บทที่ 120: ปีศาจหิน

โบลตันนำทีมมุ่งหน้าสู่ภูเขา

รอยแยกตามภูเขา ทำให้สายลมพัดผ่านเกิดเสียงดัง

ล้อมรอบไปด้วยกำแพงหิน ไม่มีต้นไม้หรือหญ้าสักต้นให้เห็น

เมื่อพวกเขาเข้าใกล้จุดหมาย ทางเริ่มขรุขระมากขึ้น

และในขณะที่กำลังจะถึงที่หมาย

ทันใดนั้น พื้นดินก็สั่นสะเทือน ก้อนหินร่วงหล่นลงมาจากไหล่เขา

จากนั้นเสียงฝีเท้าดังกราวก็ดังมาจากเบื้องหน้า

พวกเขาเงยหน้ามองทันที

ปรากฏให้เห็นสัตว์ประหลาดรูปร่างเหมือนมนุษย์ที่ทำจากหินหลายตัว

วิ่งลงมาตามทางลาดชัน บนภูเขา มุ่งตรงมาทางพวกเขา

[ปีศาจหิน (แรงค์ 6)]

ปีศาจหินเป็นสิ่งมีชีวิตรูปร่างมนุษย์ ประกอบขึ้นจากหิน มีแขนขาและศีรษะหิน ยืนสูงกว่า 3 เมตร และเสียงฝีเท้าของมันดังก้องเหมือนแผ่นดินไหว

"โฮกกก..."

ปีศาจหินคำรามออกมา และขว้างก้อนหินจากมือของมัน

เสียงดังสนั่น เกิดจากก้อนหินที่ผ่าอากาศ

ก้อนหินนั้นพุ่งเข้ามาหาทีมด้วยความเร็วเหมือนลูกกระสุนปืนใหญ่

หลังจากนั้น ปีศาจหินตัวอื่น ๆ ก็เริ่มขว้างหินจากมือของพวกมัน โจมตีกองทัพอันเดดอย่างดุดัน

"ยกโล่ขึ้น!" ฟาง ฮ่าวสั่งการ

เหล่าทหารโครงกระดูกยกโล่ขึ้นทันที

ไม่กี่วินาทีต่อมา เสียงปะทะดังก้องไปทั่ว

ปึง! ปึง! ปึง!

ก้อนหินตกกระหน่ำเหมือนพายุ แม้โล่จะเคลือบด้วยเหล็ก

แต่แรงโจมตีที่รุนแรงก็ทำให้โล่เริ่มบิดเบี้ยวเสียรูป

หลังจากการโจมตีรอบแรก ปีศาจหินพุ่งลงมาจากทางลาดและพุ่งตรงมายังฟาง ฮ่าวและพวกพ้อง

ในสถานการณ์เช่นนี้ ฟาง ฮ่าวไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องต่อสู้

“ฆ่าพวกมันให้หมด!”

กองทัพอันเดดพุ่งเข้าใส่ปีศาจหินเหมือนฝูงผึ้งรังแตก พร้อมโจมตีอย่างไม่รีรอ

โอเกอร์โครงกระดูกเคลื่อนที่อย่างรวดเร็วมาอยู่แนวหน้า

ตึง! ตึง! ตึง!

เสียงปะทะดังก้อง เมื่อโอเกอร์โครงกระดูกปะทะกับปีศาจหินที่มีขนาดพอ ๆ กัน

ขวานใหญ่ฟาดลงมาอย่างรุนแรง ฟาดตรงไปที่หัวของปีศาจหิน

เสียงเหล็กปะทะหินดังแสบแก้วหู

หัวของปีศาจหินถูกฟันออกไปชิ้นหนึ่งทันที แต่สิ่งนี้ไม่อาจหยุดการเคลื่อนไหวของมันได้

หมัดหินพุ่งชนร่างโอเกอร์โครงกระดูกดังสนั่น

เหล่าทหารโครงกระดูกจากรอบทิศทาง กรูกันเข้ามาล้อมปีศาจหิน พร้อมโจมตีอย่างต่อเนื่อง

เสียงเหล็กปะทะผิวหินเกิดประกายไฟเป็นครั้งคราว

อีกด้านหนึ่ง อันเจียใส่กรงเล็บเสือด้วยความสงบ

เธอหันมองฟาง ฮ่าวเพียงเล็กน้อย ก่อนจะก้าวพุ่งไปยังปีศาจหิน

เมื่อเธอถึงตัวปีศาจหินที่อยู่ใกล้ที่สุด อันเจียกระโดดและปล่อยหมัดสุดแรง

ตึง!!

