บทที่ 22: การสร้างฟาร์มเลี้ยงสัตว์

ตง เจียเยว่ มองข้อความส่วนตัวในแชท และนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง

เธอไม่เคยคิดเลยว่า ฟาง ฮ่าว จะมีทรัพย์สมบัติมากมายขนาดนี้

เขาไม่เพียงแค่ขายอาหารจำนวนมากทุกวัน

แต่ตอนนี้ยังมีอาวุธเหล็ก และแม้กระทั่งเกราะอีกด้วย

ยิ่งไปกว่านั้น ข้อเสนอที่ใจกว้างของเขาที่ถามเธอว่าต้องการเท่าไหร่ ทำให้เธอประหลาดใจมาก

จาง ปิน ได้เก็บสะสมเกราะหนังไว้บ้าง และนั่นก็ทำให้เขาได้รับความสนใจจากผู้คนจำนวนมาก

ตอนนี้ แม้ในช่องแชทระดับภูมิภาค ผู้คนต่างยกย่อง จาง ปิน ว่าเป็นคนใหญ่โต

หวังว่าเมื่อ จาง ปิน หาเกราะได้มากขึ้น จางปิน จะขายให้พวกเขาก่อน

หากคนเหล่านี้รู้ว่า ฟาง ฮ่าว ไม่เพียงมีเกราะ แต่ยังมีอาวุธอีกด้วย…

พวกเขาคงจะหลั่งไหลเข้ามาชื่นชมเขาในช่องแชทระดับภูมิภาคอย่างแน่นอน

“7 ชุด ข้าสามารถจ่ายเป็นอาหารและไม้ได้ไหม?” ตง เจียเยว่ ถาม

ฟาง ฮ่าว หันไปมองกองไม้และทรัพยากรหินที่กองเป็นภูเขาอยู่ด้านหลัง

เขาตอบว่า "ข้าจะให้เจ้ายืมก่อน เจ้าค่อยคืนของดีให้ข้าหลังจากเจ้าสำรวจเสร็จแล้ว"

เขาไม่ได้ขาดแคลนทรัพยากรพื้นฐาน

หากเขาต้องการ เขาสามารถใช้การขยายผล 100 เท่า

เพื่อผลิตอาวุธและเกราะเพื่อแลกกับทรัพยากรเหล่านี้ได้

แต่ตอนนี้ไม่จำเป็นเลยจริงๆ

ทรัพยากรในอาณาเขตของเขามีมากเกินไปแล้ว

เขาได้ล้อมรั้วไม้ไว้หลังบ้านลอร์ดเพื่อใช้เก็บทรัพยากรพื้นฐานเหล่านี้โดยเฉพาะ

สิ่งที่เขาต้องการตอนนี้คือทรัพยากรพิเศษ เครื่องมือพิเศษ หรือแบบแปลนต่างๆ

"ขอบคุณมากนะ พี่ฮ่าว" ตง เจียเยว่ พูดขอบคุณด้วยความโล่งใจที่คนที่เธอรู้จักคือฟาง ฮ่าว

"ข้าจะลงรายการไว้ให้ ดูเมื่อไหร่ก็ได้"

"ตกลง"

ฟาง ฮ่าว ลงรายการเกราะหนังธรรมดา 6 ชุด และหมวก รวมถึงชุดเกราะเหล็กออร์ค 1 ชุด และหมวก

เกราะเหล็กออร์คเป็นเกราะระดับ 2 ซึ่งเขาเตรียมไว้ให้ ตง เจียเยว่ สวมใส่

เพราะเธอจะเป็นกุญแจสำคัญในการหาหินเงาเพิ่มเติมในอนาคต

"โห พี่ฮ่าว ท่านนี่เจ๋งสุดๆ ไปเลย"

แม้ว่าเธอจะเตรียมใจไว้แล้ว แต่เมื่อเห็นเกราะเหล็กออร์ค เธอก็อดตกตะลึงไม่ได้

พวกเขาต่างจบการสนทนาและกลับไปทำงานของตัวเอง

ฟาง ฮ่าว กลับไปจัดการทรัพย์สินของเขา

เขาหยิบ เกราะอกกระหายเลือด ขึ้นมา

เกราะอกกระหายเลือดทำจากแผ่นเหล็กด้านใน

และหุ้มด้วยหนังสีแดงด้านนอกที่แกะสลักลวดลายอย่างประณีต

สีแดงสดและงดงาม

มันหนักมากอย่างที่ถืออยู่ เหมือนกับถือเหล็กก้อนใหญ่

แม้ร่างกายของเขาในตอนนี้ก็ยังไม่สามารถต่อสู้ได้หากใส่มัน

ฟาง ฮ่าว จึงใช้ทักษะ การปรากฏตัวของเทพเจ้า เพื่อควบคุมทหารโครงกระดูกและลองใส่เกราะดู

แต่ผลก็คล้ายกับที่เขาคิดไว้ น้ำหนักของเกราะทำให้การเคลื่อนไหวและการต่อสู้ไม่เป็นไปอย่างราบรื่น

