อยล้า แม้ว่าที่ทำงานจะมีอาหารให้กิน แต่ความเข้มข้นของงานนั้นหนักหนาสาหัสจริงๆ ผู้ควบคุมงานไม่สนใจเลยว่าคุณจะมาจากหมู่บ้านไหน ขอแค่เห็นใครแอบอู้งาน ก็จะถูกตำหนิทันที ทำให้ไม่มีใครกล้าทำงานแบบขอไปที ถ้าไม่ใช่เพราะอาหารที่ให้ยังพอประทังได้...