ตอนที่ 406 ข้ารวยแล้ว
ไอร่าลากเชร์และบุหรงไปยังเมืองชั้นนอกและพบเจ้าของโต๊ะพนัน ซึ่งแท้จริงแล้วคือเจ้าของบ่อนการพนัน
นางเทถุงกระดูกที่เต็มไปด้วยแผ่นกระดูกลงบนโต๊ะ “ข้าซื้อแผ่นกระดูกพวกนี้มาทั้งหมด ตามอัตราต่อรอง 28 ต่อ 1 เจ้าต้องจ่ายให้ข้า 8,400 ศิลาเขียวตอนนี้!”
8,400 ศิลาเขียวไม่ใช่จำนวนน้อยเลย
ทันทีที่เจ้าของบ่อนการพนันได้ยินตัวเลขนี้ เขาก็โกรธจัด “ข้าไม่มีศิลาเยอะขนาดนั้น” เขาพูดอย่างแข็งกร้าว
“โอ้! เจ้าคิดจะผิดคำพูดหรือ?” ไอร่าตบโต๊ะเสียงดัง “ข้าบอกเลยนะ ถ้าเจ้าไม่จ่าย 8,400 ศิลาเขียววันนี้ ข้าจะรื้อบ่อนของเจ้า!”
ตามปกติแล้ว เจ้าของบ่อนการพนันมักจะเรียกลูกสมุนมาจัดการกับพวกที่ก่อความวุ่นวายก่อนจะโยนพวกเขาออกไป
แต่ผู้ก่อเรื่องครั้งนี้กลับเป็นหญิงสาวรูปร่างบอบบาง น่ารัก ถึงแม้ว่านางจะสวมผ้าคลุมปิดหน้าไว้ แต่จากดวงตากลมโตที่เป็นประกาย ก็พอจะเดาได้ว่านางต้องเป็นหญิงสาวที่งดงาม
เมื่อเจอหญิงสาว โดยเฉพาะคนงามอย่างไอร่า เจ้าของบ่อนก็อดที่จะใจอ่อนลงไม่ได้
“ข้าไม่ได้คิดจะผิดคำพูดหรอก แต่ข้าจริงๆ แล้วไม่มีศิลามากขนาดนั้น แม้แต่เจ้าจะรื้อบ่อนของข้า ข้าก็ไม่สามารถจ่ายมากกว่า 8,000 ศิลาได้”
ไอร่าไม่ยอมโดนหลอกง่าย ๆ “เจ้ากล้าทำบ่อนโดยไม่มีเงินสำรองหรือ? เจ้าต้องล้อข้าเล่น!”
ตอนนั้นเอง ไทน์เดินเข้ามา
เขาแปลกใจเมื่อเห็นไอร่าและเชร์ “พวกเจ้ามาทำอะไรที่นี่?”
เชร์พูด “พวกเราชนะพนันด้วยแผ่นกระดูกที่ซื้อมา เลยมารับเงินศิลา”
“โอ้ ข้าก็มารับเงินเหมือนกัน” ไทน์หยิบถุงหนังออกมาและเทแผ่นกระดูกทั้งหมดออกมา เป็นแผ่นกระดูกของเผ่าหมาป่าภูเขาหินทั้งหมด มีประมาณร้อยกว่าแผ่น
ไอร่าช่วยเขานับ “ทั้งหมด 103 แผ่น ตามอัตราต่อรอง เจ้าควรจะได้ 2,884 ศิลาเขียว!”
ไทน์อดที่จะตกใจไม่ได้ “เงินตั้งเยอะ! คราวนี้ข้ารวยแน่!”
แต่เจ้าของบ่อนการพนันกลับหยิบถุงออกมา คว้าศิลามาแค่กำมือเดียวแล้วโยนลงบนโต๊ะ “ถือว่าโชคดีไป เอาศิลาพวกนี้ไปแบ่งกัน”
ไทน์มองศิลาเหล่านั้น มีไม่ถึง 200 ชิ้น เขาขมวดคิ้วทันที “เจ้าหลอกข้า!”
เจ้าของบ่อนพูด “ข้ามีแค่พวกนี้ ถ้าเจ้าไม่เอาก็เรื่องของเจ้า”
ไอร่ารู้ทันว่าอีกฝ่ายตั้งใจจะเล่นตุกติก นางรวบรวมศิลาทั้งหมดมานับ “ทั้งหมดมีแค่ 100 ชิ้น เจ้าติดข้าอีก 8,300 ศิลา!”
“เฮ้! ทำไมเจ้าถึงดื้อดึงนักล่ะ แค่ร้อยศิลาก็นับว่าดีแล้ว รีบเอาไปแล้วออกไปซะ อย่ามาทำลายธุรกิจของข้า!”
ระหว่างที่เจ้าของพูด เขาผลักไอร่าออกไป ระหว่างนั้นมือเขาก็เผลอแตะมือนาง เขารู้สึกประหลาดใจกับผิวนุ่มเนียนของนางจนอดใจไม่ไหว เขาจับมือนางไว้และลูบอีกสองสามครั้งด้วยท่าทีลามก
“ถ้าเจ้ายอมอยู่เล่นกับข้าหน่อย ข้าจะพิจารณาให้ศิลาที่เหลือก็ได้”
ไอร่ายิ้มบาง “เล่นแบบไหนล่ะ?”
กรงเล็บของเจ้าของบ่อนกำลังจะสัมผัสหน้าอกของนาง แต่ทันใดนั้น เสี่ยวลู่ก็ปรากฏตัวขึ้นและฟาดเขาจนกระเด็น!
