บทที่ 42 นอนเป็นเพื่อน (2)
จนกระทั่งฝาครอบหม้อโจ๊กส่งเสียงดัง สวี่สุยผลักเขาออกไปแล้วหันหน้าหนี เสียงของเธอแหบพร่า และแสดงสีหน้าตำหนิโดยไม่รู้ตัว “โจวจิงเจ๋อ! โจ๊ก... โจ๊ก” หลังจากตะโกนหลายครั้ง โจวจิงเจ๋อก็ปล่อยเธอเป็นอิสระ สวี่สุยจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ แล้วปิดไฟอย่างรีบร้อน เธอตักโจ๊กออกมาส่วนหนึ่ง อีกทั้งยังมีซุปฟักอีกด้วย ...