บทที่ 108 : รวยล้นฟ้า ผลึกเทพระดับแปด!
เปรี้ยง! เมฆดำม้วนตัว สายฟ้าเลื้อยพราว! จ้าวเหลียนห่าวพุ่งออกจากตึกสำนักเจิ้นเมี่ยวในทันทีที่รับรู้ถึงพลังวิญญาณของวัวอสูร เขาใช้พลังขั้นอวตารวิ่งข้ามฟ้าไปอย่างรวดเร็ว เมื่อมาถึง เขาก็เห็นร่างสูงใหญ่ราวกับภูผา ดวงตาที่มีควันสีทองลอยวน มองเขาอย่างเย็นชา ราวกับไม่รู้สึกกลัวหรือกังวลกับการปรากฏตัวของเข...