บทที่ 106 : สัตว์ยักษ์ลึกลับปรากฏตัว?
บทที่ 106 : สัตว์ยักษ์ลึกลับปรากฏตัว? (ตอนฟรี)
"หงิง~"
ริมแอ่งน้ำ ฝูงหมาป่าก้มหัวลง หางยาวๆที่อยู่ระหว่างขาหลังถูกหนีบแน่น
พวกมันหวาดกลัวเซียวซิงหยูที่มีอสูรระดับเทพเจ้าสองตัวคอยปกป้อง แต่พวกมันก็ยังไม่อยากยอมแพ้อาหารกลางวันแสนอร่อยอย่างกระต่ายสายฟ้า
"งิ้วๆ!"
กระต่ายสายฟ้าส่งเสียงร้องอย่างน่าสงสาร ดูก็รู้ว่ามันขอร้องให้เซียวซิงหยูช่วยชีวิตมัน
ส่วนเดลลูและเมดูซ่าไม่ได้สนใจอะไร…พวกเธอคิดว่าด้วยนิสัยชอบเอาชนะของเซียวซิงหยู เขาคงไม่ช่วยอสูรคุณภาพต่ำไร้ประโยชน์ตัวนี้แน่ๆ
"ลูลู่ ซาซ่า ฉันจะเก็บกระต่ายตัวนี้ไว้…เเละฉันจะทำสัญญากับมัน" เซียวซิงหยูประกาศ
เดลลูรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย, ส่วนเมดูซ่าก็ทำหน้าเหมือนไม่เข้าใจ
"มาสเตอร์…เอาจริงหรือ?" เมดูซ่าเอ่ยถาม
"ซาซ่า ฉันพูดจริง"
เมื่อเห็นเซียวซิงหยูมั่นใจ เมดูซ่าก็อดที่จะเอ่ยเตือนไม่ได้
"มาสเตอร์ กระต่ายสายฟ้านั้นไม่มีโอกาสเติบโตเลยนะ ไม่ว่ามาสเตอร์จะฝึกฝนมันยังไง มันก็ไม่สามารถเลื่อนขั้นได้…มันจะติดอยู่ที่ระดับเริ่มต้นตลอดไป"
"ฉันรู้ แต่ฉันตัดสินใจแล้ว ฉันจะเก็บกระต่ายตัวนี้ไว้" เซียวซิงหยูพูดขัดขึ้นมา
เดลลูที่ยืนอยู่ข้างๆ กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เธอก็เปลี่ยนใจแล้วหันมองเมดูซ่า
"ช่างเถอะ มาสเตอร์คงมีเหตุผลของเขาเอง พวกเราไม่จำเป็นต้องไปขัดขวางเขาหรอก"
เดลลูรู้จักเซียวซิงหยูมานานแล้ว ถึงแม้เธอจะไม่เข้าใจความลับที่อยู่ในตัวเซียวซิงหยู แต่มีสิ่งหนึ่งที่เธอรู้แน่ๆ
นั่นคือตราบใดที่เซียวซิงหยูทำในสิ่งที่คนทั่วไปไม่ทำ ถึงแม้มันจะดูโง่เขลา….พวกเธอก็ไม่ควรไปขัดขวางเด็ดขาด, เพราะสำหรับผู้ชายคนนี้ ทุกครั้งที่เขาทำอะไรที่คนอื่นคาดไม่ถึง มันย่อมมีเหตุผลที่ลึกซึ้งกว่านั้น
"ก็ได้ๆ ในเมื่อมาสเตอร์อยากเก็บกระต่ายตัวนี้ไว้…งั้นพวกเราก็ต้องช่วยเหลือมันแล้วล่ะ~"
ในฐานะเครื่องมือของเซียวซิงหยู เมดูซ่ามีความเป็นมืออาชีพสูง
จากนั้น พลังภูตผีสีดำพวยพุ่งออกมาจากร่างของเมดูซ่า จนปกคลุมไปทั่วทั้งป่า
นี่คือพรสวรรค์ของอสรพิษภัยพิบัติ -พลังภูตผี
ทันใดนั้น บนยอดไม้ก็เริ่มมีเกล็ดน้ำแข็งเกาะ เเละก้อนเมฆบนท้องฟ้าก็ดูเหมือนถูกแช่แข็งจนไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ
พลังภูตผี คือพลังที่มาจากยมโลก…พลังงานชนิดนี้จึงสามารถสร้างความเสียหายทางจิตวิญญาณ หรือแม้แต่แช่แข็งจิตวิญญาณของศัตรูได้!
เเละพร้อมกันนั้น เปลวเพลิงรูปหัวมังกรก็ปรากฏขึ้นท่ามกลางพลังภูตผี!