มีความแตกต่างระหว่างโลกแห่งความจริงกับเกมจริงๆ

ในเกม ใครก็สามารถใส่เกราะอะไรก็ได้

แต่ในความเป็นจริง คุณต้องคำนึงถึงความแข็งแรงของร่างกายด้วย

การใส่เกราะนี้เหมือนกับแบกวัวทั้งตัว และมันยากที่จะต่อสู้ได้

"บ้าเอ้ย! แม้ข้าจะกินโปรตีนผงอีกสิบถุง ข้าก็ไม่แข็งแรงพอจะเทียบกับพวกออร์คได้เลย" ฟาง ฮ่าว บ่น

เขาจึงต้องเก็บเกราะนี้ไว้ก่อน

เขาจะนำมันออกมาใช้เมื่อร่างกายของเขาแข็งแกร่งพอ หรือเมื่อเขาได้รับทหารระดับสูงขึ้น

หลังจากที่ทหารโครงกระดูกซักและตากเสื้อผ้าที่ได้มาเรียบร้อย เขาก็ออกจากอาณาเขต

แบบแปลนที่เพิ่งปลดล็อกใหม่ต้องถูกสร้างขึ้นโดยเร็ว

[ฟาร์มเลี้ยงสัตว์ระดับ 1: ไม้ 1,000 หน่วย หิน 800 หน่วย ฟาง 500 หน่วย เชือกป่าน 200 เส้น]

นอกอาณาเขต เขาเลือกที่ดินที่ราบเรียบ

แล้วเริ่มการก่อสร้าง

เขาล้อมรั้วไม้รอบพื้นที่ และสร้างเพิงไม้ธรรมดาไว้ตรงกลาง

แต่ในขณะนี้ ฟาร์มเลี้ยงสัตว์ยังคงว่างเปล่า ไม่มีสัตว์อยู่เลย

ดูเหมือนว่าเขาต้องจับสัตว์ป่าอ่อนโยนมาเลี้ยงในฟาร์มในครั้งต่อไป

หลังจากสร้างฟาร์มเลี้ยงสัตว์เสร็จแล้ว

เขาก็ออกไปหาทำเลสำหรับสร้างลานตัดไม้ต่อ

ตอนแรกเขาตั้งใจจะสร้างลานตัดไม้ที่ค่ายนอล แต่เมื่อพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว

เขาตัดสินใจละแผนนี้ไปก่อน

ปัญหากับเผ่าออร์คยังไม่ได้รับการแก้ไขทั้งหมด

จะปลอดภัยกว่า ถ้าสร้างลานตัดไม้ใกล้ป่ามากกว่า

[ลานตัดไม้ระดับ 1: ไม้ 2,000 หน่วย หิน 1,200 หน่วย ฟาง 200 หน่วย เชือกป่าน 550 เส้น เหล็ก 120 หน่วย]

(คำอธิบาย: พื้นที่ลานตัดไม้, ประสิทธิภาพในการเก็บไม้เพิ่มขึ้น 5%)

เขาเลือกสร้างทันที

ลานตัดไม้ปรากฏขึ้นตรงหน้า

พวกแรงงานโครงกระดูกที่ตัดไม้อยู่ใกล้ๆ เริ่มทำงานรอบๆ ลานตัดไม้

หลังจากจัดทหารโครงกระดูกสองสามตัวไว้เฝ้าอาคารป้องกันการโจมตีจากสัตว์ป่า เขาก็กลับไปยังอาณาเขต

