บทที่ 179 ชีวิตมีจำกัด แต่จิตใจสามารถหล่อหลอมได้ใหม่!
ณ เทือกเขาชางหลง เสียงของชายหนุ่มที่แฝงไปด้วยการเยาะเย้ยดังก้องไปทั่วบริเวณ "......" อิซาเบลล่าหายใจถี่ ร่างกายสั่นเทาไปทั้งร่าง เธอก้มมองเกราะเงินที่แตกละเอียดบนหน้าอก ความขมขื่นพลุ่งพล่านในใจ สามร้อยกว่าปีแล้ว ตลอดสามร้อยกว่าปีที่ผ่านมา เธอฝึกฝนตนเองทุกวัน เพื่อกำจัดศัตรูทั้งหมดของศาลเทพ แต่เธอไม่...
