บทที่ 224 แพ้ก็ต้องยอมรับสิ!
จางหลินมองใบหน้าของรุ่นพี่ที่อยู่ใกล้ชิดโดยไม่รู้ตัว เขาก็กลืนน้ำลายลงคอเบาๆ กลิ่นหอมของน้ำหอมผสมกับกลิ่นแอลกอฮอล์ลอยมาที่ปลายจมูกของเขา คำพูดของรุ่นพี่ทำให้เขารู้ว่าเธอไม่ได้ดื่มจนถึงขั้นที่ต้องให้คนมาดูแลเลย ถูกเธอโอบคอไว้แบบนี้ เพียงแค่ก้มมองลงไป เขาก็เห็นความขาวเนียนของผิวที่เผยให้เห็นชัดเจนในระ...