เสียงกระแทกดังสนั่น หมัดของอันเจียพุ่งตรงไปที่หัวของปีศาจหิน

หินที่เคยแข็งแกร่งไม่ต่างจากเหล็กกล้า กลับแตกละเอียดเหมือนเครื่องปั้นดินเผา

อันเจียตกลงพื้น แต่ไม่หยุดการเคลื่อนไหวแม้แต่วินาทีเดียว

เธอพุ่งไปยังปีศาจหินตัวถัดไป เริ่มการล่าอย่างดุเดือด

ทั้งกองทัพอันเดดและอันเจียที่โจมตีอย่างต่อเนื่อง

ปีศาจหินถูกฆ่าล้มตายลงไปเรื่อย ๆ จนพื้นดินเต็มไปด้วยเศษซากหิน

ตึง!

ไม่นานนัก ภายใต้การนำของอันเจีย ปีศาจหินทั้งหมดก็ถูกกำจัดจนหมดสิ้น

วัตถุดิบหายากบางอย่างตกลงมา

"เคลียร์สนามรบ เก็บของ และค้นหาหีบสมบัติ" ฟาง ฮ่าวสั่งเสียงดัง

ทหารโครงกระดูกกระจายตัวออกไปทันทีเพื่อเก็บรวบรวมสิ่งของรอบ ๆ บริเวณ

"โบลตัน นายไม่เป็นอะไรใช่ไหม?"

เมื่อฟาง ฮ่าวหันมามองโบลตัน สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันที

ทั้งหัวของโบลตันถูกย้อมด้วยเลือดสีแดงสด ดูน่ากลัวจนเหมือนหัวหมูสีแดง

"ไม่เป็นอะไรเลยครับท่าน แค่แผลถลอกเท่านั้น" โบลตันตอบ พร้อมเช็ดเลือดที่บดบังการมองเห็นออกจากใบหน้า

ในช่วงเริ่มการต่อสู้ แม้ว่าก้อนหินจะถูกขว้างมาทางเขา แต่โชคดีที่มันไม่ได้โดนตรง ๆ

ทว่าเศษหินที่แตกกระจายกลับเฉือนหน้าผากและเจาะทะลุใบหูของโบลตัน

เลือดไหลไม่หยุดจนย้อมหน้าซีกหนึ่งเป็นสีแดงสด

หลังจากพันแผลอย่างรวดเร็ว เลือดก็หยุดไหล

"ในเขตปกครองของข้ามีน้ำพุฟื้นฟู เจ้าสามารถไปเอามารักษาได้ทีหลัง มันช่วยฟื้นตัวได้" ฟาง ฮ่าวกล่าว

น้ำพุฟื้นฟูมีคุณสมบัติช่วยรักษา

แม้ยังไม่มีใครบาดเจ็บในเขตแดนเลยจนไม่มีโอกาสพิสูจน์สรรพคุณจริง ๆ

แต่ในช่องแชท กลับได้รับความนิยมสูงจนทุกคนยืนยันถึงผลลัพธ์ของมัน

"ไม่เป็นไรเลยท่าน ข้าทนแผลหนักกว่านี้มาแล้ว แค่พันแผลไว้ก็คงไม่เป็นปัญหา" โบลตันตอบอย่างไม่ใส่ใจ

แม้จะพูดเหมือนชิล ๆ แต่ในใจเขากลับสาปแช่งโชคร้ายของตัวเองเงียบ ๆ

เมื่อก่อน ตอนที่ออกสำรวจด้วยตัวเอง พวกเขาไม่เคยเจอปีศาจหินกลุ่มนี้เลย

บางที อาจเป็นเพราะกิจกรรมของคนจำนวนมากที่เดินทางมาด้วยกัน ส่งเสียงดังจนดึงดูดพวกมันออกมา

"เมื่อกลับไป ให้ใครสักคนเอาน้ำจากน้ำพุมาเผื่อติดเชื้อด้วย" ฟาง ฮ่าวกล่าวก่อนจะหันไปหาอันเจีย "แล้วเจ้าเป็นอะไรไหม อันเจีย?"

"โถ่! แผลแค่นี้จะทำอะไรข้าได้? พูดแบบนี้เหมือนไม่ไว้ใจฝีมือข้าเลยนะ" อันเจียตอบพลางหัวเราะอย่างเย้ยหยัน

ฟาง ฮ่าวถอนหายใจโล่งอก "ดีแล้วที่เจ้าไม่เป็นอะไร"

ไม่นานนัก ของที่ได้จากการต่อสู้ก็ถูกรวบรวม

[ได้รับ: อัญมณีธรรมชาติ 2 เม็ด, ร่องรอยแห่งดิน 6 ชิ้น, ร่องรอยแห่งการล่า 8 ชิ้น, แก่นเวทมนตร์]

ดูเหมือนว่าสิ่งมีชีวิตสายวิญญาณจะไม่ดรอป "กระดูกสันหลังชีวิต"