เดลลูยืนพิงต้นไม้พร้อมแววตาที่เย็นชาเหมือนใบมีด…เเละมือของเธอมีลูกไฟลุกโชนอยู่
ณ ขณะนี้…เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังอำนาจของอสูรระดับเทพเจ้าทั้งสอง ฝูงหมาป่าก็ขนลุกชันเเละสั่นสะท้านไปทั้งตัว
ในที่สุด หมาป่าพายุสายฟ้าที่เป็นจ่าฝูงก็ตัดสินใจทิ้งเหยื่อแล้ววิ่งหนีไป
เเละเมื่อจ่าฝูงหนี หมาป่าตัวอื่นๆก็วิ่งตามไปติดๆ
ไม่นาน ป่าก็กลับมาสงบอีกครั้ง
….
"หงิงๆ"
เมื่อเห็นฝูงหมาป่าล่าถอยไป กระต่ายสายฟ้าก็ยิ้มออกมาอย่างโล่งอก แล้วกระโดดเข้าไปซุกอกเซียวซิงหยู
"มันจั๊กจี้นะ…ฮ่าๆๆ"
จุดอ่อนของเซียวซิงหยูคือเขากลัวการจั๊กจี้
วิธีที่กระต่ายสายฟ้าแสดงความรัก คือการใช้หูที่เป็นรูปสายฟ้าถูไปมาบนใบหน้าของเซียวซิงหยู…ซึ่งหูที่นุ่มฟูถูไถไปมาบนผิวของเซียวซิงหยู ทำให้เขารู้สึกจั๊กจี้จนต้องหัวเราะออกมา
หลังจากขึ้นฝั่ง เซียวซิงหยูก็กลับมาแต่งตัวให้เรียบร้อย โดยมีกระต่ายสายฟ้านั่งอยู่บนหัวของเขา ไม่ยอมไปไหน
ด้วยขนาดตัวที่เล็ก เมื่อกระต่ายสายฟ้านั่งอยู่บนหัวของเซียวซิงหยู…มันก็ดูเหมือนก้อนขนปุยกลมๆที่น่ารักน่าชัง
ทันใดนั้น, เดลลูก็เดินเข้ามาหา
"กระต่ายสายฟ้าตัวนี้มันมีอะไรพิเศษหรือ?"
"นี่ไม่ใช่กระต่ายสายฟ้าธรรมดา แต่มันคือกระต่ายสายฟ้ากลายพันธุ์ เเละมันมีความสามารถพิเศษซ่อนอยู่" เซียวซิงหยูอธิบาย
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เมดูซ่าจึงเดินเข้ามาใกล้ๆอีกคน
"ความสามารถพิเศษงั้นหรือ…มันคืออะไรล่ะ?" เมดูซ่าถาม
เซียวซิงหยูตั้งใจจะอธิบาย แต่แล้วเขาก็เปลี่ยนใจ
"ความสามารถพิเศษของกระต่ายสายฟ้าตัวนี้ พวกเธอจะได้รู้เมื่อการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศของการแข่งขันซูเปอร์โนวาเริ่มขึ้น"
"ฉันเกลียดคนที่ชอบพูดเเบบมีความลับลมคมในที่สุดเลย" เมดูซ่าฝืนยิ้ม เเล้วแอบกำหมัดแน่น
"ซาซ่า เธอกำลังด่าฉันอยู่หรือเปล่า?"
"หึ…เจ้าเป็นมาสเตอร์ของข้า ข้าจะกล้าทำแบบนั้นได้อย่างไร" เมดูซ่าประชดประชันเล็กน้อย
เซียวซิงหยูมองเมดูซ่าด้วยสายตาขบขัน, จากนั้นเขาก็หยิบกระต่ายสายฟ้าที่ขดตัวกลมอยู่บนหัวของเขาลงมา
"ฉันไม่ได้ช่วยเจ้าฟรีๆหรอกนะ…เอาล่ะเจ้ายินดีที่จะเป็นอสูรในพันธสัญญาของฉันหรือเปล่า?"
"หงิงๆ"
กระต่ายสายฟ้าพยักหน้าพร้อมกับส่งเสียงร้องอย่างน่ารัก
เมื่อเห็นเช่นนี้ เซียวซิงหยูก็เริ่มอยากเล่นสนุก…เขาทำหน้าตาเจ้าเล่ห์ เเล้วแลบลิ้นเลียริมฝีปากล่าง
"หึๆ…เเล้วถ้าฉันเปลี่ยนใจอยากกินหัวกระต่ายผัดเผ็ดล่ะ เเบบนั้นจะได้ไหม?"
เมื่อได้ยินเช่นนี้, กระต่ายสายฟ้าก็ตกใจ จนหูทั้งสองข้างตั้งขึ้น พร้อมตัวที่สั่นเทา
"ฮี่ๆ ฉันล้อเล่นน่า"
กระต่ายสายฟ้า: "......"