แบบแปลนสองในสามแบบได้ถูกสร้างขึ้นแล้ว

เหลือเพียงคบเพลิงที่ ฟาง ฮ่าว คิดว่าไม่จำเป็นในตอนนี้

เขานอนพักตอนกลางคืน ส่วนพวกโครงกระดูกในฐานะสิ่งมีชีวิตอันเดด

ไม่จำเป็นต้องใช้แสงจากคบเพลิงเมื่อทำงานในความมืด

ถ้าจำเป็นในภายหลัง เขาค่อยสร้างคบเพลิงก็ยังไม่สายเกินไป

นอกจากแบบแปลนและอุปกรณ์แล้ว

สิ่งที่ได้มาที่ใหญ่ที่สุดก็คือ กระดูกสันหลังชีวิต มากกว่า 1,700 ชิ้น

หมายความว่าหาก ฟาง ฮ่าว ต้องการ

เขาสามารถเกณฑ์ทหารโครงกระดูกได้ถึงหนึ่งแสนตัว

มากพอที่จะก้าวล้ำลอร์ดทั่วไปอย่างมาก

สำหรับตอนนี้ ฟาง ฮ่าว ยังไม่คิดจะเกณฑ์ทหาร

กองทัพโครงกระดูกหนึ่งแสนตัวมันมากเกินไป และจะดึงดูดปัญหาที่ไม่จำเป็น

มันไม่ส่งผลดีต่อการพัฒนาอาณาเขตในปัจจุบัน

หลังจากจัดระเบียบทุกอย่างเสร็จแล้ว เขายังมีเวลาเหลืออยู่

เขาสามารถออกสำรวจแผนที่ต่อได้

ฟาง ฮ่าว ใช้ทักษะ การปรากฏตัวของเทพเจ้า อีกครั้ง และเข้าสู่ร่างของทหารโครงกระดูก

การต่อสู้กับพวกออร์คเพิ่งจะเริ่มต้น

วันข้างหน้าย่อมเต็มไปด้วยอันตรายมากขึ้น

เพื่อเอาตัวรอดในโลกนี้ การสำรวจและพัฒนาจะต้องไม่หยุดนิ่ง

เขาจึงออกเดินทางพร้อมกับกองทัพโครงกระดูก 2,000 ตัว เพื่อสำรวจแผนที่โดยรอบ

เมื่อข้ามผ่านหุบเขาทางใต้ พวกต้นไม้และพืชพรรณก็หนาทึบขึ้น

เขาดึงดาบเหล็กจากเอวออกมา ตัดกิ่งก้านและหนามขวางทางออก

ฟาง ฮ่าว จดบันทึกที่นี่ไว้เป็นจุดสำรองสำหรับเก็บไม้ในอนาคต

ขณะที่เขาคิดถึงสิ่งนี้ ก้าวเดินของเขาก็หยุดชะงักทันที

สัญชาตญาณทำให้เขาหมอบลง ซ่อนตัวไว้เงียบๆ

ทหารโครงกระดูกทั้งหมดที่ตามหลังมาก็หยุดเช่นกัน

แม้ว่าพวกมันจะไม่หมอบ แต่ก็ยืนนิ่งอยู่กับที่

ข้างหน้าของเขา ในลานโล่ง มีลูกแกะเขายูนิคอร์นตัวหนึ่งกำลังเล็มหญ้าอย่างเกียจคร้าน

ในป่ามีเกมล่าสัตว์มากมาย อาหารจึงอุดมสมบูรณ์

การพบเห็นสัตว์ป่ากำลังหาอาหารหรือเดินเล่นจึงเป็นเรื่องปกติ

ฟาง ฮ่าว หมอบต่ำลงอีก มองลอดใต้ท้องของลูกแกะยูนิคอร์น

"เยี่ยม! มันเป็นตัวเมีย พวกเราจะมีนมแกะในอนาคต"

ฟาร์มเลี้ยงสัตว์เพิ่งสร้างเสร็จ สัตว์ป่าหนุ่มๆ พวกนี้สามารถจับมาเลี้ยงในฟาร์มได้

ในอนาคต เขาจะได้นมนุ่มๆ ดื่ม

"เร็วล้อมมันไว้ จับเป็น ห้ามทำมันบาดเจ็บ" ฟาง ฮ่าว สั่งพวกโครงกระดูกที่อยู่ข้างหลัง

เขากลัวว่าทหารโครงกระดูกใจง่ายเหล่านี้จะพุ่งเข้าไปฆ่าสัตว์ในทันทีที่เห็น

โครงกระดูกที่ดูนิ่งเฉยอยู่เมื่อได้ยินคำสั่งก็ค่อยๆ กระจายตัวออกไป

พวกมันค่อยๆ ล้อมรอบลูกแกะไว้

ลูกแกะที่กำลังเล็มหญ้าอยู่อย่างสบายใจ ก็หูผึ่งขึ้นทันที มันเงยหัวมองไปรอบๆ

ในวินาทีต่อมา มันก็วิ่งหนีไปทางหนึ่ง

"เร็ว! จับมัน!" ฟาง ฮ่าว ตะโกนออกมา

พวกโครงกระดูกที่ล้อมมันไว้ก็ไม่ซ่อนตัวอีกต่อไป พวกมันเริ่มวิ่งไล่ลูกแกะยูนิคอร์นที่กำลังหนี

ปัง!

เสียงดังขึ้น

โครงกระดูกตัวหนึ่งที่พยายามจะสกัดลูกแกะ

ถูกชนเข้ากลางอกจนลอยกระเด็นเหมือนถูกปืนใหญ่ยิง

แถมยังทำกิ่งไม้หักระหว่างที่มันกระเด็นไป

ท่าทางดูน่าสงสารเหลือเกิน

การจับเป็นนั้นยากกว่าการฆ่ามากนัก

"ไล่ตามมัน จับให้ได้ จับเป็นนะ!"

ลูกแกะยูนิคอร์นวิ่งหนีอยู่ข้างหน้า ขณะที่พวกโครงกระดูกวิ่งไล่หลังอย่างบ้าคลั่ง

หลังจากวิ่งไล่กันไปประมาณ 20 นาที

ลูกแกะยูนิคอร์นหายไปจากสายตา

เบื้องหน้าของพวกเขาคือปราสาทโบราณที่ล้อมรอบด้วยหนามและกุหลาบ

[ปราสาทชาโดว์วินด์]