จากประสบการณ์ที่ผ่านมาหลายครั้ง หลังจากกำจัดสิ่งมีชีวิตสายวิญญาณ พวกมันจะปล่อยวัตถุดิบหายากที่เกี่ยวข้องแทน

หลังจากรอไม่ถึงห้านาที ทหารโครงกระดูกนำหีบใบหนึ่งมามอบให้ฟาง ฮ่าว

เป็นหีบเงิน ฟาง ฮ่าวเปิดมันโดยไม่รีรอ

[ได้รับ: แบบแปลนห้องใต้ดิน, แบบแปลนพื้นขุดหิน, ร่องรอยแห่งดิน, เหรียญวอร์ไฟร์ 22 เหรียญ]

รางวัลครั้งนี้ถือว่าอยู่ในเกณฑ์ปานกลาง แต่แบบแปลนสองใบกลับเป็นสิ่งที่ฟาง ฮ่าวขาดอยู่พอดี

[ห้องใต้ดิน (ระดับเขียว): ไม้ 200 ชิ้น, หิน 500 ชิ้น, เชือกป่าน 600 ชิ้น, ส่วนประกอบโลหะ 50 ชิ้น]

[ความสามารถ: อุณหภูมิคงที่]

[อุณหภูมิคงที่: ช่วยรักษาอุณหภูมิในห้องให้คงที่]

(คำอธิบาย: ใช้เป็นห้องเก็บของ ห้องลับ หรือห้องสมบัติได้)

ห้องใต้ดินนี้ไม่เลวเลย เหมาะสำหรับเก็บถังเหล้าในเขตแดน ช่วยลดการใช้พื้นที่ห้องลงได้

[พื้นหิน: ที่เป็นหิน]

(คำอธิบาย: ทำจากหินดิบ ใช้ปูพื้นถนนได้)

หลังจากเก็บแบบแปลนและวัตถุดิบอย่างปลอดภัย กองทัพก็เดินทางต่อ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา

ทุกคนก็มาถึงใกล้จุดหมาย เหลือเพียงเนินเขาลูกเดียวกั้นระหว่างพวกเขาและสุสานมังกร

"ท่านลอร์ด สถานที่ที่อยู่บนแผนที่อยู่หลังภูเขาลูกนี้ มีทางเข้าอุโมงค์อยู่ข้างหน้า ซึ่งน่าจะนำไปสู่สุสานมังกร" โบลตันกล่าว พร้อมนำทางต่อ

เหล่ามนุษย์หัวหมูหยุดสำรวจเพียงเท่านี้

เพราะเมื่อเสร็จสิ้นภารกิจของพวกเขา ก็ไม่มีความจำเป็นต้องลุยต่อเข้าไปอีก

ฟาง ฮ่าวพยักหน้าเข้าใจ

ทุกคนเดินตามโบลตันไปจนถึงปากอุโมงค์ที่เขาอธิบายไว้

ปากถ้ำมีขนาดใหญ่พอประมาณ สูงและกว้างประมาณ 5-6 เมตร

ขอบปากถ้ำเสริมด้วยอิฐหิน และบนพื้นทั้งสองด้านมีซากอาคารและเศษซากวางกระจาย

พื้นที่บริเวณนี้ดูเหมือนจะรวมเข้ากับธรรมชาติรอบ ๆ หลังจากผ่านเวลานับศตวรรษ กลายเป็นส่วนหนึ่งของภูเขา

เห็นได้ชัดว่านี่คือสิ่งก่อสร้างที่มนุษย์สร้างขึ้น

"เอาล่ะ เข้าไปกันเถอะ โบลตัน นายอยู่ท้ายแถว ถ้ามีอันตราย ให้รีบถอยออกมา" ฟาง ฮ่าวสั่ง

โบลตันมีพลังต่อสู้น้อย บทบาทหลักของเขาคือการเป็นผู้นำทาง กำลังสำคัญคือกองทัพโครงกระดูกและอันเจียที่เป็นฮีโร่

"เข้าใจแล้วครับท่านลอร์ด" โบลตันตอบ

ทีมเดินเข้าไปในอุโมงค์ ทันใดนั้นแสงสว่างจากภายนอกก็ถูกแทนที่ด้วยความมืดสลัว

พวกเขาดึง "ไนท์สโตน" ออกจากกระเป๋าเป้ หินนี้ปล่อยแสงสว่างจาง ๆ เพื่อใช้เป็นแสงนำทาง

เมื่อเดินไปได้ไม่กี่ก้าว ไฟวิญญาณในเบ้าตาของฟาง ฮ่าวก็สั่นไหว

ในแสงสว่างจากไนท์สโตน

พวกเขาเห็นคริสตัลสีขาวเทาเกาะอยู่ตามผนังทั้งสองข้างของถ้ำ

ฟาง ฮ่าวรู้จักคริสตัลเหล่านี้ดี

"หินเงา..."