"ข้าว่ามันกำลังด่าเจ้าในใจอยู่นะ" เมดูซ่าพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
"ที่แท้กระต่ายสายฟ้าก็กลอกตาเป็นเหมือนกันนี่เอง มันคงเอือมระอากับผู้มีพระคุณคนนี้เต็มทนแล้ว" เดลลูกล่าวขณะที่ถอนหายใจ
เซียวซิงหยูไม่อยากเสียเวลาเเก้ตัว เขาจึงกัดนิ้วตัวเองเพื่อเริ่มทำพันธสัญญาโลหิตทันที
เปาะ!
หยดเลือดหนึ่งหยดตกลงบนหน้าผากของกระต่ายสายฟ้า…ไม่ถึงหนึ่งนาที พันธสัญญาโลหิตก็เสร็จสมบูรณ์!
เซียวซิงหยูกอดกระต่ายสายฟ้าตัวน้อยไว้ในอ้อมแขนแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน
"เจ้าน้อย ตั้งแต่วันนี้ไป เจ้าคืออสูรในพันธสัญญาของเซียวซิงหยูคนนี้แล้ว!"
"หงิงๆ!"
กระต่ายสายฟ้าดูตื่นเต้นมาก หูทั้งสองข้างของมันมีกระแสไฟฟ้าสีฟ้าอ่อนๆไหลออกมาด้วยความยินดี
"ลูลู่ ซาซ่า เราไปกันต่อเถอะ!"
เด็กหนุ่มคนหนึ้งขี่จิ้งจอกเก้าหางเดินทางข้ามภูเขา
บนหัวของเขามีสิ่งมีชีวิตขนปุยตัวน้อยนั่งอยู่ นอกจากนี้ยังสาวงามงูยืนอยู่ข้างๆเขาเพื่อคอยระวังภัยอันตรายรอบตัวอยู่ตลอดเวลา
……
หลังจากที่เด็กหนุ่มจากไป เทือกเขาก็กลับมาสงบอีกครั้ง
เเต่ทันใดนั้นเอง, ผิวน้ำในแอ่งน้ำใต้ น้ำตกก็เริ่มเดือดปุดๆ!
ที่นี่คือที่ที่เซียวซิงหยูอาบน้ำ และเป็นที่ที่เขาทำสัญญากับกระต่ายสายฟ้า
บูมมมมม!!!!
ภูเขาถถล่ม เสียงฟ้าร้องดังสนั่น พายุพัดกระหน่ำราวกับฝูงสัตว์ร้ายกำลังอาละวาด
เงาดำขนาดมหึมาพุ่งออกมาจากป่า เเล้วมายังแอ่งน้ำเเห่งนี้
ครืนนนน!!!
มันคือ...กระต่าย!
สิ่งมีชีวิตขนาดมหึมาแผ่ออร่าออกมาด้วยพลังอำนาจอันน่าสะพรึงกลัว
แต่ถึงกระนั้น…มันกลับมีหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู
สิ่งมีชีวิตนี้คือกระต่ายสายฟ้าตัวใหญ่ อ้วนกลมเหมือนลูกบอล อย่างไรก็ดีขนาดตัวของมันใหญ่เท่าภูเขาเลยทีเดียว!
ในโลกที่เผ่าพันธุ์มนุษย์รู้จัก ไม่เคยมีใครเห็นกระต่ายสายฟ้าตัวใหญ่ขนาดนี้มาก่อน
ที่น่าแปลกยิ่งกว่าคือ กระต่ายตัวนี้ยืนสองขาเหมือนมนุษย์!
กระต่ายสายฟ้าตัวใหญ่เริ่มดมกลิ่นไปรอบๆแอ่งน้ำ ทันใดนั้นมันก็ได้กลิ่นที่คุ้นเคย และกลิ่นของมนุษย์
เเละกระต่ายตัวนี้…ก็คือแม่ของกระต่ายสายฟ้าน้อย
แค่แม่หลับไปแป๊บเดียว ลูกของมันก็หายไปไหนแล้ว?...นี่คือสิ่งที่กระต่ายสายฟ้าตัวใหญ่คิดอยู่ในใจ
ก๊าซซซซ!!!!
บูมมม!!!
บูมมมม!!!
บูมมมมมม!!!!
กระต่ายสายฟ้าตัวใหญ่คำรามลั่น รอบตัวมันมีสายฟ้าฟาดลงมาอย่างรุนแรงเพื่อระบายความโกรธ
เห็นได้ชัดว่ากระต่ายสายฟ้าตัวใหญ่ตัวนี้ก็คือสิ่งมีชีวิตกลายพันธุ์ที่หาได้ยากเช่นกัน
………………….