เมื่อเห็นหัวหน้าถูกทำร้าย ลูกสมุนในบ่อนต่างพุ่งเข้าใส่ไอร่า!
เชร์ดึงไอร่าไปหลบข้างหลังและเตะลูกสมุนคนที่อยู่ใกล้สุดอย่างแรง
เจ้าของบ่อนลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล มือกุมแก้มที่บาดเจ็บก่อนจะสบถเสียงดัง “จับพวกมันทั้งสามคน! วันนี้ข้าจะฆ่ามันให้หมด!”
บุหรงสะบัดมือเบา ๆ แล้วขว้างลูกไฟใส่กระโปรงหนังของเจ้าของบ่อน
กระโปรงหนังลุกเป็นไฟ เจ้าของบ่อนร้องลั่นก่อนจะกลิ้งไปมาบนพื้น
คนรอบข้างอยากจะเข้าไปช่วย แต่ก็กลัวลูกไฟในมือของบุหรงจนไม่กล้าเข้าใกล้
บุหรงพูดด้วยน้ำเสียงสงบ “ถ้าใครกล้าช่วยเขา ข้าจะเผาคนนั้นด้วย”
เชร์และไทน์ลงมืออย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ พวกเขาจัดการลูกสมุนจนล้มลงไปกองกับพื้น เชร์คว้าคนหนึ่งที่ถูกตีจนสลบขึ้นมาถาม “เงินอยู่ไหน?”
ชายคนนั้นกลัวว่าจะถูกตีอีก จึงรีบพูดว่า “อยู่ในห้องเล็กด้านหลัง มีหนังสัตว์แขวนอยู่บนผนัง ถ้าดึงหนังสัตว์ออกจะเห็นรูเล็ก ๆ เงินอยู่ในนั้น”
เมื่อเจ้าของบ่อนได้ยินว่าลูกสมุนของเขาเปิดเผยความลับ เขาก็โกรธจนแทบจะฆ่าคนได้
แต่ตอนนี้เขายังต้องจัดการกับไฟที่กำลังไหม้ตัวเอง ไม่มีเวลาจะทำอย่างอื่น ได้แต่มองเชร์เดินเข้าไปในห้องเล็ก
ไม่นานนัก เชร์ก็ออกมาพร้อมกับถุงหนังใบใหญ่ เขาวางถุงบนโต๊ะ เสียงกระทบของศิลาใสดังขึ้น เขาโบกมือเรียกไอร่า “มานับสิ”
ไอร่าวิ่งไปเปิดถุงดู ข้างในเต็มไปด้วยศิลาเขียวระยิบระยับ
นางตาเป็นประกาย นับอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็แบ่ง 2,884 ศิลาให้กับไทน์
นางพูดว่า “นี่คือเงินรางวัลของเจ้า นับดูสิว่าข้าผิดหรือเปล่า”
ไทน์ยิ้มอย่างใจกว้าง “ข้านับไม่เป็นหรอก เจ้าช่วยนับให้ข้าได้ ข้าเชื่อเจ้า”
ไอร่านับศิลาที่เหลือ พบว่ามี 8,320 ชิ้น นางเก็บ 8,300 ชิ้นลงในถุงของตัวเอง จากนั้นโยนศิลาอีก 20 ชิ้นที่เหลือไปให้เจ้าของบ่อนที่ยังกลิ้งไปมาบนพื้น
“ข้าเป็นคนที่พอใจกับสิ่งเล็กน้อย ข้าเอาแค่เงินที่ข้าชนะ ที่เหลือนี่ข้าคืนเจ้า เอาไปเถอะ”
เชร์หยิบถุงศิลาขึ้นมาและพูดกับบุหรง “กลับกันเถอะ”
บุหรงเก็บลูกไฟของเขา ไอร่าเดินออกจากบ่อนพร้อมเชร์และบุหรง โดยจับมือทั้งสองคนไว้
หลังจากบอกลาไทน์ พวกเขาก็กลับบ้าน
เมื่อไอร่าและอีกสองคนกลับถึงบ้านหินในเมืองชั้นใน ก็พบว่าคอนริกลับมาแล้ว
คอนริเห็นเชร์ถือถุงหนังที่ตุงและถามด้วยความสงสัย “ข้างในนั้นมีอะไร?”
“มีแต่ศิลาเขียว เราชนะพนันจากแผ่นกระดูก” ไอร่ายิ้มอย่างภูมิใจ
ส่วนใหญ่พวกอสูรไม่ค่อยเห็นค่าเผ่าหมาป่าภูเขาหิน พวกเขาโยนเงินไปที่เผ่างูพิษร้อยหลอมโดยไม่คาดคิดว่าเผ่าหมาป่าภูเขาหินจะกลายเป็นม้ามืดในศึกนี้
ในที่สุดพวกนั้นก็เสียเงินหมด มีเพียงไอร่าและไทน์ที่ชนะ
ไอร่าลูบถุงศิลาตรงหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่เพียงแต่ข้าจะพิสูจน์ว่าพวกเขาคิดผิด ข้ายังได้เงินจากเรื่องนี้อีก คุ้มค่าจริง ๆ!”
เชร์หัวเราะกับท่าทางตระหนี่ของนาง
เขาลูบหัวนาง “ตราบใดที่เจ้ามีความสุข ข้าก็พอใจ”
คอนริหยิบแผ่นศิลาเขียวออกมา “ราชาอสูรมอบแผ่นศิลานี้ให้พวกเรา นอกจากนี้ เขายังบอกอะไรบางอย่างกับข้าด้วย”
